Week 33 - Memmingen, Bassano, Modena, Parma

maandag
Het is augustus, en dan is er in Italië weinig te doen. Dan heeft het hele land massaal vakantie. Ik mag na mijn vakantie dus ook rustig beginnen. Ik hoef vandaag niet zo vroeg. En dat komt me goed uit, want ik heb eerlijk gezegd ook nog maar weinig zin! Ik mag hier in de polder een vrachtje kaas gaan laden voor diverse adresjes Italië. De laatste pallets zijn pas na de middag klaar, dus vandaar dat ik er niet zo vroeg hoef te staan. Eind van de ochtend is het dus de auto op het gemakje weer een beetje inpakken, en alles weer 'strijdklaar' maken. De tanks weer vol, en dan richting Rutten. Wel lekker natuurlijk zo laat beginnen, alleen moet ik nog gaan bijladen in Tilburg, en dat moet nog wel vandaag ff gebeuren. Dus rustig aan beginnen, maar toch nog tijdsdruk.

Het loopt in Rutten gelukkig goed, en begin vd middag rijd ik de polder uit. Het laadadres 'Tilburg' veranderd in 'Gilze', mijn pallets blijken daar in een magazijn klaar te staan. Bij Gilze moet ik voor een spoorwegovergang stoppen. Ik sta amper stil of er komen diverse politieauto's aangescheurd. Ik denk nog bij mezelf; die hebben ook pech, de spoorbomen gaan net dicht. Maar ze moeten bij het spoor wezen! Het duurt even, en dan kunnen wij weer verder. De politie gaat lopend verder het spoor langs. Ik denk dat er hier iemand voor de trein is gesprongen. De palletten zitten er mooi vlot in, en dan ga ik om 17.30 ri. grens. Na 2 weken in NL geweest te zijn, het land maar weer uit. 's Avonds om half 9 even een hapje bij de Esso op Koblenz. En dan de uren nog maar even vol rijden. Tegen 12-en kan ik nog net een plekje vinden bij Bruchsal, net voor Karlsruhe.

dinsdag
Ik heb me even gewassen binnen bij de pomp, en als ik met mijn toilettasje naar buiten kom lopen staan er 2 meisjes en een wat oudere man. De meisjes spreken me in gebrekkig Duits aan. Of ze me iets mogen vragen. Ik antwoord in het Nederlands.. 'Oh, u bent Hollander?' Jazeker. Het blijkt een Nederlands gezin te zijn, met de vouwwagen onderweg naar de vakantie. Alleen ze hebben een klein probleempje.. De koelkast heeft tijdens de stop de accu leeg getrokken. Of ik misschien zou willen helpen.. Dat kunnen we natuurlijk altijd even proberen. Ze staan een beetje lastig geparkeerd, ik kan er amper bij komen. Maar even prutsen, en dan heb ik mijn hele span toch strak naast hem staan. Ik blokkeer nu wel alles, maar het is voor een goed doel. Ik kan er net allemaal bij met mijn kabels, maar even later loopt hun auto weer. De dochters staan nog even wat foto's te maken (helaas zelf geen tijd voor gehad..) en beloven plechtig dat ze de auto van 'Van Wieren - Emmeloord' zullen onthouden. Ze kunnen weer verder ri. de vakantie. En ik heb mijn 1e goede daad na de vakantie weer verricht!


De plastic doppen die ik in Brabant heb geladen moeten gelost worden in Duitsland. In Oberschönech, in Zuid-Duitsland bij Memmingen de binnenwereld in. Ik ga er in 1 keer heen. Het is een klein dorpje midden op het platteland, met 1 grote fabriek. Ik kan mooi onder de middag lossen. Dat komt alweer mooi uit, dan kost dit verder weinig tijd. Vanaf hier ga ik mooi over de 'Bregenz-route' door Oostenrijk ri. de Brenner. Kijk, dat is niet verkeerd; loop ik mooi mijn 'vrienden' op Wörgl mis! Maar ik denk dat ze het wisten, want ze staan me nu op Bludenz op te wachten... En moet ik hier bij de polizei over de kontrolle-stelle.

Bij de 1e pomp in Italië maak ik even mijn verplichte 3 kwartier rust, en duik dan bij Trento de binnenlanden in richting Bassano del Grappa. Het is augustus en iedereen heeft vakantie, dus zijn er ook een boel restaurants gesloten. Collega Bouwhuus is hier vanmiddag al langs gekomen, en heeft al even voor mij in de gaten gehouden welke restaurants gesloten waren. Het restaurant waar ik heen wilde vanavond is gelukkig gewoon open. Als ik hier bij 'onder-de-boompjes' (zo noemen we dit restaurant altijd) om 20.30 de parking op draai staan er nog 4 Hollandse auto's. Waaronder nog een 'Van Wieren'. Collega Sjors staat er ook. Sjors wist dat ik hier ook nog zou komen, dus ze zitten mooi buiten onder de veranda, en hebben op mij gewacht met eten. Het is goed toeven hier tussen de bergen aan de rivier, en we eten gezellig met zijn 5-en. M'n vakantie ben ik intussen alweer vergeten.

woensdag
Mijn 1e losadres zit hier vlakbij Bassano del Grappa. Normaal gaat hier om 8.30 het hek pas open. En sta je voor die tijd gewoon op straat te wachten. Ik kom vandaag om 8.15 aan, en tot mijn verrassing staat het hek al open. Het is echt vakantie tijd, en de mensen die nog aan het werk zijn hebben kennelijk niks te doen. Het gaat vandaag wel zo verschrikkelijk vlot, om 8.30 rijd ik alweer weg! Ongekend. Vervolgens heb ik 2 adresjes tussen Bologna en Modena. Het 1e stuk (van Bassano tot voorbij Padova) is binnendoor. Hier is het normaal hartstikke druk, maar ik vlieg overal nu langs. En voor de middag gooi ik mijn 1e klant bij Bologna er al uit. Ook hier is weinig te doen, en met een half uur ben ik alweer weg. Mijn volgend klant werkt tussen de middag gewoon door. Dat komt weer precies mooi uit!

Ik was nog even van plan om wat drank in te slaan bij vriend 'Franco' op Campogalliano, maar hier is de hele kroeg dicht. Vakantie! In September maar weer terugkomen.. Ik heb nog 1 adres te lossen, en heb intussen al begrepen dat het met terugvracht ook erg rustig is. Maar als ik om 16.00 bel dat ik leeg ben in Parma hebben ze toch wat gevonden. We kunnen morgen met 3 auto's fruit gaan laden bij Cuneo. Collega Hans lost eind vd middag hier vlakbij, en moet dan ook ri. Cuneo. Ga ik nog even de supermarkt door, en maar even een rondje bellen met diverse restaurants. Even kijken welke tenten nog open zijn, en waar we vanavond heen kunnen. Het Country Hotel op Tortona blijkt gewoon open te zijn. (www.ilcarrettino.it/) En dat komt qua rijtijd ook precies mooi uit. Ik breng Hans op de hoogte, en we spreken daar voor vanavond af. Onderweg ga ik nog ff lekker onder de douche door, en als ik om 19.30 de parking bij het Hotel op rijd staat Hans er ook al. We doen even een borreltje buiten bij de auto, en gaan dan het 'country' restaurant in. Het wordt een gezellige avond.

donderdag
We moeten fruit gaan laden in de buurt van Cuneo. Nou leert de ervaring dat dat vaak pas 's middags of 's avonds te laden is. Vaak zijn ze overdag nog bezig de vracht klaar te maken, en zodra het dan klaar is, gaat het gelijk de auto in. Dit omdat het natuurlijk allemaal vers is. Hans en ik gaan toch op tijd die kant op. Om 9.00 staan we bij de cooperatie op de dam. Het zijn vriendelijke mensen, maar we krijgen (niet geheel verrassend..) toch gelijk de mededeling dat het wel een uur of 5 of 6 wordt voordat we kunnen laden... Dat schiet lekker op dus. Eerst maar eens een bakje kofie dan. En dan om 10.00 komt de 3e Van Wieren de dam op. Collega Sietse moet de 3e vracht laden.

Omdat de hele dag een beetje bij de auto hangen ook niet echt wat is, besluiten we om eerst het dorp (Costigliole Saluzzo) maar eens te gaan verkennen. We wandelen van het bedrijf naar het dorp. Dit is allemaal goed te doen. In het dorp komen we via wat omzwervingen in de kleine steegjes terecht, en dan gaat het steil omhoog. Volgens de borden moet er boven een kasteel zijn. Dat gaan we dan maar eens bekijken. Goed voor de kuiten! Boven genieten we even van de uitzichten. En dan gaan we via de kasseien nog verder de buurt verkennen. Als we eenmaal beneden zijn gaan we eerst maar eens een barretje opzoeken om een hapje te eten, en wat te drinken.

Na de middag zijn we weer terug bij de cooperatie. Even overleggen op kantoor en de 1e vracht blijkt toch bijna klaar te zijn. De papieren zijn nog niet klaar, maar de 1e auto mag wel vast laden. Mijn kenteken staat als 1e op papier, dus om half 4 heb ik toch mijn nectarines erin! Nu gaat het langzaam door, en de volgende auto mag er om 16.00 ook voor.
Aangezien ik er deze week een trailer achter heb, waar een fiets (!) in de kist ligt, besluit ik om nog maar eens even een eindje te gaan trappen. Het is goed warm, maar me even flink uitleven op de pedalen lijkt me wel ff lekker. Ik vlieg het dorp door, en een beetje overmoedig geworden begin ik enthousiast aan de steile klim richting het kasteel! Het is hier echt steil. Nou, heb ik een fiets met 21 versnellingen, maar hier valt niet tegen terug te schakelen hoor! Haha. En het laatste stuk moet ik toch ook echt afstappen, en lopend verder. Tong op de schoenen en helemaal kapot, maar ik sta met de fiets boven! Eerst maar eens onder het genot van het prachtige uitzicht uitpuffen. Naar beneden gaat een stuk beter ;-) Ik maak m'n rondje door het dorp nog even af, en ga dan weer richting Hans en Sietse. Sietse is intussen ook vol, maar de papieren zijn er nog steeds niet. Dan ga ik na deze inspanningen eerst maar eens even lekker onder de douche door!



Tegen 17.30 zijn de papieren ook eindelijk klaar, en Hans mag er ook voor om te laden. Sietse en ik besluiten om vast te gaan rijden, en een restaurant op te gaan zoeken, dat open is. Dan kunnen we Hans op de hoogte brengen, en kan hij gelijk naar het goede restaurant toe rijden. Na wat belletjes en wat proberen blijkt het 'Hotel Paradise' op Bussoleno open te zijn. En hier maken we er een gezellige avond van met zijn 3-en


vrijdag
In 1e instantie hadden we geen tijd op gekregen wanneer we onze nectarines zaterdag moeten lossen in het westland. Om goed 7 uur gaan we dus ook mooi op het gemakje een bakje koffie doen binnen. Als we daarna weer in de auto komen hebben we alledrie een berichtje op de telefoon... 'Goedemorgen Heren. Het blijkt dus toch de bedoeling dat jullie morgenochtend om 8.30 in het westland staan te lossen... Goede reis en succes... De planning' Oké... Dan weten we ook weer wat ons te doen staat. Gelukkig is het heerlijk rustig op de weg, en vliegen we Frankrijk door.

Een stukje voorbij Lyon maken we pauze, en pikken we nog net even een gigantische regenbui mee. We rijden strak, en onze 2e pauze is bij de laatste pomp in Frankrijk. Hier doen we even een klein 'hapje' van iets dat eten voor moet stellen... Dan alledrie nog even helemaal aftanken in Luxemburg, en dan besluiten we om maar via Luik te rijden, zodat we zo snel mogelijk België uit zijn. Om een uur of half 12 zetten we hem in Limburg bij het restaurant 'op de vos' neer. Ondanks dat het een kort nachtje zal zijn, gaan we toch nog maar heel even naar binnen voor een afzakkertje, en duiken dan ons mandje in.

zaterdag
En dan staan we om 6.00 alweer naast de auto. Het laatste stuk. En keurig volgens afspraak staan we op tijd in het westland. Ze staan inderdaad met smart op onze nectarines te wachten. We mogen alledrie gelijk voor de deur, en binnen notime zijn we leeg. We doen nog even een ontbijtje samen, en dan gaat het weer richting de polder. Om 13.00 tanken we, en dan is het weekend.