Nou zou ik deze week eigenlijk (door div. omstandigheden) even een weekje thuis blijven. Even een weekje rust. Inderdaad dat 'zou'. Want maandagmiddag kreeg ik te horen, dat ik er toch nog
maar even uit moest. Het was toch nog wel aardig druk geworden. En dat was ook beter voor me.. Nou, oke dan. Dan gaan we die kant maar weer op. Alleen mijn auto hadden ze in de garage staan. Die moest voor de APK, en daar gingen ze nu eindelijk eens grondig mee aan de gang. Alle kleinigheidjes die al tijden moesten gebeuren. En die was dus nog niet klaar. Eerst dan maar even met een andere auto gaan laden, en dan kom je dan maar weer via Emmeloord. Dan kan je zodra je eigen auto klaar is, daar gelijk mee vertrekken. Zo gezegd, zo gedaan. En zo kwam het dus dat Niels gezeteld in een Volvo richting het fryske land
tuft. Even een vrachtje boter laden in Heerenveen, en dan weer terug. Dat moet mij lukken in een Volvo. Bij aankomst in Heerenveen staat Pake Sietse er ook. Je moet hier zelf altijd even laden, en we rossen hem dus met z'n 2-en mooi vlot vol. We doen nog even een bakkie bij Sietse zijn schoonzoon, en daarna ga ik weer richting Emmeloord. Begin vd middag sta ik weer op de zaak. Snel die Volvo weer onder mijn trailer vandaan. Alleen mijn eigen trekker is nog niet klaar.. Even wachten, koffie drinken en hangen dan maar. En uiteindelijk rijd ik dan toch om een uur of half 4 Emmeloord uit. Om half 8 doe ik even een klein hapje op het Duitse Ransbach. En als ik daarna weer verder ga hoor ik op de radio dat er bij Aschaffenburg 15 km file staat vanwege een ongeval. Ai, dat stond eigenlijk even niet in mijn draaiboek voor vandaag... Maar even een klein stukje omrijden dan. En ik besluit om maar via 'de 67' en 'de 6' te gaan. Tegen 12-en staan natuurlijk alle parkings alweer bom en bom vol. Ik schiet er bij Crailsheim dan maar even af, en vind op het industrieterrein een plekje voor de nacht.
woensdag
Als de uren er weer netjes op zitten gaat het weer verder. Begin vd middag even tanken op het Oostenrijkse Kufstein, en hier maak ik ook gelijk mijn pauze even vol. Even een bakje koffie zetten, en een broodje smeren. Dan gaat het via de Brenner Italie weer in. Ik kom de 1e Van Wierens alweer tegen. En ze hebben toch allemaal nog aardig terug geladen. Dat valt dus al niet t
egen. In augustus zitten bijna alle bedrijven in Italie dicht, dus dan is er bijna geen vracht om te laden. Was de hele dag door Duitsland en Oostenrijk het weer allemaal maar niks, nu de bult (Brenner) over gaan de temperaturen toch gelijk weer fors omhoog, en staat hij weer gewoon op 32 graden. Bij Trento ga ik nog even onder de douche door. Ik wordt via de telefoon door onze Sjimmie nog even op de hoogte gesteld dat hij in de Appenijnen in de file naast een Hollandse personenauto staat. En hierin zit een meisje uit Emmeloord! Een bekende, dat is ook wel weer heel toevallig. Omdat Sjimmie en ik vanavond aardig in dezelfde hoek stranden, maken we gelijk maar even een dineer-afspraak. Ik heb ook nog ff sms contact met collega Frank die het ook wel gezellig vind om vanavond even samen te tafelen.We spreken af dat dit culinaire avondje plaats gaat vinden op Peschiera, aan de onderkant van
het Gardameer. Zo gezegd, zo gedaan. En zo staan er 's avonds 3 van die grote gevleugelde auto's op de parking bij 'Confine'. Ook Noord-Hollander; Van Puffelen komt de parking nog op. Met zijn allen doen we eerst maar even een koel drankje op het terras. We 
zitten gezellig te kletsen, en daar zie ik ineens een bekend gezicht het restaurant uit komen.. Hey Onno! Hey Niels! Onno staat met het hele gezin op de camping aan het Gardameer, en ze hebben hier in het restaurant net even gegeten. Als ik deze week of volgende week nog eens in de buurt ben, moet ik maar bellen. Dan komt hij me wel bij de auto ophalen, en dan kan ik ook ff mee naar de camping. Even een frisse duik, en een hapje! Dat is afgesproken, maar nu gaan wij ook maar eens aan tafel. Het wordt een gezellige avond.donderdag
Nog even gezamelijk een cappuccino op het terras, en dan zal ik maar eens even gaan lossen. Ik
moet lossen bij een grote fabriek vlakbij Desenzano, bij het Gardameer. Ze maken hier allerlei koekjes, cakejes etc. Ik meld me netjes aan op het kantoor, krijg wat papieren mee, en moet daarmee eerst even naar het laboratorium. Langs de quality check. Aan het loketje staat een Italiaanse mevrouw keurig in een dokters uniform. Ik lever mijn papieren in, en krijg van de 
mevrouw een potje mee en een heel gevaarlijk uitziende lepel van een halve meter! Ik wordt nu toch wel een beetje benauwd... Ben ik wel het goede gebouw ingelopen?? Het potje dat ik mee krijg doet me toch heel ergens anders aan denken, maar hij is wel heel groot! Moet die helemaal... En wat wil die aardige mevrouw dan met die hele grote lepel...?? Ik word nu 
toch wel een klein beetje angstig... Ik weet niet of ik dit allemaal wel zo leuk vind. Daar sta ik dan in een laboratorium, met het potje en de lepel voor me, en een mevrouw in dokters uniform en rubberen handschoentjes aan tegenover me... HELP! Als de mevrouw mijn angstige en niet begrijpende blik ziet, zegt ze; 'ja, die is voor de boter. Je moet tijdens het lossen even een monster uit 1 van de dozen scheppen, dat is voor de quality check.' Eh ja, dat begreep ik ook wel! En ik maak gauw dat ik me uit de voeten maak, het laboratorium uit. Het lossen gaat mooi vlot, en ik sla keurig aan het scheppen. Na het lossen meld ik me vol trots weer bij de mevrouw in het dokters uniform. 'Kijk eens, helemaal vol!' Ik heb het keurig gedaan vind ze! En nu gauw weg hier! Een telefoontje naar Emmeloord leert dat er helemaal niks geen retourvracht is. Alle bedrijven zitten nog dicht. Rij dus maar richting Munchen, kijken we wel of we in Duitsland nog wat k
unnen vinden. Oke dan. Wel goed voor de brandstof cijfers! Op de borden boven de snelweg wordt aangegeven dat er een file staat voor de afslag Peschiera. Ik denk dan schiet ik er mooi bij Sirmione wel vast vanaf, rijd ik mooi even een stukje binnendoor strak langs het Gardameer. Is wel even leuk, en dan ontwijk ik die file ook mooi. Nou, dat was niet het allerbeste plan... Het is er prachtig, tussen de toeristen door. Maar... Het staat hier ook helemaal vast! ik verlies hier wel bijna anderhalf uur in de file! In de Dolomieten maak ik begin vd middag nog ff pauze. En als ik daarna bij de betaling bij Vipiteno aan de klim naar de Brenner begin vlieg ik gelijk een auto van Veenstra uit Heeg voorbij. Het blijkt frigo-amigo Klaas te zijn! We rijden mooi samen even een eind op. De Brenner over en Oostenrijk door. Dan moet Klaas aan de kant voor een pauze en moet ik verder. Ik doe 's avonds langs de weg even een klein hapje. Ze hebben nog steeds niks geen vracht en ik mag gewoon verder richting NL blijven rijden. Ik kom uiteindelijk 's avonds tot het Duitse Schlusselfeld. Ik sta om 21.45 stil, en om 22.00 heb ik mooi de gordijnen al dicht! Ik ben wel aardig kapot.vrijdag
Om 6.00 gaat het wekkertje weer. Even wassen en een bakje koffie, en dan maar weer verder. Omdat er nog even sprake van was dat ik in het Duitse Hamm zou kunnen laden bel ik bij Aschaffenburg nog even met de planning. Willen jullie mij via de 'Sauerland-route' terug hebben of gewoon over 'de 3'. Het maakt ons niks uit, we hebben nog niks. Zolang je niks hoort, mag je gewoon door hobbelen richting Emmeloord. En dat wordt het dus uiteindelijk ook. Eind van de middag zet ik hem weer leeg op de dam neer. Ik zou een weekje thuis blijven, maar ben toch nog even heen en weer geweest. Even 1 bordje spaghetti wezen eten, even een vrachtje boter bij het Gardameer neergezet, en weer terug. Appeltje eitje zou je zo zeggen. Maar toch door verschillende dingen die er vd week door mijn hoofd spookten best nog wel een rare en zwaare week.. Tja, het is allemaal niet altijd even makkelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten