week 17 - Sicilië

maandag
Van het weekend een collega gesproken die afgelopen week toch helaas weer de mindere dingen heeft meegemaakt van Italië.. Collega Luigi is afgelopen week ’s nachts bewusteloos gespoten d.m.v. gas in de cabine. Waarna ze zijn deuren hebben opengebroken, en ze zijn portemonnee en telefoon hebben meegenomen. Maar dit niet alleen, zelfs zijn ketting (gekregen van vrouw en dochters) hebben ze van zijn nek gehaald! Toch altijd weer kouwe rillingen bij zoiets. Raar gevoel dat ze gewoon in jouw privé, in jouw ‘huisje’ zitten. Dat je zo machteloos bent, dat ze zonder dat je iets gemerkt hebt, in jouw privé, en zelfs bij jou zelf bezig zijn geweest. Dit zijn dan toch weer de negatieve kanten, die jammer genoeg ook gebeuren. Maar goed.

Vandaag een mooi rustig dagje, dus ik hoef niet zo vroeg van de dam af. Ik hoef alleen even te lossen in Emmeloord, en kan dan compleet gaan laden in Hoogeveen. Das lekker! Alleen als ik naar de andere kant van Emmeloord rijd, merk ik gelijk dat er nog steeds sluiting in de verlichting van deze trailer zit. Shit.. Even lossen, en dan dus toch eerst maar weer terug naar de zaak. Auto de garage in, en dan ga ik eerst zelf nog maar ff boodschapjes doen. Daar was ik vh weekend niet aan toegekomen, dus dat komt nog niet eens zo verkeerd uit. In de garage kunnen ze het allemaal niet voor elkaar krijgen, dus maar een andere trailer mee. Eind van de ochtend komt er een lege koeler terug op de zaak. Deze er maar snel achter, en dan is het toch alweer 12 uur geweest voor ik Emmeloord uit rij. Halve dag verspeeld zo. In Hoogeveen gaat het gelukkig wel vlot, en halverwege de middag heb ik mijn vrachtje voor Palermo er toch in zitten. In Duitsland wacht ik even op onze sjimmie die een half uurtje achter me zit. Help hem nog even de wielen na te trekken, en dan pikken we later amigo Edwin Wiegmink (die voor Veenstra rijdt) ook nog op. Met z’n 3-en gaan we die kant op. Om de drukte en de baustelles wat te vermijden gaan we over Osnabruck – Bielefeld – Kassel. Eten doen we vandaag met z’n 3-en in Paderborn. Tussen Kassel en Wurzburg houden we het om 22.30 voor gezien en vinden we alle 3 nog net een plekje bij de pomp.

dinsdag
’s Morgens een grote kan koffie gezet, en we gaan weer verder. Tussen Nurnberg en Munchen rijden we collega Japio ook nog in de wielen. We doen nog ff een keer een bakkie, en na via de sms nog even wat mentale steun te hebben ontvangen vanuit Groningen! (een lieve meid die E! of niet sjimmie?!) rubberen we oostenrijk weer door. Onder aan de brenner, op het italiaanse Vipiteno gaan we nog ff onder de douche door, en goed 8 uur draaien we de parking op bij trattoria Confine, bij Peschiera (net onder het Gardameer). Het is hier druk vanavond met de Van Wieren-tjes! Collega Eelke staat er ook al, en het wordt een gezellige avond.

woensdag
Ik moet vanavond in Civitavecchia op de boot, dus hoef vandaag niet zo heel vroeg. De dag maar even rustig beginnen met een grote cappuccino op het terras! Nog even wat foto’s maken met Edwin en Leandro, en dan gaan we ieder weer onze eigen weg. Ik truck vandaag het mooie Toscane door en het is heerlijk weer, dus dat is absoluut geen straf! Wat hebben we het soms mooi, of niet. Eind van de middag draai ik de haven van Civitavecchia (net boven Rome) in. De boot naar Palermo vertrekt vanavond om 20.00 dus ik ben prachtig mooi op tijd. Even tickets halen en de auto in de ‘op z’n italiaans’ strak georganiseerde (?! Strak georganiseerd?? Dat kan niet… Nee, inderdaad!) haven opstellen. De boot naar Sicilië, de boot naar Barcelona, de boot naar Marokko en de boot naar Tunesië liggen hier naast elkaar, dus wel ff zien dat je op de goeie boot terecht komt! Tegen zessen begint het inschepen al, en ik mag als allereerste auto de schuit op. Mooi op tijd. Even onder de douche door in m’n hut, en dan mooi boven vanaf het dek het inschepen bekijken. Dit gaat ook op z’n Italiaans, een mooi schouwspel! Helaas vandaag maar 1 aanrijding.. Voor de chauffeurs is er een apart restaurant op de boot, waar wij gratis kunnen eten (buffet). Echt een culinair hoogstandje is dit eten niet, maar ‘slecht’ is het in italie ook niet snel. Ik zit net aan tafel als er 9 luidruchtige sicilianen bijkomen, ze schuiven aan de lange tafel waar ik ook aan was gaan zitten. Ik heb al snel door dat dit vaste gasten zijn op deze boot, en dit is hun stam-tafel. Maar geen probleem, ze vinden het wel interessant, een Hollander erbij. Maarre…. Wat ga jij daar nou eten?? Ja, eh.. dat is wat ze hier hebben?? Nou, ik moet het bord gauw weg doen. Ik moet met hun mee eten! Zij zitten iedere week op deze boot, en zij krijgen eigen eten. Nou, oke dan. En al snel komen er grote schalen met de lekkerste dingen op tafel. De leider van het stel (tenminste degene met het grootste lichaam, boel goud, meest ongeschoren smoelwerk, en de grootste mond, meeste herrie...) heeft ook nog een grote 5 ltr kruik rode wijn mee, waar begeleid door veel kabaal, tussen de discusies door vrolijk uit geschonken wordt. Dit is inderdaad toch een stuk beter dan het hapje waar de rest van de zaal aan zit! Zo kan je het soms treffen. Na het eten struin ik nog ff over de boot heen, en haal nog even een afzakkertje in de bar met wat live muziek. Ze hebben vanavond italiaanse karaoke! Hier gaat het er trouwens toch een beetje anders aan toe, dan bij ons. Geen dronken gasten die een liedje half mee bleren. Maar dit gaat er serieus aan toe. Ook 1 van de sicilianen waar ik mee gegeten heb zingt verschillende liedjes, en nog goed ook! Als de muziek stopt zoek ik ook m’n hut maar op.

foto's gemaakt op de boot: De love-boat zelf; als allereerste auto op de boot; 2 foto's op de boot zelf; de zwembaden boven op dek (zat nu nog geen water in hoor..); de trappen (tis net de titanic!); en 's avonds de karaoke.

donderdag
Om 6.45 worden we via de intercom door een italiaanse dame in het Italiaans, en in het Engels en Duits (dit laatste uiteraard met een erg hoog ‘allo allo’ gehalte) gewekt. Een klein ontbijtje, en om 8 uur varen we de haven van Palermo binnen, en om 8.30 heb ik weer land onder de wielen. Nou begint het.. Deze grote drukke internationale haven, ligt midden in het centrum van Palermo. De hele stad is om de haven heen gebouwd. En naar en van de haven moet je dus de hele stad door! En nou is dit ook nog niet echt de gemakkelijkste stad... Maar goed, het heeft ook altijd wel weer wat. Ook vandaag worstel ik me weer door het gezellige (of chaotische..??) straat-beeld. En met een klein uurtje sta ik bij de klant, net buiten de stad, voor de deur. Het lossen gaat niet echt lekker vlot, maar om kwart over 12 heb ik ‘m leeg. Ik kan in Ispica, helemaal aan de zuidkant van het eiland, een vracht biologische wortelen gaan laden. Dat is vanaf Palermo nog een mooi eindje sturen, want Sicilië is nog een best eiland. Eind van de middag sta ik bij de cooperatie op de dam. Hier gaat het ook echt weer op z’n siciliaans… Effe wachten dus. Alles rustig aan.. Het wordt al met al wel 21.15 voor ik vol ben, en m’n papieren heb. Nu vol gas ri. Hotel Sicilfuel bij Augusta. Hier draai ik nu pas om 22.45 de dam op. De honger is al aardig over natuurlijk. Toch nog maar een klein stukje pizza naar binnen, en een glaasje wijn. Heb ik in ieder geval iets binnen gehad.

m'n vakantie-huisje in Palermo & de afslag naar het maffia-dorpje 'corleone' ons allen bekend! (toch?)

dwars over Sicilie heen & tunneltje; zijkanten 2,7 mtr hoog, in het midden 3.6 hoog, en ik moet (en kan..) er precies met 4.0 mtr doorheen. En dit is de gewone doorgaande weg, de hoofdroute langs de zuid-kust van het eiland. Dat is Sicilie.. Je blijft lachen.

vrijdag
Vandaag een feestdag in Italië, het is hier vandaag ‘anniversario della Liberazione’ bevrijdingsdag. Maar met mijn vrachtje verse groente geldt het rij-verbod vandaag natuurlijk niet voor Niels! Na een bakkie en een croissantje aan de bar, breng ik om 8.00 mijn 22.500 kg wortelen weer in beweging. Catania weer voorbij, met links de vulkaan de Etna (die in 2002 nog is uitgebarsten!), en rechts de kust. Om half 10 draai ik de haven van Messina in. In het zuiden van Italië kom je nog maar weinig buitenlanders / hollanders tegen, en zeker naar Sicilië zijn er maar een paar die zo ver komen. Maar ik kom bij het pontje aan en daar staat een bekende; Henk van de fa. Maters. Kleine wereld zullen we maar zeggen, zo ver van huis! We kunnen om goed 10 uur samen het pontje op. Het is lekker rustig vandaag. En om 11.00 rijden we het vasteland weer op. Nu ligt het gigantische Italië nog voor ons, want wat is het land nog groot vanaf hier! Hier in het zuiden is de snelweg allemaal nog niet klaar, dus kronkel je nog aardig over een ‘geite-pad’. Toch loopt het als een trein. Door de feestdag is het mooi rustig op de weg, en we kunnen ons eigen tempo rijden, dat gebeurd hier ook niet vaak. En met nog 1 keer een pauze parkeren we ’s avonds tegen 8-en naast amigo Bert B. ook van de fa. Maters. Hier had ik vandaag al een sms van gekregen dat hij zijn 24 uur weekend rust stond te maken bij het Hotel een stukje boven Napels. We tafelen vanavond gezellig met z’n 3-en. En omdat het ’s avonds laat nog heerlijk weer is, nemen we nog een afzakkertje buiten bij de auto, voor we onze mandjes weer opzoeken.

zaterdag

Henk moet hier vandaag blijven staan om zijn 24 uur weekend-rust te maken. We doen 's morgens vroeg nog wel even gezamenlijk een bakkie lekker op het terras (het is alweer heerlijk weer!) en dan gaan Bert en ik maar weer eens een stukkie sturen. Bert moet via frankrijk terug, en ik via oostenrijk, maar we kunnen het grootste deel van de dag nog samne op. We genieten van het heerlijke weer de prachtige landschappen en tokkelen mooi wat over de bak. 's Middags in de appenijnen krijg ik nog ff een telefoontje van mien grote vriend Blaakie.. Een telefoontje waarvan ik zowat van van mijn stoel donder! Haha. De gordel maar wat strakker om, en dan gaat het wel weer wat.. Bij Modena maken we nog ff een keer pauze, een hand, de beste wensen maar weer, en dan gaan Bert en ik ook weer uit elkaar. Kan ik nog ff rustig m'n gedachten laten gaan over het nieuwtje van Blaakie. Tering tis wat.. Prachtig. En met deze gedachte zet ik het hele span 's avonds neer bij 'de tiroler toko' oftewel bij het Brunnerhof in het italiaanse Klausen. Het is weer mooi geweest! Ik wandel de toko binnen, en zie Susanna net de keuken inschieten. Ze doet spontaan weer 3 passen terug.. 'Of ik niet een beetje in de war ben??' Eh, nee.. hoezo? 'Het is zaterdagavond hoor! wat doe je nog hier?' Tja.. iets over werk-paarden en sier-paarden?? Maar gelukkig ik ben wel van harte welkom. Het eten smaakt weer als altijd, en ik zoek mooi op tijd m'n mandje op.

zondag

Aangezien ze in Oostenrijk mijn vrachtje wortels niet bederfelijk genoeg vinden om op zondag te mogen rijden... En ik vandaag ook nog eens mijn 7e werk-dag inga (wat ze officieel ook niet goed vinden..) Heb ik besloten om vandaag maar dapper om 5.00 te gaan rubberen! Ik heb wat dat betreft nooit zo heel veel geluk met onze houthakkers, dus laat ik maar zorgen dat ik om een uur of 7 dat akelige land toch maar door ben, dan liggen die mannen hopelijk allemaal nog te slapen, en laten ze Niels nu gewoon eens rijden... Dus om 4.30 sta ik al naast te auto te springen, toch wel erg vroeg hoor voor de zondag.. Maar ja, het is nog heerlijk rustig op de weg als bij mij in het vooronder het geweld losbarst om de Brenner weer over te komen! En het vroege opstaan loont, er is nog niks geen bedrijvigheid op de kontrolle-stelle op Worgl als ik daar tegen zevenen langs rijd. De rest van de dag heb ik alles weer in de hand. Ik moet morgen lossen bij Luik, dus besluit via Trier te rijden. Als ik dat zo even bereken, kan ik dan vandaag precies in mijn uren het pittoreske Konz halen. Hier draai ik om 19.30 het terrein van onze duitse vestiging (Van Wieren GmbH!) op. Het is heerlijk weer nog, en ik maak lekker naast de auto zelf maar even een hapje eten klaar. 's Avonds tegen 11-en rijdt m'n pa het hek hier ook nog binnen! Hij heeft al bij Brussel gelost, en moet morgen hier in Konz bij de Volvo weer een kraan laden, voor Italie nog wel! We drinken samen nog een wijntje, en de zondag is ook alweer voorbij.

maandag

Op tijd laat ik Konz weer achter me. In Waremme (net achter Luik, Belgie) staan ze te springen op mijn biologische wortelen, nieuwe oogst. Even wegen, en ze beginnen inderdaad enthousiast te lossen. Leeg ook weer even wegen, zodat ze precies weten hoeveel gewicht ik hier achter gelaten heb. In het limburgse Ittervoort hebben ze alweer een vrachtje diepvries voor me klaar staan, die nog even naar Barneveld moet. Als ik eind vd middag leeg ben in Barneveld, mag ik naar Emmeloord komen. De week is weer mooi zat zo! Nu eerst maar even een paar daagjes lekker thuis. En zo ga ook ik Koninginnedag eens meemaken dit jaar! Das ook niet verkeerd.

Week 16 Latina-Napoli-Taranto-Bari

zondag

Gisteravond een gezellig etentje gehad, dus het nachtje is nog niet zo heel erg lang, als zondagmorgen de wekker alweer op tijd afloopt. Even een bakkie, auto aftanken, en om goed 8 uur draai ik samen met collega's Frank en Willem de neus ri. het zuiden. We kletsen en ouwehoeren wat over de bak, en de dag vliegt weer om. Met 2 keer een pauze doorkruisen we vandaag mooi vlot het duitse rijk. Zodat we 's avonds om 21.00 de parking opdraaien op Reischenhart. Hier staat collega Anton ook, die heeft hier noodgedwongen het weekend doorgebracht. En met z'n 4-en schuiven we vervolgens aan tafel in het griekse restaurantje hier. We hebben een gezellige avond, en het is zomaar weer laat voor we de auto's weer opzoeken.

maandag

Om 6 uur worden de helse machines weer in beweging gezet. Oostenrijk door, de brenner over, en italie weer in. In noord italie scheiden onze wegen, en gaan we ieder onze eigen rondje doen. Mijn 1e klantje zit een stukje onder Rome, dus voor mij is het vandaag nog gewoon een rij-dag. Ik maak 2x een pauze, en begin van de avond bereik ik mijn geplande eind-doel van vandaag en draai ik de parking op bij het restaurant van 'ouwe Carlo' op Orte. Vlak voor Orte was ik Willi van de fa. Maters ook nog voorbij gereden, en na een snel praatje over de bak over waar ik heen ging, had Willi besloten om ook nog maar even door te rijden. Dus ik sta nog maar net stil, en daar komt hij ook al aangereden. Ik ga nog even onder de douche door, we drinken er 1 aan de bar, en gaan dan gezellig eten. En voor 'die ouwe' (Carlo) weer eens op het terras in z'n stoel in slaap valt, betalen we en gaan we ri. auto.

dinsdag

Omdat Carlo op dit tijdstip natuurlijk nog mooi op 1 oor ligt, pruttelt om 5.30 het koffiezet apparaat in mien eigen Hotel Scania. Willi en ik gaan op tijd rijden. Ik neem de ring van Rome maar even rechtsom, dat loopt op dit tijdstip tenminste nog een beetje door. Om 8.00 sta ik bij mijn 1e klant bij Latina, hier los ik grondstoffen voor de medicijn-industrie. Hierna rij ik langs de middellandse zee via Gaeta naar Napels. Mooie route, alleen hangen er vandaag donkere wolken, en spettert het af en toe. Om 12.30 los ik mijn 1e klantje vis bij Napels. Omdat het italiaantje hier er niet uitkomt, moet ik zelf de gewichten maar even na-rekenen en controleren of het overeenkomt met het gewicht op mijn vrachtbrief.. Na enige uitleg lijkt hij het te snappen.. :-) Via het onder een meters dikke laag lava verborgen dorp Pompei (na de uitbarsting van de vulkaar de vesuvius in 79 na christus, ken uw geschiedenis!) rijd ik ri. Salerno naar mijn volgende klantje. Hier ben ik begin van de middag. Bij deze klant kan je het terrein niet opkomen met een vrachtauto.. Dus moet je de auto altijd midden op de weg laten staan, en dan komt hij met de heftruck tussen het verkeer door om je te lossen. Ook dit lukt weer, en met 'd'n poot op 't gas' steek ik via Potenza het land weer dwars over ri. 'de hak' van italie, waar mijn volgende klantjes zitten. 's Avonds strijk ik neer bij het restaurant 'Sala Azzurra' net een stukje boven Taranto.

woensdag

Mijn 1e klant voor vandaag is het vis-winkeltje 'Bellavista' in Taranto. Dit is een winkeltje op het eilandje in het oude stads-centrum van Taranto. Hier is het natuurlijk weer verboden voor vracht-verkeer. Dus ik ga op tijd weg, zodat ik in ieder geval een beetje voor de drukte ben. Na me overal weer een beetje langs en door gewurmd te hebben, sta ik bij de winkel. Hier is het altijd eerst maar ff gauw een espresso doen aan de bar, in het kroegje naast de winkel. Daarna stappen de chef en een hulp samen op een scooter en gaan we naar een duister achteraf straatje waar hij in een verlaten garage-box een vries-celletje heeft. Gauw zijn palletten eruit, en weer verder. De volgende klant in Francavilla Fontana is altijd een pokke-klant.. De chef hier is een ras-echte galbak. En die laat je eerst altijd ff een paar uur wachten. Maar met wat geduld raak ik ook deze palletten weer kwijt. En ben ik geheel volgens mijn eigen planning nog mooi voor 13.00 bij de volgende klant, bij Brindisi. Deze man heeft altijd pauze van 13.00 tot een uur of 16.00 / 16.30. Maar ik rij hier nu ook mooi voor de middag-pauze weer weg. En 's middags los ik mijn laatste klant alweer in Bari. Hier gaat het vandaag ook niet echt heel vlot, maar we hebben de karre weer leeg! En mooi op tijd sta ik bij Hotel Veronesi in Cerignola. Deze kroeg had ik vanmiddag aan de telefoon al aan amigo Michel van de fa. Boonstra uitgelegd, en deze staat hier dan ook net al op de parking. Ik ga nog even douchen in het hotel. Daarna de parkeer-wacht nog ff 2 euro in z'n handen geduwd, zodat ik vannacht weer veilig m'n ogen dicht kan doen. En dan wachten Michel en ik aan de bar op Johannes van de fa. Maters die hier zo ook nog komt. Dit is voor Johannes het laatste ritje Italie, aangezien hij van baas gaat veranderen. Dus we maken er een gezellig 'afscheids-diner' van.

gewoon wat foto's gemaakt in de hak van italie (puglia) altijd mooi om hier te rijden, tussen de olijf-bomen, sinaasappel-bomen en de druiven, en de adriatische kust natuurlijk.

donderdag

Om 6.00 stuur ik m'n hele span het stadje Cerignola weer door, en de autostrada weer op. Ik moet vandaag een vrachtje diepvries-pizza's laden bij Napels. Om 8.30 meld ik mij netjes aan bij Mario (denk ik toch?) op de pizza-fabriek in Caserta. Hier moet ik mijn lege pallets inleveren en alle papieren vast doen. Daarna moet ik naar een groot vries-huis bij Capua waar ik de pizza's kan laden. Maar.. eerst ff wachten denk. Ze zijn hier niet zo vlot. Maar goed, om 13.00 heb ik 'm toch weer helemaal vol met die ronde schijven, en kan de neus ri. het noorden. Morgen in noord-italie nog een paar doosjes bijladen. Ik ga Rome weer voorbij, en schiet dan via Terni, Perugia ri. Cesena. Een kwartiertje voor Cesena zit even van de weg af, in een klein dorpje een leuk restaurantje, waar ik het weer mooi vind voor vandaag. Hier in het barretje sta ik tussen alle lokale 70-plussers, die druk aan het kaarten zijn, en luidruchtig de laatste nieuwtjes doornemen, en heftig discussiëren over het feit dat Berlusconi weer aan de macht is. Daarna heerlijk zitten eten. Een leuk kroegje!

vrijdag

's Morgens giet ik aan de bar nog ff een cappuccino naar binnen, en dan gaat ie weer. Ik moet bij VIP catering in Savio di Cervia (bij Cesena) nog ff een palletje retour-vis ophalen voor Urk. Deze doosjes stapel ik nog ff achterop, en dan kunnen de deuren weer dicht, en gaan we weer ri. Olanda! Ik maak nog ff pauze in de dolomieten, en hier rij ik collega Frank in de wielen. We gaan samen terug. Tanken nog een klein beetje in Oostenrijk, zodat we Emmeloord weer kunnen halen. We rijden Munchen nog ff voorbij, en zetten hem 's avonds op het industrie-terrein op Eching neer. Hier wandelen we even naar (alweer..) een grieks restaurantje.

zaterdag

We zouden in 1e instantie om 4.00 weer dapper gaan trucken, maar we zaten gisteravond nog wel erg gezellig, dus hadden maar besloten dat 5.00 ook wel vroeg zat is. Doen een keer een bakkie op het duitse Medenbach, en nog een bakkie bij Apeldoorn. En rubberen 's middags tegen 4-en Emmeloord weer binnen. Tanken en weekend.

Week 15 - Via CH op, en over de Tauern terug

zondag

Om iedereen maar gelijk even gerust te stellen (of teleur te stellen natuurlijk...) Nee, ondanks mijn fiets-tocht(je) van gister geen spier-pijn!! Valt mij alles mee. Na een gezellige verjaardag gisteravond zet ik vanmorgen om 10.00 mijn helse machine weer in beweging. Tot net voor Frankfurt rij ik vandaag samen met Rob. Rob moet over Oostenrijk, en ik ga via Zwitserland. Ik moet beginnen bij Milaan. Ik was 40.250 kg op de weegbrug, en aangezien ik er nog wat diesel uit rij, moet ik voor de zwitserse grens precies binnen de maximaal toegestane 40 ton komen. Ik maak samen met Rob nog even een keer pauze in het duitse land, waarna we ieder onze weg gaan. Ik rij vandaag tot net onder Freiburg, waar ik morgenochtend m'n douane-papieren kan laten maken.

maandag

De spediteur begint helaas niet eerder dan 7.00, gauw m'n papieren naar binnen, en om 8.00 draai ik met m'n transit-documentje ri. de zwitserse grens. Ik ga grens-overgang 'Rheinfelden' over. Maandagmorgen wil het nog wel eens druk zijn aan de grens, en hier kan Niels altijd mooi de hele rij wachtende trucks voorbij! Het loopt verder vandaag goed in Zwitserland. En de parkings waar bij drukte het vrachtverkeer regelmatig wordt stil gezet, mag ik vandaag allemaal voorbij. Het is schitterend weer vandaag! Strak blauwe lucht, en een heerlijk zonnetje erbij. Bij het klimmen naar de Gotthard is er ook nog eens een best pak verse sneeuw gevallen. Dit is helemaal prachtig natuurlijk. Alles wit, strak blauwe lucht, en een zonnetje. Genieten! Wat hebben we het mooi soms he! Aan Chiasso (grens Zwitserland - Italie) is het wel weer hartstikke druk. Hier moet ik een half uur aansluiten voor ik op de grens sta. Maar begin van de middag rijd ik het Italiaanse land weer binnen. Mijn 1e klantje bij Saronno (Milaan) lost normaal eigenlijk alleen 's morgens, maar we hebben vanmorgen met hem gebeld, en ik gooi hem er na de middag toch nog vlot uit. Mijn 2e klant zit bij Acqui Terme. Deze man werkt tot 16.30 weet ik, en ik kan er ook precies om 16.30 zijn. Dat komt dus ook weer precies goed! Nog even een bakkie bij een barretje hier op het industrie-terrein, en dan de neus ri. de middellandse zee! Ik zet hem vanavond in Vado Ligure, bij Savona neer. Ik ben aardig op tijd, dus ik maak nog ff lekker een wandelingetje! Mooi over de boulevard, langs het strand, uitkijkend over de middellandse zee! Wat hebben we het soms mooi, niet?! Na even lekker uitgewaaid te zijn, schuif ik aan tafel bij Trattoria del Camionista. De indianen-tent zoals we die ook wel noemen. Een leuk restaurant vlak aan de boulevard, voor chauffeurs, bikers, en ook veel buurt-volk komt daar wel om te eten.

dinsdag

's Morgens weer op tijd weg, zodat ik het drukke verkeer in Genua (Genova) een beetje voor ben. Hier in Genua moet ik bij een klant lossen die de catering verzorgt voor de cruise-schepen die hier in Genua aanleggen. Het is druk bij deze klant, maar hij is me goed gezind, en ik rij toch vlot weer weg. Nu door de bergen, tunnels, slingers ri. Parma! Hier in Fidenza moet ik bij een gigantisch koel-huis een dikke partij lossen, dit duurt allemaal wel ff. Maar goed, uiteindelijk raak ik ook dit weer kwijt. Nog 1 klant te gaan. Bij deze klant (ook bij Parma) is het erg druk. Dus even wachten. Er zit hier een supermarkt bij, dus daar struin ik ook gelijk maar even doorheen. De gasten hier van de los-ploeg ken ik onderhand wel een beetje, dus net terug bij de auto, mag ik er ook al voor. En zo heb ik hem op dinsdag halverwege de middag alweer leeg! Hier vlakbij, bij Reggio Emilia kan ik vandaag m'n 1e adresje ook alweer laden. Ik laad hier bij een fabriekje waar ze 'koel-vitrines' maken. Niels met de pomp-kar in de auto, en het vrouwtje op de heftruck schept de vitrines echt zeer behendig mien trailer in. Een half uur later, 8 vitrines rijker, rij ik dit dorp Poviglio weer uit. Op naar het clubhuis op Scaldaferro! Hier draai ik tegen 8-en de parking weer op. Even lekker badderen, en als ik mijn tas weer naar de auto breng, staat onze Sjimmie ook al naast me. Samen even zeuren aan de bar, en dan gezellig aan tafel. Mooi aan het kletsen, en zo is de avond ook zo maar weer om.

woensdag

Sjimmie in ik beginnen de dag eerst maar eens met een grote cappucino aan de bar op Scaldaferro, waar een stralend zonnetje ons/de dag alweer toelacht ;-) Vandaag eerst maar weer eens bij mijn grote vriend Claudio in San Pietro in Gu langs. Hier krijg ik vandaag maar 2 palletjes mee. Maar de grote bedrijfs-gek ('heb je bloemen mee voor de meisjes?? Nee, vandaag geen bloemen mee voor de meisjes...') maakt wel gelijk even gebruik van mijn hulp om alle vlaggen even te vervangen voor nieuwe. 'Dank je wel Niels, volgende keer bloemen mee voor de meisjes?!' Ik zal proberen er aan te denken. Ouwe gek! Nu binnendoor op naar Pordenone. Hier kan ik bij de Zanussi nog 9 meter horeca apparatuur bijladen, en dan heb ik hem om 13.00 alweer vol! Niks mis mee, en op het gemakje zet ik maar weer koers ri. Holland. Ik kom vanmiddag weer vlak langs het dorpje Provesano. Ik heb nu toch wel even de tijd, en na alle ophef de laatste tijd met die Geert Wilders, besluit ik om maar weer eens even een keer bij het graf van Pim Fortuyn langs te gaan. Die hier in dit italiaanse dorpje Provesano begraven ligt. Na deze korte onderbreking rubber ik halverwege de middag mijn geliefde (..) Oostenrijk binnen. Ik tank hier altijd in het 1e dorpje. Alleen is sinds een jaar of 3 deze 1e afslag verboden voor vrachtverkeer, en moet je via de 2e afslag rijden. Hier weet ik alles van (..) Maar ze zijn nu druk met de weg bezig, en de 2e afslag is afgesloten staat aangegeven. Iedereen moet via de 1e afslag rijden. Mooi, kan ik dat stukje toch nog eens rijden, lach ik nog.. Ik tank even een beetje bij zodat ik Emmeloord kan halen, en ga weer ri. de snelweg. Tuurlijk.. Ik kom precies op het 'verboden voor vrachtverkeer-stukje' een polizei tegen.. Haha, maar jij kan mij niets maken! Nou... daar denkt hij toch heel anders over! Blauwe lichten aan, en een HALT! Oke man, wat jij wil. Dus Niels zet hem midden op de weg op de handrem. Nou moet hij zijn auto toch ff wegzetten, anders kan er helemaal niemand meer langs! En dit achteruit wegrijden en parkeren gaat de man niet echt heel best af! Haha. En nou moet hij ook nog een eind lopen op bij mij te komen, want ik kom natuurlijk niet naar hem toe. HALT ist HALT. Wat ik daar moet?! Eh, nou ik heb ff getankt. Hoezo? Ik mag daar helemaal niet komen, blaft hij. PASPOORT! Ik probeer de man uit te leggen dat de volgende afslag is afgesloten. Hij briest nog een keer FOLGEN, en marcheert met mijn paspoort ri. politie-auto. GVD, dat heb ik weer. Altijd hetzelfde in dit pokke-land. Nou gaan ze ook nog eens helemaal de autobahn weer op, en nog ri. Italie ook, die kant moet ik heel niet op! Op de grens zet hij me aan de kant. Waar ik heen moet.. Nou, de andere kant op dus! VRACHTBRIEF! Netjes overhandig ik hem mijn papieren. Ja, dat valt niet mee he.. Na 2 minuten heel interessant op mijn papieren staren komt hij er niet uit! Haha. Wat ik geladen heb?! Nou.. dat staat daar op he.. Waar ik dat dan geladen heb?! Nou.. dat staat daar ook op he.. De stemming wordt er niet echt beter op, en wij worden vandaag geen vriendjes.. Hij smijt mij m'n papieren terug, en blaft onder het weglopen nog een keer dat me dat 60 euro kost. Eh, nou dat denk ik niet! Tijd om ook maar eens die auto uit te komen, en ik loop hem achterna. Hij staat al bij zijn collega (die intussen waarschijnlijk al heeft ontdekt dat Niels toch gelijk heeft!) Ik vraag hem wat dat laatste was wat hij zei, maar het enige dat hij mompelt is, dat ik m'n paspoort terug krijg... Haha, 1-0 voor Niels! Pokke-volk. Ook de rest van Oostenrijk kom ik weer heelhuids door, en 's avonds vind ik het op Reischenhart weer genoeg geweest. Ik loop hier vanaf het autohof altijd even naar een grieks restaurant een stukje verderop. Hier kan je heerlijk eten. Als ik na het eten weer ri. de auto loop, zie ik dat er net nog een 'Van Wieren' de parking opdraait. Dus ook nog maar even een afzakkertje gehaald in de 'stube' en daarna lekker slapen.

donderdag

Vandaag rubber ik op het gemakje duitsland door. Beetje druk bij Wurzburg, maar verder weinig bijzonderheden. En volgens plan draai ik 's avonds samen met collega Sjors de parking op bij chauffeurs-cafe 'De Sluis' in Keldonk, langs het kanaal net voor Veghel.

vrijdag

Vanmorgen los ik even een paar palletjes in Veghel, en zet hierna weer koers ri. de polder. Ik moet horeca apparatuur lossen bij een bedrijf in Emmeloord waar ik al een aardige tijd kom, en hier zeuren ze zeker al een jaar of 5 standaard om saucijzenbroodjes... 'Ja anders lossen we je niet hoor Niels..' En vandaag besluit ik om eindelijk mijn goede daad maar eens te verrichten. Dus ik trakteer de hele ploeg op saucijzenbroodjes. Iedereen weer blij, en Niels mooi vlot leeg. 's Middags is het weer export afhalen, en auto weer volzetten. En vandaag is het mooi op tijd weekend!