Week 41 – Ritje Spanje!! Lossen op de beurs in Madrid.

maandag
Vandaag eerst even 2 trailers plaatsen bij verschillende bedrijven in Emmeloord. Daarna ga ik richting Almere om met het handje een trailer met meubels te lossen. Om 12.15 ben ik dan weer terug in Emmeloord voor de begrafenis. Net een week 25 jaar oud (jong!), zo’n mooie meid, kerngezond en dan op ‘n ochtend ‘gewoon’ niet meer wakker worden… Niet te bevatten.

dinsdag
Deze week moet ik met een stand naar de beurs van Madrid, in Spanje. Aangezien we toch vrijdagmorgen pas de beurs op mogen, en het allemaal los materiaal is, wat er verladen moet worden, heb ik gister alvast een trailer bij de klant in E’oord neergezet. Zodoende kunnen ze op het gemakje alles laden. Vandaag eind van de dag zal de trailer dan geladen zijn, en kan ik hem aanpikken en vertrekken.

Tot die tijd hebben ze uiteraard eerst nog wel wat anders te doen voor mij! En zo pik ik vanmorgen eerst een trailer aan, geladen met een vracht papier. Deze vracht rollen papier ga ik eerst even lossen bij een drukkerij in E’oord. Alle rollen met de joloda schaatsen eruit. Even aan het werk dus!

Daarna op de zaak weer koppelen. Even op de loods laden, en dan ga ik even een rondje uitlossen. Ik breng wat tegeltjes naar Zwolle. Los een landbouwmachine bij een mechanisatiebedrijf in Dronten. Nog wat tegeltjes in Lelystad, en dan heb ik hem leeg.

Bij een boer buiten Lelystad kan ik dan weer een vrachtje pootgoed (aardappelen) laden voor Emmeloord. En zo ben ik om 15.45 weer terug op de zaak. Aangezien ze nog geen bericht hebben gehad dat mijn trailer al vol is, ga ik eerst nog maar even langs de supermarkt, even provianderen. Tegen 17.00 ga ik dan toch maar richting mijn trailer. Vrijdag lossen Madrid, ik leek zo mooi de tijd te hebben, maar met al dat ‘nog even dit’ en ‘nog even dat’ wordt het alsmaar later, en ik ben nog steeds niet weg!

Als ik bij de standbouwer aankom, hebben ze ook nog steeds niet alles geladen. Het wilde allemaal niet echt lukken, krijg ik te horen. Maar de laatste spullen gaan er nu in. Dan is het voor mij alles nog even een beetje vastknopen, de kleden weer dicht, aankoppelen, en dan kan ik om goed 18.00 dan toch eindelijk richting Spanje.

En dan is het rustige, relaxte er toch al wel weer wat van af, en krijg ik het toch nog aardig druk, om vrijdagmorgen op tijd in Madrid te staan. Het gas er maar op dus! Maar ja, dat gaat het eerste stuk nog niet echt lukken… Om 18.00 op een regenachtige dinsdag dwars door Nederland richting het zuiden. Dan weet je het wel! File. En het is al wel 21.00 voor ik een keer aan de Belgische grens sta. Eerst maar eens even tanken, en een hapje eten, hier aan Meer.

Om 22.00 rijd ik dan België in. De rust is nu wel weer aardig wedergekeerd op de weg. Antwerpen levert dan ook verder geen problemen op. Ik heb voor mezelf eigenlijk besloten dat ik België in ieder geval nog even door wil, en dat ik het Franse Lille ook nog even achter de rug wil hebben. Daar heb ik morgenochtend in de spits weinig zin in! En zo is het toch alweer 0.45 voor ik hem bij de 1e pomp achter Lille aan de kant zet.

woensdag
Om 9.45 zitten de verplichte 9 rustuurtjes er weer op, en trap ik hem dus weer an. Vandaag een rijdagje door het uitgestrekte Frankrijk heen. Lille hebben we iig al gehad. Nog even het altijd chaotische Parijs voorbij, en daarna is het weer lekker rustig.

In 4.5 uur kom ik tot Orleans, waar ik m’n 1e 3 kwartier pauze ga maken. Even een bakje koffie zetten, broodje smeren, en dan weer verder. Eind van de middag ga ik bij de pomp bij Poitiers nog even lekker onder de douche door. En na Poitiers ga ik dan mooi ‘nationaal’ (binnendoor) rijden, via de N10.

Om 20.00 vind ik het dan halverwege Angouleme & Bordeaux wel weer mooi geweest voor vandaag. De uren zitten er weer op, en het grootste deel van het grote Frankrijk heb ik achter de rug. Eerst hier bij het routiertje bij Touverac maar eens even lekker tafelen.

donderdag
Om 7.00 ga ik weer verder richting Spanje. Maar eerst het laatste stuk Frankrijk nog. Er lijkt geen eind aan te komen, aan dat land. Bordeaux voorbij, en dan is het nog steeds altijd een dikke 200 km naar de Spaanse grens. Maar eind van de morgen rijd ik dan toch España binnen!

In plaats van de normale route via Burgos naar Madrid, neem ik eens een alternatieve route. Ik ga gelijk bij Irun de snelweg af, en ga mooi helemaal binnendoor over Pamplona en Soria. Een mooie route, en eigenlijk qua afstand niets langer. Alleen grotendeels binnendoor.

Bij Sunbilla maak ik tussen de middag eerst maar eens een uurtje pauze. Even een bakje koffie en een broodje in het restaurantje hier. En daarna dan weer verder. Verder door het uitgestrekte, vaak dorre en ruige Spaanse landschap.

Bij Almazan maak ik dan nog even een uurtje pauze. Hier struin ik even lekker een supermarktje door. Even wat kleine inkopen, en dan het laatste stuk voor vandaag.

Om 18.30 bereik ik dan het restaurantje bij Medinaceli. Het wordt tijd voor een uitgebreide Spaanse maaltijd! Eerst even lekker onder de douche door. Even een borreltje aan de bar, en dan ga ik het restaurant in. Nou kan ik me in Italië goed redden met de taal, dat gaat hartstikke best. Maar Spanje, daar kom ik bijna niet, en daar versta ik dus allemaal net helemaal niets van! En nou is het in zulke restaurantjes, net als in Italië, eigenlijk altijd zo dat je geen menukaart voor je krijgt… Je hebt hier in de zuidelijke landen eigenlijk altijd ‘wandelende menukaarten’. Waarbij ze dus aan tafel komen staan, en zo snel mogelijk alles opnoemen wat ze hebben! En bij deze spraakwaterval in het Spaans, valt het dus al helemaal niet mee, om het nog enigszins te volgen!! Toch denk ik een aantal dingen te herkennen, en van verschillende termen wel iets te kunnen maken. Een minuut later heb ik dus iig besteld. Nou maar hopen, dat het ook nog een beetje goed uitpakt!

En dat blijkt dus even later zelfs uitstekend gelukt!! Het flesje rode wijn verschijnt in ieder geval keurig op tafel, en ook de diverse gangen eten zijn allemaal perfect! Na het eten nog even een afzakkertje aan de bar. En dit alles voor Spaanse prijzen! Want dat is het mooie in dit land. Het kost allemaal geen drol.

vrijdag
Na het ‘Spaanse avondje’, vandaag weer vroeg dag! Het is nog wel een uurtje of 2 sturen naar Madrid. En ik wil er op tijd zijn! We mogen vanaf 8.00 de beurs op. Maar nou heb ik wel eens vaker op beursen gelost, en nou weet ik, dat je nooit helemaal de enige vrachtwagen bent die dan graag naar binnen wil! Het zal dus wel aardig druk wezen straks met vrachtauto’s. En iedereen wil graag vroeg naar binnen toe, alle standbouwers willen zo snel mogelijk beginnen met opbouwen. Iedereen wil zo dicht mogelijk bij de stand staan, en iedereen zet elkaar klem, en bouwt elkaar in. De heftrucks moeten ingehuurd worden, en deze kunnen ook niet overal tegelijk helpen, dus ook dit is weer een hele strijd wie als eerste mag. Om het een klein beetje samen te vatten, het is dus eigenlijk altijd behoorlijk chaos!

Het lijkt me dus verstandig, om er in ieder geval vroeg te staan! Dat kan nooit geen kwaad. Om 5.00 trap ik hem dus alweer aan. Op naar Madrid! Ik heb de beurs gelukkig snel gevonden. Om 7.00 rijd ik de straat in. En inderdaad de hele straat staat al vol met vrachtauto’s! Maar bijna iedereen ligt nog op bed. De verkeersregelaars/portiers komen net bij de poort naar buiten gelopen. De poort gaat niet eerder open dan stipt 8.00, maar we kunnen ons iig al wel vast aanmelden. Alle vrachtauto’s die hier komen lossen moeten van tevoren aangemeld zijn, en daar moet een toegangsbewijs voor aangevraagd zijn. Ik ben de 3e vrachtwagen die zich aanmeldt. Mijn kenteken is bekend, en ik krijg mijn toegangsbewijs. Kijk dat hebben we maar vast! Intussen heb ik de standbouwers uit Emmeloord ook al gezien. Zij gaan in de beurshal alvast op zoek naar waar zij hun stand precies moeten opbouwen, en zullen vast een plekje zoeken, waar ze mijn truck straks het liefste willen hebben.

En als om 8.00 de chaos hier op straat en bij de ingang dan losbarst, ben ik mooi 1 van de eersten die het beursterrein oprijdt! Ik heb de standbouwers snel gevonden, en ik prik de auto gelijk op het mooiste plekje, zo dicht mogelijk bij de ingang. Intussen hebben de standbouwers zich ook al aangemeld bij de organisatie, en zijn nu druk de heftrucks aan het regelen. Ik maak intussen de kleden open, haal alles alvast los, zodat alles startklaar staat. Intussen komt de 1 naar de ander auto ook ’n plekje zoeken, en binnen no-time staat alles bom en bomvol, en kun je je kont niet meer keren.

Nadat de ‘strakke’ Spaanse organisatie toch niet helemaal feilloos bleek te kloppen, en er een klein beetje discussie gevoerd is, krijgen we dan toch 2 heftrucks toegewezen, en kan het lossen beginnen. Uiteindelijk heb ik hem om 10.00 leeg, en weer helemaal netjes dicht. En terwijl anderen nog aan het knokken en knoeien zijn om een plekje te bemachtigen, rijd ik de poort alweer uit! Dat hebben we maar weer verdiend.

Als ik dan met Emmeloord bel, hebben ze nog geen vrachtje kunnen vinden hier in Spanje, voor mij. En aangezien het nu al vrijdag is, en het komende maandag ook nog ’n feestdag is hier in Spanje, mag ik richting Franse grens komen. En ga ik zoals het nu lijkt maandag in Zuid Frankrijk terugladen. Alle tijd dus. En een eindje ten noorden van Madrid ga ik dan eerst bij het restaurant op La Cabrera maar eens uitgebreid pauze houden.

Als ik dan begin van de middag weer aan het rijden ben, verder de Somosierra over, gaat de telefoon. Hoe laat ik eventueel in Bilbao kan zijn?? Poeh… Eh, ja dat wordt wel eind van de middag. Een uur of 17.00 17.30 denk ik. Misschien dat we daar namelijk nog een vrachtje kunnen krijgen, voor Holland… Dus geef maar gas. We horen later vanmiddag of het doorgaat.

Dat zou niet verkeerd zijn, als ik hem nog even vol kan schoppen! Dan hoef ik namelijk niet het hele weekend in Zuid Frankrijk te blijven hangen. Het verlossende woord laat nog aardig lang op zich wachten, en ik kom steeds dichter bij Bilbao. Maar om 16.30 komt het berichtje dan toch…; Er ligt inderdaad een vracht voor Holland, en die kan vandaag nog geladen worden! Helemaal goed dus. En een half uurtje later sta ik dan al bij het betreffende bedrijf op de stoep!

Ik moet hier een vracht pompen en afsluiters laden. Ze zijn nog druk bezig de kisten allemaal in te pakken, en te versluiten. Ik moet nog even wachten dus. Na een poosje komt er een wilde, blowende Spanjaard enthousiast aangerost op de heftruck. Hij heeft er zin in, en de 1e kisten gaan de trailer in. De beste Pablo bedoelt het goed, maar ik heb niet het idee dat het helemaal goed gaat komen zo. Als ik hem vraag hoeveel kisten ik precies krijg, heeft hij geen idee! Aangezien de kisten ook allemaal verschillende maten hebben, ga ik eerst zelf maar eens op onderzoek.

Er blijken inderdaad nog een heleboel kisten te moeten komen, waaronder ook enkele hele grote. Ik leg de chef uit, dat we dan wel even slim moeten gaan laden, anders gaat het nooit allemaal passen. Het lijkt niet echt indruk te maken. Dan moet de rest later maar opgehaald worden volgens de beste man. Maar dat lijkt mij toch niet helemaal de bedoeling. Als ik het allemaal bekijk, moeten we als we een beetje slim laden, een heel eind kunnen komen. En hoop ik zelfs alles mee te krijgen! Ja, als dat zou kunnen, dat zou hem wel heel mooi lijken. Ik vertel de enthousiaste stuff kikker dat alles er dus wel weer uit mag. Hij blijft lachen! Volgens mij maakt het hem vandaag allemaal niks meer uit!

Als ik dan zelf maar aan het meten ga, en hem precies vertel welke kist hij waar neer moet zetten, krijgen we met een beetje fantasie, en wat spanbanden dan toch alles in de trailer! Ik maak de trailer weer dicht, intussen zijn de papieren ook klaar, en om 19.30 heb ik hem dan toch vol! Gas maar weer dus!

Alleen is het nu al wel vrijdagavond half 8, en sta ik nog onder Bilbao… 1500 km van huis vandaan. Dus thuis komen, kan ik officieel wel vergeten. Nou vind ik dat op zich niet zo’n ramp. Maar de zondag stilstaan, ergens langs de autobahn in Noord Frankrijk, daar heb ik minder zin in.

Laat ik hem in ieder geval nog maar even naar de grens schoppen, naar de bewaakte parking in Irun. Dan sta ik daar in ieder geval maar vast, en dan kan ik morgen altijd nog even bekijken wat ik precies ga doen. En na het laatste stuk Spanje doorgeslingerd te zijn, rijd ik om 21.30 de slagboom onderdoor, de bewaakte parking op. Auto in de hoek, en dan loop ik mooi even het stadje in om een lekker hapje te eten.

zaterdag
Een leuk tentje gevonden gister. Goed gegeten, een lekker wijntje, en daarna lekker geslapen. En ik heb een beslissing genomen.. Ik maak gewoon strak 9 uurtjes, en ik ga vandaag weer op tijd rijden. En huif of geen huif... Ik wilde eigenlijk toch maar gewoon proberen thuis te komen dit weekend!

Nou zit ik alleen met 2 dilemma’s… Vanaf Irun kom ik nooit in 1 dag Frankrijk door. En morgen geldt er voor mij (met m’n huiftrailer) in Frankrijk het zondagsrijverbod. Dus ik moet of over mijn uren heen gaan, om Frankrijk uit te komen, of ik moet me netjes aan de uren houden, en dan morgen in het rijverbod Frakrijk uitrijden. Beide niet hele goede opties, maar tussen Parijs en Lille 36 uur langs de snelweg kamperen trekt me ook niet echt.

De minst slechte optie maar kiezen dus. En aangezien het me verstandig lijkt (en zeker hier in Frankrijk) om m’n uren maar netjes te houden, rijd ik vandaag gewoon netjes mijn uren vol, en probeer dan (via een beetje een alternatieve route) gewoon zondagmorgen voordat het licht wordt, Frankrijk uit te komen. Eenmaal in België en Nederland heb ik namelijk niets geen probleem meer, en mag ik gewoon legaal naar huis rijden. En dat klinkt me toch een stuk aantrekkelijker dan een dag langs de snelweg bivakkeren!

Mijn 1e pauze maak ik vandaag tussen de middag bij de centre routier ‘les maisons blanches’ langs de RN10. Hier ga ik even lekker onder de douche door, doe even een bakkie, een ‘croque monsieur’, en dan ga ik weer verder. Nog even een keer tanken onderweg, nog een keer een half uurtje pauze, en dan het laatste stukje voor vandaag.

Nou is het in Frankrijk altijd erg problematisch om in het weekend een routiertje (chauffeursrestaurantje) te vinden dat open is. Bijna alles is in het weekend gesloten. Maar volgens mijn gegevens moet er hier toch ergens een routiertje zitten dat op zaterdagavond open is. Als ik bij het tentje aankom, blijkt hij inderdaad open. Alleen is er niet echt veel parkeerruimte… En als ik binnenkom, is het ook wel erg chique allemaal! Niet echt een chauffeurstent meer! Ook de prijs is aardig omhoog gegaan. Ze hebben hun doelgroep een beetje verlegd hier! Maar goed, het eten smaakte verder goed, en voor vanavond was ik weer uit de brand geholpen.

zondag
Vandaag vroeg uit de veren. Met die wapperkar achter me aan, wil ik vandaag eigenlijk voordat het licht wordt, het land uit zijn! Anders ben ik helemaal zo’n levende schietschijf voor de Franse Gendarmerie. Echt gerust zit ik vanmorgen niet, maar als ik dan om 7.30 in het donker de laatste meest waarschijnlijke controle plaats voorbij ben, lucht dat enorm op! En zonder problemen rijd ik Frankrijk uit, en België in! Missie geslaagd!

En tevreden hobbel ik het Belgische land door. Eind van de ochtend ga ik bij Truckstop Joost, op Meer (grens België – Nederland) even heerlijk onder de douche door, en geniet ik even van een uitgebreide zondagse lunch! De tanks nog even vol (het truckie wil ook wat!) en dan naar huis! En zo draai ik toch op zondagmiddag om 14.30 in Emmeloord de dam op! En als ik zo even terugkijk; Op dinsdagavond vertrekken met een ritje Madrid, en dan nu weer thuis… Dan is dat niet verkeerd gelopen! En het scheelt mij mooi weer 36 uur vervelen langs de Franse snelweg… ;-)