Week 22 - Rondje Milaan

maandag
Een weekje vakantie gehad, personeels-feestje gehad, dus we moesten deze week maar eens even rustig aan beginnen had ik zo gedacht.. Nou, nadat ze toch eerst nog even dapper probeerden of ik niet gelijk zondagmorgen weer kon vertrekken, kwam het uiteindelijk toch nog aardig uit. Vandaag eerst maar eens een rondje uitlossen, en gewoon in Emmeloord beginnen, dus hoef ook niet extreem vroeg. Ik los eerst een grote las-tafel, en hierna weer terug naar de zaak. Hier gaan er ook nog een paar klusjes uit, en hier pik ik mijn hulp/gezelschap voor vandaag op. Vervolgens maak ik mijn ‘horeca-vrienden’ achterop het industrie-terrein nog even blij. EN nieuwsgierig.. En dan gaat het op naar Urk. Hier moet ik nog wat vis lossen. Maar de klant zelf heeft niet genoeg ruimte, dus ff bellen, en ‘zet het dan maar op de coldstore neer..’ En zo hebben we het trailertje alweer leeg. Op naar Rutten om een volle vracht koelgoed te laden voor 3 klantjes rond Milaan. Om 11.15 melden we ons netjes aan, en zodra er een plekje vrij komt mag ik voor de ramp. De mannen nemen nog even pauze tussendoor, maar om 12.30 rijd ik dan toch onder ‘streng toezicht’ mijn 1e palletten de trailer in. Nu gaat het vlot, en om 13.30 heb ik hem vol, en de papieren op zak. Intussen zijn er nog 2 ‘van wierens’ gekomen, maar deze moeten toch via oostenrijk en ik via zwitserland, dus ik ga die kant maar op. Nog even via de zaak, mijn hulp van vandaag weer afzetten, nog even een afspraakje maken dat mijn truckie zaterdag de garage maar eens in kan en dan laat ik de polder weer achter mij. Om 18.30 hap ik even een schnitzeltje weg op Koblenz-Metternich, en dan zijn ’s avonds tegen 11-en de uren weer op, en vind ik tussen Karlsruhe en Freiburg nog een mooi plekje achter de pomp. De 1e werkdag zit er weer op.

dinsdag

Ik heb 's morgens nog een uurtje werk naar Hartheim toe. Hier laat ik even een T2-document (voor de douane in zwitserland) opmaken, en duik gelijk maar even onder de douche door. Hoef ik daar niet meer voor te stoppen vandaag. De spediteur heeft er zin in vandaag, en met 3 kwartier draai ik de autobahn alweer op. Ik heb het document op grensovergang Rheinfelden laten zetten, en daar heb ik weer niet verkeerd aan gedaan, want voor de grote grens Basel staat alweer een flinke rij. Daar ros ik nou mooi omheen, en draai dan overal langs ri. Rheinfelden. Hier is het toch ook al aardig druk. De 1e parking staan ze al stil, daar gaan we maar mooi omheen dus.. Dan voor de grens zelf staat er ook al 2 km op de vluchtstrook, en shit.. Ook op het 'transit-spoor' staat al een flinke rij. Derde baantje dan maar?? mompel ik in mezelf.. En dat besluit is snel genomen! Over het 3e baantje alles voorbij, en de grens op. Ja hoor, de hele parking vol, maar niemand bij het kotje! Dus met 2 minuten rijd Niels, keurig in het bezit van alle stempeltjes, 'die schweiz' alweer in! Tja kom... Ik heb nog meer te doen! Ik wil het 1e klantje vandaag eigenlijk nog ff lossen! Zwitserland zelf loopt verder wel aardig. Ook naar de Gotthardt loopt het aardig door. De kontrolle-stelle op Erstfeld moet ik wel even af, maar ik hoef niet naar de parking. Dan de Gotthardt weer naar beneden. De verplichte parking op Biasca (hier wordt al het vrachtverkeer tegengehouden, en om de zoveel tijd in groepjes 'losgelaten' naar de grens toe. Dit om lange files aan de grens te voorkomen) sta ik ook maar een half uur dit keer! Ik heb gvd amper tijd om een bakje koffie te zetten, en een broodje te smeren... Dus ook nog maar even een half uurtje pauze maken op Bellinzona, zodat de schijf ook netjes blijft. Het blijft een pokke-land, dat zwitserland. Maar donders, de omgeving blijft toch prachtig hoor! Dat is iedere keer weer genieten.

De grens Chiasso, van zwitserland italie in heb ik met een klein half uurtje ook weer gehad, zodat ik hem tegen 4-en in Lomazzo bij m'n 1e klantje tegen het dock aanzet. Niet verkeerd, die kan er maar weer uit zijn! Mijn stuur-pomp begon nu wel een beetje herrie te maken.. Das niet goed.. Op jacht dus maar naar stuur-olie! Na bij een pomp de juiste olie gevonden, en alles weer een beetje op peil gebracht te hebben, draait hij weer als een zonnetje. Op naar het restaurant! Als ik hier rond Milaan zit, ga ik meestal naar het restaurant 'Alcatraz' op Arluno. En wanneer ik hier vanavond de parking op draai, zie ik gelijk al een paar bekenden (hollanders) staan. We kletsen wat voor de auto, en gaan dan met een hollander of 7 het restaurant in. En de avond wordt nog best gezellig.

woensdag

Ik heb gister al telefoon gekregen dat ik waarschijnlijk vandaag bij Vicenza alweer een volle vracht kan laden, voor 3 adresjes Nederland. Het zou natuurlijk mooi zijn, als ik die er vandaag ook nog weer ff in krijg.. En aangezien de 2 klantjes die ik nog moet lossen allebei totaal aan een andere kant van milaan liggen (varese & lodi) start ik hem alweer op tijd. Ik ga eerst naar Varese (vlakbij het lago maggiore) Deze klant zit aardig in de stad. Ook hier hebben ze er vandaag al aardig zin in, en om 8.15 rijd ik alweer weg. Er zijn nu 2 mogelijkheden van hier de stad uit.. De 1e die ik tegenkom heeft een hoogte-beperking van 3.20 mtr. Dat lijkt me dus geen strak plan, en ik rijd door. Dezelfde weg als waarlangs ik gekomen ben. Alleen mag ik vanaf deze kant op de meest drukke en kromme kruising niet linksaf de stad uit.. Ze willen me eigenlijk alleen maar verder de stad IN hebben.. En dat wil Niels dus niet! Dus toch maar ff lekker tegendraads toch linksaf proberen te gaan. En dat midden in de ochtend-spits op een kruising die hartstikke vol en vast staat, das niet echt het aller-makkelijkste, maar goed na een heleboel getoeter en stress van alle kanten is het weer gelukt, en laat ik Varese weer achter mij. De ring Milaan die ook nog wel eens behoorlijk vast wil staan, loopt nou ook best. Dus om 10.00 sta ik al bij mijnheer Ferrari. (ja, zo heet deze klant echt) En terwijl elders in Europa iemand ruzie staat te maken met kleine kinderen... ;-) Heb ik hem alweer leeg! Op naar San Pietro in Gu. Nog ff een bakkie onderweg en halverwege de middag draai ik het hek in op mijn laad-adres. De man die hier normaal op de heftruck zit, is er vandaag niet. Dat komt goed uit, want deze man wil altijd precies het omgekeerde als dat ik wil.. Vandaag dus geen discussies. Zelf even zoals altijd aan de pompkar, en ik heb mijn vrachtje er keurig netjes, op mijn eigen manier, in. De neus maar weer ri. Brenner! Ik kom nog in een aardig stukje file bij Trento. Zonde van de tijd. Bij Bolzano kom ik nog een hollander tegen die mij over 'de bak' waarschuwd dat er verderop nog een dikke file staat. Mijn einddoel van vandaag is Klausen, dus ik schier het laatste stukje vanaf Bolzano dan maar mooi even binnendoor. Het is hier mooi rijden, en ik rij zo deze hele file voorbij. Wat later dan gepland, maar om 20.00 zet ik hem toch bij de 'tiroler toko' neer. Er staan nog een paar hollandse vrachtwagens, en op het terras zie ik de 1e bekenden al zitten. Ik ga nog even snel onder de douche door, en ik schuif net aan op het terras, en daar komt nog een 'van wieren' aanlopen.. Je komt ze ook overal tegen he, die mannen.. Het is een aardig 'fries' onderonsje, maar het wordt een gezellige avond op het terras.

donderdag

Om 7.00 laat ik de tiroler toko achter mij, en daai ik de autobahn weer op. Het laatste stukje Italie, en dan.. oostenrijk weer zien door te komen. En ja hoor, het is WEER raak. Bij de kontrolle-stelle bij Worgl, weet ik weer precies waarom ik zo'n hekel aan dit land/volk heb.. Deze kontrolle-stelle is een hele grote parkeerplaats/terminal aan de snelweg. Aangelegd door de polizei speciaal om het vrachtverkeer te controleren (of treiteren??) Met borden boven de weg wordt aangegeven dat het vrachtverkeer niet verder mag, en allemaal over de parking moet rijden. Na over een weeglus gereden te hebben worden er op de parking bepaalde auto's uitgepikt die nog verder gecontroleerd wordt. Een goudmijntje voor de houthakkers! En dat er gecontroleerd wordt vind ik alleen maar goed hoor, maar zoals het hier altijd gebeurd.. Vandaag dus ook weer. We moeten allemaal vol in de remmen, en er staat al een beste file. Het enige wat ze nu doen is gevaarlijke situaties, en file creeeren.. Bah. Maar goed, als ik in de file sta, zie ik 1 van de borden (die aangeven dat je eraf moet) dichtklappen, en ik bedenk me geen moment, en ros gelijk de rij uit. Gas erop. Dit vinden er meer een goed plan, en het is gas, de parking voorbij. Daaag pokke-volk. De dag verder verloopt naast af en toe een beetje file aardig. En 's avonds bij het duitse Ransbach de parking op. Hapje eten, even douchen, nog even wat prutsen in de auto, en dan op tijd het mandje in!

vrijdag

Om 5.30 stap ik de auto weer uit, en... Jawel, vandaag toch de lange broek maar weer aan. En onderweg begint het me toch te hagelen! Tering... Ik heb het idee dat de deuken in m'n cabine staan. Nog ff, en ze komen dwars door de voorruit heen! (achteraf viel het gelukkig mee.. heb geen deuken kunnen ontdekken. pfieuw...) Mijn 1e losadres is op een landgoed in Ottersum (Gennep) Het is een mooi stukje limburg hier, en ik sta te lossen 'in the middle of nowhere'. Heerlijk wat een rust. Hierna toog ik naar het brabantse Veghel. Hier moet het meeste eruit. Ik zou eigenlijk zelf ook nog een deel doorbrengen naar Barneveld, maar aangezien ik ook alweer druk export moet 'afhalen' voor italie, mag ik dit ook gewoon in Veghel lossen. Dat komt alweer mooi uit. Op hetzelfde industrie terrein in Veghel begin ik te laden. Diepvriesgroente voor italie. Daarna laad ik nog in Uden en in Beneden-Leeuwen. En dan is het weer; op naar Urk! Eind vd middag / begin vd avond verdelen we hier met een aantal van wieren auto's alle export weer onder elkaar, en zo zet ik hem vrijdagavond alweer startklaar op de zaak in het rijtje.

Week 21 - Weekje vrij!

Ja, ja.. Zowaar even lekker een weekje vrij! Een hele week het land niet uit geweest. Gewoon even lekker een weekje thuis, ook wel eens even fijn! Het was een week van vooral klussen! Verder thuis een beetje prutsen en een aantal leuke fijne uitstapjes ;-) Het weekje was zo weer om dus. Om hier toch deze week ook maar wat neer te zetten, heb ik nog 2 kleine filmpjes. Het is allemaal niet zo bijzonder of indrukwekkend hoor. Maar ik dacht vorige week (week 20) ik probeer/pruts eens even wat met mijn foto-toestel. En ach, het liedje is i.i.g. leuk!

Het 1e filmpje, is gewoon even een stukje op de italiaanse 'autostrada' t.h.v. Ancona sud.

Het 2e filmpje is gemaakt als ik 's avonds de afslag Pedaso (tussen Ancona & Pescara) neem, naar het restaurant toe.

Week 20 - ritje 'adriatica' & Napels terug

Dinsdag
Na het zonnige pinkster-weekend lekker thuis te zijn geweest moet het vandaag maar weer gebeuren.. Het is natuurlijk lekker zo’n lang weekend, maar de week is nu wel een dag korter. En hetzelfde werk moet nu dus gewoon in een dag minder gebeuren. Italië komt namelijk niet dichterbij te liggen. Ze hebben vrijdagavond al een trailer deels geladen voor mij. Ik moet alleen vandaag zelf nog even een partij bijladen in Twello. Dit is een partij vers-goed voor Cesena (net boven Rimini). Oh ja, of ik wel even een beetje gas wil geven, want dit moet er de volgende dag nog wel even uit! Die mensen hebben het nodig.. Oke dan. Op tijd weg dus. Ik zorg dat ik om 7.30 in Twello sta. Ik mag gelijk voor de ramp. ‘Ga jij boven in de kantine maar ff een bakkie doen chauffeur, zetten wij die 12 palletten er wel even in..’ Goed bezig jongens! En na een bakkie en de verhalen over het personeelsfeest dat ze hier afgelopen weekend hebben gehad, gaan de deuren dicht, en het gas erop. Ik maak tussen de middag even mijn verplichte 45 min pauze op de spessart. Het stikt hier van de bussen, en volgens mij zijn op dit moment bijna alle bejaarden tehuizen leeg gelopen. Want ik drink hier mijn koffie tussen ‘heel wat jaren levens-ervaring…’ Op de weg loopt het verder verrassend goed. En ’s avonds ga ik even een hapje eten op Pfaffenhofen (tussen Nurnberg & Munchen). Het is heerlijk weer, dus ik ga lekker buiten op het terras zitten. Ook hier is het hartstikke druk, zodat ik nog even een klein beetje boos moet worden op de bediening.. Het duurt vandaag wel erg lang. In plaats van de geplande 3 kwartier, kost het eten hier bijna 1.5 uur… Het is nu wel rustig op de weg, en tegen 10-en zet ik hem neer bij de 1e pomp in Oostenrijk aan de kant.

Woensdag
Als ik om 6.30 de raststätte inloop om me even te wassen lopen de tiroler Heidi’s alweer vrolijk in hun lange jurken in de rondte. Boven aan de brenner gooi ik tanks nog even helemaal vol, en dan zakken we Italië alweer in. Het is heerlijk weer, en dit 1e stuk Italië blijft toch echt prachtig, hoe vaak ik hier ook langs kom.

Ze zijn alleen nu overal met de weg aan het werk. En zo goed als dat het gister liep, zo kom ik nu van de ene in de andere file.. Maar gewoon van de omgeving proberen te genieten dan. M’n pauze gebruik ik om buiten in het zonnetje even een stukje te lezen. Dan weer rap verder. En om 16.00 draai ik de poort in bij een grote vlees-fabriek in een klein dorpje net opzij van Cesena. Hier los ik een soort pasta. Van deze pasta wordt straks het velletje om de vegetarische worsten heen gemaakt, zo hebben ze mij dinsdagmorgen uitgelegd.. Nou, ik vind het goed! Ze zijn i.i.g. blij dat ik er ben, en om 17.00 verlaat ik het dorpje hier weer, 12 palletten lichter. Ik rubber verder langs de adriatische kust, en om 19.30 draai ik de parking op bij het hotel in Pedaso. Hier kon je je eerder altijd douchen onder in de kelder. Maar deze douches zijn ze aan het vernieuwen. En nadat ze mij een goed jaar terug hadden gezegd dat de douches ‘bijna klaar’ waren (en ze daarna om de 4 maanden nog steeds ‘bijna klaar’ waren..) ga ik er toch vanuit dat ik nu eindelijk even lekker onder de nieuwe douche kan! Helaas… teveel vertrouwen in de Italianen. Ze zijn nog steeds ‘bijna klaar’! Maar even uitgebreid wassen dan. En daarna lekker vis eten!

Donderdag
Het zonnetje brandt alweer lekker als ik hem om 8.30 bij het 1e klantje van vandaag (bij San Benedetto del Tronto) tegen de kaai aanzet. Deze 3 palletten zijn er zo uit, en dan gaat het binnendoor langs de kust, tussen de palmbomen door naar Giulianova. (het gebied hier staat bekend om de vele palm-bomen) Het klantje in Giulianova ken ik niet, ff zoeken dus. Even een keer de weg vragen, en dan heb ik hem ook zo gevonden. Een net bedrijfje. Alleen om het terrein op te komen… Een steegje in, en dan haaks, steil omhoog zijn inrit in. Tering wat een knik. Wil ik m’n kist netjes onder de trailer laten hangen, m’n achter-bumper er niet afrijden, m’n traanplaat heelhouden, de chassis van de trekker en de trailer niet krom draaien… Dan moet ik stukje voor stukje, luchtvering van de trailer helemaal omhoog, luchtvering van de trekker beetje omhoog, stukje vooruit, luchtvering weer beetje omlaag.. Maar het lukt weer. En verder vriendelijk volk, dus ik ben m’n zooi zo kwijt. Dat komt goed uit. Het volgende vis-boertje die met smart op mij staat te wachten zit bij Pescara even een stukje het binnenland in. En deze red ik nu ook nog mooi voor de middag. Het is hier naartoe altijd even een leuk stukje slingeren en omhoog en omlaag over een smal weggetje, maar een mooi adresje. Ook zijn handel er weer uit, en ik smeer nu eerst maar eens even een broodje voor mezelf. Ik heb nu toch eerst wel even de tijd, want mijn laatste klantje, in Vasto, heeft toch middag-pauze van.. jawel: 12.00 tot 16.00! Tja, het is een druk volkje die Italianen.. Ik rij nu eerst maar even op het gemak naar een kroegje in Vasto, waar ik even een bakkie doe, en gelijk ook maar vast even onder de douche door ga. Dan naar het klantje toe, en om 16.30 heb ik ‘m toch maar weer leeg! Missie weer geslaagd. Even telefoneren met het logistieke centrum in Emmeloord, en ik krijg te horen dat ze een vrachtje voor me hebben liggen bij Napoli. En vanaf Vasto-sud steek ik via Isernia het land weer dwars over ri. Capua.

Rond Napels is het een zeer, zeer, zeer criminele streek, en hier moet je dus ook absoluut bewaakt staan ’s nachts. Dit kan bij een heel groot restaurant gelijk bij de betaling van afslag Capua. Alleen deed ik dit eerder altijd bij Franco, die als je even verder binnendoor ri. het dorpje Capua gaat, een klein, leuk, gezellig kroegje heeft. Die hij met de hele family runde. Hier mocht ik altijd bijzonder graag komen, en ik kwam hier ook heel regelmatig. Alleen voelde je je hier als hollander het laatste jaar steeds minder welkom, en sinds afgelopen kerst kom ik hier niet meer. Nu kom ik ook wel bij het grote massale restaurant gelijk bij de afslag. Maar dit is toch niet helemaal mijn tent. Nu is er sinds kort een eindje verderop een nieuw restaurant bij gekomen, die ik al een tijdje wil proberen. Maar omdat je in deze buurten niet zomaar wat probeert, en je bij dit restaurant (nog) niet echt bewaakt achter het hek kan staan, was het er nog niet van gekomen. Aangezien ik nu toch leeg ben, besluit ik dat het dan vandaag toch maar eens moet gebeuren. En om 19.30 zet ik hem hier op de parking. Een vriendelijk ventje achter de bar begint gelijk een praatje als ik binnenkom. Hij ziet de auto staan, en vraagt gelijk; Hollander? Si, Hollander. Volgens hem sta ik hier wel veilig, en rijdt de ‘vigilanza’ de hele nacht rond. Het is nog wel de bedoeling dat er een bewaakte parking komt.. Het is ook wel een groot restaurant, en absoluut niet zo’n klein gezellig ding als bij Franco, maar het eten is goed, en iedereen in de bediening is intussen al op de hoogte dat ik die Hollander ben. In het restaurant hebben ze een groot houtgestookt haardvuur, waar ze het vlees op grillen. Toch een zeer goed alternatief dus voor het grote massale restaurant ‘del Sole’. Ik voelde me hier ook niet echt onveilig, heb op zich goed gestaan. Maar het zou mooi zijn, als ze hier inderdaad snel een bewaakte parking bijmaken, dan is het helemaal voor mekaar.

Vrijdag
Ik kan vandaag een volle vracht kersen laden voor Nederland. Toen ik de gegevens kreeg, zag ik al gelijk dat dit ‘een oude bekende’ is. Ik moet laden in Striano, en bij dit bedrijf kwamen wij jaren geleden nog wel eens om plastic emmertjes te lossen. Het bedrijf zit in een klein krap dorpje, en er loopt maar een heel smal pad naar dit bedrijf toe. De bocht dit pad op, is vanaf de kant dat je het dorp in komt, niet te nemen met de vrachtwagen. Dus je moet even doorrijden, en dan maar even ‘ergens zien te draaien….’ De kruising waar ik dit altijd deed, is nu half afgesloten met grote hekken. Nog maar wat verder door dan.. En uiteraard lukt het uiteindelijk wel weer ergens om het hele span weer achterstevoren te krijgen. Terug naar het straatje, en vanaf deze kant gaat het bochtje precies. 24 ton laden chauffeur?? Nee, maximaal 22.5 ton. Anders kom ik boven de 40 ton, en dan heeft Niels morgen weer een probleem met zijn vrienden in het houthakkersland… (oostenrijk) Oh, nou bellen, bellen, bellen, en dan is dat ook wel weer goed. Het gaat allemaal in het zuid-italiaanse tempo, en de laatste palletten worden natuurlijk nog geproduceerd als de auto al op de dam staat. Maar uiteindelijk heb ik het er om 12.30 inzitten, en rijd ik de poort weer uit. Het pad weer af, en dan eerst rechtsaf het dorpje in, weer ergens zien te draaien, en dan weer terug ri. de snelweg. Het gas kan er weer op! Het is alweer vrijdagmiddag, en ik rijd hier nog aan de voet van de Vesuvius, het is nog wel ff een stukkie dus, voor ik thuis ben. En ik heb komende week een weekje vakantie, maar dan moet ik wel eerst thuis zijn natuurlijk! Ik maak strak 1 keer een pauze op Orte, en ga weer door. Ik had gedacht vanavond tot het restaurant op Barberino te komen. Maar het loopt goed, en ik besluit om nog maar even door te gaan naar Modena sud. Heb ik de appenijnen toch maar weer gehad, en dan komt het morgen ook allemaal wat beter uit. Tegen 9-en sta ik bij de ‘ferrari-kroeg’ op Modena sud. Er staan/komen nog 3 andere hollanders de parking op, en we zitten gezellig te tafelen.

Zaterdag
Zaterdags gaat om 15.00 het weekend rijverbod voor vrachtauto’s altijd al in in Oostenrijk. En aangezien ik uit eigen ervaring weet dat die houthakkers je ook echt vanaf 15.05 rustig vastzetten tot maandagmorgen 5.00… Wil ik vandaag geen risico lopen, en ruim voor 15.00 dat akelige land door zijn. Duitsland heeft een weekje vakantie gehad, dus ik verwacht ook nog wel aardig wat drukte vanaf het gardameer richting de brenner. Om 5.30 sta ik me dus alweer vrolijk in de korte broek naast de auto te wassen. De naar huis terugkerende duitsers zijn nog niet wakker, en het 1e stuk loopt best. Alleen bij de betaling bij Vipiteno is het alweer een aardige puinhoop, doordat onze toeristjes natuurlijk standaard het verkeerde betaalhokje uitkiezen.. Boven aan de brenner maak ik ff pauze. Collega Frank zit 20 minuutjes achter me, die komt hier ook zijn pauze even maken, en dan gaan we samen verder terug. Het begint nu toch echt druk te worden met de duitse kentekens, en het loopt al niet zo heel erg lekker meer. Maar goed, we zijn keurig netjes voor 15.00 het houthakkers-land door. En ’s avonds zetten we hem neer bij ‘mutti’. Zoals dit tentje bij Feuchtwangen wel genoemd wordt. Officieel heet het ‘Gasthof zur Romantischen strasse’ Hier doen we Frank en ik een happie, en drinken we ons ‘zaterdagavond-biertje’ dan dus maar aan de romantische strasse.

Zondag
Frank heeft in Italie geladen voor een dorpje hier vlakbij, dus die moet hier blijven staan. Ik zet om 6.00 het hele circus maar weer in beweging. Op richting mijn vakantie! En dat begint goed, want vandaag is de 1e dag dat ik de lange broek weer aan doe.. Naast wat duitse zondagsrijders loopt het goed. Om een uur of 10 doe ik nog even een zondags ontbijtje op het duitse Ransbach. Begin van de middag rijd ik holland weer binnen. En ik moet er gelijk vanaf.. Ze zijn hier met de snelweg aan het werk, en het vrachtverkeer moet nu binnendoor rijden.. Tja, daar zitten ze hier in die kleine rustige dorpjes op te wachten. Dat Niels hier op de zondag even met zijn helse machine langs komt vlammen.. Sorry mensen, ik kan er ook niets aan doen! Vervolgens hebben ze de N50 ook nog afgesloten. Ze willen me nog wel even dwars zitten het laatste stukje he.. Maar goed, even over de ouwe weg, en dan rol ik toch om 14.45 Emmeloord weer binnen! Auto aftanken, nog even omkoppelen, leeg halen en dan is het mooi geweest. Dan staat hij alweer startklaar, m’n auto moet gelijk vanavond alweer weg. Ome Kees mag zich er een weekje mee gaan vermaken, wat een geluksvogel he.. Goed op m’n beestje passen he!

Week 19 - Rimini tot onder Cosenza

zondag

Na afgelopen week met die feestdagen even lekker een paar dagen thuis te zijn geweest, heb ik vrijdag alweer een rondje NL gedaan om export af te halen voor Italie. Vrijdagavond met een paar collega's op Urk alles weer herverdeeld, en toen stond de koets alweer start-klaar. Zaterdag een dagje weekend met 's avonds nog ff een gezellig borreltje als afsluiter. En dan gaat zondagmorgen om 7.15 het tasje weer de auto in, en worden de 'motori' weer gestart. Ik heb deze week een bijrijder mee. Daniel die zaterdags bij ons helpt met overladen, wil later ook chauffeur worden, en wilde dolgraag een keer een ritje mee naar Italie.

Ik zou deze week eigenlijk compleet lossen in Napoli, maar omdat amigo Rob dit weekend eigenlijk op tijd thuis moet zijn, hebben we onderling maar geruild van trailer/rit. Het wordt dus nu voor mij een adresje of 6 tot bij Vibo Valentia. Beide ritten moeten vanwege het gewicht via Frankrijk op, dus om 7.30 tanken Rob & ik de koelers af, en gaan dan die kant maar op. Rob heeft een nieuwe auto gekregen, en aangezien wij vanavond toch bij 'Eric' (restaurant Le Mistral) aan tafel willen schuiven passen we even 'de grote wissel-truc' toe, en zo is deze nieuwe auto 'kaart-technisch' i.i.g. goed ingereden! ;-)

In de belgische ardennen maken we onze eerste pauze. Alle wielen van de trailer die ik erachter heb zijn er af geweest, dus deze trekken we allemaal maar even na. Na dit stukje 'fitness' zoeken we een picknick-tafel op en doen we in het zonnetje een bakkie en een broodje. Nog even de tanks vullen met 'goedkope' diesel in Luxemburg, en nog een picknick in Frankrijk, en dan zetten we hem om 20.45 op de parking bij 'Eric'. Normaal is het hier op zondagavond aardig druk met bekenden, maar vandaag zijn Rob & ik de enigen. Maar goed, daar smaakt het niet minder om! En we zoeken voldaan de cabines weer op.

maandag

Een bakkie koffie, en we gaan maar weer 'een stukkie doen'. Ik heb gister mijn bijrijder benoemd tot 'hoofd catering'.. Dus een beetje koffie zetten, een broodje smeren voor Niels, en zo gaan we ri. de alpen. Het is prachtig weer, en het wordt weer steeds bergachtiger. Een beetje ouwehoeren over de bak, genieten van de omgeving, de bergen, en dan... Wordt Niels er weer tussenuit gepikt door de franse douane.. Aan de kant, en controle. Uiteraard alles netjes in orde, en dan kan ook ik beginnen aan de klim naar de Mont Blanc. Het is prachtig rijden natuurlijk, en Daniel kijkt zijn ogen uit. Boven aan de Mont Blanc moeten we ff een half uurtje wachten op begeleiding, en dan gaan we weer met 6 koelers in colonne, onder begeleiding de tunnel door, italie in. Op het italiaanse Aosta maken we even de verplichte 3 kwartier rust. En dan tokkelen we mooi op het gemakje in het zonnetje het noord-italiaanse land door. En zo staan we 's avonds binnen de uren alweer op tijd bij het Restaurant op Modena Sud. Dit restaurant was eerder altijd een heel klein oud gammel kroegje, met een piep-klein stampvol barretje, en een eet-gedeelte waar je door de kieren in de muren naar buiten kon kijken. Prachtig! Maar een goed jaar geleden hebben ze hier een gloed-nieuw groot modern restaurant gebouwd. We gaan onder de nette nieuwe douches door, en dan aan tafel. Het eten is heerlijk, en het restaurant prachtig, maar toch is het jammer dat de sfeer van het oude kroegje weg is... Dat had toch echt wat.

dinsdag

Vandaag beginnen we te lossen, en ik wil toch eigenlijk wel graag wat doen vandaag, dus op tijd bij m'n 1e klant staan. Voor dag en dauw staan we ons dan ook al naast de auto te wassen onder de jerrycan. We rijden nog een heel klein stukje op met Rob waarna hij de appenijnen in duikt, en wij de adriatische kust opzoeken. Mijn 1e klantje zit in Cattolica, net onder Rimini. Bij deze man ben ik ooit al een keer geweest, dus hier rij ik ook zo heen. Ik hoef hier maar 1 pallet te lossen, en dat gaat vandaag aardig vlot. Dat komt goed uit, want mijn volgende klant zit bij Ascoli Piceno, en die wil ik er ook nog voor de middag uit hebben. Het is hier altijd mooi rijden, zo met uitzicht over de adriatische zee. Net voor de middag ben ik bij Ascoli, deze klant is aan het bouwen, en ik kan nu niet bij hem op het terrein komen. Maar even op straat lossen dus. De man heeft wat moeite om met zijn heftruck de drempel over te komen, maar uiteindelijk staan zijn 2 palletten ook op straat. Mijn volgende klant zit in Rome, dus we steken het land dwars over. Dit doe ik van Pesaro over de Gran Sasso (het hoogste gebergte van de italiaanse appenijnen) Het beestje moet er best aan trekken, want ik ben nog aardig aan het gewicht, maar wat zijn de uitzichten weer geweldig! Het klantje in Rome werkt alleen 's morgens. Aangezien ik hier verder geen tijd kan verspelen, los ik deze 2 palletten eind vd middag bij het magazijn van de SVAT in Paliano (tussen Rome & Frosinone) Dit gaat mooi vlot, en daar komt ook mijn vriendje de bedrijfs-hond alweer aangesprint. Deze krijgt hier van mij altijd een plakje worst, of een crackertje, of een koekje. Deze verplichting ook weer voldaan. Nog een bakkie in het barretje verderop, en dan op ri. Napels, naar het bewaakte restaurant op Capua. Hier staat amigo Rob ook al. Even onder de douche door, de bewaker 'pistolen paultje' 2 euro in zijn hand duwen, en dan lekker eten.
We eten vanavond met nog een hollandse collega uit het zuiden van het land. Deze heeft zijn zoontje 'willem' mee. Een heel verlegen, leuk, schichtig ventje. En na het eten durft hij het bijna niet te vragen... Maar of hij ook wel even in de 'scania' mag zitten.. (papa heeft een daf) Papa maakt wat foto's van de kleine Willem achter het grote stuur van de scania. Het mannetje glundert van oor tot oor! Prachtig. Mijn bijrijder zijn ogen vallen ook haast dicht, dus die gaat ook te bed. Rob en ik vergaderen nog even stilletjes door naast de auto, en vinden het dan ook weer mooi geweest.

woensdag

Mijn 1e klant voor vandaag hier bij Napoli zit langs een grote drukke 4-baansweg in 1 van de zeer, zeer criminele hoekjes bij Napels. Je kan hier niet echt lekker bij het bedrijfje zelf komen. Meestal los ik hier maar 2 of 3 pallets. En dan laat ik de auto langs de weg staan, dan komt hij met de heftruck mee, en lossen we gewoon op straat. Maar vandaag heb ik wel 18 palletten voor hem, dus dat gaat 'm niet helemaal worden.. Ik wil daarom vandaag vroeg bij hem zijn. Mijn plan is dan om (voor de drukte..) vanaf de rotonde een paar 100 mtr over de 4-baansweg te gaan spook-rijden. Zodat ik op 'de goede kant' achteruit bij hem het kleine smalle doodlopende steegje in kan steken. Op zich een goed plan, maar het is al hartstikke druk, en alles staat al hartstikke vast. Dat gaat dus met geen mogelijkheid lukken om vanaf de rotonde de 'verkeerde' uitgang te nemen. Dan maar 'normaal' het blokje om, en vooruit het steegje in. Zien we straks wel weer verder.. Na wat napolitaanse toestanden met wat heen en weer gepraat, gescheld, gelach, geruzie, een slokje espresso, weer wat vergader, nog ff wachten, een doosje voor controle, nog wat armani-pakken die zich ermee komen bemoeien, nog wat vergader enz... Gaat het lossen uiteindelijk toch best nog vlot! En nu... Achteruit het smalle duistere steegje uit, en achteruit op de blinde kant de drukke 4-baansweg op! Gelukkig zijn de napolitanen een heel geduldig volkje... Dus na 6 auto's die zich nog net even achter mij langs tussen de kleinste gaatjes doorwurmen, 4 auto's die zich eigenlijk het liefste onder mijn trailer doorwringen en 5 auto's die op een haar na langs mijn voor-bumper schampen (en dan noemen we het ge-toeter maar ff niet..) Sta ik weer op straat, op naar de volgende klant!

Mijn volgende klant zit ook hier bij Napels, in Nola, net even aan de andere kant van de vulkaan de Vesuvius. Hier gaat het vandaag ook mooi vlot, en ik ben weer 6 pallets lichter. Voor mijn laatste klant moet ik nog weer een aardig eindje sturen. Deze zit namelijk tussen Cosenza & Vibo Valentia. Maar nu ik voor de middag Napels alweer achter mij laat, ga ik die er vandaag nog uitkrijgen ook! De wegen hier helemaal in het zuiden zijn niet al te best, en je stuitert en klapt alle kanten op. Maar dat deert mijn bijrijder niet echt.. Hij zit mooi te slapen in de stoel. Alweer! :-) Een indrukwekkend stuk Italie hier, maar hoe diep ook, de gaten in de weg, z'n hoofd valt een keer van links naar recht, en weer terug. Maar hij slaapt mooi door. Eind van de middag ben ik in Nocera Terinese. Hier los ik gewoon bij een winkeltje, even achteruit het steegje in, en op het achter-plaatsje gaan mijn laatste palletten eruit. Leeg maar weer! Het is weer heel best gelopen. Even telefoneren met Emmeloord. Ik mag morgen langs de adriatische kust langzaam omhoog weer van alles gaan laden. Ik kan hem nog ff een mooie schop geven dus. Ik steek over van Sibari naar Taranto. Langs de Ionische kust, het is weer mooi rijden! Wat hebben we het soms mooi he.. En 's avonds om een uur of half 9 draai ik de parking op van Ristorante Sala Azzurra net boven Taranto.

donderdag

's Morgens om 5 uur staan we ons weer te wassen, het gas gaat er weer op! Mijn 1e klusje ga ik laden bij Pescara, en dat wil ik er eigenlijk voor de middag in hebben. Met prachtige uitzichten over de adriatische zee stomen we op naar boven. Na even de weg gevraagd te hebben aan 2 enorm stoer kijkende h#m#'s (?!) van de carabinieri, sta ik om 10.15 bij het bedrijf op de stoep. Oh, eh laden voor Holland?? Tja... dat is nog niet helemaal klaar... Natuurlijk! Nou, rap aan het werk dan Mario! Want om 12.00 rijd Niels weg. Met of zonder palletten. Ja ja, met een half uurtje is het klaar. Nou, het wordt een italiaans half uurtje (die duren iets langer...) Maar om 12.30 rijd ik weg, met palletten en papieren. Mijn volgende adresje is in Castelfidardo, vlak naast het bedevaartsoord Loreto. Halverwege de middag ben ik hier. Het is een gigantisch bedrijf, maar ik heb mijn spullen er toch met een uurtje in. En maar weer verder langs de 'adriatica'. Het blijft mooi hier! Dit vind ik toch echt altijd 1 van de mooiste hoekjes van Italie. We gaan bij Riccione nog even onder de douche door, en dan zet ik hem 's avonds om 20.00 op de parking bij Paradiso (tussen Bologna & Modena)

vrijdag

We beginnen de dag maar weer met een cappucino aan de bar. Ik moet nu vlees gaan laden bij Reggio Emilia de binnenwereld in. Dat moet allemaal niet zo'n probleem zijn.. Na 2x een bord 'verboden voor vrachtverkeer' en vervolgens een bord 'nu zou ik met de vrachtauto toch echt niet verder gaan'... en nog een bord 'als je nu nog verdergaat met de vrachtauto ben je hartstikke gek' heb ik toch het goede straatje gevonden! Wel smal hier... Nu het bedrijfje nog ff. Ik moet of rechts of links het straatje op. Ik kies rechts, links lijkt me wel heel smal. Shit, dit wordt ook erg smal, en smaller.. Hier is het niet! Maar voor ik op dit dijkje eens kan draaien met het hele circus... Kortom: 12km later ben ik weer terug bij de 1e kruising. Dan toch de andere kant maar op proberen. Nou, hier zit gelijk een splitsing. Ik heb de keuze: of een bocht naar rechts (die niet te nemen is met een vrachtauto..) of een zandpad op, wat nog smaller is.. Maar ff vragen. Nee, hier kan je absoluut niet verder hoor met de vrachtauto, het wordt alleen nog maar smaller! Dan maar achteruit over het dijkje een paar honderd meter terug. Na wat omzwervingen kom ik toch weer bij het smalle pad uit. Toch nog maar eens vragen bij een wijn-boertje verderop. Jazeker dat bedrijf kennen we. Maarre.. We weten niet of je daar wel kan komen met zo'n grote auto... Maar je moet naar die splitsing, en dan toch het zandpad op... en dan ga je over een smal klein bruggetje, en dan een bocht naar rechts een ander nog smaller zandpad op. Nou dat bochtje was vanaf die kant niet te maken dus.. Verderop maar weer draaien, en vanaf die kant kan het net. Dan het land in, en dan krijg je nog 1 keer een 'nog smaller' zandpad linksaf, en daar moet je op! En dan alsmaar doorrijden, en dan kom je nog 1 bedrijfje tegen. En daar moet jij zijn! Ja ja, wat hebben we het mooi niet! Ik laad hier bevroren vlees voor Hong Kong! Delen varken, waarvan ik het niet zou aandurven om er van te gaan eten..

Maar goed, ik draai de neus weer ri. Holland! Dat is niet verkeerd, zaterdagavond is m'n moeder jarig, dus kan ik daar ook gewoon nog even op verjaardag. Maarrrrr..... 12.00 uur, telefoon. Ja, waar ben je? Nou, ik rij bij Rovereto... Oh, eh kan jij nog naar San Pietro?? Nou, nee. Dan moet ik weer helemaal terug! Ja, shit.. Eh, nou het moet toch! Er staan nog 5 pallets en die MOETEN dinsdag in NL staan.. Ah, dat meen je niet... Dat past niet eens, 5 pallets... Nou ja, ja, het moet toch! Weg alle plannen... En daar staat Niels vrijdagmiddag in San Pietro in Gu. En na veel passen en meten, en pallets boven op elkaar krijg ik er 3 vd 5 pallets in. Kunnen ze in ieder geval weer even vooruit dinsdag in Zwolle. En om 15.00 draai ik voor de 2e keer vandaag de neus ri. huus. Aangezien ik toch gewoon op de verjaardag aanwezig wil zijn morgen gaat het gas erop! We eten nog even een hapje op het italiaanse Vipiteno, samen met Marcel van de fa. Maters, die ik hier ook nog tref. En trap dan de brenner over. Ik schop 'm vanavond nog tot het duitse Holzkirchen, waar ik het mooi geweest vind.

zaterdag

Op tijd het mandje weer uit, want ik verwacht vandaag nog aardig wat drukte hier in duitsland. Er zullen wel weer een boel hollandse vakantie-gangers terugkomen, en volgende week heeft duitsland vakantie, dus die trekken er ook weer op uit natuurlijk. Dit loont Munchen en Nurnberg kom ik zonder problemen voorbij. Alleen nou geven ze wat file af door een ongelukje. Ze hebben de auto's al van de weg, maar er staat nog 5km. Ik besluit om dan nu mijn pauze maar vast te maken, heb ik dat gehad en dan is de file zo weg. Ik ga eraf bij het autohof Geiselwind. Wat een drukte hier, en mannen in fel-gekleurde hesjes.. Wat is dit toch allemaal?? Ja, beland ik hier niet midden op een truckers-festival! Tering, heb ik dat... Waar mijn plaats-bewijzen zijn? Nou, eh ik wilde eigenlijk gewoon ff douchen, een bakkie, en dan weer weg! Hij kijkt me aan of hij vuur ziet branden. Ja, ik ben gewoon met mijn vrachtauto aan het werk! Kan dat ook?? zie ik hem denken. Laat ik even voorop stellen dat ik helemaal niets heb met het volk wat hier staat. Het zijn allemaal cowboy-hoeden en een boel bombari. Het volk en de auto's wat hier staat heeft in mijn ogen helemaal niets met het vak 'vrachtwagenchauffeur' te maken. Dit zijn echte 'truckers'... Ik rij de parking op, en kan met moeite een plekje vinden. Ik kijk om me heen, en er schiet mij maar 1 woord te binnen...: Kansloos! Maar goed, ff douchen en een bakkie en nadat er 80 foto's van mijn auto gemaakt zijn ga ik maar gauw weer verder! Ja ja, er zijn ook gewoon chauffeurs die aan het werk zijn met hun vrachtwagen.. Het is intussen mooi druk met toe-/terro-risten en het is weer allemaal file en ongelukjes. Onderweg rijd ik collega's Louis & Yke nog in de wielen. We eten samen 's middags nog even een hapje, en rossen hem dan naar huis! En zo is het toch alweer zaterdagavond 21.00 dat ik in Emmeloord ben. Ik heb mijn bijrijder een prachtige indrukwekkende week kunnnen bezorgen. Nu gauw de auto in de hoek, dan kan ik nog net even op verjaardag.

hier wat foto's van mij op m'n werkplek. tja, nou kom je zelf ook eens op de foto als je een bijrijder mee hebt..