zondag
Na een zeer geslaagd personeelsfeestje gisteravond (waarin mijn truck ook nog een hoofdrol speelde!! J) vandaag toch maar weer terug in de werkelijkheid… In verband met het feestje hoefden we vandaag niet zo heel vroeg weg. Rob moet vandaag ook vertrekken, en we besluit samen met de middag zo’n beetje te gaan rijden. Ik heb vrijdagavond na het laden m’n auto nog even gewogen, en die bleek toch wat aan de zware kant te zijn. Rob en ik besluiten dus maar om via Bregenz door Oostenrijk te gaan. En we blijven bij elkaar, dan kunnen we eventueel nog wat overgooien. Ik gooi op de zaak nog even alle lege pallets uit m’n palletkist, dat scheelt alweer gewicht. Ook tank ik maar zoveel, dat mijn tanks in Oostenrijk bijna leeg zullen zijn. Al met al moet ik dan net zo’n beetje binnen de marges blijven. En om goed 12.00 (na een bakje koffie..) laten we Emmeloord achter ons. Nou ben ik vandaag nog niet zo heel erg fit, maar Rob heeft het helemaal niet zo breed! We besluiten dus maar mooi rustig aan te doen, en vrij snel in Duitsland gaan we eerst al eens even een uurtje aan de kant. ’s Avonds om 19.15 stoppen we bij de pomp op de Spessart. We hebben al even een keer een broodje gesmeerd, en echt honger hebben we nog niet. We doen dus even een kleine bakje sla hier binnen, en vinden het dan wel weer mooi. Om 20.00 gaan we weer verder.
We willen toch onze uren nog even een mooi eind vol rijden vanavond. We draaien bij Würzburg de 7 op richting Ulm – Bregenz. Op een gegeven moment rond een uur of 22.00 zie ik ineens een hele waas bij mij naast de auto. En volgens mij is de weg toch echt gewoon droog. Ik vraag Rob, die achter mij rijdt, of hem niks opvalt. Hij heeft weinig last, en ziet bij mij ook eigenlijk niet echt iets opvallends. Dan zijn het misschien wel gewoon de uitlaatgassen. Dat lijkt in het donker ook altijd veel erger. Maar toch vertrouw ik het niet helemaal. En we draaien er om 22.15 bij de pomp ‘Ellwanger Berge’ toch maar even af. Als ik mijn auto onder de pomp stil zet, ruik ik het al. Dit is mis, een hele sterke diesel lucht. Als ik dan uitstap zeikt het bij mij met liters tegelijk onder de auto weg. De cabine maar eens kantelen dus. Als ik hem dan nog eens start is het vrij duidelijk. Er is een brandstofleiding kapot, en de diesel spuit eruit. Dit gaat hem niet helemaal worden dus. We bellen maar eens even met de werkplaats. Hier moet een nieuwe leiding op. We spreken af dat het weinig zin heeft om op zondagavond hier nog iemand te laten komen. We zouden eigenlijk nog 3 kwartier verder rijden, maar dan blijven we hier maar staan slapen. Als de motor niet loopt, lekt er ook niets, dus dat is niet zo’n probleem. Morgenochtend zal de werkplaats dan gaan bellen met de Scania, en een monteur naar ons toe sturen. De cabine weer naar beneden, en snel maar even naar een plekje op de parking, en dan zijn Rob en ik er om 23.00 ook wel weer zat van voor vandaag!
maandag
Vandaag om 7.00 zou de garage gelijk gaan bellen met de Scania, en iets over 7-en krijg ik inderdaad al telefoon van de Scania buitenland service over waar ik precies sta. Het valt niet tegen, al voor 8-en staat er al een Scania service bus naast me. De cabine maar weer voorover, een keer starten, en dat is vrij duidelijk he! De monteur heeft natuurlijk de juiste leiding weer niet bij zich… Dus die moet hij eerst uit de garage gaan ophalen. Gelukkig zitten ze hier vlakbij, dus tegen 9-en is hij ook alweer terug. Alleen blijkt dit nu langzaam niet de aller-handigste monteur te zijn! Hij krijgt de leiding er maar niet op. Hij is maar aan het prutsen en martelen, maar hij krijgt het niet voor elkaar.. Uiteindelijk naar een boel gepruts en gevloek heeft hij het dan toch eindelijk voor elkaar. Gauw de cabine weer naar beneden, en om 10.45 rijden we dan toch! Rob is we bij me gebleven, want ik zit natuurlijk nog met het totaalgewicht…
Het laatste stukje binnendoor naar de Oostenrijkse grens zit er nog een kleine baustelle in de weg. We moeten even een slinger maken, en ik waarschuw Rob over de bak; ‘Kijk maar uit, het is spekglad hier!! Ik sta hier GVD zowat achterstevoren met het hele spul’. Als Rob de slinger
dan doorkomt zegt hij dat het allemaal best wel wat meeviel bij hem. Het zal toch niet… We gaan er bij de 1e afslag in Oostenrijk af om toch maar wat te tanken (ik ben nou zoveel diesel verloren, en had natuurlijk heel krap gerekend..) Als ik bij de pomp uit de auto stap, zie ik het alweer. De diesel zeikt er alweer net zo hard uit als gisteravond. Maar weer bellen dus. Ik laat de Scania nu niet meer bij me komen, maar ik rijd nu zelf wel naar de garage toe. Een kwartiertje verderop moet een Scania garage zitten. Ik wil eigenlijk eerst de Oostenrijkse weegbrug voorbij, dan kan Rob tenminste gewoon gas geven, en hoeft hij niet meer op mij te wachten. Maar na de weegbrug komen we geen Scania garage meer tegen, dus Rob rijdt eerst toch, maar gewoon mee. Om 14.15 zijn we in 
Götzis bij de Oostenrijkse Scania garage. Buiten koppel ik m’n trailer af, en zet ik mijn trekker binnen. De cabine voorover en het blijkt eruit te spuiten precies op het punt waar de Duitse monteur het allemaal niet goed vast kreeg.. Ze halen het spul open, en het 
blijkt dat de Duitser (omdat het hem allemaal niet wilde lukken) de hele bende kapot heeft gedraaid. En bedankt! Er moet nu een compleet nieuwe brandstof galerij opkomen. En die hebben ze hier nergens op voorraad natuurlijk. Rob gaat nou toch maar gas geven, het heeft voor hem weinig zin meer om hier op te wachten. Ze gaan nu eerst bellen of er ergens in de buurt nog 1 op voorraad ligt. Dit blijkt niet het geval, en er moet nu een nieuwe komen. En die moet helemaal vanuit Wenen komen… Die zal er dus pas morgenochtend om 7.30 zijn! Daar sta ik dan.. Ze kantelen in ieder geval de cabine weer terug, en ik word de garage uitgesleept zodat ik komende nacht in ieder geval gewoon kan slapen.
dinsdag
Toch maar weer met goede moed op! Als het goed is gaat het vandaag allemaal lukken..?? Als
om 7.30 de monteurs arriveren maar snel, voorzichtig binnen kijken. En ja! De nieuwe brandstofgalerij is er! Ik wordt de werkplaats weer in gesleept, en dan is het nu in feite alleen een kwestie van alles weer monteren. De 
monteur hier is gelukkig een stuk handiger dan die Duitser, dus nu gaat het aardig vlot. Als alles weer in elkaar zit even proefdraaien, en er lekt niets meer! Ik krijg nog even Oostenrijkse kentekenplaten erop (eigenlijk geheel tegen mijn principes natuurlijk!) er wordt nog even een proefrit gemaakt, hij wordt nog even een beetje schoongespoten. En dan is hij weer klaar! Dit alles in Oostenrijk natuurlijk op kosten van Scania Duitsland… Ik denk dat die monteur voorlopig niet meer op het service busje zit! Ik koppel m’n trailer weer aan, en om 9.45 rijd ik weer!!
Alleen de vreugde is van korte duur… Hoezo? Hij lekt toch niet weer hè?? Nee, nu ligt het niet aan de auto. Maar ze hebben grote controle bij de weegbrug… Alles moet eraf. En om 10.00 staat Niels dus met zijn goeie gedrag weer op de weegbrug. 41.3 ton, Ein bischen zu schwer.. Zet de auto maar even aan de kant, en kom je dan binnen maar melden met alle autopapieren. Oh ja, en neem ook maar even 28 tachograafschijven mee. Dan gaan we ook gelijk even jouw laatste 28 werkdagen controleren! F¿#k, dat lag
eigenlijk helemaal niet in mijn planning. Binnen vertel ik de polizei over mijn diesel avontuur. En leg ze uit dat ik normaal niet getankt zou hebben, en dat het gewicht dan wel in orde zou zijn. Maar ja, nu door die diesel problemen heb ik wel getankt, en ben ik iets te zwaar. Dit verhaal lijkt hij aardig te slikken. Maar nu gaat hij wel 28 werkdagen van 
minuut tot minuut doorpluizen. Gelukkig zit ik naast hem, en kan ik precies meekijken. En bij alles wat hij vind, geef ik hem even een uitleg. Het zijn allemaal maar wat kleine dingetjes die hij tegenkomt, en het algemene beeld is aardig netjes. Maar als hij dan op een gegeven moment tot op de minuut de 2 wekelijkse rijtijd gaat uitrekenen (de gereden uren in 2 weken tijd) komt hij op een totaal van 108 rijuren. En dit mogen er maar 90 zijn. Hier krijg ik dus toch een bekeuring voor. Hoeveel dit is weet hij niet precies. De Hollanders hoeven tegenwoordig niet meer ter plekke te betalen in Oostenrijk. Als hij vervolgens mijn kenteken in de computer invoert blijken alle gegevens al in de computer te staan. Ah, niet geheel onbekend hier dus, zegt hij. Ook als ze mijn naam invoeren, blijken al mijn adresgegevens al keurig netjes in het systeem te staan… K*# Oostenrijk. Al met al heb ik een uur bij de beste man in het hok gezeten, en ik mag weer verder! Hij is nu helemaal vergeten dat ik ook nog te zwaar was. Ik vergeef hem dat maar voor deze keer! Ik raap gauw mijn boeltje bij elkaar, en maak dat ik weg kom hier!
Al met al een dag vertraging, en ik wil nu dan toch eindelijk maar eens zien in Italië terecht te komen! Het mooie winterlandschap hier heb ik nu wel even gezien. Halverwege de middag ga ik nog even onder de douche door bij het Italiaanse Trento. En ’s avonds om 20.30 draai ik dan de parking op bij het Restaurant op Riccione (net onder Rimini) Ik ga nu eerst maar eens lekker genieten van een bordje spaghetti met vis! En van een heerlijk wijntje natuurlijk! Daar ben ik nu wel aan toe.
Na een zeer geslaagd personeelsfeestje gisteravond (waarin mijn truck ook nog een hoofdrol speelde!! J) vandaag toch maar weer terug in de werkelijkheid… In verband met het feestje hoefden we vandaag niet zo heel vroeg weg. Rob moet vandaag ook vertrekken, en we besluit samen met de middag zo’n beetje te gaan rijden. Ik heb vrijdagavond na het laden m’n auto nog even gewogen, en die bleek toch wat aan de zware kant te zijn. Rob en ik besluiten dus maar om via Bregenz door Oostenrijk te gaan. En we blijven bij elkaar, dan kunnen we eventueel nog wat overgooien. Ik gooi op de zaak nog even alle lege pallets uit m’n palletkist, dat scheelt alweer gewicht. Ook tank ik maar zoveel, dat mijn tanks in Oostenrijk bijna leeg zullen zijn. Al met al moet ik dan net zo’n beetje binnen de marges blijven. En om goed 12.00 (na een bakje koffie..) laten we Emmeloord achter ons. Nou ben ik vandaag nog niet zo heel erg fit, maar Rob heeft het helemaal niet zo breed! We besluiten dus maar mooi rustig aan te doen, en vrij snel in Duitsland gaan we eerst al eens even een uurtje aan de kant. ’s Avonds om 19.15 stoppen we bij de pomp op de Spessart. We hebben al even een keer een broodje gesmeerd, en echt honger hebben we nog niet. We doen dus even een kleine bakje sla hier binnen, en vinden het dan wel weer mooi. Om 20.00 gaan we weer verder.
We willen toch onze uren nog even een mooi eind vol rijden vanavond. We draaien bij Würzburg de 7 op richting Ulm – Bregenz. Op een gegeven moment rond een uur of 22.00 zie ik ineens een hele waas bij mij naast de auto. En volgens mij is de weg toch echt gewoon droog. Ik vraag Rob, die achter mij rijdt, of hem niks opvalt. Hij heeft weinig last, en ziet bij mij ook eigenlijk niet echt iets opvallends. Dan zijn het misschien wel gewoon de uitlaatgassen. Dat lijkt in het donker ook altijd veel erger. Maar toch vertrouw ik het niet helemaal. En we draaien er om 22.15 bij de pomp ‘Ellwanger Berge’ toch maar even af. Als ik mijn auto onder de pomp stil zet, ruik ik het al. Dit is mis, een hele sterke diesel lucht. Als ik dan uitstap zeikt het bij mij met liters tegelijk onder de auto weg. De cabine maar eens kantelen dus. Als ik hem dan nog eens start is het vrij duidelijk. Er is een brandstofleiding kapot, en de diesel spuit eruit. Dit gaat hem niet helemaal worden dus. We bellen maar eens even met de werkplaats. Hier moet een nieuwe leiding op. We spreken af dat het weinig zin heeft om op zondagavond hier nog iemand te laten komen. We zouden eigenlijk nog 3 kwartier verder rijden, maar dan blijven we hier maar staan slapen. Als de motor niet loopt, lekt er ook niets, dus dat is niet zo’n probleem. Morgenochtend zal de werkplaats dan gaan bellen met de Scania, en een monteur naar ons toe sturen. De cabine weer naar beneden, en snel maar even naar een plekje op de parking, en dan zijn Rob en ik er om 23.00 ook wel weer zat van voor vandaag!
maandag
Vandaag om 7.00 zou de garage gelijk gaan bellen met de Scania, en iets over 7-en krijg ik inderdaad al telefoon van de Scania buitenland service over waar ik precies sta. Het valt niet tegen, al voor 8-en staat er al een Scania service bus naast me. De cabine maar weer voorover, een keer starten, en dat is vrij duidelijk he! De monteur heeft natuurlijk de juiste leiding weer niet bij zich… Dus die moet hij eerst uit de garage gaan ophalen. Gelukkig zitten ze hier vlakbij, dus tegen 9-en is hij ook alweer terug. Alleen blijkt dit nu langzaam niet de aller-handigste monteur te zijn! Hij krijgt de leiding er maar niet op. Hij is maar aan het prutsen en martelen, maar hij krijgt het niet voor elkaar.. Uiteindelijk naar een boel gepruts en gevloek heeft hij het dan toch eindelijk voor elkaar. Gauw de cabine weer naar beneden, en om 10.45 rijden we dan toch! Rob is we bij me gebleven, want ik zit natuurlijk nog met het totaalgewicht…
Het laatste stukje binnendoor naar de Oostenrijkse grens zit er nog een kleine baustelle in de weg. We moeten even een slinger maken, en ik waarschuw Rob over de bak; ‘Kijk maar uit, het is spekglad hier!! Ik sta hier GVD zowat achterstevoren met het hele spul’. Als Rob de slinger
dan doorkomt zegt hij dat het allemaal best wel wat meeviel bij hem. Het zal toch niet… We gaan er bij de 1e afslag in Oostenrijk af om toch maar wat te tanken (ik ben nou zoveel diesel verloren, en had natuurlijk heel krap gerekend..) Als ik bij de pomp uit de auto stap, zie ik het alweer. De diesel zeikt er alweer net zo hard uit als gisteravond. Maar weer bellen dus. Ik laat de Scania nu niet meer bij me komen, maar ik rijd nu zelf wel naar de garage toe. Een kwartiertje verderop moet een Scania garage zitten. Ik wil eigenlijk eerst de Oostenrijkse weegbrug voorbij, dan kan Rob tenminste gewoon gas geven, en hoeft hij niet meer op mij te wachten. Maar na de weegbrug komen we geen Scania garage meer tegen, dus Rob rijdt eerst toch, maar gewoon mee. Om 14.15 zijn we in 
Götzis bij de Oostenrijkse Scania garage. Buiten koppel ik m’n trailer af, en zet ik mijn trekker binnen. De cabine voorover en het blijkt eruit te spuiten precies op het punt waar de Duitse monteur het allemaal niet goed vast kreeg.. Ze halen het spul open, en het 
blijkt dat de Duitser (omdat het hem allemaal niet wilde lukken) de hele bende kapot heeft gedraaid. En bedankt! Er moet nu een compleet nieuwe brandstof galerij opkomen. En die hebben ze hier nergens op voorraad natuurlijk. Rob gaat nou toch maar gas geven, het heeft voor hem weinig zin meer om hier op te wachten. Ze gaan nu eerst bellen of er ergens in de buurt nog 1 op voorraad ligt. Dit blijkt niet het geval, en er moet nu een nieuwe komen. En die moet helemaal vanuit Wenen komen… Die zal er dus pas morgenochtend om 7.30 zijn! Daar sta ik dan.. Ze kantelen in ieder geval de cabine weer terug, en ik word de garage uitgesleept zodat ik komende nacht in ieder geval gewoon kan slapen.dinsdag
Toch maar weer met goede moed op! Als het goed is gaat het vandaag allemaal lukken..?? Als
om 7.30 de monteurs arriveren maar snel, voorzichtig binnen kijken. En ja! De nieuwe brandstofgalerij is er! Ik wordt de werkplaats weer in gesleept, en dan is het nu in feite alleen een kwestie van alles weer monteren. De 
monteur hier is gelukkig een stuk handiger dan die Duitser, dus nu gaat het aardig vlot. Als alles weer in elkaar zit even proefdraaien, en er lekt niets meer! Ik krijg nog even Oostenrijkse kentekenplaten erop (eigenlijk geheel tegen mijn principes natuurlijk!) er wordt nog even een proefrit gemaakt, hij wordt nog even een beetje schoongespoten. En dan is hij weer klaar! Dit alles in Oostenrijk natuurlijk op kosten van Scania Duitsland… Ik denk dat die monteur voorlopig niet meer op het service busje zit! Ik koppel m’n trailer weer aan, en om 9.45 rijd ik weer!!Alleen de vreugde is van korte duur… Hoezo? Hij lekt toch niet weer hè?? Nee, nu ligt het niet aan de auto. Maar ze hebben grote controle bij de weegbrug… Alles moet eraf. En om 10.00 staat Niels dus met zijn goeie gedrag weer op de weegbrug. 41.3 ton, Ein bischen zu schwer.. Zet de auto maar even aan de kant, en kom je dan binnen maar melden met alle autopapieren. Oh ja, en neem ook maar even 28 tachograafschijven mee. Dan gaan we ook gelijk even jouw laatste 28 werkdagen controleren! F¿#k, dat lag
eigenlijk helemaal niet in mijn planning. Binnen vertel ik de polizei over mijn diesel avontuur. En leg ze uit dat ik normaal niet getankt zou hebben, en dat het gewicht dan wel in orde zou zijn. Maar ja, nu door die diesel problemen heb ik wel getankt, en ben ik iets te zwaar. Dit verhaal lijkt hij aardig te slikken. Maar nu gaat hij wel 28 werkdagen van 
minuut tot minuut doorpluizen. Gelukkig zit ik naast hem, en kan ik precies meekijken. En bij alles wat hij vind, geef ik hem even een uitleg. Het zijn allemaal maar wat kleine dingetjes die hij tegenkomt, en het algemene beeld is aardig netjes. Maar als hij dan op een gegeven moment tot op de minuut de 2 wekelijkse rijtijd gaat uitrekenen (de gereden uren in 2 weken tijd) komt hij op een totaal van 108 rijuren. En dit mogen er maar 90 zijn. Hier krijg ik dus toch een bekeuring voor. Hoeveel dit is weet hij niet precies. De Hollanders hoeven tegenwoordig niet meer ter plekke te betalen in Oostenrijk. Als hij vervolgens mijn kenteken in de computer invoert blijken alle gegevens al in de computer te staan. Ah, niet geheel onbekend hier dus, zegt hij. Ook als ze mijn naam invoeren, blijken al mijn adresgegevens al keurig netjes in het systeem te staan… K*# Oostenrijk. Al met al heb ik een uur bij de beste man in het hok gezeten, en ik mag weer verder! Hij is nu helemaal vergeten dat ik ook nog te zwaar was. Ik vergeef hem dat maar voor deze keer! Ik raap gauw mijn boeltje bij elkaar, en maak dat ik weg kom hier!
Al met al een dag vertraging, en ik wil nu dan toch eindelijk maar eens zien in Italië terecht te komen! Het mooie winterlandschap hier heb ik nu wel even gezien. Halverwege de middag ga ik nog even onder de douche door bij het Italiaanse Trento. En ’s avonds om 20.30 draai ik dan de parking op bij het Restaurant op Riccione (net onder Rimini) Ik ga nu eerst maar eens lekker genieten van een bordje spaghetti met vis! En van een heerlijk wijntje natuurlijk! Daar ben ik nu wel aan toe. 
woensdagBij Rimini heb ik mijn 1e losadres. Hier gaan er 3 big bags met biologische uien, en 3 big bags met
biologische wortelen uit. 6600 kilo biologische hutspot zeg maar! Zo slecht als heb begin van de week liep, zo mooi loopt het nu. Ik ben de groente zo kwijt. Ook bij mijn volgende klant hier bij Rimin
i (hier los ik 3 pallest biologische diepvries groente) pakken ze het gelijk aan, en ben ik zo weer weg. Maar deze klant wil zijn handel dan ook altijd HEEL, HEEL, HEEL graag hebben. Nu kan ik weer terug omhoog naar Modena. Hier los ik in de ‘vleeshoek’ bij Modena sud nog 2 pallets koelgoed bij een grote vleesfabriek. Dit lukt ook nog mooi voor de middag, dus dat gaat hartstikke best. Na het lossen maak ik nog even vriendjes met ‘de bedrijfshond’ hier. Deze heeft een mooi leven hier op dit slachthuis. Hij krijgt iedere middag een enorm stuk bot toegeworpen waar menig hond jaloers op zou zijn! Hij krijgt hem amper weggesleept zo groot, maar dat mag de pret niet drukken. 
Ik maak nog even op het gemakje een uurtje pauze. ’s Middags los ik dan nog even wat 
diepvriesvis op de ‘Modena terminal’ op Campogalliano. En dan 
heb ik het streven voor vandaag wel weer gehaald. Precies een dag later dan de bedoeling. Ik heb er nu nog 18 pallets vis in staan voor in de buurt van Pordenone, maar dat wordt toch de volgende dag. Ik ga mooi op het gemakje die kant op. Ik heb nu nog de hele middag om in de buurt van de laatste klant te komen. Tegen 19.00 sta ik bij het kroegje ‘da Gildo’ in Orcenico Inferiore. Een leuk gezellig kroegje gerund door 2 oudere dames. Waar je als het ware gewoon in de ‘huiskamer’ zit te eten. Ik ga eerst nog even lekker onder de douche door, en dan is er ondertussen nog een Hollander aangekomen. En we gaan met z’n 2-en gezellig eten.
donderdagDe dag begint een beetje mistig! Het is maar een kleine wereld zo. Mijn laatste klant is nog geen 10 minuten rijden vanaf dit restaurant. Maar daar wil het nog wel eens druk zijn met auto’s die daar moeten lossen. En ik wil vandaag eigenlijk wel een beetje vroeg leeg zijn. Ik heb gister al te horen gekregen dat ik in Gradisca d’Isonzo (tegen de grens met Slovenië) een volle vracht kan terugladen. En deze vracht moet eigenlijk vrijdag nog weer
gelost worden in Veghel ook! Druk zat dus. Op tijd naar de laatste klant dus. Ze zijn hier nog wel niet begonnen, maar nu ben ik in ieder geval de 1e auto die gelost wordt. Dit plan werkt uitstekend, en om 9.00 heb ik mijn 18 pallets er al uit! Dit is wel heel erg vlot! Maar dat komt mooi uit. Nu sta ik al om 10.00 in Gradisca d’Isonzo op de stoep. Nou wil ik hier ook nog wel eens onenigheid hebben, maar ook hier loopt het vandaag lekker. En ook de 
pallets zien er dit keer netjes uit. Voor de middag heb ik er 46 pallets lege papieren zakken inzitten. Vol. Op kantoor is vervolgens toch (natuurlijk weer) nog enige onenigheid. Volgens de papieren heb ik er maar 44 pallets in. Ik zeg keurig dat ik toch echt zeker weet dat ik er 46 pallets in heb zitten. Dat kan niet volgens de geleerden. Toch weet ik het zeker. Ik wil best voor 44 pallets tekenen, maar dan komt het toch niet helemaal goed. Dan zijn jullie straks 2 pallets kwijt! 1 voor 1 wordt iedereen op kantoor geroepen, en wordt er heftig gediscussieerd. Als ik dan tijdens hun discussie (in het Italiaans) ook nog even onderbreek en precies weet welke 2 pallets ze dan vergeten zijn op papier te zetten, kijken ze me stomverbaasd aan. Het blijkt nog precies te kloppen ook. Ja ja, een chauffeur van Van Wieren let wel op hoor, die zijn niet gek. Dat weten jullie nou na al die jaren toch wel?! J Ze zijn weer helemaal blij, en er worden me nu op 4 december alle goede feestdagen toegewenst!
Om 12.00 draai ik de neus weer richting Holland. Terug door Oostenrijk via de Tauern. Dat is niet verkeerd. Die andere kant van Oostenrijk heb ik wel genoeg
van gezien van de week. Het is mooi rijden door het winterse landschap. Het wordt strak rijden op de terugweg! Het vrachtje moet er morgen nog uit in Veghel, dus we gaan wel even door. In 4.5 uur ben ik Oostenrijk alweer door, en sta ik bij de pomp Hochfelln. Hier maak ik mijn 3 kwartier pauze, en dan gaat het in weer strak 4.5 uur naar de pomp bij Würzburg. Het is een gok, want vaak staan de benzinepompen in Duitsland al vroeg in de avond bom en bom vol. En ik weet dat bij deze pomp ook nog niet eens zoveel ruimte is ook. Maar om 22.00 vind ik toch nog keurig een plekje. En duik ik mooi m’n mandje in.vrijdag
Om 7.00 gaan we weer verder. Omdat ik toch niet in 1 ruk in Veghel kan komen, en dus toch sowieso 1 keer 3 kwartier rust moet maken, ga ik op het Duitse Ransbach even lekker onder de douche door, en een soepje eten. Voor de rest loopt het lekker. En heb ik alles in de hand. Keurig om 14.30 sta ik in Veghel. De papieren zakken gaan allemaal de hal weer in, en ik ben weer leeg. Missie geslaagd, en toch nog weer een beetje tijd terugverdiend na het dagje vertraging. De planning is ook tevreden, en ik mag mooi naar Emmeloord komen. En zo ben ik nog mooi op tijd ook! Om 18.00 gaat de helse machine weer in de hoek. Weekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten