Week 50 – met piepers naar Griekenland!

zondag
Deze week weer even een keer een beetje een apart ritje! Ik krijg er alleen wel een huiftrailer achter Daar ben ik normaal niet zo heel blij mee, omdat dat meestal inhoudt dat je wat ritjes in de buurt hebt. Maar nu krijg ik er een huiftrailer achter geladen met een vracht piepers voor Griekenland! Kijk dat is natuurlijk een heel ander verhaal. Dan heb ik er natuurlijk geen enkel probleem mee! De trailer staat al vol, dus ik kan er vandaag zo mee vertrekken. Het is een vracht van 26 ton pootaardappelen, ik moet dus via Frankrijk. En omdat ik er een huif achter heb, mag ik op zondag natuurlijk pas om 22.00 Frankrijk in. Ik hoef dus niet zo heel vroeg weg vandaag. Ik moet dinsdagavond om 18.00 in het Italiaanse Ancona de boot op. Dat moet zo lukken.

Collega Frank moet ook vandaag vertrekken, we hebben even contact gehad en gaan mooi samen die kant op. We vertrekken om 15.45. Op de Nederlands – Belgische grens gooien we nog even alle tanks vol. Dan doen we in de Belgische Ardennen nog even een half uurtje een klein hapje. We rijden vandaag de dag vol, en om middennacht vinden we het mooi geweest. We zetten hem bij het Franse Toul bij de pomp aan de kant.

maandag
Als om 9.00 de uren er op zitten, gaan we weer verder. We hobbelen mooi op het gemakje het Franse land door. Om 13.00 gaan we even een uurtje aan de kant voor een pauze. Ik heb vanmorgen bij de pomp even een vers Frans stokbrood meegenomen. We smeren even een stukje en zetten een bakje koffie. Dan gaat het verder richting Franse Alpen. De omgeving wordt weer steeds mooier. Heb blijft een mooi gezicht altijd, zo’n winters landschap midden in de bergen.

Italië heeft vandaag een feestdag, met daardoor een rijverbod voor het vrachtverkeer. Onder aan de Mont Blanc houden de Fransen ook maar gelijk een grote controle. Wij moeten wel even over de parking heen, maar mogen door. En dan gaat het weer de altijd schitterende Mont Blanc omhoog. Dit is altijd een prachtig stuk. Boven bij de betaling van de tunnel is het ook erg druk. Frank moet met z’n koeler aan de kant, wachten op begeleiding. Normaal moet ik ook altijd aan de kant, maar vandaag ben ik met ’n huif, dus ik mag nu ook eens zo de tunnel door! Aan de Italiaanse kant van de tunnel wacht ik even op Frank. Ik heb intussen even gebeld met het restaurant op Quincinetto. Die zijn vandaag ondanks de feestdag gewoon open, dus dat lijkt ons een mooi einddoel voor vandaag! We kunnen er mooi binnen onze 9 rijuurtjes komen, dus netter kan niet! Maar we krijgen nog even een dikke file vlak voor de afslag. We verliezen hier nog bijna een uur. Maar om 20.00 staan we dan toch op de parking op Quincinetto. Als Frank en ik net aan de bar staan, zien we 3 auto’s van de firma Maters de parking op komen. Bekenden Henk, Rob en Wijnand komen even later binnen wandelen. En zo wordt het nog een erg gezellige avond ook.

dinsdag
Ik heb nog niet zo heel veel zin vanmorgen, maar om 7.00 zitten mijn 11 uurtjes er op, en ga ik toch maar wel weer wat doen. Ik heb natuurlijk wel een boot te halen vandaag! Ik rijd gelijk het 1e stuk maar even strak 4.5 uur. Het loopt goed, want ik kom al tot bij de 1e pomp na Bologna. Hier doe ik even een bakkie en een broodje. Dan ga ik weer verder richting Ancona. Hier wil ik rechtstreeks naar de haven rijden, waar je je ticket altijd moest halen. Maar ze hebben het hier allemaal veranderd, en ze hebben een hele nieuwe terminal gebouwd. En nu moet je daar je ticket halen. Oké dan doen we dat. Het klinkt allemaal netjes en een hele verbetering, alleen zijn ze 1 ding vergeten… Parkeerruimte voor de vrachtwagens! Dus je moet nu maar gewoon ergens midden op straat een plekje vinden. Nou ja, plekje vinden… Je auto ergens neerpleuren! Het ticket is zo gehaald en nu kan ik de haven in. Dan is het opstellen bij de boot, en wachten op het inschepen. Ik heb de Superfast Ferries naar Patras. Om goed 17.00 mag ik de boot op. Ik krijg een mooi plekje buiten op het achterdek. Dan is het even spullen in de hut brengen, even onder de douche door, en maar eens even een hapje eten.

woensdag
De Superfast van Ancona naar Patras duurt er ongeveer 21 uur over naar Patras. Tussen de middag legt de boot eerst nog aan in het Griekse Igoumenitsa.

Hier gaan er ook al een paar auto’s van de boot af. Daarna varen we door naar het Griekse Patras. Om 16.00 Griekse tijd (in Griekenland is het een uurtje later dan bij ons) varen we de haven van Patras in

Voor ik het vasteland weer op rijd is het alweer 17.00. Zodra ik aan wal ben zit ik gelijk midden in de ‘rattenplaag’ van vluchtelingen (koerden), die de haven hier werkelijk ‘bestormen’! Ook als ik de haven uit ben lopen overal over de boulevard groepen vluchtelingen. Nou was het hier altijd al heel erg, maar het is nu wel heel extreem. Langs het spoor, langs de weg, ze klimmen over de hekken, rennen door de haven, echt niet te geloven. Intussen laat ik de planning even bellen met de klant dat ik van de boot af ben. Ik wil dit vrachtje namelijk nog wel even lossen vandaag! Als dat lukt kan ik vannacht ook de boot alweer op terug naar Venetië. Zo niet moet ik wachten tot morgenmiddag. Dan kan ik op de boot terug naar Ancona. Maar dan kom ik hoogstwaarschijnlijk het weekend niet thuis. Ik hoef niet zo ver het land in. Vanaf Patras is het een kleine anderhalf uur rijden naar Douneika Amalyadas, het dorpje waar ik moet lossen. Als ik bijna bij het dorpje ben, moet ik de boer even bellen. Hij komt me dan ophalen. Het adres is niet zo makkelijk te vinden, en zeker in het donker gaat dat hem niet worden. Zoals afgesproken haalt hij mij keurig op, en rijd ik achter hem aan naar zijn boerderij. Als ik om 18.30 bij hem ben merk ik dat het personeel graag naar huis wil, het lossen gaat mooi vlot! Met 2 heftrucks tegelijk gaan de piepers eruit, ik kan er haast niet tegen lopen met de zeilen!

Als ik leeg ben, gaan de zeilen weer netjes dicht. En kan ik nu op het gemakje weer richting Patras. De boot naar Venetië gaat pas vanavond om 24.00 dus ik heb het nu wel weer aan tijd. Ik doe onderweg nog even een bakkie. En rijd rond een uur of 21.15 Patras weer in. Als ik eenmaal weer op de boulevard zit is het werkelijk weer zigzaggend tussen de vluchtelingen door. Het zijn er echt wel honderden. Ze staan overal met bosjes bij elkaar. Het is echt goed opletten, want ze doen er echt werkelijk alles maar dan ook alles aan om in de vrachtwagens te komen, met als hoop dat ze aan de andere kant (Italië) kunnen komen, en verder Europa in. Ze klimmen op het dak, ze kruipen op de assen, kruipen in de palletkisten, klimmen over de lading enz. enz. Als op een gegeven moment op de boulevard de weg is open gebroken, en je een klein stukje over een onverhard pad parallel moet rijden zie ik alweer een hele groep van die vluchtelingen staan. Even goed opletten nu dus. Ze weten het precies die gasten, je moet even haaks rechtsaf, en dit is een heel smal bochtje, ik wil dus zoveel mogelijk vaart houden, maar het bochtje past ook maar precies, dus je moet er stapvoets doorheen. Als ik bij het bochtje aankom zie ik de hele groep al op me afstormen. Het is echt een kwestie van zoveel mogelijk vaart houden, maar je wil hier in het donker in de bocht ook niemand onder de wielen krijgen natuurlijk. Ik zie ze in de spiegels echt werkelijk mijn trailer bespringen. En als ze houvast krijgen blijven ze hangen. Als ik de chicane gehad hebt en ik kijk in m’n spiegels dan is volgens mij iedereen er weer afgevallen, en heb ik niemand mee. Zeker weten doe je het echter niet. Het wordt nu echt tijd zo snel mogelijk in de door militairen bewaakte haven te komen.

Als ik eenmaal de militairen voorbij ben, en in de haven sta, loop ik eerst maar eens naar achteren. Ze hebben mijn linker achterdeur al uit de vergrendeling gekregen, en de rechter achterdeur half. Maar ze hebben hem gelukkig net niet open gekregen. Het is allemaal handafdrukken achterop, ze hebben hier echt met een man of wat achter aangehangen. Het is niet te geloven. Als ik vervolgens de boulevard oploop om bij het kantoor van de Minoan Lines mijn ticket te gaan halen, zie ik een Griek aan komen rijden met een koeler. Achter hem zie ik allemaal sinaasappels over straat rollen. Als ik beter kijk zie ik allebei zijn achterdeuren wijd open staan. Die zwiepen gevaarlijk wild alle kanten op, over straat heen. Daar moet je toch geen klap van krijgen. Hij komt van dezelfde kant vandaan, als waar ik ook vandaan kwam. Bij hem is het ze dus wel gelukt de deuren rijdende weg open te krijgen. En de bovenste sinaasappelkistjes zijn naar beneden gevallen, dus ik denk dat ze er misschien nog wel bovenop geklommen zijn ook. Niet te geloven. Ik ben leeg en heb mijn deuren maar mooi even wijd open gezet. Kunnen ze zich daar in ieder geval niet in verbergen. Want ze rennen echt door de hele haven heen, en ze proberen zich overal te verstoppen. Het is echt net een rattenplaag. Ik zet de auto vast bij de boot neer, en ga nu eerst maar eens even een kroegje opzoeken om een hapje te eten. Ook tijdens het eten heb ik er mooi zicht op, dat ze overal in de auto’s en trailers klimmen. Als de chauffeurs er dan vervolgens bij komen, worden ze weer weggestuurd, en proberen ze het bij de volgende auto weer.

Om 23.45 mag ik het schip op. Hier wordt ook iedere auto pal voor de klep nog even helemaal uitgekamd of er geen ongewenste passagiers inzitten. Daarna wordt je verzegeld, en moet je gelijk de klep oprijden, het schip in. Ik zet m’n auto neer, en ga eerst m’n spullen maar weer naar m’n hut brengen. Ik heb nu de Minoan Lines van Patras naar Venetië. Ik moet me hier aan boord van dit schip nu vervolgens 35 uur gaan zien te vermaken. Vrijdagmorgen om 8.00 hopen we aan te komen in Venetië.

donderdag
Helemaal treffen doe ik het niet. Nou heeft de Minoan Lines normaal altijd wel hele mooie schepen. Maar ze hebben nu een schip gecharterd van de Grimaldi Lines. Nou leek het me van buiten nog wel een heel knap schip, maar van binnen valt het toch vies tegen. En bijna alles is dicht. Nou ja, een goed boek mee, een dvd-tje mee en dan komen we de dag ook wel door. Even uitslapen had ik nog gedacht.. Maar dat werd hem niet helemaal. Eenmaal weg uit Patras vaart dit schip eerst nog naar het Griekse vakantie eiland Korfu. Hier legt hij aan, en kunnen er ook nog een paar auto’s bij op. En dit gaat vanmorgen vroeg gepaard met aardig wat herrie. Als je daarna eenmaal weer een klein beetje ingedommeld bent, legt hij weer aan in het Griekse Igoumenitsa. En ook hier gaat het weer niet zachtzinnig. Maar goed, vervolgens heb je weer de hele dag om bij te komen.

vrijdag
Het is leuk zo’n boot, maar nou heb ik het hier ook wel weer gezien! Vanmorgen eruit, nog even lekker op het gemakje onder de douche door, en dan nog even een ontbijtje meepakken. En dan is het land weer in zicht. Hier in Venetië vaar je altijd dwars door de stad heen. Venezië is natuurlijk sowieso allemaal grachtjes en kanaaltjes, maar er loopt 1 heel groot kanaal doorheen. En hier vaar je dus met de boot dwars door heen. Echt prachtig om te zien, want je ziet echt al heel veel van de stad. Je vaart tussen de gondels, de watertaxi’s, de handelaren (die al hun handel ook alleen maar per scheepje kunnen vervoeren, groente fruit alles!) door. Je komt strak langs het bekende San Marco plein. Echt wel leuk om te zien dus. Alleen is het weer vandaag niet zo mooi, het regent wat.


Om 9.00 leggen we dan vervolgens aan, en om 9.30 heb ik weer vaste grond onder de wielen. Voor je de haven uit kan, krijg je nog een laatste keer een controle, of er niet ergens toch nog wat vluchtelingen doorheen geglipt zijn. Maar ik heb nog steeds geen passagiers, dus ik mag Italië in. Ik heb nu ook voor het eerst weer even contact met Emmeloord. Ik moet vandaag op 2 adressen gaan terugladen voor Holland. Ik kan eerst een vracht papieren zakken gaan laden in San Pietro. Dat kan nog precies even voor de middag! Om 11.00 draai ik hier het erf op, en om 12.15 heb ik mijn vracht erin zitten. Dan moet ik vanmiddag bij Vicenza nog een paar pallets met lege wijnkaraffen laden. Dit heb ik er om 14.30 in zitten, en kan de neus weer richting Holland. In Oostenrijk gaat het rijverbod vanavond om 20.00 natuurlijk alweer in. Dit ga ik niet meer redden, dus ik doe mooi rustig aan. Bij Rovereto spreek ik af met onze Sjimmie, die vlak voor me zit. We doen even een bakkie, en ook Veenstra charter Wiegmink komt nog even een bakkie doen. Met z’n 3-en rijden we weer verder. Wiegmink moet nog even door, maar Sjimmie en ik vinden het op Klausen wel mooi geweest, en wij zetten hem mooi bij de Tiroler Toko aan de kant. Collega’s Willem en Bert komen hier even later ook nog. En we maken er hier vanavond een gezellig Van Wieren onderonsje van. Als er later dan nog een paar bekenden van mij binnen komen wordt het nog wel erg gezellig ook. Maar ik zoek toch het mandje maar op, morgen weer vroeg dag!

zaterdag
Het einddoel voor vanavond is toch wel Emmeloord, dus het wekkertje loopt om 4.30 af. En om 5.00 draaien we toch met 4 Van Wieren auto’s de autobahn weer op. Het is altijd nog een hele tippel vanaf hier naar huis, maar zo gezellig de hele dag een beetje met elkaar ouwehoerend over de bak, schiet de tijd wel lekker op. Na 4.5 uur maken we even een keer pauze op het Duitse Köschinger Forst. En vanaf daar staan we in 4.5 uur bij het kioskje bij het Duitse Nentershausen. En dan gaat het in 1 ruk naar Emmeloord. En dan is het op zaterdagavond om 20.00 mooi geweest! Even onder de douche door, en dan gaat Niels mooi even een biertje kopen in de Bottom!