week 17 - Sicilië

maandag
Van het weekend een collega gesproken die afgelopen week toch helaas weer de mindere dingen heeft meegemaakt van Italië.. Collega Luigi is afgelopen week ’s nachts bewusteloos gespoten d.m.v. gas in de cabine. Waarna ze zijn deuren hebben opengebroken, en ze zijn portemonnee en telefoon hebben meegenomen. Maar dit niet alleen, zelfs zijn ketting (gekregen van vrouw en dochters) hebben ze van zijn nek gehaald! Toch altijd weer kouwe rillingen bij zoiets. Raar gevoel dat ze gewoon in jouw privé, in jouw ‘huisje’ zitten. Dat je zo machteloos bent, dat ze zonder dat je iets gemerkt hebt, in jouw privé, en zelfs bij jou zelf bezig zijn geweest. Dit zijn dan toch weer de negatieve kanten, die jammer genoeg ook gebeuren. Maar goed.

Vandaag een mooi rustig dagje, dus ik hoef niet zo vroeg van de dam af. Ik hoef alleen even te lossen in Emmeloord, en kan dan compleet gaan laden in Hoogeveen. Das lekker! Alleen als ik naar de andere kant van Emmeloord rijd, merk ik gelijk dat er nog steeds sluiting in de verlichting van deze trailer zit. Shit.. Even lossen, en dan dus toch eerst maar weer terug naar de zaak. Auto de garage in, en dan ga ik eerst zelf nog maar ff boodschapjes doen. Daar was ik vh weekend niet aan toegekomen, dus dat komt nog niet eens zo verkeerd uit. In de garage kunnen ze het allemaal niet voor elkaar krijgen, dus maar een andere trailer mee. Eind van de ochtend komt er een lege koeler terug op de zaak. Deze er maar snel achter, en dan is het toch alweer 12 uur geweest voor ik Emmeloord uit rij. Halve dag verspeeld zo. In Hoogeveen gaat het gelukkig wel vlot, en halverwege de middag heb ik mijn vrachtje voor Palermo er toch in zitten. In Duitsland wacht ik even op onze sjimmie die een half uurtje achter me zit. Help hem nog even de wielen na te trekken, en dan pikken we later amigo Edwin Wiegmink (die voor Veenstra rijdt) ook nog op. Met z’n 3-en gaan we die kant op. Om de drukte en de baustelles wat te vermijden gaan we over Osnabruck – Bielefeld – Kassel. Eten doen we vandaag met z’n 3-en in Paderborn. Tussen Kassel en Wurzburg houden we het om 22.30 voor gezien en vinden we alle 3 nog net een plekje bij de pomp.

dinsdag
’s Morgens een grote kan koffie gezet, en we gaan weer verder. Tussen Nurnberg en Munchen rijden we collega Japio ook nog in de wielen. We doen nog ff een keer een bakkie, en na via de sms nog even wat mentale steun te hebben ontvangen vanuit Groningen! (een lieve meid die E! of niet sjimmie?!) rubberen we oostenrijk weer door. Onder aan de brenner, op het italiaanse Vipiteno gaan we nog ff onder de douche door, en goed 8 uur draaien we de parking op bij trattoria Confine, bij Peschiera (net onder het Gardameer). Het is hier druk vanavond met de Van Wieren-tjes! Collega Eelke staat er ook al, en het wordt een gezellige avond.

woensdag
Ik moet vanavond in Civitavecchia op de boot, dus hoef vandaag niet zo heel vroeg. De dag maar even rustig beginnen met een grote cappuccino op het terras! Nog even wat foto’s maken met Edwin en Leandro, en dan gaan we ieder weer onze eigen weg. Ik truck vandaag het mooie Toscane door en het is heerlijk weer, dus dat is absoluut geen straf! Wat hebben we het soms mooi, of niet. Eind van de middag draai ik de haven van Civitavecchia (net boven Rome) in. De boot naar Palermo vertrekt vanavond om 20.00 dus ik ben prachtig mooi op tijd. Even tickets halen en de auto in de ‘op z’n italiaans’ strak georganiseerde (?! Strak georganiseerd?? Dat kan niet… Nee, inderdaad!) haven opstellen. De boot naar Sicilië, de boot naar Barcelona, de boot naar Marokko en de boot naar Tunesië liggen hier naast elkaar, dus wel ff zien dat je op de goeie boot terecht komt! Tegen zessen begint het inschepen al, en ik mag als allereerste auto de schuit op. Mooi op tijd. Even onder de douche door in m’n hut, en dan mooi boven vanaf het dek het inschepen bekijken. Dit gaat ook op z’n Italiaans, een mooi schouwspel! Helaas vandaag maar 1 aanrijding.. Voor de chauffeurs is er een apart restaurant op de boot, waar wij gratis kunnen eten (buffet). Echt een culinair hoogstandje is dit eten niet, maar ‘slecht’ is het in italie ook niet snel. Ik zit net aan tafel als er 9 luidruchtige sicilianen bijkomen, ze schuiven aan de lange tafel waar ik ook aan was gaan zitten. Ik heb al snel door dat dit vaste gasten zijn op deze boot, en dit is hun stam-tafel. Maar geen probleem, ze vinden het wel interessant, een Hollander erbij. Maarre…. Wat ga jij daar nou eten?? Ja, eh.. dat is wat ze hier hebben?? Nou, ik moet het bord gauw weg doen. Ik moet met hun mee eten! Zij zitten iedere week op deze boot, en zij krijgen eigen eten. Nou, oke dan. En al snel komen er grote schalen met de lekkerste dingen op tafel. De leider van het stel (tenminste degene met het grootste lichaam, boel goud, meest ongeschoren smoelwerk, en de grootste mond, meeste herrie...) heeft ook nog een grote 5 ltr kruik rode wijn mee, waar begeleid door veel kabaal, tussen de discusies door vrolijk uit geschonken wordt. Dit is inderdaad toch een stuk beter dan het hapje waar de rest van de zaal aan zit! Zo kan je het soms treffen. Na het eten struin ik nog ff over de boot heen, en haal nog even een afzakkertje in de bar met wat live muziek. Ze hebben vanavond italiaanse karaoke! Hier gaat het er trouwens toch een beetje anders aan toe, dan bij ons. Geen dronken gasten die een liedje half mee bleren. Maar dit gaat er serieus aan toe. Ook 1 van de sicilianen waar ik mee gegeten heb zingt verschillende liedjes, en nog goed ook! Als de muziek stopt zoek ik ook m’n hut maar op.

