Deze week een volle vracht diepvries voor Napels dus. En omdat we vrijdagavond nog even een paar pallets overgeladen hebben, kan ik qua totaalgewicht nu ook gewoon via Oostenrijk. Frank heeft de andere volle vracht voor Napels. We hebben afgesproken vanmorgen om 8.00 te gaan rijden. Als ik om goed 7.00 op de zaak kom wordt het daar nog aardig druk. Niet alleen Frank en ik moeten vertrekken, maar Arie en Dirk gaan ook al weg. Zij moeten ook via de Brenner, en we kunnen dus mooi samen op vandaag. Frank en ik hadden gister al ’n beetje afgesproken dat het streven voor vandaag de Griek op Reischenhart is. Dat klinkt goed. En om 8.00 rijden we Emmeloord uit.
Het is vandaag op de Deutsche autobahn hartstikke druk met van die groene mannetjes..; de ‘polizei’. Aangezien er op zondag amper vrachtverkeer is, en wij hier in konvooi met 4 van die
strakke Van Wieren koelers, door het Duitse landschap schieten, kan dat natuurlijk nooit lang goed gaan… En voor Köln is het al zover. Langs de kant van de snelweg staat zo’n groen busje te controleren. En 1 voor 1 komen die glimmende vleugels voor zijn neus langs denderen. Hij wacht het hele konvooi netjes af, en sluit dan keurig achteraan. Frank rijdt achterop, en 
heeft de sheriff vrij snel voor z’n neus hangen. En het ‘bitte folgen’ laat niet lang op zich wachten. Wij rijden door, en spreken af verderop op Frank te wachten. We zitten toch even in spanning, maar ik krijg al vrij snel een telefoontje van Frank. ‘Alles dik in orde, ik kom alweer achter jullie aan!’ Ze dachten dat de auto van Frank geen ‘maut’ (tol) afschreef. Maar het was waarschijnlijk een kleine storing in hun computer, want bij controle bleek het allemaal keurig netjes in orde. Ze hadden het ook al wat vreemd gevonden, 4 identieke auto’s achter elkaar, 3 waren keurig in orde, en de 4e betaalde niet. En met een ‘gute fahrt’ mocht Frank weer verder.We doen tussen de middag met z’n allen ff een bakkie op het Duitse Limburg Lahn. Daarna gaat
het verder naar het autohof op Wertheim. Hier staan collega’s Rob en Hans hun weekendrust te maken. Als wij hier om 15.30 aankomen staat Sietse (die op de terugweg is vanuit Italië) er ook net. En zo is het hier op de rustige zondagmiddag toch even een hele invasie met 7 van die Van Wieren trucks! Tegen 6-en maken we nog ff een half uurtje pauze bij Nürnberg. En dan het laatste stuk nog. Bij Holzkirchen houdt Arie het voor gezien, die gaat hier 
bij de benzinepomp langs de snelweg staan. Frank, Dirk en ik gaan nog even een klein half uurtje verder, waar we om 21.00 gezellig bij de Griek gaan tafelen.maandag
Aangezien we mooi op tijd zijn, en toch de tijd wel hebben. (Dirk hoeft ook alleen maar een volle vracht bij Verona te lossen) Maken we vannacht ook gelijk maar netjes onze 11 rusturen. En gaan om 8.00 dus weer verder. Frank tankt gewoon op Kufstein, maar aangezien Dirk en ik redelijk zware vrachten hebben, gaan wij eerst de weegbrug in Oostenrijk maar voorbij, en tanken dan op Matrei. Het is stralend weer, en Oostenrijk loopt goed. Ook de Brenner rubberen we zo, in een stralend najaarszonnetje over.
