Nou, ik heb vorige week in ieder geval niet voor niets mijn best gedaan. De afspraak vrijdagavond was bijzonder gezellig, en is zelfs uitgelopen tot een heel gezellig weekend. Ook Erik is nog niet afgeschrikt van het strakke weekje vorige week. Zijn zakgeld is nog niet op, en hij wil eigenlijk wel graag nog een reisje mee. Nou, dat kan natuurlijk. Het is wel een beetje hetzelfde hoekje als waar we vorige week zijn geweest. Maar dat is een leuk hoekje, dus dat maakt niet uit.
En wederom wordt op zondagmorgen de helse machine alweer gestart. We gaan samen met amigo Robbie, die ook via de Brenner moet, op pad vandaag. Om 8.00 kom ik eerst al tot de 
ontdekking dat mijn accu helemaal leeg is… De garage is met mijn auto bezig geweest, en heeft het hele weekend mijn binnenverlichting laten branden… Bedankt jongens. De zondagmorgen begint alweer lekker zo. Maar goed, ik heb hem zo weer aan de praat, auto weer inpakken, ik benoem Erik weer tot ‘hoofd catering’ deze week. Nog ff tanken, en dan rijden we om 8.30 Emmeloord uit. We zijn met Robbie ‘digitalie’ op pad, dus einddoel vandaag; niet de Griek op Reischenhart, maar de Griek op Eching! Ook niets mis mee. Aangezien ik nog lichtelijk trauma’s heb van vorige week 
zondagmorgen stel ik voor om maar niet door de Ruhr te gaan, en i.p.v. over de 3, maar weer eens over de 45 te gaan. De Sauerland route. Dit is weer even wat anders, en rijdt ook altijd wel mooi. Zo gezegd, zo gedaan. Het loopt vandaag gelukkig weer gewoon lekker door. We doen een bakkie halverwege het Sauerland, en al kletsend schieten de kilometers onder de wielen door. Daarna nog even een keer pauze op het Duitse Hilpoltstein, waar ik nog even onder de douche door schiet. En dan staan we keurig volgens plan om 20.30 op Eching. Waar we heerlijk, maar dan ook echt heerlijk eten bij de Griek.
maandag
Vandaag wel weer op tijd verder. Om 5.00 staan we ons naast de auto
alweer te wassen. Op Kufstein tanken we de auto’s nog even helemaal af. Het is hier hartstikke druk, en het loopt niet helemaal lekker vlot. We besluiten om hier dan ook maar gelijk onze 3 kwartier pauze van te maken, zodoende kost het ons verder geen tijd. Het is druk richting Italië! Het is allemaal Hollandse kentekens, en ware ‘kippen’ plaag (of wat voor merken caravans we nog meer ook zien..) Ter hoogte van het Gardameer maken we bij de pomp bij Affi ook nog ff een pauze. Temidden van alle Hollandse caravans vinden we nog een plekje, en zetten we een lekker bakje koffie. Dan rijden we nog een eindje samen op, en bij Bologna gaan we uit elkaar. Robbie schiet ri. Firenze, en wij gaan ri. de Adriatische kust.
Mijn plan voor vandaag is; om de 1e klant (bij Cesena) er vandaag uit te gooien. Als ik dat red ben ik tevreden, en hebben we het verder in de 
macht. Tegen 4-en sta ik bij de beste man op de stoep. Echt ruim is het hier nooit. Ze hebben hier maar een heel smal pad naar achter, waar je (omdat er achter geen ruimte is) achteruit op moet. Dit kan en gaat allemaal wel precies, maar niet als de hele straat vol staat met geparkeerde auto’s! Omdat ik hier meestal maar 1 of 2 pallets los, lost hij dan ook bijna altijd gewoon op straat. Vandaag heb ik wel 9 pallets voor hem, dat wordt toch een beetje te gek om op straat te lossen. Of ik dan dus toch wel ff bij hem het pad op wil.. Natuurlijk, geen probleem. Maar dan moeten er wel ff wat geparkeerde auto’s aan de kant… Anders moet ik daar overheen! En das ook niet echt wat…
Na wat mensen gemobiliseerd te hebben zijn er een paar auto’s verzet, en moet het volgens mij
precies gaan. We lossen keurig de 9 pallets, en komen om goed 17.00 ook weer netjes heelhuids weg. Om 18.30 zitten de uren er weer op, en zet ik hem maar weer in Riccione bij het restaurant neer! Er zijn ergere dingen.. Even lekker boven in het hotel badderen, een borreltje aan de bar, en dan weer heerlijk vis eten! Wat hebben we het mooi Erik hè! Of niet dan.
