Week 10 – Halverwege Maart nog in dik pak sneeuw in Italië

maandag
Vanmorgen eerst even voor een klein APK beurtje langs de tandarts. Het is dus al een uur of 9 voor ik van de dam draai. Ik ga eerst even Friesland in, om een klusje te lossen in Heeg.

Daarna weer terug richting de polder. Om 10.30 schuif ik er daar dan even een vrachtje in voor Fidenza (omgeving Parma). In een uurtje heb ik het er hier in. Ik schiet nog even via Emmeloord om wat papieren op te halen.

En dan gaat het richting Twello. Hier laad ik begin van de middag nog even een pallet bij, en dan heb ik hem vol. Vanaf hier trek ik hem dan in 1 keer door naar de pomp Heiligenroth, tussen Köln en Frankfurt. Daar maak ik eind van de middag even mijn 3 kwartier pauze.

Ik eet vanavond een lekkere maaltijdsalade uit de koelkast, en om 22.15 draai ik hem dan de parking op, op Hartheim, waar ik morgenochtend mijn documentje voor Zwitserland kan laten opmaken. Maar nu eerst een lekker tukkie.

dinsdag
Als om 7.00 de spediteur hier begint breng ik gelijk mijn papieren naar binnen. Terwijl hun mijn documentje opmaken, ga ik gelijk even lekker onder de douche door. Nog even een bak koffie, en dan rijd ik om 8.00 de parking af. Er staat eerst al een aardige rij voor de grens bij Basel, maar daar schiet ik mooi omheen, want ik ga de grens over bij Rheinfelden.

Ook hier staat een aardig rijtje te wachten, maar daar trek ik hem ook maar even omheen. Dan zijn alle douanehandelingen binnen een paar minuten verricht, en rijd ik Zwitserland in.

In Zwitserland zelf loopt het dan niet verkeerd. Ik sta maar 10 minuten op de kontrolle parking bij Erstfeld, en ook de verplichte ‘doseer’parking op Biasca ben ik met een kwartiertje weer weg.

Op Bellinzona maak ik dan mijn 3 kwartier pauze, en dan bereik ik om 13.30 de Zwitsers – Italiaanse grens Chiasso. Hier de hele papierwinkel weer even afwerken bij de douane, en om 14.00 rubber ik Italië binnen.

Vanaf de ring Milaan schiet ik dan een eind de binnenwereld in, richting het dorp waar ik mijn 1e pallet ga lossen. Om 15.30 heb ik het kleine vleeswaren fabriekje midden in het dorp gevonden. Ik heb 1 pallet met grondstoffen bij me. Het fabriekje heeft een klein binnenplaatsje, maar daar kun je onmogelijk met een vrachtwagen op. Ik laat de auto dus eerst maar even aan de weg staan.

Ik krijg te horen dat ik verderop maar even moet draaien. (ik moet namelijk ook via deze kant het dorp weer uit) En dan zullen we de pallet gewoon even op straat lossen. Als ik gedraaid ben, staat de heftruck al te wachten, en ik ben mijn pallet dus ook zo kwijt.

Dan ben ik Milaan nog mooi een beetje voor de drukte voorbij, en ga ik dan eerst maar eens 3 kwartier pauze maken bij een pomp.

Als ik dan verder rijd naar mijn einddoel voor vandaag (het restaurant op Fiorenzuola) begint het zo langzaamaan ook zachtjes te sneeuwen. En de vrachtauto’s die ik tegenkom hebben de voorkant ook wit… Dat zal toch zeker niet, het is half Maart! Maar het zachtjes sneeuwen gaat langzaam over in steeds harder sneeuwen!!

Ik bereik zonder problemen het restaurant op Fiorenzuola, en kan hem nog mooi pal achter het restaurant kwijt.

Er staan en komen nog meer Hollanders, nog een paar bekende gezichten ook, en we zitten vanavond gezellig met z’n allen aan een grote tafel te eten. Intussen is het maar blijven sneeuwen, en flink blijven sneeuwen!! Er ligt al een best pak. Maar goed; zorgen voor morgen zullen we maar zeggen.. En ik duik lekker m’n mandje in.

woensdag
En als ik dan vandaag de gordijnen opentrek dan sneeuwt het nog steeds!! En als ik zo eens om me heen kijk, dan is het ook de hele nacht niet opgehouden met sneeuwen!! Er ligt een best pak… Nou, ik baan me eerst maar eens een weg door de sneeuw naar de kroeg. Daar was ik me, en dan doe ik een cappuccino aan de bar. Op het nieuws zie ik al dat half Italië pat ligt door de forse sneeuwval.

Om 6.30 wilde ik eigenlijk gaan rijden, maar het kost me uiteindelijk een uur (!!) om de parking af te komen… Wat een puinhoop. De parking ligt iets lager. En om de weg op te komen, moet je net een bultje op, en dat is een drama nu natuurlijk!!

Ik ben zelf geladen, en heb redelijk goed banden eronder. Maar er staat een Italiaan, met een lege zeecontainer, in de uitrit, die niet meer voor en/of achteruit komt… Hij is halverwege het bultje gestopt voor het verkeer, en komt nu nooit meer van zijn plaats. En aangezien een Italiaan amper sneeuw gewend is.. Kunnen ze er ook niet mee omgaan.. Mario is alleen maar lomp een heleboel gas aan het geven! Ja, en logisch dat het zo ook niet wil.. Uiteindelijk gooien we de sneeuwkettingen van een andere Hollander een aantal keren voor de wielen, om zo maar een klein beetje grip te krijgen. De Italiaan gaat zelfs op een gegeven moment zijn luchtvering nog helemaal omhoog pompen… (omhoog??? Ja, omhoog…. Pfff…)

Maar goed, na een boel geploeter lukt het hem uiteindelijk om de weg op te komen. Gelukkig krijgen we zelfs nog niet een toetertje als dank, voor de moeite, en het gebeul hier voor hem in de sneeuwbende… (val toch kapot, gestreste K-Italiaan..!!)

Maar goed, hij is weg. Ik blijf samen met de ander Hollander nog even op de weg staan, om het verkeer tegen te houden, zodat de rest in 1 keer de weg op kan denderen. En er dus niet nog eens zo’n handige Italiaan in het klimmetje stil gaat staan… Dan houden we het verkeer voor elkaar nog even tegen, en kan ik na een uur eindelijk eens richting klant.

Als ik hier om 7.45 aankom, blijk ik ook niet veel vroeger hoeven te komen… Meer dan de helft van het personeel is nog niet aanwezig, vanwege de sneeuw. Het hele dagelijkse leven hier in Italië ligt compleet plat. Scholen blijven al dicht etc. etc. En ook het hele plein ligt hier nog bedekt onder een dikke witte deken. Uiteindelijk is het 11.00 voordat ik leeg ben.

Hierdoor kom ik natuurlijk ook precies weer om 12.15 op mijn 1e laadadres aan bij Modena, waardoor ik de middagpauze moet afwachten, en uiteindelijk om 15.15 pas de 3 laadmeter ovens erin heb staan.

Daarna moet ik naar modena zelf. Hier laad ik 5 pallets met levensmiddelen. Ook dit neemt toch 3 kwartier in beslag voor ik ze erin heb.

En dan heb ik nog 2 adressen te gaan. Had ik dit normaal allemaal vandaag kunnen redden, vandaag kom ik zeker niet vol. Ik hoop Verona er nog in te krijgen, maar Vicenza wordt sowieso pas morgen.

Ik laat voor de zekerheid nog even bellen met de klant in Verona, dat het wel 17.30 wordt voor ik er ben, of ze dan nog willen laden. En ik krijg te horen dat dat geen enkel probleem moet zijn. 99% zeker, dat ik ze het er dan nog gewoon even ingooien. Nou, dat zou mooi zijn. Plat op het stuur, en planken dus maar! Maar gelukkig blijk ik na de hele middag stressen en haasten net het geluk tegen de ene % aan te lopen… En zeggen ze als ik met de tong op de schoenen om 17.30 voor de deur sta, doodleuk, dat ze net dicht gaan, en dat ik morgenochtend maar eens terug moet komen… En bedankt he.

Nou bedenk ik me, dat ik dan morgen deze 2 adresjes maar mooi eens omdraai. Ik rijd vanavond wel mooi eerst vast even richting Vicenza, en pik dan morgen op de terugweg Verona wel op.

Dan kan ik vandaag mooi nog wel ff wat doen. Scheelt morgen weer, en dan kan ik vanavond mooi naar mijn vrienden bij het restaurant op Scaldaferro!! Om 20.00 draai ik daar de parking op. Ik ga even lekker onder de douche door, en daarna lekker aan tafel met een hapje en een drankje bijkomen van dit dagje.

donderdag
Als ik vanmorgen de gordijnen open doe, is het weer een heel andere wereld! Nadat het 24 uur onafgebroken gesneeuwd heeft, is het gisteravond opgehouden! En er komt zelfs een stralend zonnetje door nu!

Even wassen, een cappuccino en dan ga ik om 7.30 dit keer zonder problemen de parking af.

Om 8.00 sta ik bij het laadadres hier bij Vicenza. En om 9.00 heb ik mijn 5 pallets met kroondopjes erin, en kan ik weer richting Verona.

Om 10.00 sta ik weer bij het bedrijf hier. En gelukkig duurt het hier ook vandaag nog gewoon 2.5 uur voor ik mijn 13 pallets levensmiddelen erin krijg… Wat een firma. Maar goed, om 12.30 heb ik hem dan toch vol. Lossen wordt nu allemaal niks meer in Holland, en ik mag rechtstreeks naar Emmeloord komen.

In strak 4.5 uur rubber ik naar de laatste pomp in Oostenrijk. Hier maak ik mijn 3 kwartier pauze. Nog even tanken, en dan Duitsland in. Wederom een lekkere maaltijdsalade naar binnen kauwend, en dan vind ik het ’s avonds om 21.30 op Nürnberg Feucht wel weer mooi geweest. Althans.. Dan zitten de uren er weer op.

vrijdag
Aangezien ik alleen naar huis hoef te komen, ga ik mooi om een uur of 7 weer verder. Eind van de ochtend/ tussen de middag doe ik even een bakkie op Ransbach, en dan ben ik om 16.30 in Emmeloord. Weekend.

Week 9 – Op dinsdag nog even vlot ritje Mantova/Verona

dinsdag
Aangezien ik zondag pas thuis was, heb ik gister even lekker een dagje vrij gehad. En daar is helemaal niets mis mee, om even een keer een doordeweekse dag thuis te zijn. In het weekend is natuurlijk altijd alles gesloten, dus als je eens even een keer wat wilt/moet regelen, en je altijd eigenlijk altijd afhankelijk bent van de weekenden, dan is zo’n doordeweeks dagje vrij, wel even lekker! En de dag zat dus goed vol, en vloog om.

Vanmorgen om een uur of 7.30 start ik de dikke Vabis maar weer, om toch ook deze week m’n tourtje Italië nog wel even te doen. Ik stuur mijn span naar het noordelijke gedeelte van de polder, waar ik hem om goed 8 uur tegen de ramp aan zet. Ik krijg hier een volle vracht grondstoffen voor een grote pizza fabriek in de omgeving van Mantova. Ik rijd mijn vrachtje er zelf even in, nog even wachten op de papieren, en om 9.00 ga ik dan richting het Italiaanse.

Ik kom mooi op tijd weg, en wil hem dus eigenlijk morgenmiddag gelijk nog maar even leeg schoppen in Italië. Vandaag maar gelijk even een mooi stukje doen dus. En met 1 keer 3 kwartier pauze in de omgeving van het Duitse Aschaffenburg, zet ik hem ’s avonds om 20.15 op Eching aan de kant. Waar ik mooi nog even een lekker hapje ga doen bij de Griek.

woensdag
Zelfs gelijk nog even netjes de 11 uurtjes erop, en dan ga ik om 7.15 weer rijden. München voorbij, Oostenrijk door, de Brenner over, en tussen de middag ga ik dan bij Trento even onder de douche door, en doe ik ’n bakkie.

Tegen 15.00 bereik ik dan de grote pizza fabriek. Hier moet je je altijd aanmelden, nemen ze een monster om te keuren, draaien ze alle benodigde papieren uit, en dan mag je 2 dorpen verderop naar een magazijn om te lossen. Het keuren en aanmelden neemt een half uurtje in beslag, en dan ga ik richting losadres.

Op het losadres moet ik even wachten, omdat ze net een auto aan het lossen zijn. Maar goed om 17.15 heb ik hem dan toch leeg. En ik krijg vanuit Emmeloord te horen dat ik morgen in de buurt van Verona ook alweer compleet kan laden. Mooi vlot ritje zo dus.

Ik schiet nog even door ’n Italiaans supermarktje heen, waar ik mijn voorraad weer even aanvul, en dan is ’t tijd om een restaurantje op te zoeken. Ik zit nog even te twijfelen waar ik heen ga, maar het wordt de Siciliaan in Verona. Om 18.45 zet ik hem hier op de parking neer. Er staan nog 3 Hollanders, en ook collega Eelke komt hier nog. Met z’n 5-en gaan we gezellig aan tafel.

donderdag
Om 7.00 ga ik richting mijn laadadres. Boven Verona schiet ik tussen de steile rotsen door, en dan bereik ik om 7.45 via 'het' krappe tunneltje de klant. Ik mag vlot voor de ramp. Alleen moet er eigenlijk nog 1 pallet binnenkomen.. Die komt vanuit een andere fabriek, en zal waarschijnlijk tegen de middag hier zijn.. Dat komt me eigenlijk slecht uit. Ik wil eigenlijk morgen beide klanten in Nederland nog even lossen, en dan moet ik mijn tijd hier eigenlijk niet verdoen met het wachten op dat ene palletje. Voor hetzelfde geld wordt dat pas na de middag, als het allemaal een beetje tegenzit.

En na wat telefonisch overleg ga ik gewoon laden wat er klaar is, en dan gaat dat ene palletje gewoon morgen mee, dan komt er hier weer een auto voor ons laden. En zo heb ik hem om 9.30 dan vol, en kan het weer richting Holland.

Omdat de draai bij dit bedrijf weg, richting het noorden eigenlijk niet te doen is, of in ieder geval niet bevorderlijk is voor je materiaal! Draai ik hier altijd eerst richting het zuiden, en dan draai ik bij een kroegje verderop. Hier doe ik dan gelijk even een bakkie, en dan kan de terugreis echt beginnen.

Op Vipiteno maak ik tussen de middag even pauze. Ik tank ’s middags nog een beetje in Oostenrijk, en met nog even een ‘douche-pauze’ eind van de middag op Hilpoltstein, en het nuttigen van een maaltijdsalade die ik nog in de koelkast heb, en ’s avonds om 22.00 nog even een hele dikke file, zet ik hem uiteindelijk om 23.15 op Medenbach aan de kant. Dankzij de dikke file ben ik nu net over mijn rijtijd heen, en is het op Medenbach hartstikke druk! Omdat doorrijden eigenlijk geen optie is (ik heb al te lang gereden nu..) komt er een beetje kunst en vliegwerk en wat fantasie bij te pas, maar dan vind ik nog net een plekje.

vrijdag
Om 8.15 na de verplichte rusturen ga ik weer verder. Mijn eerste losadres zit pal tegen de grens aan. Ik rijd hier in 1 keer heen, en los hier de 1e 10 ton, bij het splinternieuwe magazijn, die ze hier neer hebben gezet.

Daarna ga ik eerst maar eens linea recta richting de barrière. Ik moet nog even pauze maken, en ik kan hier natuurlijk ook eigenlijk niet zomaar aan voorbij rijden. Dan begin van de middag verder Nederland in. Ik los de resterende 9 ton in Veenendaal. En kan dan gelijk aan de andere kant van Veenendaal, ook weer wat export gaan afhalen voor Italië.

Eind van de middag in Biddinghuizen nog even wat ophalen, en dan ben ik om een uur of 18.30 in Emmeloord. Weekend.

Week 8 – Via Frankrijk naar Bari & via Vasto – Firenze zondags weer thuis

maandag
De dag begint vandaag al ietwat verlaat. Na het starten van de helse machine, blijkt er een hele vreemde, dikke storing in de auto te zitten… Op zich, gelukkig dat dit op de zaak gebeurd, en niet onderweg. Monteurs erbij, een kleine inspectie, maar ook die hebben geen idee wat dit voor een storing is. De boeken moeten er dus maar bij, en de auto moet aan de computer.

Dit gaat allemaal nog wel ff duren. Aangezien er nog wel een auto leeg aan de zaak staat, en ik eerst alleen maar even naar Zeewolde moet, neem ik maar even een andere auto mee. Nog even lege pallets in de trailer etc. etc. En zo is het uiteindelijk al goed 9.30 dat ik (met ’n Volvo…!) van de dam rijd.

Het is allemaal wel even wennen! Een automaat… Een digitale tacho… Om 10.30 sta ik in Zeewolde tegen de ramp. Ik haal hier alle kleine partijtjes voor Italië even op. Een deel neem ik zelf mee, en een deel gaat bij collega’s in de auto. Als ik dit erin heb, ga ik weer richting Emmeloord. En ik hoop dat ze mijn auto weer klaar hebben… Want ik heb eigenlijk weinig zin, om de hele week met ’n andere auto op pad te moeten…

Als ik om 12.00 weer in Emmeloord ben, hebben ze eigenlijk niets kunnen vinden… Ze hebben alle foutcodes uit het systeem gewist, en dat is het enige dat ze op het moment kunnen doen… Ik had eigenlijk liever dat het verholpen was, maar goed, ik kan iig met mijn eigen auto vertrekken. Ik los alle partijtjes op de loods, en dan ga ik met mijn eigen auto naar Rutten.

Na de middag laad ik hier een dikke partij voorin mijn eigen trailer. Dan weer terug naar de zaak. Daar zet ik er ’n paar van de partijtjes die ik vanmorgen heb opgehaald achter, en nog ’n paar IBC’s, en dan heb ik hem strak vol. En goed vol! Ik ben te zwaar voor Oostenrijk en Zwitserland. Ik mag dus ouderwets via Frankrijk naar Italië! Dat is op zich niet verkeerd.

Maar goed, het is intussen al wel 15.00 geweest voor ik eindelijk kan vertrekken. Aangezien ik toch mijn planning al ’n klein beetje klaar had… Ga ik maar eens even gas geven! In strak 4.30 rijd ik naar de Q8 net achter Luik. Hier doe ik bij de AC even een hapje. Als m’n 3 kwartier erop zitten om 20.15, ga ik weer verder. ’s Avonds gooi ik de tanks nog even helemaal vol op Luxemburg, en dan duik ik Frankrijk in. Ook mijn 2e blokje van 4.5 uur wil ik nog even vol maken. En het is uiteindelijk 0.45 als ik hem bij de pomp Sandaucourt aan de kant zet. De gordijntjes dicht, en knorren!

dinsdag
’s Morgens even wassen, bakje koffie zetten, en dan ga ik om 7.45 weer gas geven. De rest van de dag heb ik het dan aardig in de macht. Na 4.5 uur sturen, eerst maar weer even pauze. Ik haal en smeer even een stokbroodje, en zet ff ’n bakje.

Dan het laatste stuk van de Franse Alpen door, ri. de Mont Blanc. Om 14.15 sta ik bovenop de Mont Blanc, bij de tunnel. Ook deze week heb ik aardig geluk. Ik denk even ’n bakkie te gaan doen tijdens het wachten, maar dat wordt er 1 om mee te nemen, want het ‘koeler-konvooi’ gaat al rijden!

Eind van de middag ga ik bij ’n pomp in Italië nog even onder de douche door. Als ik vanaf de auto richting de pomp loop, zie ik 2 Hollandse personenauto’s staan. Er staat een wat oudere man bij, samen met z’n hond. Hij knikt vriendelijk goedendag, dus ik denk, ik maak even ’n praatje. De man begint al; ‘aah, Van Wieren!’ en hij waarschuwt ook gelijk. ‘De hond (een grote rottweiler) doet normaal niets hoor, maar hij is op het moment erg gestrest. We zijn aan het verhuizen van Holland naar Italië, en hij snapt er niets van. En nou zit hij al 2 dagen in de auto, dus hij zit vol stress..’

Nou ben ik wel ’n aardige honden liefhebber, maar in dit geval haal ik hem dus maar niet aan, en blijf ik maar een beetje op afstand. ‘Jullie reden met zijn 3-en vandaag of niet?’ Ze waren namelijk in Zwitserland 3 auto’s van Van Wieren voorbij gekomen. Ik vertel dat dat waarschijnlijk 3 collega’s waren, want ik reed alleen, en ben via Frankrijk gekomen. Zo staan we even te praten, en ineens neemt de hond een sprong, en heb ik een volwassen Rottweiler aan m’n arm hangen! Het gebeurde allemaal zo snel, maar de hond krijgt gelijk op z’n donder, en is ook gelijk weer mak.

Nou ja, we kletsen nog wat verder, en dan ga ik naar binnen om te douchen. Maar als ik dan onder de douche stap, blijkt de hond me toch beter te pakken hebben gehad dan ik dacht. M’n vest en trui zijn nog wel hel, maar m’n arm ligt toch wel open. Ik spoel de wond maar zo goed en kwaad mogelijk uit onder de douche, en dan zal dat ook wel weer goed komen.

Om 19.45 bereik ik dan het restaurant op Fiorenzuola. Collega Eelke met wie ik heb afgesproken staat hier al. Samen met dochter Sanne. En 10 minuten na mij, draait ook collega Sietse de parking op. Met z’n 4-en nemen we er even 1 aan de bar, en gaan dan samen met een Brabander aan tafel. Het wordt een gezellige avond. Na het eten nog ’n heel praatje met ’n Schot, die hier ook staat, en dan toch het mandje maar in.

woensdag
Ik drink ’s morgens even een cappuccino aan de bar, en dan ga ik om 6.45 rijden. Mijn 1e klant zit een stukje onder Parma, even richting La Spezia. Om 7.30 meld ik mij hier op deze grote fabriek aan. Hier moet ik de IBC’s lossen. Om 8.45 heb ik het eruit, en ben ik weer weg.

Vanaf hier ga ik binnendoor naar Parma, daar de ring over, en dan richting Reggio Emilia. Hier zit mijn 2e klantje. Er hoeven er hier ook maar 4 palletjes uit, en ook dat is in ’n kwartiertje weer klaar.

De 2 klusjes achterop ben ik nu kwijt, en nu kan ik met de dikke partij waar ik nog bijna mee vol ben, door naar Bari. De rest van de dag alleen nog zien, een eind richting het zuiden te komen dus.

Tussen de middag maak ik ’n pauze bij de pomp thv Riccione, en dan zak ik langs de Adriatische kust naar beneden toe. Eind van de middag ga ik bij Termoli nog even onder de douche door, en om 19.30 bereik ik mijn einddoel voor vandaag. Het restaurant op Cerignola! Als ik aan de bar sta, komt er nog een Hollander binnen. Een 65+er, die het niet kan laten, en nog heel regelmatig aan het rijden is. En vlak daarna komen er nog 2 bekenden van mij binnen. 2 Friezen die dubbelbemand op een bloemenauto uit het Westland rijden. En zo wordt het ook vanavond weer gezellig aan tafel.

donderdag
Na een cappuccino aan de bar bij de vriendelijke eigenaar hier, draai ik om 7.00 de superstrada weer op. Om 8.15 sta ik op het losadres, net voor Bari. Het is een soort supermarkt/groothandel. En het lijkt me niet het aller vlotste adresje.. Maar misschien valt het mee. En inderdaad ik mag toch redelijk vlot voor de ramp. Dat valt niet tegen… Dacht ik… Want ik sta er al wel, maar er gebeurd maar weinig! Ze laten me nog een hele poos staan. En daarna is het na het lossen, nog iedere pallet apart wegen, en zo is het al gauw 10.30 voor ik hier eindelijk klaar ben.

En dan kan ik op naar ‘de pastaboer’! Bij Vasto in de binnenlanden. Het mooie slingeren door de bergen om hier te komen. Om 14.15 bereik ik de pasta fabriek. Na het wegen en aanmelden mag ik gelijk naar boven toe. Het vrachtje staat al keurig klaar, en in een half uur heb ik het er al in! Dat gaat ongekend hier. Alleen duurt het dan natuurlijk nog wel weer 3 kwartier voordat ik de papieren heb… Daar snap je hier toch niks van. En op donderdag is het pastawinkeltje hier ook altijd nog eens dicht! Maar goed, om 15.30 stuur ik de poort weer uit, en kan ik door de bergen weer richting de Adriatische kust slingeren.

Mijn volgende adres ligt morgen bij Firenze. Ik moet dus oversteken naar de andere kant. Ik heb even contact met amigo Robbie, die vanaf Napels ook weer omhoog komt, en de ‘date’ is snel gemaakt. We gaan vanavond samen ’n hapje eten bij vriend ‘ouwe Carlo’ op Orte. Onderweg rijden we elkaar al in de wielen, en om 20.15 bereiken we het restaurant (de ouwe bende!) van Carlo.

De beste man is uiteraard weer helemaal blij dat we er zijn. Ik schiet nog snel even onder de douche door, en dan gaan we aan tafel. En het eten smaakt gewoon weer heel erg best! We hebben gezellig gezeten, en duiken allebei mooi op tijd het mandje in. Helemaal niets mis mee.

vrijdag
’s Morgens is het restaurant nog niet open, dus doen we zelf maar even een ontbijtje aan het tafeltje buiten… En om 7.15 als we de 11 uurtjes erop hebben, gaan we weer rubberen. Rob is vol, en kan al richting huis. Ik moet dus eerst nog gaan laden bij Firenze. Maar wat het nou precies is, is ’n beetje vaag… 2 kasten luidt de opdracht, nou ik ben benieuwd.. Als ik na ’n beetje zoeken, het juiste adres heb gevonden, sta ik gewoon bij ’n Italiaanse ‘goedzooi’ voor de deur! Het is gewoon een winkel in allemaal 2e hands troep! Ik loop maar even naar binnen toe, en vertel het meisje aan de kassa, dat ik kom laden voor Holland…

En als de chef hier net komt aanlopen, blijkt dat inderdaad te kloppen. Of ik met ’n grote auto ben? Ja, het is wel een grote auto… Als hij dat dan met eigen ogen heeft gezien, vraagt hij of ik die wel aan de zijkant van het gebouw kan krijgen. En dan kunnen we daar laden. Dat is geen probleem. Als we dan beginnen te laden, blijven ze maar met ‘troep’ aanslepen… Ik dacht dat ik maar 2 kasten kreeg, maar dat bestaat toch uiteindelijk uit 5 grote kastdelen, en nog 4 grote dozen… Op zich helemaal niets mis mee, maar we tillen hier de bende er met 2 man in… En ik moet ook nog tegeltjes gaan bijladen, en die kasten moeten daar eigenlijk weer bovenop komen! Hoe ga ik dat voor elkaar krijgen in m’n uppie… Nou ja, om 10.45 heb ik het er hier iig in, en kan ik weer verder.

Als ik dan even met Emmeloord bel, over hoe de situatie er voor staat, weten ze daar eigenlijk ook niet echt een oplossing… Ik heb eigenlijk te weinig ruimte. Wil ik die tegels laden, dan moeten de kasten er toch eigenlijk echt eerst uit… En ik weet dat bij de tegelboer waar ik heen moet, dat je daar niet voor ’n ramp of zo staat, maar gewoon buiten. En hoe ga ik dan in m’n uppie, vanaf de grond, die grote kasten naar boven de auto in, en dan ook nog eens bovenop de tegels krijgen?! En bij zo’n tegelboer hebben ze echt wel wat beters te doen, dan met mij aan die achterlijke kasten te gaan slepen…

Dat gaat hem niet worden dus. En na een heleboel heen en weer gebel en gepuzzel, moet ik dan ’s middags eerst maar naar een transportbedrijfje. Hier komen ze dan met een heftruck achter de auto staan. Ik moet evengoed nog steeds zelf in m’n eentje de kasten maar op de lepels zien te krijgen, maar zo gaan ze dan uiteindelijk hier de schuur in.

Dan kan ik naar de tegelboer, de tegels laden. En dan weer terug naar het transportbedrijfje. De opslag en overslag kosten betalen, en dan komen ze me de kasten met de heftruck weer aan’geven’… En moet ik ze dus maar weer in m’n eentje zien een beetje fatsoenlijk in de auto te krijgen… Een mooi drama! En de hele middag is naar de bliksem… Maar goed, het zit erin. En om 17.30 kan ik de tegelhoek weer uit. Maar intussen ga ik helemaal nergens meer komen natuurlijk.

Collega Hanzz is ook laat, en gaat het weekend niet thuis komen. We hebben even contact, en ik stel voor om vanavond maar naar het restaurant op Besenello te rijden. Daar zitten mijn uren er op, en ook voor Hanzz komt dit wel mooi uit. Hanzz kent dit restaurant niet, maar na een kleine uitleg, gaat hij dat ook helemaal vinden!

Om 20.30 komen we vrijwel precies tegelijk aan. En we gaan gauw naar binnen. Het wordt een erg gezellige avond, met een heerlijk hapje eten!

zaterdag
Omdat het vandaag ‘grote terugkeer uittocht’ van de wintersporters is, heeft het weinig zin om vandaag vroeg te gaan rijden. Dan zitten we middenin alle drukte, en staan we de hele dag in de file. We maken dus maar mooi onze 11 uurtjes, en na een cappuccino aan de bar gaan we om 7.30 maar eens rijden.

En inderdaad, we komen aardig achter alle file’s aan. En het loopt eigenlijk hartstikke goed! Tot Kufstein… Net over de grens, Duitsland in, is een ongeluk gebeurd, en nou stroopt alles toch behoorlijk op dus. We maken gelijk onze 1e 3 kwartier pauze maar op Kiefersfelden. Maar uiteindelijk kost deze file ons toch 3 kwartier.

De rest van de dag loopt het uitstekend! We gaan eind van de middag op Geiselwind nog even fris onder de douche door, en dan rijden we naar het Duitse Bingen!

Hier moet een goed restaurantje zitten op het industriegebied. We hebben er allebei al vaker over gehoord, maar zijn er nog nooit geweest. We rijden er in 1 keer naar toe, maar als we dan voor de deur staan, is het wel erg donker binnen… Hij is dus hartstikke dicht op zaterdagavond!! Shit… Nou ja, omdat we toch dik aan onze uren zitten, zetten we de auto toch maar aan de kant, en dan wandelen we wel richting het dorp. En daar vinden we een Duitse gasthof, waar we ook een goed stukje eten krijgen!

zondag
En dan is het alweer vroeg dag… Om 4.30 loopt het wekkertje af… En om 5.00 op de zondagmorgen sturen wij de 2 Van Wieren combinaties de Duitse autobahn alweer op… We rijden nog een eindje samen op, en dan gaat Hanzz richting Limburg, waar hij maandagmorgen moet beginnen met lossen, en ik ga richting Emmeloord.

Ik moet nog een keer 3 kwartier maken, dus bij Apeldoorn ga ik maar even een ontbijtje doen. Daarna nog even toeteren bij Ens, en om 11.30 ben ik dan weer terug in Emmeloord!