Tussen de middag maken we bij Affi met z’n 3-en nog even onze 3 kwartier rust. Ook hier zitten we lekker
buiten in het zonnetje aan een bakkie. Daarna scheiden de wegen. Dirk gaat hier in de buurt lossen, en Frank en ik gaan door naar het zuiden. Eind van de middag gaan we in Toscane, bij Arezzo bij de pomp nog even onder de douche door. En om 20.00 bereiken we ons geplande einddoel voor vandaag; Orte. Hier zitten een boel restaurants waar je uit kunt kiezen om te eten. En zoals de meesten intussen wel weten, ga ik hier meestal naar het restaurant van ‘ouwe Carlo’ toe. Het is oude tent, waar vroeger in de gloriejaren bijna alle Hollanders kwamen, maar tegenwoordig is het een oude vervallen tent, en komt er bijna niemand meer. Maar Carlo is altijd nog zo vriendelijk als wat, is altijd blij als je komt, heeft altijd een praatje met je, en het eten is gewoon nog steeds dik in orde. En ik vind het eigenlijk nog wel wat hebben ook, die oude vervallen bende!Frank komt hier normaal
nooit, maar ziet het vanavond ook wel zitten om hier eens te kijken. En opa Carlo zit idd alweer met z’n neus tegen het raam, druk te 
zwaaien, als wij de parking opdraaien. We worden hartelijk verwelkomd. Doen even een borreltje aan de bar, en lopen dan door het restaurant gedeelte in. Carlo had niet helemaal op gasten gerekend vanavond, want het is erg koud in het restaurant! Maar we krijgen het tafeltje naast de kachel, en het kost Carlo even wat moeite, maar dan krijgt hij (speciaal voor ons) de 2 gaskacheltjes toch in de brand! En al snel begint het toch aangenaam te worden in het restaurant. En ook het eten is vanavond weer dik in orde!dinsdag
En omdat we gister al te horen hebben gekregen van de planning, dat we allebei woensdag pas
terug kunnen laden, en we dus alle tijd hebben! Maken we ook vannacht maar weer keurig netjes de verplichte 11 uurtjes. En om 7.00 rijden we van Orte af. Dan kunnen we, omdat deze klant nog wel eens moeilijk doet over ’s middags lossen, i.i.g. wel voor de middag lossen. Vanaf Orte rijden we in 1 keer naar de klant toe. Frank en ik hebben allebei een vracht voor dezelfde klant. Deze klant zit op 2 plekken, in een dorpje onder de rook van Napels. 
Frank moet bij het ene magazijn lossen, en ik bij het andere magazijn. Om 10.15 sta ik bij de grote koelhuizen. Het wil nog wel eens even duren hier, zeker als je een volle vracht komt lossen. Maar vandaag heb ik eens alle tijd, en dan zal je altijd zien… Dan gaat het snel! En zo ook vandaag. Ik mag 
gelijk aan het dock, en ik heb binnen een half uur leeg! Alleen blijkt er bij de controle 1 pallet te zijn met deels ‘verkeerde dozen’ volgens de heren, en die pallet moet dus weer retour naar Holland. Een boel gebel en geregel, en idd die pallet moet mee terug. Aangezien ik morgen een volle vracht moet terugladen hier bij Napels, heb ik dus eigenlijk geen ruimte voor die pallet. Frank gaat een paar adresjes terugladen, en heeft de ruimte wel. Die pallet er dus maar in, en dan rijd ik naar de andere kant van het dorp, waar Frank staat te lossen. Alleen gaat het hier niet zo vlot. Als Frank eenmaal leeg is, laden we mijn pallet bij hem in de trailer.Het is nu 13.30 en we kunnen allebei morgen dus pas terugladen.. We hebben dus zomaar een vrije middag! Normaal zit je daar niet echt op te wachten, maar ach we zijn nou mooi met z’n 2-en, dus dan valt het ook wel mee. We zijn gister al even aan het brainstormen geweest over deze middag, en we hadden bedacht dat we Pompeii wel eens even konden gaan bezichtigen! Pompeii is een oude Romeinse stad, die in het jaar 79 na christus bij de uitbarsting van de vulkaan ‘de Vesuvius’ compleet bedekt is met een dikke laag as. In 1860 is deze stad weer grotendeels opgegraven. Dit is hierdoor 1 van de best bewaarde Romeinse steden! (http://nl.wikipedia.org/wiki/Pompeii )
We brengen Frank zijn auto, en mijn trailer naar Capua, waar ze veilig staan, en gaan dan samen, in mijn losse trekker naar Pompeii. Omdat het 1 en al toerisme is daar, zitten er genoeg bus-parkings waar we de auto wel kwijt kunnen. En zo zijn Frank en ik mooi even cultuur wezen snuiven op onze vrije middag! Het idee was goed! Alleen… de uitwerking toch helaas iets minder… Nadat we ons een beetje georiënteerd hadden, kwamen we bij de kassa, om het oude dorp echt in te gaan. Maar deze sloten precies op het moment dat wij er aan kwamen! Het park sloot nog niet, maar we mochten niet meer naar binnen. Twee minuten eerder, en het had nog gemogen, maar nu niet meer… Dus toen hebben we alles maar van de buitenkant moeten bekijken!
Daarna maar weer terug naar Capua, trailer weer aankoppelen.
En dan gaan we een lekker hapje eten bij Ristorante Russo. Ze hebben hier een groot open houtvuur midden in het restaurant, waar ze het vlees op grillen. Erg gezellig, het ruikt heerlijk, en het vlees smaakt ook nog eens perfect zo! En net als Frank en ik allebei een ‘mixed grill’ besteld hebben, krijg ik van amigo Blaakie het volgende berichtje: ‘Vandaag op 11-11-08 om 17.10 is onze dochter Sanne geboren! Sanne weegt 4530 gram, lekker babytje!’ Prachtig nieuws dus! 2000 km verderop… Maar we nemen er wel eentje op, op dit goede nieuws! En zo heeft kleine Sanne het nu al voor elkaar, dat er 2000 km bij haar vandaan, in een kroegje bij het Zuid Italiaanse Napels al op haar geproost wordt!
Om 7.00 doen we nog even een cappuccino aan de bar. Een paar dagen gezellig op pad geweest met Frank, maar nu scheiden onze wegen. Ik ga hier bij Napels een volle vracht diepvriespizza’s
laden, en Frank gaat richting Pescara terugladen. Om 8.00 sta ik bij de Pizzabakkers in Caserta. De laatste tijd kunnen we altijd gewoon op de fabriek laden, en dit gaat een stuk vlotter! Het is nog wel even wachten op de papieren, maar om 9.45 gaat de neus weer richting Holland! Het gas gaat erop, want ik moet op kraamvisite! Bij Cassino doe ik even een bakkie, en vanaf daar gaat het strak. Ik wil eigenlijk vanavond nog bij de ‘Tiroler toko’ op Klausen zien te komen! Toscane door, en dan maak ik in de Apennijnen bij Barberino even pauze, en dan gaat het in 1 streep de povlakte over, de dolomieten door, naar Klausen! Intussen heb ik ook al een berichtje gekregen van collega Wim. En die komt ook nog naar Klausen. Het is al wel 21.30 voor ik er ben, maar Suzanna heeft uiteraard nog wel een bordje eten!donderdag
De dag maar eens even rustig beginnen vandaag! Even op het gemakje onder de douche door, een cappuccino in de bar, en om 8.00 gaan we dan maar eens wat doen! We rijden vandaag mooi met z’n 2-en op, dus dan schiet de dag altijd lekker op. We gaan de Brenner omhoog, en het weer wordt steeds slechter. Het begint te sneeuwen, en hoe hoger we komen, hoe harder het gaat. Zo rijd je hier maandag op de heenweg, en lijkt het nog lente… Vandaag zitten we toch echt weer midden in de winter hoor!
Tussen de middag maken we pauze op het Duitse Pfaffenhofen. En vanaf daar stoppen we voor nog een keer een verplichte pauze op Weiskirchen, en zo staan we om 20.00 op het Duitse Ransbach. Als we het restaurant in komen lopen, zitten er weer een heleboel bekenden, en zo wordt het spontaan nog een erg gezellige avond ook!
vrijdag
Omdat vrijdag altijd een drukke dag is, en ik mijn pizza’s er op tijd uit wil hebben, ben ik er om 5.00 weer uit. Even wassen, een bak koffie, en daar gaan we weer. Om goed 8.00 sta ik in het
Brabantse Liessel. De pizza’s krijgen nog even een uitgebreide kwaliteitscontrole, alles is keurig netjes. Dan gaat het lossen lekker vlot, en om 9.30 heb ik hem leeg. Ik kan idd (zoals verwacht) 
beginnen met weer export afhalen. Ik ga eerst in Veghel een paar zendingen biologische groente ophalen. Dan nog even via Uden om nog wat bij te laden, en de papieren allemaal op te halen. Nog even gezellig een bakje koffie met de eigenaar hier, en dan laat ik Brabant weer achter me. Begin van de middag haal ik nog even een paar monsterdozen vis op in Utrecht, en dan kan het weer ri. Urk! Gelukkig zijn alle auto’s redelijk op tijd binnen vandaag. We lossen allemaal, verdelen alles, en laden ieder onze trailer weer vol voor de rit van volgende week. En zo zet ik hem begin van de avond weer op de dam neer. Weer startklaar voor de nieuwe week. Maar nu eerst…. Gaat die 'grote stoere enorme trucker' heel snel bij zijn moatje, de kersverse moeder, en de kleine Sanne kijken!!! ;-)