foto's gemaakt op de boot: De love-boat zelf; als allereerste auto op de boot; 2 foto's op de boot zelf; de zwembaden boven op dek (zat nu nog geen water in hoor..); de trappen (tis net de titanic!); en 's avonds de karaoke.

donderdag
Om 6.45 worden we via de intercom door een italiaanse dame in het Italiaans, en in het Engels en Duits (dit laatste uiteraard met een erg hoog ‘allo allo’ gehalte) gewekt. Een klein ontbijtje, en om 8 uur varen we de haven van Palermo binnen, en om 8.30 heb ik weer land onder de wielen. Nou begint het.. Deze grote drukke internationale haven, ligt midden in het centrum van Palermo. De hele stad is om de haven heen gebouwd. En naar en van de haven moet je dus de hele stad door! En nou is dit ook nog niet echt de gemakkelijkste stad... Maar goed, het heeft ook altijd wel weer wat. Ook vandaag worstel ik me weer door het gezellige (of chaotische..??) straat-beeld. En met een klein uurtje sta ik bij de klant, net buiten de stad, voor de deur. Het lossen gaat niet echt lekker vlot, maar om kwart over 12 heb ik ‘m leeg. Ik kan in Ispica, helemaal aan de zuidkant van het eiland, een vracht biologische wortelen gaan laden. Dat is vanaf Palermo nog een mooi eindje sturen, want Sicilië is nog een best eiland. Eind van de middag sta ik bij de cooperatie op de dam. Hier gaat het ook echt weer op z’n siciliaans… Effe wachten dus. Alles rustig aan.. Het wordt al met al wel 21.15 voor ik vol ben, en m’n papieren heb. Nu vol gas ri. Hotel Sicilfuel bij Augusta. Hier draai ik nu pas om 22.45 de dam op. De honger is al aardig over natuurlijk. Toch nog maar een klein stukje pizza naar binnen, en een glaasje wijn. Heb ik in ieder geval iets binnen gehad.

m'n vakantie-huisje in Palermo & de afslag naar het maffia-dorpje 'corleone' ons allen bekend! (toch?)

dwars over Sicilie heen & tunneltje; zijkanten 2,7 mtr hoog, in het midden 3.6 hoog, en ik moet (en kan..) er precies met 4.0 mtr doorheen. En dit is de gewone doorgaande weg, de hoofdroute langs de zuid-kust van het eiland. Dat is Sicilie.. Je blijft lachen.

vrijdag
Vandaag een feestdag in Italië, het is hier vandaag ‘anniversario della Liberazione’ bevrijdingsdag. Maar met mijn vrachtje verse groente geldt het rij-verbod vandaag natuurlijk niet voor Niels! Na een bakkie en een croissantje aan de bar, breng ik om 8.00 mijn 22.500 kg wortelen weer in beweging. Catania weer voorbij, met links de vulkaan de Etna (die in 2002 nog is uitgebarsten!), en rechts de kust. Om half 10 draai ik de haven van Messina in. In het zuiden van Italië kom je nog maar weinig buitenlanders / hollanders tegen, en zeker naar Sicilië zijn er maar een paar die zo ver komen. Maar ik kom bij het pontje aan en daar staat een bekende; Henk van de fa. Maters. Kleine wereld zullen we maar zeggen, zo ver van huis! We kunnen om goed 10 uur samen het pontje op. Het is lekker rustig vandaag. En om 11.00 rijden we het vasteland weer op. Nu ligt het gigantische Italië nog voor ons, want wat is het land nog groot vanaf hier! Hier in het zuiden is de snelweg allemaal nog niet klaar, dus kronkel je nog aardig over een ‘geite-pad’. Toch loopt het als een trein. Door de feestdag is het mooi rustig op de weg, en we kunnen ons eigen tempo rijden, dat gebeurd hier ook niet vaak. En met nog 1 keer een pauze parkeren we ’s avonds tegen 8-en naast amigo Bert B. ook van de fa. Maters. Hier had ik vandaag al een sms van gekregen dat hij zijn 24 uur weekend rust stond te maken bij het Hotel een stukje boven Napels. We tafelen vanavond gezellig met z’n 3-en. En omdat het ’s avonds laat nog heerlijk weer is, nemen we nog een afzakkertje buiten bij de auto, voor we onze mandjes weer opzoeken.

zaterdag

Henk moet hier vandaag blijven staan om zijn 24 uur weekend-rust te maken. We doen 's morgens vroeg nog wel even gezamenlijk een bakkie lekker op het terras (het is alweer heerlijk weer!) en dan gaan Bert en ik maar weer eens een stukkie sturen. Bert moet via frankrijk terug, en ik via oostenrijk, maar we kunnen het grootste deel van de dag nog samne op. We genieten van het heerlijke weer de prachtige landschappen en tokkelen mooi wat over de bak. 's Middags in de appenijnen krijg ik nog ff een telefoontje van mien grote vriend Blaakie.. Een telefoontje waarvan ik zowat van van mijn stoel donder! Haha. De gordel maar wat strakker om, en dan gaat het wel weer wat.. Bij Modena maken we nog ff een keer pauze, een hand, de beste wensen maar weer, en dan gaan Bert en ik ook weer uit elkaar. Kan ik nog ff rustig m'n gedachten laten gaan over het nieuwtje van Blaakie. Tering tis wat.. Prachtig. En met deze gedachte zet ik het hele span 's avonds neer bij 'de tiroler toko' oftewel bij het Brunnerhof in het italiaanse Klausen. Het is weer mooi geweest! Ik wandel de toko binnen, en zie Susanna net de keuken inschieten. Ze doet spontaan weer 3 passen terug.. 'Of ik niet een beetje in de war ben??' Eh, nee.. hoezo? 'Het is zaterdagavond hoor! wat doe je nog hier?' Tja.. iets over werk-paarden en sier-paarden?? Maar gelukkig ik ben wel van harte welkom. Het eten smaakt weer als altijd, en ik zoek mooi op tijd m'n mandje op.

zondag

Aangezien ze in Oostenrijk mijn vrachtje wortels niet bederfelijk genoeg vinden om op zondag te mogen rijden... En ik vandaag ook nog eens mijn 7e werk-dag inga (wat ze officieel ook niet goed vinden..) Heb ik besloten om vandaag maar dapper om 5.00 te gaan rubberen! Ik heb wat dat betreft nooit zo heel veel geluk met onze houthakkers, dus laat ik maar zorgen dat ik om een uur of 7 dat akelige land toch maar door ben, dan liggen die mannen hopelijk allemaal nog te slapen, en laten ze Niels nu gewoon eens rijden... Dus om 4.30 sta ik al naast te auto te springen, toch wel erg vroeg hoor voor de zondag.. Maar ja, het is nog heerlijk rustig op de weg als bij mij in het vooronder het geweld losbarst om de Brenner weer over te komen! En het vroege opstaan loont, er is nog niks geen bedrijvigheid op de kontrolle-stelle op Worgl als ik daar tegen zevenen langs rijd. De rest van de dag heb ik alles weer in de hand. Ik moet morgen lossen bij Luik, dus besluit via Trier te rijden. Als ik dat zo even bereken, kan ik dan vandaag precies in mijn uren het pittoreske Konz halen. Hier draai ik om 19.30 het terrein van onze duitse vestiging (Van Wieren GmbH!) op. Het is heerlijk weer nog, en ik maak lekker naast de auto zelf maar even een hapje eten klaar. 's Avonds tegen 11-en rijdt m'n pa het hek hier ook nog binnen! Hij heeft al bij Brussel gelost, en moet morgen hier in Konz bij de Volvo weer een kraan laden, voor Italie nog wel! We drinken samen nog een wijntje, en de zondag is ook alweer voorbij.

maandag

Op tijd laat ik Konz weer achter me. In Waremme (net achter Luik, Belgie) staan ze te springen op mijn biologische wortelen, nieuwe oogst. Even wegen, en ze beginnen inderdaad enthousiast te lossen. Leeg ook weer even wegen, zodat ze precies weten hoeveel gewicht ik hier achter gelaten heb. In het limburgse Ittervoort hebben ze alweer een vrachtje diepvries voor me klaar staan, die nog even naar Barneveld moet. Als ik eind vd middag leeg ben in Barneveld, mag ik naar Emmeloord komen. De week is weer mooi zat zo! Nu eerst maar even een paar daagjes lekker thuis. En zo ga ook ik Koninginnedag eens meemaken dit jaar! Das ook niet verkeerd.