Week 47 – 7 adresjes Milaan – Genua – Pistoia

zondag
Deze week heb ik er weer handel in voor 7 klantjes. Ik moet beginnen te lossen bij Milaan. Over Zwitserland op dus maar. Voordat ik vertrek, vul ik eerst mijn palletkist nog even aan. Even tanken, en dan rijd ik om goed 10.00 Emmeloord uit. Halverwege de middag nog even 3 kwartier maken op het Duitse Limburg Lahn. En dan ben ik om 19.15 op het Zuid Duitse Hartheim. Ik heb zaterdagmorgen alle papieren al naar de spediteur hier heen laten faxen, en mijn T2 documentje voor Zwitserland ligt dus al keurig klaar. Ik doe even een bakkie, en rij dan nog even door naar de Shell in Binzen, vlak voor de Zwitserse grens. Hier kruip ik mooi op tijd m’n mandje in.

maandag
Ik wil vandaag een boel doen, ik wil er eigenlijk vandaag sowieso al 3 adresjes uitgooien. Het wekkertje loopt op tijd af dus. En om 5.30 rijd ik alweer. Zwitserland in, en het gas erop. Ik ben mooi alle drukte voor, en het loopt als een trein. Om 9.30 sta ik al aan de Zwitsers – Italiaanse grens. Papieren weer even afstempelen, en Italië in. Net boven Milaan, ga ik er bij de afslag Saronno af. Even een klein stukje binnendoor, en dan sta ik bij m’n 1e klant voor de deur. En dan gaan de 1e 2 palletten vis er alweer uit. De volgende klant zit alweer een eindje van Como richting Lecco. Dat ga ik voor de middag niet meer redden. Maar ik hoef hier maar 1 doosje te lossen, dus ik ga toch maar gewoon vast gelijk die kant op. Als ik om 12.15 op de bel druk gaat het hek nog open ook. Ik loop de fabriekshal binnen, en begin toch sterk het gevoel te krijgen dat ik hier helemaal fout ben.. Ik sta in een grote produktiehal, waar ze allemaal machines aan het bouwen zijn. En ik kom een doos diepgevroren kip lossen! Toch klopt de naam van het bedrijf en het adres, precies met wat ik op de vrachtbrief heb staan. En ja, ze weten er ook van dat ik wat kom brengen. Het klopt allemaal wel dus. Als ik de chef dan vraag wat ze hier in godsnaam met een doos bevroren kip moeten, begint hij al wat te lachen. Maar na enige uitleg blijken ze hier verpakkingsmachines te bouwen. En ze zijn nu dus bezig om een machine te maken, die straks deze stukken kip moet gaan verpakken! En nu kunnen ze vast even wat tests draaien met de kip… Aha, weer een mysterie opgelost.

Ik zet nog even een bakje koffie, smeer een broodje, en cross dan mooi binnendoor richting Bergamo. Dan een stukje over de autostrada naar Brescia. Weer een eindje de binnenlanden in, en dan sta ik om 14.45 bij klant nr. 3. Even netjes handjes schudden, en in een mum staat ook deze vis weer in de hal. Het loopt allemaal perfect vandaag. En ik begin er stiekem al even aan te denken, om maar te proberen om de 4e klant er ook alvast uit te gooien. Deze klant zit tussen Reggio Emilia en Parma. Enige probleempje nog; hij lost eigenlijk alleen maar ’s morgens… Maar ja, niet geschoten is altijd mis. Binnendoor is het nog een mooi poosje rijden, maar tegen 17.00 draai ik toch het hek in. Ze hebben een nieuw vrieshuis gebouwd hier op het terrein zie ik. Op goed geluk maar naar binnen, een praatje met de chef over het nieuwe vrieshuis, en over dat alles keurig is, en oh ja… ik kom ook nog ff 2 pallets lossen. Nou, we lossen eigenlijk alleen ’s morgens maar… Maar zet hem maar gauw tegen de ramp aan! En zo ben ik tegen 18.00 toch al ff 4 klanten kwijt! Best gelopen vandaag! Ik heb het dagje wel weer gehad zo. Nu eerst maar weer eens op naar het restaurant dacht ik zo. Ik besluit dat het restaurant op Fiorenzuola d’Arda wel een mooie eindbestemming is voor vandaag.

dinsdag
Omdat het gister allemaal zo best gelopen is, heb ik het voor de rest allemaal wel in de hand. En heb ik vandaag een rustig dagje verder. Dus ’s morgens eerst even op het gemakje wassen, en een cappuccino met broodje aan de bar. En dan is het eerst richting het interporto bij Tortona. Hier lossen we altijd voor een supermarktketen, en dat betekend meestal dat het allemaal niet zo vlot gaat. Ook vandaag is het aardig druk, en schieten ze allemaal niet op. Het duurt van 9.15 tot 11.45 voor ik mijn 9 pallets kwijt ben. Op zich niet zo erg want ik heb toch geen haast vandaag (mijn laatste klant lost alleen ’s morgens, dus die los ik toch pas morgenochtend) Alleen heb ik met collega Arie van Culemborg afgesproken om samen koffie te drinken… Arie reed vroeger ook altijd op Italië, alleen spijtig genoeg nu bijna nooit meer. En hierdoor treffen we elkaar zelden meer. Arie heeft deze week weer een rit Italië, en we zitten nog bij elkaar in de buurt ook, dus nou moet het ook wel even van een bakkie komen ook natuurlijk! Om goed 12.00 draai ik eraf bij de 1e pomp ri. Genua. En ja, hier staat Arie al. We doen binnen even gezamenlijk een bakkie aan de bar. En gaan daarna achter elkaar aan ri. Genua. Zo hebben we mooi even tijd om bij te praten.

Ik moet hier bij Genua nog even lossen bij Frigo Genua. Hier ben ik nog net onder de middag. Maar als ze hier tegen 14.00 weer beginnen, ben ik m’n handel hier ook zo kwijt, en draai ik binnen een half uur ook weer terug de autobahn op. Arie staat een eind verderop bij een pomp langs de Middellandse zee kust alweer te wachten, hier nog even een bakkie, en dan gaan we samen weer verder. Eind van de middag bij Viareggio scheiden onze wegen weer. Arie gaat rechtdoor ri. Pisa – Livorno, en ik duik het binnenland weer in ri. Lucca. Bij Pistoia heb ik morgenochtend nog 1 klantje te lossen, en dan heb ik hem weer leeg. Maar nu eerst maar weer op zoek naar een geschikte plek om te overnachten. Ik kom uit op Altopascio. Nou zitten hier ook meerdere restaurants. Maar het restaurant waar de meeste Hollanders komen is mij de laatste keer erg slecht bevallen. Weinig hartelijkheid, en toen werd ik achteraf nog besodemieterd met de rekening ook. Als ik even bij de andere restaurants langs rijd, kan ik toch ook niet helemaal een mooi plekje vinden. Het ene restaurant is helemaal dicht, bij het andere kroegje is me de parking veel te donker, dit lijkt me ook niet helemaal veilig. Dus kom ik toch weer bij het restaurant uit waar ik niet meer zou komen. Alleen besluit ik hem op de parking ertegenover neer te zetten. Een klein stukje terug zit namelijk nog een tent, en dan loop ik mooi daarheen om te eten! Als ik de parking op kom, staat er ook al een auto van Maters. Het is Marco. We hebben even een praatje. Ik vertel hem dat ik eigenlijk niet hier wil eten, maar dat ik liever naar het restaurant even verderop loop. Dit vind Marco ook een goed plan. Hij heeft ook weinig vriendelijke ervaringen in de tent hier. Dat zijn we mooi snel eens dus! En het blijkt geen verkeerde keuze! Het eten smaakt perfect, en ook de mensen hier zijn zo vriendelijk als wat! Voor herhaling vatbaar dus. Na het eten raken we buiten nog even aan de praat met 4 Zuid Italianen (Napolitanen), dat wordt zomaar ook nog even erg gezellig.

woensdag
En vandaag gaan om 8.00 de laatste 10 pallets bevroren visjes er weer uit. Ik ben nu leeg bij Montecatini Terme (Pistoia). Het was niet zo druk met retourvracht, dus eerst maar eens even bellen wat de bedoeling is. Ik mag richting Firenze. In Calenzano begin ik met alvast 2 meter stukgoed te laden voor Holland. Als ik dit om 10.15 erin heb, maar weer bellen. ‘Ga maar richting Modena, we sturen wel even een paar berichten met de gegevens’. Vanuit Firenze duik ik de Appenijnen dus maar in. Hier trek ik temidden van een grote stoet Italianen de bulten weer door. Intussen krijg ik inderdaad een paar berichten op de telefoon. Ik kan wat tegeltjes gaan laden in de tegelbuurt.

Tussen de middag sta ik bij de 1e tegelboer op de stoep. Ze beginnen hier gelukkig om 13.00 alweer. En om 13.30 heb ik de 1e zending erin. En één industrieterrein verder laad ik de volgende 5 pallets tegels. Intussen heb ik via de sms nog 2 zendingen tegels opgekregen. De middag schiet aardig op zo. Maar om 17.00 heb ik de trailer toch alweer een mooi eind vol. Maar weer even bellen dus. Ik moet morgen bij Verona nog even een paar pallets wijn bijladen, en dan mag ik weer ri. NL komen. Ik maak nog even een half uurtje pauze op Campogalliano, waar ik nog wat boodschapjes doe. En dan zit ik nog even in twijfel.. Ga ik naar het restaurant op Nogarole Rocca, of ga ik naar Ristorante Confine bij Cola. Tja, het valt niet altijd mee.. Maar het wordt vanavond toch maar weer eens Ristorante Confine. Er staat vanavond weer een heel trosje Hollanders, en we zitten gezellig met een man of 7 aan tafel.

donderdag
Het is vandaag aardig druk bij de wijnboer. Ik heb een paar auto’s voor me staan, dus moet eerst even wachten. Als ik eenmaal aan de beurt ben, staan de pallets wijn er ook zo in. Nog even een flesje mee voor thuis! Dank u. En dan de papieren. Hier zit een vriendelijk oude (half demente??) Italiaan. Hij begint te lachen als ik binnen kom. Of ik hem nog wel herken?? Jazeker, jij zit al 100 jaar hier! Denk ik.. Maar ja, dat zeg je niet he.. Dus ik zeg maar keurig; jazeker, u zit hier altijd voor de papieren. En vraag ook gelijk maar even of hij mij ook nog wel herkent? Jazeker, ik ben die Hollandse chauffeur. Toch niet ze dement dus. Maar met deze quiz heb ik toch maar even een bakje koffie verdiend vind opa. Ik moet maar even meelopen naar de automaat. Toch wel even wat lullig voor de 2 Duitsers en de Oostenrijker die in de hal moeten blijven wachten… Maar de koffie smaakt er niet minder om! En als mijn papieren dan ook nog eens als 1e klaar zijn, hoor je mij niet klagen vandaag! Om 10.00 rijd ik de poort weer uit, en gaat de neus weer richting de Alpen.

De witte toppen komen al snel weer in zicht. Maar het blijft bij de witte toppen, verder blijf ik aardig bespaard van sneeuw. Ik tank nog even wat op het Oostenrijkse Kufstein. Maak dan ‘s middags even mijn 3 kwartier pauze op de grens Kiefersfelden. ’s Avonds nog even een keer 45 minuten pauze bij de pomp op Steigerwald, en om 21.00 zitten de uren er weer op, en vind ik nog een plekje op het Autohof op Wertheim.

vrijdag
Het is mij nog even een beetje onduidelijk of ik vandaag nog wat moet lossen in Nederland, dus toch maar weer om 6.00 de baan op. Ik heb zendingen voor klanten verspreid door heel Nederland. De planning was er gisteren nog niet duidelijk over, wat ze nou precies wilden. Ik doe even een half uurtje een ontbijtje op het Duitse Ransbach. Nog steeds is het, kom deze kant maar op, maar of ik nog wat moet lossen of laden is mij nog steeds niet duidelijk. Als ik tussen de middag op de Nederlandse grens ben, ga ik dus ook eerst maar eens koffie drinken op de barrière. Waar ze een nieuwe vlam in dienst hebben! J Het is trouwens best tekeer gegaan hier in Holland. Het heeft hier best gewaaid! Ik moet me een weg banen tussen de omgewaaide bomen en takken door. Ik hoor nog steeds niets van de planning, dus maar gewoon richting Emmeloord. Om 14.00 draai ik de dam op. Even overleg aan de balie, en alles mag gelost worden op de loods. En dan?? Nog even naar Urk om te laden zeker?? ‘Nee, dan is het goed. Dan ben je klaar.’ Oke dan. Dan pruts ik de middag mooi even vol. Even lossen, even tanken, even wat kleine dingetjes in de werkplaats, en dan mooi naar huis! Ik hoef ook pas maandag weer te laden, dus een lekker lang weekend!