Week 3 – Op Dinsdag nog even vertrekken met 7 adresjes tot Rimini

dinsdag
Gister een dagje thuis wegens familieomstandigheden. En dan kom je ‘op de dinsdag’ terecht. Zoals we vrijdags altijd een rondje export afhalen, dat groeperen, en dan zondags vertrekken. Zo hebben we op Dinsdag ook nog ‘een vertrekdag’. Zodoende kunnen we in dit groupage werk voor onze klanten 2 leveringen in de week verzorgen.

Voor vandaag staat er dus ook een ‘rondje export afhalen’ op het programma. Ik ga een rondje Urk afhalen. Aangezien het meeste pas na de middag (na de kost) klaar staat, hoef ik niet zo vroeg te beginnen. Goed 10.00 ben ik op de zaak. Ik zorg even dat de europallets in deze trailer (het jaar begon zo goed, maar ben m’n eigen trailer nu alweer kwijt…) aangevuld worden, want de kisten zijn helemaal leeg! Nog even wat kleine onderhoudspuntjes aan m’n auto, en dan ga ik richting Urk.

Om 11.30 sta ik bij de 1e klant. Ik vermoed dat deze het misschien al wel voor de middag klaar heeft. En dat klopt. Ik moet nog wel even wachten, maar dit zit er dan maar vast in.

Dan naar de 2e. Hier hoef ik maar een paar pallets, en deze heeft het ook meestal wel op tijd klaar. Dan om 13.45 bij de 3e. Deze had al opgegeven dat hij het pas vanaf 14.00 klaar had staan, en dat heeft hij gehaald! De pallets er rap in, en weer verder.

Voor deze laatste moesten de juiste stickers/etiketten nog binnenkomen, maar dat is intussen gebeurd, dus ook hier staat het nu klaar. En om 14.45 heb ik alles er dan weer in. En kan ik richting de zaak.

Op de zaak is intussen de andere export ook gearriveerd. Even alles overladen, op volgorde zetten, de papieren doen, en dan laat ik om 16.30 Emmeloord achter me.

Het gaat in eerste instantie naar Winterswijk. Ook hier staan nog een paar pallets klaar voor ‘verscheping’ naar Italië. Om 19.00 hier tegen de ramp aan. Mijn pallets worden vanuit de vriescel tevoorschijn gehaald. Omdat dit niet de eerste klanten zijn die ik in Italië moet lossen, draai ik gelijk effe een paar pallets. Hier heb ik de ruimte, en dan staat het er gelijk maar goed in ook. Ik maak hier gelijk even mijn 3 kwartier vol. Zodoende kan ik nog zo nog een mooi rukje doen. En dinsdagavond om 20.00 vertrek ik dan toch ri. Italië. Het is al mooi laat, en ik heb nog 7 losadresjes te gaan, er is nog wel even wat te doen dus!

Nou vond ik vanuit Emmeloord naar Winterswijk, al dat de koelmotor het slecht op temperatuur kon krijgen. Nu brult hij ook maar, en krijgt het niet echt koud… Maar even in de gaten houden dus. Binnendoor schiet ik Duitsland in. En als ik dan na wat geslinger de Duitse A31 bereik, ga ik daar op de 1e parking maar weer even aan de kant. Eens even zien hoe het met mijn temperatuur gaat. Maar nee hoor, hij krijgt het nog steeds niet koud. Dit is niet goed. Normaal gesproken moet dat al lang gelukt zijn. Maar eens even bellen met de werkplaats dus. Ik vertel hun mijn probleem, en dat ik vermoed dat er wel eens te weinig of geen freon in kan zitten… Hij brult namelijk wel gewoon goed, maar hij krijgt er gewoon geen koude lucht in.

Ik moet dus maar even bij een garage van de Thermo King langs. Ik krijg de buitenland service van de Thermo King aan de telefoon, en ik spreek met af welke garage mij het beste past. Ik krijg het adres door, en hun zullen de storingsdienst daar op de hoogte stellen dat ik er aan kom, en hoe laat ik er zal zijn.

Ik ben blij dat ik vandaag een lekkere maaltijdsalade mee heb genomen, en op de planning had staan. Deze peuzel ik nu onder het rijden maar mooi even op. Dan heb ik dat in ieder geval maar gehad, want anders schoot het eten er toch mooi bij in. Om 21.30 sta ik in de garage in het Duitse Ruhrgebiet. De monteur is er ook net, dus dat is op zich goed geregeld. Hij gaat even kijken, en inderdaad wat ik al dacht, het is inderdaad een freon probleem.

Hij wil hem voor me bijvullen, maar hoe lang hij dan goed blijft, weet de monteur ook niet. Of hij het volhoudt tot Italië dat durft hij mij niet te garanderen. Er zal toch ergens een lek zijn, en om dat nu op te gaan zoeken, en te repareren, dat kon wel eens een dagje kosten, en met een geladen trailer is dat ook niet echt een optie! Maar bijvullen dus, dan doet hij het in ieder geval weer, en dan houd ik het wel goed in de gaten onderweg. En dan moet ik misschien in Italië nog wel eens een keer naar de garage. Het is niet anders. Andere opties zijn er op dit moment ook niet.

En om 22.00 speer ik, met een nu goed vriezende koeler, weer verder het Duitse land in. Op zich is er van de service niets te zeggen. Het valt mij niets tegen hoe vlot ik weer op weg ben. Het blijft zonde van de tijd, maar de schade is nu beperkt. Mijn doel voor vandaag was toch eigenlijk wel op ‘Büttelborn’ te halen vandaag. De 1e pomp nadat je van de 3 de 67 opgedraaid bent. En om 01.00 bereik ik die dan ook. Gauw de auto aan de kant, en m’n mandje opzoeken.

woensdag
Ik ben er vannacht nog even een keer uitgeweest (in de kou!! Brrrr…) om te kijken hoe het ervoor stond achterin. Maar het was nog steeds keurig netjes -22graden in m’n trailer. En ook als ik vanmorgen op sta, is het nog steeds netjes op temperatuur. Dat gaat gelukkig goed. Ik ga even wassen, en zet me even een bakje koffie. Omdat ik gister pas om 01.00 stil stond, mag ik vandaag ook pas om 10.00 weer weg.

Dan gaat het in 1 streep naar Hartheim, waar ik om 13.00 mijn T2 documentje om Zwitserland door te komen, laat opmaken. Als ik al mijn papieren heb ingeleverd bij de spediteur, ga ik mooi even onder de douche door. Aangezien het een heel pak vrachtbrieven was, heeft hij het documentje niet zomaar klaar. Ik doe nog even een bakkie en smeer een broodje. En om 14.15 rijd ik dan met documentje weer verder.

De Duits – Zwitserse grens is geen probleem. Het is mooi rustig, dus die ben ik zo over. In Zwitserland zelf hapert het dan nog wel even een paar keer. Op Erstfeld sta ik een half uur aan te sluiten op de controle / doseer parking. Dan de Gotthard door. En op Biasca word ik dan weer een half uur aan de kant gezet, omdat het druk is aan de grens. Omdat dit half uurtje volgens de rijtijdenwet natuurlijk weer niet genoeg is, moet ik de 1e parking er gelijk weer af, om nog een half uur pauze te maken.

Om 20.15 doe ik dan nog even de Zwitsers – Italiaanse grens. En als dit ook weer afgewerkt is, schiet ik hier op Chiasso gelijk de bult omhoog naar de bewaakte parking toe. Goed 20.30 zet ik hem hier neer. Het koelertje nog steeds goed! En ik wandel naar het restaurant van Giovanni. Als ik hier binnenkom, staat er gelijk al een bekende aan de bar. We gaan met een heel stel Hollanders aan tafel. En met bekenden Tjistse (en bijrijder Jelle) en Arjen (die met bloemen en planten op Italië rijden) wordt het nog erg gezellig ook.

donderdag
Maar ik heb vandaag weer zat te doen. De koelmotor doet het gelukkig nog steeds goed. En na de bewaakte parking betaald te hebben, koets ik om 6.30 Italië in. Mijn 1e twee klanten zitten bij Bergamo. Ik ben op tijd Milaan voorbij, voordat hier de drukke ochtendspits begint. En om 7.45 sta ik op mijn 1e losadres. Ik moet hier vanaf de weg even achteruit naar toe, en het terrein opsteken. Dan even op het krappe pleintje achteruit voor het dock. Maar m’n pallets hier ben ik dan zo kwijt, en om 8.15 kan ik naar de volgende.

Het is maar een klein stukje rijden. Maar vanwege wegwerkzaamheden, moet ik even een stukje omrijden. Ik kom op deze manier vanaf een andere kant naar de klant toe. Alleen kom ik nu voor een spoorviaductje van 3.5 mtr te staan… Dat gaat niet echt passen! Maar weer draaien dus, en weer door de wegwerkzaamheden (met stoplichten die voor geen meter lopen!) en toch maar helemaal om het dorp heen, en dan vanaf die kant erin. Om 8.45 sta ik dan toch bij de 2e klant. Gelukkig is het een vlot klantje en, rijd ik om 9.00 gelost weer weg.

Het 3e klantje zit bij Lodi. Aan de onderkant van Milaan. Ik moet nu toch de ring weer over dus, maar gelukkig is nu de ergste drukte weer geweest, en loopt dat aardig. Om 10.45 sta ik bij de klant bij Lodi. Dit is weer een wat groter bedrijf, en hier gaat het allemaal weer iets minder vlot. Uiteindelijk heb ik hier toch 3 kwartier nodig om mijn spullen kwijt te raken.

Als ik daar dan weg ‘speer’! Hoor ik ineens roepen over de bak. Het is amigo Lamberto! Ik hoor hem wel, maar zie hem niet… Hij blijkt bij 1 van de andere bedrijven hier, tussen de gebouwen voor de ramp te staan. Het blijft helaas even bij een snel praatje over de bak, want ik moet helaas verder.

Om 12.50 (je moet hier voor 13.00 zijn…) ros ik dan het terrein op, bij m’n 4e klant. Deze klant zit bij Parma. Ik had me al even netjes laten aanmelden, dat het tegen 13.00 zou zijn dat ik hier ben. En inderdaad, ze weten er vanaf. Keurig geregeld. Om 13.30 mogen de deuren open, en zet ik hem tegen de deur. Deze 6 pallets gaan er ook in rap tempo uit, en ik kan weer verder!

Het 5e klantje zit hier vlakbij. En daar sta ik dan keurig om 14.00 als de middagpauze afgelopen is. Even wegen, en dan moet ik natuurlijk op dit grote terrein, voor de deur in het enige krappe hoekje hier! Maar goed, dat is geen probleem, het past dus. En ook hier gaat het lossen vlot, en een half uur later rijd ik weer.

En dan is het eerst even tijd om te gaan bellen met Emmeloord. Het loopt als een trein! En ik vertel dat ik eigenlijk al mijn 7 klantjes er vandaag wel effe uit ga gooien!! Dat ze daar vast even rekening mee kunnen houden.. Dat loopt zeker best!! Ongekend. Ik vraag alleen of ze dan even mijn laatste klantje vast willen bellen.. Deze man wil zijn spullen altijd erg graag hebben. En als ze even zeggen dat ik er om een uur of half 7, 7 uur kan wezen vanavond, dan wil hij vast nog wel even lossen!

Ik ga eerst nog even naar klant 6. Dit is een klantje die ik niet ken. Vlak voor Bologna moet ik de binnenlanden in. Het is nog een mooi eind de binnenwereld in slingeren, en er gaat aardig wat tijd in zitten. Maar de klant is dan snel gevonden. En om 16.15 gaan er hier ook weer 4 pallets uit. Ook hier pakken ze ze zonder problemen vlot aan. Dat loopt hartstikke mooi, en op naar Rimini voor de laatste!

Als ik dan binnendoor weer richting Bologna tour, en ik een klein pittoresk Italiaans dorpje kom binnendenderen, komt er vanaf de andere kant ook ineens een dikke Scania de bocht om zeilen! Ook een gele kentekenplaat! Het is bekende Rijk, van ‘de andere groene firma’ uit Huissen. En na een luid getoeter, een boel geknipper, een kort praatje over de bak, laten we het dorpje weer in alles rust achter. De autostrada weer op, en dan ga ik richting de Adriatica.

Om 18.30 draai ik dan het straatje bij m’n 7e en laatste klantje in. Ik toeter even bij het hek, en draai de auto dan gelijk zo, dat als het hek langzaam is opengeschoven, dat ik hem zo achteruit langs het gebouw naar binnen kan steken. Ze zijn inderdaad blij dat ze hun spulletjes vast hebben. En ik ben mijn laatste pallets dan ook zo kwijt. En om 19.00 heb ik hem dan leeg!!

Perfect gelopen dacht ik. Mooi alle 7 klantjes er op 1 dag uit kunnen gooien. Niet verkeerd. En de koelmotor heeft het nog aardig gehouden, en kan nu mooi uit. Weer een zorg minder! Omdat de rijuren, er nu wel opzitten natuurlijk, ga ik mooi gelijk naar het restaurant hier bij Rimini nord. Om 19.15 druk ik hem hier in de hoek op de parking. Mooi naast collega Hanzz! Die hier ook net staat. En we gaan gezellig samen een borreltje halen, en een lekker hapje eten! Dat hebben we wel verdiend. (al zeg ik het zelf..) Wat hebben we het mooi soms, niet?!

vrijdag
Ik hoef vandaag niet zo vroeg. Ik kan 2 klusjes met tegeltjes gaan laden bij Modena. En dan bij Verona nog een 11.5 mtr kleding erachter. Alleen dit laatste adres is pas vanmiddag vanaf ca. 15.00 te laden. We doen dus nog even rustig een cappuccino aan de bar, en gaan tegen een uur of 8 maar weer eens rubberen. In de loop van de ochtend gooi ik de 2 klusjes tegeltjes er even in. Qua gewicht niet zo heel veel, maar het blijkt weer eens verdeeld te zijn over aardig wat pallets… Zo ga ik niet helemaal uitkomen met mijn ruimte… Maar na een beetje creatief aan het stapelen en stouwen geweest te zijn, staat het er toch netjes in, en heb ik nog precies genoeg ruimte over.

Ik doe nog even wat inkopen op Campogalliano. Ga tussen de middag even lekker uitgebreid onder de douche door, bij het restaurant op Nogarole Rocca, en om 14.15 sta ik dan op het laadadres bij Verona. Hier blijken ze aardig doorgewerkt te hebben, en ik mag al beginnen te laden! En om 15.15 zit mijn vrachtje erin! De papieren op zak, en richting huus!! Op de keet an!!

En dat is mooi, want als ik het goed bereken, dan kan ik nu mooi Oostenrijk nog effe doorkomen! In het (achterlijke…) Tirol gaat natuurlijk vanavond om 20.00 het rijverbod in, maar dat moet ik nu net voor kunnen zijn! Dat scheelt alweer een heleboel voor morgen. Het gas gaat erop dus. En in strak 4.30 sta ik veilig op Kufstein! Ik gooi er nog even zoveel diesel bij, dat ik precies thuis kan komen. Maak dan mijn 3 kwartier nog even vol hier, en dan ga ik Duitsland in. Op Reischenhart zitten mijn uren erop. En om 21.00 zet ik hem hier aan de kant, en ga ik een lekker hapje doen bij mijn Griekse vrienden.

zaterdag
Ik verwacht vandaag weer aardig wat terugkerende wintersporters op de weg, dus op tijd maar weer verder. Om 6.00 zit ik alweer op de autobahn. En daar doe ik goed aan. Ik ben de drukte aardig voor. En het loopt als een kogel!! Het loopt echt super zelfs! Wel ben ik de hele ochtend al een beetje aan het opletten in de spiegel. Mijn wintersport gezelschap van vorig jaar, heeft deze week namelijk ook weer op de ski’s gestaan, en keert ook vanmorgen weer huiswaarts. Halverwege de ochtend krijg ik al een telefoontje… Waar ik ergens zit. Hun zijn namelijk ook al even aan het rekenen geweest, en zoals ik al constant aan het opletten ben, of ze al verschijnen in de spiegel, verwachten hun al een hele poos, dat ik ineens opdoem in de verte.

Als ik dan vertel waar ik rijd, bestaat dat niet volgens hun! Zo ver kan ik nog nooit zijn! Nou, het is toch echt zo. Ik vertel dat ik ga koffie drinken op de Spessart. Ook dit kan ik volgens hun nooit halen, maar we spreken daar toch maar af!

En met zijn 7-en drinken we daar dan een bakkie. En komen tot het plan, dat neef Gijs mooi even met mij mee kan rijden! Hij is het namelijk al wel een beetje zat, in de personenauto. En wil eigenlijk ook wel graag naar huis. En mij komt het eigenlijk ook wel even perfect uit, want dan hoef ik vanaf hier mooi geen pauze meer te maken!! Kan Gijs mooi het laatste uurtje naar huis rijden! Ben ik ook mooi weer 3 kwartier eerder. En zo sta ik dus mooi om 17.30 al aan de pomp in Emmeloord! Weekend.

Week 2 – 1e tourtje Italië dit jaar; via Bolzano - Pistoia – Livorno naar Rome

zondag
Na even heerlijk goed 2 weken lekker thuis te zijn geweest, moet het vandaag toch maar weer beginnen… En aan de ene kant, heb ik nog niet zo heel veel zin. Ik vermaakte me thuis ook wel, en had me best nog een weekje bezig kunnen houden! Maar ach, aan de andere kant vind ik het ook eigenlijk ook weer helemaal niet erg, om maar weer eens wat te gaan doen. Alleen dringt die laatste gedachte niet gelijk als eerste door, op het moment dat zondagmorgen vroeg de wekker afloopt…

Maar goed, op zich de laatste 2 weken wel aardig geslapen, dus het lukt ook wel weer. En ik ben al op tijd op de zaak. En dat is maar goed ook. Mijn trailer is netjes op ‘losvolgorde’ geladen, maar ik heb een hele grote partij (23 pallets) met heel licht spul, voorin de kop van m’n trailer staan. En helemaal achterop, op de laatste 4 meter, 4 partijen zwaar spul staan, dat bij elkaar haast wel een ton of 9 weegt!! Qua gewichtsverdeling staat het er toch niet echt lekker in dus. Normaal al niet echt mee te rijden, maar nu met de sneeuwtroep, en de gladheid, is dit gekkenwerk, om hier mee te vertrekken. Dit is echt gevaarlijk zelfs. Ik zet hem dus toch nog maar even voor de loods. Trek het zware spul eruit, en pallets van het lichte spul. Dan het zware spul er eerst in, en 6 van de lichte pallets achterop. Nu heb ik de 9 ton, dan toch iig boven mijn assen v/d trailer staan, en er niet achter. Dit levert toch even 2 ton meer asdruk op! En daar is toch heel wat beter mee te rijden!

Intussen is de rest ook gearriveerd, tanken we nog even, en dan rijden Rob, Hanzz, Bouwhuus en ik tegen 8.30 Emmeloord uit. Tot Köln rijden we samen. Daarna gaan Hanzz en Rob richting Zwitserland, en Bouwhuus en ik gaan via de Brenner naar Italië.

Bouwhuus en ik maken om 13.00 effe pauze ‘in het enge bos’, en ondanks het enorme dikke pak sneeuw, dat er vanmorgen in NL lag, loopt het de rest van de dag eigenlijk hartstikke best. Tot Apeldoorn zaten we met 35 km/u achter de sneeuwschuivers, maar de rest van de dag is de weg gewoon netjes schoon! Eind van de middag nog even een keer pauze bij Nürnberg, en dan bereiken we om 20.45 Eching. Waar we gezellig bij de Griek gaan tafelen.

maandag
Ja, en dan merk je toch dat je effe lekker 2.5 week bent thuis geweest. Het is toch allemaal even weer wennen, zo in de auto. Ik heb toch ’n beetje ’n onrustig nachtje gehad. Een keer wakker omdat de koelmotor aanspringt, een keer wakker omdat er een sneeuwschuiver langs komt, etc. etc. Allemaal geluiden die onderweg normaal zijn, maar die je 2.5 week thuis hebt ‘gemist’. En waar je dus toch weer even aan wennen moet. Maar goed, 5.15 eruit, even een plens water om de kop, de koffie aan, en om 5.45 gaan we weer rubberen.

Mijn eerste 2 losadresjes liggen tussen Bolzano en Merano. En die wil ik er eigenlijk vandaag voor de middag uit hebben. De eerste paar uurtjes is het toch nog wel ff een beetje een puinhoop met de sneeuw, maar eenmaal in Oostenrijk gaat het wel weer. Effe tanken op Kufstein, en dan de Brenner over.Een 3 kwartier Italië in, maken we nog even pauze bij een pomp, en dan gaan ook Bouwhuus en ik onze eigen weg.

Om 11.15 gaan de eerste pallets er uit. En om 12.00 ben ik allebei de klantjes hier kwijt. En dit was wat er voor vandaag op mijn planning stond. Mijn volgende klant zit tussen Pistoia en Pisa. Dat wordt dus morgenochtend. Vandaag is het alleen nog een kwestie van mijn uren volrijden.

Alleen kwam ik er gister ook achter dat ik een boel luchtlekkage had. Een luchtleiding naar een balg van mijn cabinevering is lek. Als ik halverwege de middag dan net voor Modena bij de pomp even pauze ga maken, ga ik daar eerst maar eens mee aan de gang. Na even prutsen is m’n luchtlekkage weer verholpen. Dan ga ik nog even lekker onder de douche door, en dan weer verder.

Om 18.00 zitten m’n uren erop voor vandaag. Ik ga dus mooi naar het restaurantje op Barberino! Een tentje waar ik altijd bijzonder graag mag komen!

dinsdag
Vandaag op tijd weer aan de gang. Mijn bedoeling is eigenlijk om vandaag al leeg te komen. En het hangt eigenlijk behoorlijk om de 1e klant. Mijn 1e losadres van vandaag, is een vrij groot bedrijf. Een bedrijf waar het nog wel eens even wil duren.. Er willen nog wel eens meer auto’s staan te wachten. Ze beginnen hier al wel aardig op tijd, en om het dus in ieder geval niet van mij af te laten hangen, wil ik er op tijd staan.

Dus stuur ik hem om 5.00 de parking van Barberino alweer af. Een uurtje koetsen, en dan sta ik netjes om 6.00 voor het hek. Er staan inderdaad al meerdere auto’s in de straat, maar deze hebben de gordijnen allemaal nog dicht. Ik meld me gelijk maar even bij de portier aan. Lever m’n papieren in, en krijg dan te horen dat ze me wel roepen als ik naar binnen mag. En waarschijnlijk gaat dit nog wel ff duren… Ja, daar was ik al een beetje bang voor. Maar goed, we zullen het wel zien.

Maar (en volgens mij is de portier net zo verrast als ik..) hij komt al vrij snel. Om goed half 7 mag ik al naar binnen. En om 7.15 ben ik mijn 4 pallets hier al kwijt!! Dat loopt hartstikke mooi, en valt mij helemaal niets tegen!

De volgende klant zit een stukje onder Livorno. Om 8.45 bereik ik hier het opgegeven adres. Alleen is dit gewoon een woonhuis! Ik moet hier 1 pallet lossen bij 2 Turken. En deze mensen hebben uiteraard geen heftruck, geen pompkar, helemaal niets… De vorige keer dat er hier een auto van ons moest lossen, hebben ze met een afsleep auto van het bergingsbedrijf dat hiernaast zit, kont tegen kont, met de lier de pallets de trailer uitgetrokken, de sleepauto op…

Er staat me dus nog wel wat te wachten. Maar eerst moet ik de heren maar eens vinden. Ik heb al div. keren aangebeld, maar krijg geen enkel antwoord. Uiteindelijk kom ik de hal in, en sta voor de deur van het appartement te bonzen! En ja, dan na een kwartier is er een teken van leven! Een slaperig gezicht komt om de hoek… Eh, ik kom een palletje lossen! Wat dacht je ervan, het is 9.00; aan het werk man! En even later komen ze inderdaad naar buiten. We overleggen even, en het lijkt me het beste om de pallet maar gewoon open te snijden, en hem met het handje maar even over te gooien in hun bakwagentje.

Aangezien er hier geen ruimte is, rijd ik achter de heren aan, naar een restaurant 2 kilometer verderop. Hier is er ruimte. En hier sjouwen we met z’n 3-en de handel even over, het bakwagentje in.

Als dank voor de hulp, biedt de chef me na afloop nog even een bak koffie aan. Dat is nooit verkeerd natuurlijk! Maar het restaurant hier zit op dinsdag dicht.. En ik moet de auto dus maar even afsluiten, en met hem in de personenauto mee naar het stadje! En daar in een barretje krijg ik een espresso en een broodje van hem. Vervolgens krijg ik nog een hele city tour! En dan moet/wil ik toch maar weer eens naar de auto toe. En om 10.00 ga ik dan richting Rome.

Via de ‘Aurelia’ gaat het door het prachtige Toscane heen. En ik vergeet even heel de sneeuw en kou troep. Het is hier prachtig weer! Een graadje of 15, en een prachtig strak blauwe lucht. En ook in dit jaar geldt weer; Wat hebben we het mooi soms, niet?!

En dan vlak voor Civitavecchia gaat het linksaf de binnenlanden in, richting Viterbo. Ook hier weer een prachtige wereld. Met als enige hindernis een dorpje, waar ik ineens voor een viaductje sta van 3.90mtr… Maar langzaam en precies in het midden gaat het allemaal net met mijn 4.0mtr!

En zo bereik ik om 14.30 mijn laatste losadres alweer. En ook hier zijn ze me vandaag goed gezind. Ik mag er al vlot voor, en het lossen gaat ook lekker door. Na het lossen nog even de trailer helemaal netjes uitvegen, en dan heb ik hem om 15.45 leeg, schoon en klaar voor de nieuwe opdrachten! En die luiden als volgt; Ik kan oversteken naar de andere kant van Italië. Ik mag een heel lijstje gaan afhalen. Beginnen in Tolentino en dan via Ancona en Bologna naar Rovigo.

Dit alles vanaf morgen dus. Ik maak nog even pauze op Orte, en ga dan de binnenlanden in. Via Terni, Spoleto, Foligno steek ik over ri. Tolentino. Weer een mooie ruige route. En tegen een uur of 19.00 bereik ik halverwege Foligno en Tolentino het restaurant, waar ik vanavond heen wil. Weer een dag ten einde.

woensdag
’s Morgens op het gemakje even wassen, ik doe een cappuccino aan de bar, en om 7.00 ga ik richting Tolentino. Om 8.00 bereik ik de fabriek. En dit is al mooi lang geleden voor mij!! Eerder kwam ik hier echt heel regelmatig om een vrachtje bankstellen te laden voor Holland. Alleen komt er voor die klant bijna niets meer weg hier uit deze fabriek. En het is voor mij dus ook al echt een paar jaar geleden dat ik hier geweest ben. En ze waren toen steeds al aan het uitbouwen, maar het is nu nog veel groter geworden!

Er zit nu zelfs een portier waar je je moet aanmelden. Als ik dan een deur toegewezen krijg, en ik kom de hal binnen, is er ook bij de ploeg in het magazijn eigenlijk geen enkel bekend gezicht. Dat is wel erg jammer. Ik krijg mijn 2 stoelen erin, die ik moet laden, en dat was het alweer. Maar als we dan de papieren staan te doen, komt de toenmalige chef van de expeditie langs lopen. Hij herkent mij ook, en begint al te lachen. Dat is effe leuk. We hebben een klein praatje, en dan ga ik weer verder.

Om 10.00 bereik ik dan mijn 2e laadadres, vlakbij Ancona. Hier krijg ik er dan nog 30m3 meubels bij in. En dit wordt altijd los verladen, dus daar gaat wel even tijd inzitten. Maar de Italiaantjes pakken stevig door, en tegen 12-en hebben ze het er toch bijna in. Ik ga snel vast even de papieren doen, anders zijn de mensen van kantoor zometeen 2 uur pleitte om te eten! En als ik dit allemaal op zak heb, hebben ze het spul er intussen ook in, en goed 12.00 rijd ik hier weg. Verder langs de Adriatica omhoog!

Ik heb intussen nog een paar berichten binnen gekregen. Er zijn nog een paar laadadresjes bijgekomen. En ik ga vandaag dus nog niet helemaal vol komen. Na de middag sta ik in Faenza. Hier krijg ik 4 pallets met tegels mee.

Vervolgens heb ik nog een adresje, vlak voor Bologna. Hier moet ik bij een groot transportbedrijf laden. En dat betekend na het aanmelden; zet hem maar op de parking chauffeur, je wordt wel omgeroepen via de luidspreker als je kunt gaan laden. Maar ook dit valt nog niet eens tegen, en om 16.15 heb ik ook deze 6 pallets met speelgoed erin.

Staan er nog 2 adresjes rond Rovigo op het programma. En bij 1 daarvan moet ik fruitboompjes laden. Dit is dus gewoon op een boerderij. Die willen dus vaak nog wel wat later laden. Ik laat even bellen, dat ik er om 18.00 kan zijn, en dat is idd geen enkel probleem.

Om er te komen blijkt wat minder makkelijk!! Het is tegen 18.00 natuurlijk al helemaal donker hier. En de landpaden hier zijn niet echt breed! Precies zo breed als de auto. Als ik dan de juiste weg gevonden heb, blijk ik hier vanaf deze kant nooit in te kunnen. Er zit een heel klein bruggetje in, en daar pas ik rechtdoor al niet eens over, laat staan met nog een haakse bocht ervoor ook! Na wat uitleg van een dorpsbewoner (2 huizen, een kroeg en een kerk) begrijp ik dat ik helemaal van de andere kant het weggetje in moet. Want ik moet wel dat weggetje hebben ja. Alleen moet ik nog aardig wat omzwervingen maken om het begin van het pad daar te bereiken.

Maar goed, al met al bereik ik het ander uiteinde van de weg. Alleen kom ik nu ook weer van een kant, dat ik met een trailer het weggetje nooit op kom, die bocht kan ik niet halen. Maar weer door dus, na een paar km maar zien te draaien, en weer terug. En vanaf deze kant lukt het wel! Nog een klein stukje slingeren, en dan bereik ik om 18.00 de juiste boerderij.

Ik sta ook gelijk tot mijn enkels in de modder, in het pikkedonker, maar dat hoort erbij. Er komt al een Roemeense jongen naar buiten, en die zorgt in ieder geval voor een beetje licht. De fruitboompjes staan er redelijk vlot in. En er komt ook gelijk al een autootje aan, om de papieren te brengen. Vanwege de ruimte moet ik al mijn lege europallets ook nog even in de kist zien te krijgen. De Roemeen helpt mij even keurig! En als we klaar zijn, vraagt hij of ik nog koffie wil. Nou, ja lekker!

Als ik de grote keuken dan binnenkom zit deze vol met 6 Roemenen en Roemeense. Zij werken hier bij deze fruitboer, en wonen in het huis hier op het erf. Ik drink een bakje koffie, we proberen wat te praten, en dan moet ik hun zelfgestookte Roemeense wijn ook nog proeven… Ik proef een slokje, en dat valt eigenlijk niets tegen! Als hij dan meer in wil schenken bedank ik hem, en zeg dat ik nog moet rijden, en dat dat buiten Roemenië toch niet helemaal de bedoeling is. En dan schenkt hij keurig een klein flesje vol, en dan moet ik het maar meenemen! Dat doe ik. We nemen afscheid, en ik ga weer verder.

Omdat mijn laatste klantje voor morgenochtend, hier ook vlakbij Rovigo zit, ga ik maar mooi naar een restaurantje in Rovigo. Ik weet dat je hier ook goed kunt douchen. En als ik hem om 19.15 op de parking zet, is dat ook het eerste dat ik even lekker ga doen! Daarna op het gemakje even een lekker hapje eten.

donderdag
’s Morgens de dag weer even rustig beginnen met een cappuccino aan de bar, en dan ga ik richting de laatste klant. Om 8.30 heb ik dit bedrijfje gevonden. Er moeten hier div. ketels en tankjes mee. Het duurt even voor ze precies weten wat ik mee moet hebben. En daarna moeten we nog even aan het stunten ook. De fruitboompjes staan mooi achterop. En de goederen hier, moeten er eigenlijk overheen! Voordat ik dit eerst de Italianen hier aan het verstand heb gekregen, en ze vergaderd hebben over hoe dit nou precies te doen, lukt het uiteindelijk. Het kost wel even wat moeite, maar alle is mee!

Even bellen met Emmeloord, en het gas kan erop. De fruitboompjes moeten er morgen nog even uit, in de Flevopolder.

Ik rijd in strak 4.5 uur naar Vipiteno toe. Waar ik begin van de middag even een lekker bordje spaghetti haal. Dan kan ik vanavond in Duitsland tenminste gewoon mijn uren vol rijden, en hoef ik niet meer te eten.

Mijn 2e pauze maak ik in Duitsland gewoon even op een parking. En uiteindelijk sta ik dan precies binnen mijn uren om 20.30 bij de pomp op Nürnberg Feucht.

vrijdag
Om 6.15 de kolen weer op het vuur! Op naar huus! En ik ben blij dat ik op vrijdag Duitsland al doorkom, want volgens mij wordt het morgen weer aardig druk, met weer een aflossing van de wintersporters! Maar vandaag loopt het allemaal nog lekker door. Eind van de ochtend ga ik er bij Ransbach even af. Nog even lekker warm onder de douche door, een bak koffie, en dan richting Holland.

Om 15.30 sta ik bij de boer in de Flevopolder, waar ik de fruitboompjes moet lossen. Een half uurtje later ben ik deze ook weer kwijt, en mag ik richting Emmeloord. Het eerste weekje voor dit jaar, het eerste reisje Italië van 2010 zit er weer op! Nog een keer of 45 of zo te gaan dit jaar?!