dinsdag
Om 6.00 draaien we de autostrada weer op. Ik heb nu eerst 3 klantjes rond Ascoli Piceno zitten.
Om 8.00 sta ik bij Frigor Marconi in Porto d’ascoli op de stoep. Dit 
loopt mooi door, en met een uurtje rijd ik weer weg. Het 2e klantje voor vandaag zit in Centobuchi op het industrieterrein. Ze zijn hier nog steeds aan het bouwen, en we krijgen steeds minder ruimte! Omdat ze hier de laatste keer dat ik hier was nogal een moeite hadden om met de heftruck over de drempel het terrein af te komen, (wat wel weer prachtige Italiaanse taferelen opleverden..) draai ik hem gelijk maar even. En steek ik hem achteruit de dam op, over de drempel heen. Zo zijn we deze ook zo weer kwijt. De mensen van het volgende adres hebben gister laten weten dat ze het magazijn vol hebben staan… Of ik dat niet een eindje verderop in een ander dorpje bij een 
magazijn kan lossen. Ik moet nu wel even een klein stukje 
terugrijden, maar dat is geen probleem. Het dorpje ken ik wel, maar dit magazijn niet. Maar ff zoeken dus. Na 2 keer de weg gevraagd te hebben komt de uitleg mij wel heel erg bekend voor. Zoals ze het mij uitleggen kom ik volgens mij bij een koelhuisje terecht dat ik wel ken. Alleen daar zat altijd een hele andere klant in. Ik ben daar best veel geweest, maar de laatste paar jaar al niet meer. Toch maar eens kijken dus. En inderdaad de klant van toen zit er niet meer in, en het heeft nu een hele andere naam gekregen. En eind van de ochtend heb ik ook hier mijn spullen weer netjes afgeleverd.
Nog 1 klantje te gaan. Maar eerst weer even een eindje rijden. Mijn laatste klant zit namelijk even bij Pescara de binnenlanden in. Ik ben hier om 12.30 maar ze hebben uiteraard pauze van 12.00 tot 14.00. Hebben wij mooi even de tijd om hier een stukje te lopen Erik! Een paar
kilometer verderop weet ik een kroegje, en daar kunnen we vast wel een ijsje krijgen! Daarna wandelen we weer terug naar de auto. Om 14.00 de laatste pallets de auto uit, en dan hebben we de karre weer leeg! Even bellen met Emmeloord. Daar zijn ze even verbaasd. Ze hadden er nog niet helemaal op gerekend dat ik hem alweer leeg heb. Maar het komt ze eigenlijk ook wel heel 
goed uit. Ik mag richting het noorden komen. Ik kan morgenochtend bij mijn vriendjes & vriendinnetjes in San Pietro in Gu een volle vracht laden voor Veghel. Niks mis mee! En ik ros hem eerst maar eens een mooi stuk richting Noord Italië. We maken even pauze bij Ancona. En om 20.00 staan we op de parking bij het oude mens op
Occhiobello. Het is hier een ontzettende stof parking. Je komt hier altijd in 1 gigantische stofwolk de parking op, hoe rustig je ook doet. Maar het ouwe mensje wordt er nog steeds niet warm of koud van, en ze heeft er nog steeds niets van geleerd. Want zoals altijd…. Hangt netjes achter het restaurant keurig de schone witte was aan de waslijn! In het begin voelde ik me hier nog wel een beetje lullig over, maar ze blijft het maar ophangen, en lijkt er niet echt mee te zitten. Het eten smaakt weer best, en ik raak nog even aan de praat met een paar Italianen, en voor we het weten is de avond weer om. 
woensdag
Ik wil een beetje op tijd in San Pietro zijn, dus op tijd weer verder. Voor de drukte Padova voorbij. Het lukt allemaal en om 7.30 sta ik al op het laadadres. De jongens in de fabriek en het magazijn zijn al aan het werk. Normaal moet je je hier eerst netjes op kantoor aanmelden en dan geven ze vanaf daar door aan het magazijn welke vracht er mee moet. Maar de dames op kantoor beginnen pas om 8.30.. Ik loop toch maar vast even naar mijn vrienden in het magazijn (Claudio is er helaas niet) Ze weten nog niet precies welke vracht ik moet laden, maar gelukkig weet ik dat zelf wel! Ja,
maar.. 
Er staat ook nog een pool buiten op de parking, die was hier gister al, en is dus eigenlijk eerst… ‘ah, die Polen hebben geen haast joh, en die ligt nog te slapen man.’ Nou, als jij zeker weet Niels dat jij die vracht moet hebben, dan kunnen we je idd gelijk wel ff laden! Kijk, dat is mooi als je de mensen een beetje kent! Voordat de dames op kantoor zijn gearriveerd heeft 
Niels zijn vrachtje er al 
in zitten! Voordat we vol zijn komt collega/amigo Bert ook de dam al oprijden. Alweer controle van je pa, Erik! En hij heeft je zusje ook nog meegenomen! En zo sta ik dus op woensdagmorgen in Italië met de halve familie Mulder. Gezellig. Bert helpt me nog even dapper met mijn lege pallets. Dan is het om 8.30 de papieren ophalen, nog even lekker zeuren, we moeten nog even 'peacen' voor de foto, en dan gaan Erik en ik richting Holland.
We maken tussen de middag nog even pauze tussen de bergen net voor Bressanone. Dan gaat het (zonder problemen!) Oostenrijk door. Nog even onder de
douche door op het Duitse Pfaffenhofen. En dan kom ik vandaag in mijn uren tot het Duitse
Tennenlohe. Bij dit autohofje ben ik al heel lang niet meer geweest. Eerder stopte ik hier nog wel eens, want dan had je vlakbij een klein Italiaans restaurantje zitten, waar ik nog wel eens ging eten. Maar dat restaurantje is gesloten. En omdat het autohofje zelf niet zo heel bijzonder was kwam ik hier eigenlijk nooit meer. Nu gedwongen door de rijtijdenwet komen we hier uit, en ik besluit om het autohofje maar gewoon weer eens te proberen. Kijken of er in al die tijd al iets verbeterd is… Helaas! Dit was niet het geval. Het eten ging, maar er is weinig aan hier. We wandelen mooi nog ff een rondje door de buurt, en zoeken dan op tijd ons nest op.
donderdag
Aangezien de wekker intussen is vastgeroest op 5.15, ook vandaag maar weer op tijd eruit. Ik heb gister te horen gekregen dat we deze vracht niet in Veghel hoeven te lossen, maar dat dit doorgebracht moet worden naar een magazijn in het Belgische Arendonk. In Veghel staat alles
bomvol. En het bedrijf heeft een magazijn bijgehuurd in België. Aangezien dit het eerste vrachtje is wat hier gelost wordt, wil de directeur van het bedrijf in Veghel (onze klant) er graag even bij zijn. En vrijdag gaat hij op vakantie, dus of het mogelijk is, dat ik het donderdag nog wel even los. Nou, dat is geen probleem. Dat 
past mij eigenlijk ook wel. We maken 1 keer een pauze op Brohltal. Omdat het nogal een moeilijk adres schijnt te zijn om te vinden krijg ik een berichtje met wat uitleg over waar de loods ergens moet staan. Het loopt inderdaad een beetje raar, en het is wat smal, maar ik rijd er in 1 keer heen. En precies zoals ik met Hans (de directeur) heb afgesproken sta ik om 14.30 voor de deur. Even een gezellig praatje, en omdat hij nog even druk is, en er hier verder geen personeel is. Stap ik zelf op de heftruck om de 1e palletten eruit te rijden. Als ik er daarna zelf met de heftruck niet meer bij kan, en met de pompkar de auto in moet neemt Hans de heftruck over. Zo karren we hem zo leeg. Nog even een praatje, en dan gaan we er weer vandoor.
De planning heeft intussen laten weten dat ik morgen in NL alvast weer kan beginnen met laden voor Italië. Het 1e adres zit in St. Oedenrode. Aangezien ik nog mooi op tijd ben, wil ik deze er vanmiddag eigenlijk nog wel ff 
ingooien. Even bellen, en dat blijkt geen probleem. En zo sta ik eind van de middag op het Brabantse platteland alvast even 4 palletten met aardbeiplantjes te laden met bestemming Italië. Vervolgens kan ik morgen in Steenbergen verder laden. Dat is niet verkeerd, want zo kan ik vanavond mooi weer eens even bij ‘het Anker’ in Wouw kijken. Bij dit chauffeurscafé ben ik ook al lang niet meer geweest. En hier is het altijd wel gezellig. En misschien kom ik hier nog wel wat Van Wieren diepladers tegen ook. Die komen hier ook veel, dus. Maar helaas, er staan vanavond verder geen ‘vleugeltjes’ op de parking. Maar goed daar smaakt het eten niet minder om, en het is evengoed nog wel gezellig.
vrijdag
’s Morgens even lekker onder de douche door om de dag goed te beginnen, even op het gemakje een bakkie koffie, met een krantje.
En dan ga ik maar eens wat doen. Om goed 8 uur ben ik bij 
de boomkwekerij in Steenbergen. Ik moet hier fruitboompjes laden voor Italië. Het zijn super vriendelijke mensen hier. En ik moet eerst maar weer aan… de koffie. Dan nog maar eens een bakkie, en dan zullen we die boompjes er maar eens inzetten. Hierna weer verder kletsen onder het genot van… een bakkie. En nadat ik overal over op de hoogte ben, gaan we maar eens richting Emmeloord! Echt een leuk bedrijfje hier.
Met de middag ben ik in Emmeloord. Ik koppel deze trailer nog even af, en dan is het alweer mooi op tijd weekend!
ontdekking dat mijn accu helemaal leeg is… De garage is met mijn auto bezig geweest, en heeft het hele weekend mijn binnenverlichting laten branden… Bedankt jongens. De zondagmorgen begint alweer lekker zo. Maar goed, ik heb hem zo weer aan de praat, auto weer inpakken, ik benoem Erik weer tot ‘hoofd catering’ deze week. Nog ff tanken, en dan rijden we om 8.30 Emmeloord uit. We zijn met Robbie ‘digitalie’ op pad, dus einddoel vandaag; niet de Griek op Reischenhart, maar de Griek op Eching! Ook niets mis mee. Aangezien ik nog lichtelijk trauma’s heb van vorige week 
zondagmorgen stel ik voor om maar niet door de Ruhr te gaan, en i.p.v. over de 3, maar weer eens over de 45 te gaan. De Sauerland route. Dit is weer even wat anders, en rijdt ook altijd wel mooi. Zo gezegd, zo gedaan. Het loopt vandaag gelukkig weer gewoon lekker door. We doen een bakkie halverwege het Sauerland, en al kletsend schieten de kilometers onder de wielen door. Daarna nog even een keer pauze op het Duitse Hilpoltstein, waar ik nog even onder de douche door schiet. En dan staan we keurig volgens plan om 20.30 op Eching. Waar we heerlijk, maar dan ook echt heerlijk eten bij de Griek.
maandagVandaag wel weer op tijd verder. Om 5.00 staan we ons naast de auto
alweer te wassen. Op Kufstein tanken we de auto’s nog even helemaal af. Het is hier hartstikke druk, en het loopt niet helemaal lekker vlot. We besluiten om hier dan ook maar gelijk onze 3 kwartier pauze van te maken, zodoende kost het ons verder geen tijd. Het is druk richting Italië! Het is allemaal Hollandse kentekens, en ware ‘kippen’ plaag (of wat voor merken caravans we nog meer ook zien..) Ter hoogte van het Gardameer maken we bij de pomp bij Affi ook nog ff een pauze. Temidden van alle Hollandse caravans vinden we nog een plekje, en zetten we een lekker bakje koffie. Dan rijden we nog een eindje samen op, en bij Bologna gaan we uit elkaar. Robbie schiet ri. Firenze, en wij gaan ri. de Adriatische kust.
Mijn plan voor vandaag is; om de 1e klant (bij Cesena) er vandaag uit te gooien. Als ik dat red ben ik tevreden, en hebben we het verder in de 
macht. Tegen 4-en sta ik bij de beste man op de stoep. Echt ruim is het hier nooit. Ze hebben hier maar een heel smal pad naar achter, waar je (omdat er achter geen ruimte is) achteruit op moet. Dit kan en gaat allemaal wel precies, maar niet als de hele straat vol staat met geparkeerde auto’s! Omdat ik hier meestal maar 1 of 2 pallets los, lost hij dan ook bijna altijd gewoon op straat. Vandaag heb ik wel 9 pallets voor hem, dat wordt toch een beetje te gek om op straat te lossen. Of ik dan dus toch wel ff bij hem het pad op wil.. Natuurlijk, geen probleem. Maar dan moeten er wel ff wat geparkeerde auto’s aan de kant… Anders moet ik daar overheen! En das ook niet echt wat…
Na wat mensen gemobiliseerd te hebben zijn er een paar auto’s verzet, en moet het volgens mij
precies gaan. We lossen keurig de 9 pallets, en komen om goed 17.00 ook weer netjes heelhuids weg. Om 18.30 zitten de uren er weer op, en zet ik hem maar weer in Riccione bij het restaurant neer! Er zijn ergere dingen.. Even lekker boven in het hotel badderen, een borreltje aan de bar, en dan weer heerlijk vis eten! Wat hebben we het mooi Erik hè! Of niet dan.dinsdag
Om 6.00 draaien we de autostrada weer op. Ik heb nu eerst 3 klantjes rond Ascoli Piceno zitten.
Om 8.00 sta ik bij Frigor Marconi in Porto d’ascoli op de stoep. Dit 
loopt mooi door, en met een uurtje rijd ik weer weg. Het 2e klantje voor vandaag zit in Centobuchi op het industrieterrein. Ze zijn hier nog steeds aan het bouwen, en we krijgen steeds minder ruimte! Omdat ze hier de laatste keer dat ik hier was nogal een moeite hadden om met de heftruck over de drempel het terrein af te komen, (wat wel weer prachtige Italiaanse taferelen opleverden..) draai ik hem gelijk maar even. En steek ik hem achteruit de dam op, over de drempel heen. Zo zijn we deze ook zo weer kwijt. De mensen van het volgende adres hebben gister laten weten dat ze het magazijn vol hebben staan… Of ik dat niet een eindje verderop in een ander dorpje bij een 
magazijn kan lossen. Ik moet nu wel even een klein stukje 
terugrijden, maar dat is geen probleem. Het dorpje ken ik wel, maar dit magazijn niet. Maar ff zoeken dus. Na 2 keer de weg gevraagd te hebben komt de uitleg mij wel heel erg bekend voor. Zoals ze het mij uitleggen kom ik volgens mij bij een koelhuisje terecht dat ik wel ken. Alleen daar zat altijd een hele andere klant in. Ik ben daar best veel geweest, maar de laatste paar jaar al niet meer. Toch maar eens kijken dus. En inderdaad de klant van toen zit er niet meer in, en het heeft nu een hele andere naam gekregen. En eind van de ochtend heb ik ook hier mijn spullen weer netjes afgeleverd.
Nog 1 klantje te gaan. Maar eerst weer even een eindje rijden. Mijn laatste klant zit namelijk even bij Pescara de binnenlanden in. Ik ben hier om 12.30 maar ze hebben uiteraard pauze van 12.00 tot 14.00. Hebben wij mooi even de tijd om hier een stukje te lopen Erik! Een paar
kilometer verderop weet ik een kroegje, en daar kunnen we vast wel een ijsje krijgen! Daarna wandelen we weer terug naar de auto. Om 14.00 de laatste pallets de auto uit, en dan hebben we de karre weer leeg! Even bellen met Emmeloord. Daar zijn ze even verbaasd. Ze hadden er nog niet helemaal op gerekend dat ik hem alweer leeg heb. Maar het komt ze eigenlijk ook wel heel 
goed uit. Ik mag richting het noorden komen. Ik kan morgenochtend bij mijn vriendjes & vriendinnetjes in San Pietro in Gu een volle vracht laden voor Veghel. Niks mis mee! En ik ros hem eerst maar eens een mooi stuk richting Noord Italië. We maken even pauze bij Ancona. En om 20.00 staan we op de parking bij het oude mens op
Occhiobello. Het is hier een ontzettende stof parking. Je komt hier altijd in 1 gigantische stofwolk de parking op, hoe rustig je ook doet. Maar het ouwe mensje wordt er nog steeds niet warm of koud van, en ze heeft er nog steeds niets van geleerd. Want zoals altijd…. Hangt netjes achter het restaurant keurig de schone witte was aan de waslijn! In het begin voelde ik me hier nog wel een beetje lullig over, maar ze blijft het maar ophangen, en lijkt er niet echt mee te zitten. Het eten smaakt weer best, en ik raak nog even aan de praat met een paar Italianen, en voor we het weten is de avond weer om. 
woensdag
Ik wil een beetje op tijd in San Pietro zijn, dus op tijd weer verder. Voor de drukte Padova voorbij. Het lukt allemaal en om 7.30 sta ik al op het laadadres. De jongens in de fabriek en het magazijn zijn al aan het werk. Normaal moet je je hier eerst netjes op kantoor aanmelden en dan geven ze vanaf daar door aan het magazijn welke vracht er mee moet. Maar de dames op kantoor beginnen pas om 8.30.. Ik loop toch maar vast even naar mijn vrienden in het magazijn (Claudio is er helaas niet) Ze weten nog niet precies welke vracht ik moet laden, maar gelukkig weet ik dat zelf wel! Ja,
maar.. 
Er staat ook nog een pool buiten op de parking, die was hier gister al, en is dus eigenlijk eerst… ‘ah, die Polen hebben geen haast joh, en die ligt nog te slapen man.’ Nou, als jij zeker weet Niels dat jij die vracht moet hebben, dan kunnen we je idd gelijk wel ff laden! Kijk, dat is mooi als je de mensen een beetje kent! Voordat de dames op kantoor zijn gearriveerd heeft 
Niels zijn vrachtje er al 
in zitten! Voordat we vol zijn komt collega/amigo Bert ook de dam al oprijden. Alweer controle van je pa, Erik! En hij heeft je zusje ook nog meegenomen! En zo sta ik dus op woensdagmorgen in Italië met de halve familie Mulder. Gezellig. Bert helpt me nog even dapper met mijn lege pallets. Dan is het om 8.30 de papieren ophalen, nog even lekker zeuren, we moeten nog even 'peacen' voor de foto, en dan gaan Erik en ik richting Holland.
We maken tussen de middag nog even pauze tussen de bergen net voor Bressanone. Dan gaat het (zonder problemen!) Oostenrijk door. Nog even onder de
douche door op het Duitse Pfaffenhofen. En dan kom ik vandaag in mijn uren tot het Duitse
Tennenlohe. Bij dit autohofje ben ik al heel lang niet meer geweest. Eerder stopte ik hier nog wel eens, want dan had je vlakbij een klein Italiaans restaurantje zitten, waar ik nog wel eens ging eten. Maar dat restaurantje is gesloten. En omdat het autohofje zelf niet zo heel bijzonder was kwam ik hier eigenlijk nooit meer. Nu gedwongen door de rijtijdenwet komen we hier uit, en ik besluit om het autohofje maar gewoon weer eens te proberen. Kijken of er in al die tijd al iets verbeterd is… Helaas! Dit was niet het geval. Het eten ging, maar er is weinig aan hier. We wandelen mooi nog ff een rondje door de buurt, en zoeken dan op tijd ons nest op.donderdag
Aangezien de wekker intussen is vastgeroest op 5.15, ook vandaag maar weer op tijd eruit. Ik heb gister te horen gekregen dat we deze vracht niet in Veghel hoeven te lossen, maar dat dit doorgebracht moet worden naar een magazijn in het Belgische Arendonk. In Veghel staat alles
bomvol. En het bedrijf heeft een magazijn bijgehuurd in België. Aangezien dit het eerste vrachtje is wat hier gelost wordt, wil de directeur van het bedrijf in Veghel (onze klant) er graag even bij zijn. En vrijdag gaat hij op vakantie, dus of het mogelijk is, dat ik het donderdag nog wel even los. Nou, dat is geen probleem. Dat 
past mij eigenlijk ook wel. We maken 1 keer een pauze op Brohltal. Omdat het nogal een moeilijk adres schijnt te zijn om te vinden krijg ik een berichtje met wat uitleg over waar de loods ergens moet staan. Het loopt inderdaad een beetje raar, en het is wat smal, maar ik rijd er in 1 keer heen. En precies zoals ik met Hans (de directeur) heb afgesproken sta ik om 14.30 voor de deur. Even een gezellig praatje, en omdat hij nog even druk is, en er hier verder geen personeel is. Stap ik zelf op de heftruck om de 1e palletten eruit te rijden. Als ik er daarna zelf met de heftruck niet meer bij kan, en met de pompkar de auto in moet neemt Hans de heftruck over. Zo karren we hem zo leeg. Nog even een praatje, en dan gaan we er weer vandoor.
De planning heeft intussen laten weten dat ik morgen in NL alvast weer kan beginnen met laden voor Italië. Het 1e adres zit in St. Oedenrode. Aangezien ik nog mooi op tijd ben, wil ik deze er vanmiddag eigenlijk nog wel ff 
ingooien. Even bellen, en dat blijkt geen probleem. En zo sta ik eind van de middag op het Brabantse platteland alvast even 4 palletten met aardbeiplantjes te laden met bestemming Italië. Vervolgens kan ik morgen in Steenbergen verder laden. Dat is niet verkeerd, want zo kan ik vanavond mooi weer eens even bij ‘het Anker’ in Wouw kijken. Bij dit chauffeurscafé ben ik ook al lang niet meer geweest. En hier is het altijd wel gezellig. En misschien kom ik hier nog wel wat Van Wieren diepladers tegen ook. Die komen hier ook veel, dus. Maar helaas, er staan vanavond verder geen ‘vleugeltjes’ op de parking. Maar goed daar smaakt het eten niet minder om, en het is evengoed nog wel gezellig.vrijdag
’s Morgens even lekker onder de douche door om de dag goed te beginnen, even op het gemakje een bakkie koffie, met een krantje.
En dan ga ik maar eens wat doen. Om goed 8 uur ben ik bij 
de boomkwekerij in Steenbergen. Ik moet hier fruitboompjes laden voor Italië. Het zijn super vriendelijke mensen hier. En ik moet eerst maar weer aan… de koffie. Dan nog maar eens een bakkie, en dan zullen we die boompjes er maar eens inzetten. Hierna weer verder kletsen onder het genot van… een bakkie. En nadat ik overal over op de hoogte ben, gaan we maar eens richting Emmeloord! Echt een leuk bedrijfje hier.Met de middag ben ik in Emmeloord. Ik koppel deze trailer nog even af, en dan is het alweer mooi op tijd weekend!
foto's ook deze week weer door: Erik Mulder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten