Week 9 – 6 adresjes gelost, en er 7 teruggeladen

maandag
Eens even een keertje een lekker ‘lang’ weekend gehad! Dat is zo af en toe ook niet verkeerd. Eigenlijk wel heel erg lekker zelfs. Niet dat ze veel aan me hadden dit weekend… Maar ik heb i.i.g. even lekker uitgeziekt. Helemaal fit ben ik nog niet, maar vergeleken met afgelopen week, ben ik aardig opgeknapt! Vandaag hoef ik ook pas na de middag in actie te komen. Wat een luxe!

Ik heb er nog 6 IBC’s/containers in staan, die ik afgelopen vrijdag al had opgehaald, en vandaag moet ik nog diverse zendingen kaas bijladen voor verschillende klantjes in Italië. Alleen de laatste zending is pas om een uur of 2 – 3 klaar. Ik ga dus pas na de middag op het gemakje eens in Rutten kijken. Uiteindelijk heb ik om 15.15 alles in de juiste volgorde in de trailer staan, en ga ik op pad.

Mijn 1e klant zit bij Cuneo, dus ik ga mooi weer eens via Frankrijk op! Daar is niks mis mee. Dat was alweer een mooi poosje geleden. Begin van de avond gooi ik bij het Belgische Luik, de tanks nog even helemaal vol. Dan om Luik heen, de dikke klim omhoog vlammen, en bij de Q8 net achter Luik ga ik om 20.00 eerst maar eens aan de kant om even pauze te maken. Daar peuzel ik mooi mijn meegenomen maatijdsalade op, en na 3 kwartier ga ik dan weer verder. Tegen 12-en ga ik er bij de pomp bij Toul af om ’n plekje te zoeken voor de nacht. Het staat hier echter helemaal bom en bom vol. En noodgedwongen ga ik de autobahn weer op. Een eindje verder vind ik om 0.15 bij de betaling bij Toul dan wel een plekje, en vind ik het mooi voor vandaag.

dinsdag
Als de verplichte rusturen er opzitten ga ik weer verder. Dit is het mooie van Frankrijk, je kan hier nog heerlijk doorrijden! Het loopt hier gewoon altijd lekker door. Je zit hier nog heerlijk relaxed achter het stuur. Begin van de middag maak ik bij Lyon pauze. Even een bakje koffie zetten, en een stokbroodje smeren.

Daarna gaat het weer verder, en dan komen langzaam de Franse Alpen alweer in zicht. Via Chambery gaat het richting de Frejus. Aan Franse kant schiet ik de Frejus tunnel in, en 13 km later kom ik er aan de andere kant van de Alpen in Italië weer uit!

In Italie ga ik vervolgens eind van de middag op Susa nog even onder de douche door. En dan het laatste stuk nog even. Ik rijd tot vlakbij mijn eerste losadres voor morgen. In het Italiaanse Bra zet ik hem op het grote plein neer, en ga ik bij het kleine restaurantje ‘I tigli’ achter de Shell pomp aan tafel voor ’n lekker hapje. Ik probeer voorzichtig ’n glaasje rode wijn… En ik lust het weer! Dit is een aardige graadmeter, en bij deze verklaar ik mezelf dan ook ‘officieel weer beter!’

woensdag
Om 7.15 laar ik Bra weer achter me, en om 7.45 sta ik in Savigliano bij m’n 1e klant op de stoep. Om 8.00 druppelen de 1e medewerkers binnen, en om 8.30 ben ik mijn 1e 8 pallets kaas alweer kwijt! Op naar Milaan. Omdat het in Savigliano mooi vlot liep, red ik mijn volgende klant (bij Milaan) nu ook mooi nog even voor de middag. Om 11.15 meld ik mij hier aan. Ook hier gaat het vlot. En om 12.00 ben ik nog eens 6 pallets kaas lichter.

Nu heb ik onder de middag mooi de tijd om op het gemakje bij de volgende klant bij Crema (onder Milaan) te komen. Dit is een wat groter chemisch bedrijf, hier moet ik de 6 IBC’s lossen. Ik meld me tussen de middag aan bij de portier, en zal wel geroepen worden als ik mag lossen. Na de middag mag ik de poort binnen, wel eerst veiligheidsbril op natuurlijk! Maar dan heb ik het er ook zo uit, en om 14.15 gaan we weer verder.

Nog 1 klantje te gaan, en dan heb ik mijn streven voor vandaag weer gehaald. Het volgende losadres is weer een kaasboertje. Tussen Parma en Reggio Emilia een eindje de binnenlanden in. Ook deze man voorzie ik eind vd middag weer van een voorraadje Hollandse kazen, en dan is het weer een geslaagde dag geweest. Ik doe nog even wat inkopen op Campogalliano, en ga dan naar het restaurant op Modena sud. Hier ga ik eerst nog even lekker onder de douche door, en als ik dan binnenkom, staan er al een paar Hollanders aan de bar. Waaronder nog een bekende uit Almelo. Uiteindelijk gaan we met 6 Hollanders aan tafel. Het eten smaakt best, en we zitten gezellig te tafelen.

donderdag
Vandaag een druk dagje in het vooruitzicht… Ik heb nog 2 adresjes te lossen, en ik heb al doorgekregen dat ik op 7 adressen terug moet laden. Ik heb voor mezelf even een planning gemaakt, en nou wil ik er eigenlijk vandaag al 6 in krijgen! Druk. Op tijd bij m’n 1e klant (hier in Modena) staan dus. Dit lukt, en om 8.00 heb ik deze al gelost! Dat is mooi, een goed begin is het halve werk. Nu ga ik binnendoor richting Bologna. Hier net voor Bologna zit de laatste kaasboer die ik deze week blij maak. Ook hier ben ik mijn pallets zo kwijt, en om 9.00 heb ik hem dan al leeg! Op een industrieterrein een kwartiertje verderop zit mijn 1e klant om te laden al. Dat is gunstig dus. Hier bij deze klant (met al die ‘mooie’ blauwe tierelantijntjes) ben ik vorige week ook al geweest. Ik laad hier 4 pallets met ijsproducten. Dit staat er ook zo in, en met een half uur verlaat ik deze fabriek ook weer. Nu op naar de tegelhoek, waar ik de rest van de dag vol maak.

In de tegelhoek moet ik in 4 verschillende dorpjes, totaal 5 verschillende tegelboertjes af, om mijn lading voor diverse handelaren in Nederland te verzamelen. Deze adresjes wil ik er eigenlijk toch in ieder geval allemaal wel in zien te krijgen, dan kan ik vanavond in ieder geval verder, en blijf ik niet in de tegelhoek hangen. Het is vandaag niet zo heel erg druk hier in de buurt. Dat scheelt, nu vallen de wachttijden bij alle fabrieken aardig mee, en cross ik de fabriekjes redelijk vlot af allemaal.


Eigenlijk loopt het hartstikke best vandaag. Alleen de laatste klant is een beetje een pokke bedrijf. Hier schiet het allemaal niet op, en verdoe ik aardig wat tijd. Ik moet hier het kleinste partijtje laden (slechts 600 kg!), maar deze klant kost de meeste tijd. Maar druk maken doe ik me er niet om, het is het laatste adresje hier, en ze laden me sowieso nog, dus de missie gaat slagen! En tegen 17.00 heb ik hem er dan toch in. Vandaag 2 adressen gelost, en 6 geladen! Dat is niet verkeerd gegaan! Nog 1 adresje bij Verona voor morgenochtend, en dan kan ik weer richting Holland.

Maar eerst nog even bij de pomp aan de Po, even fris onder de douche door. Ik heb vanavond afgesproken met collega’s Bert en Arie Cuul (die ook in de buurt zitten) om vanavond gezellig te gaan tafelen bij het restaurant in Nogarole Rocca. Bert tref ik al hier bij de pomp. We doen nog even een bakkie, en rijden dan samen naar Nogarole Rocca. Om 20.15 parkeren we de auto’s en worden zoals altijd door de restaurant eigenaar opgehaald, en naar het dorp gebracht. Arie komt een goed half uur na ons, het restaurant binnen, en is samen met bekende; Henk van de firma Boonstra. En we maken er met elkaar weer een oergezellige avond van! Met weer eens ouderwets veel schik!

vrijdag
Arie en Bert zijn allebei al vol, en hebben de neus al richting NL. Ik moet nog even 1 klantje gaan laden, en kan dan ook richting huus. Ik ga dus iets eerder weg dan de andere 2. Mijn laadadres ligt op route, ik kan dan dus vast gaan laden, en dan zitten we straks weer aardig bij elkaar in de buurt, en kunnen elkaar dan mooi weer in de wielen rijden.

Ik moet gaan laden bij het adresje een klein stukje boven Verona. Het adresje met ‘het tunneltje’. Ze zetten er hier om 8.00 nog even 10 palletjes bij mij in, en dan heb ik hem weer strak tot de achterdeuren aan toe vol. Missie weer geslaagd, en op naar Emmeloord!

De Dolomieten door, de Alpen over. Bert en Arie zitten maar 10 minuutjes voor me. Halverwege Oostenrijk spreken we af bij ’n pomp. Hier wachten ze op mij, dan maken we samen even pauze, en gaan dan gezamenlijk verder. Als ik bij de afgesproken pomp aankom denk ik eerst even dat ik dubbel zie… Er staan geen 2 Van Wieren auto’s op de parking, maar er staan er al wel 4! Collega’s Hanzzz en Sjaak zijn ook op de terugweg vanuit Italië. En we gaan dus met z’n 5-en achter elkaar aan naar huis.

’s Middags maken we in Duitsland nog een keer met zijn allen pauze. De kilometers vliegen weg zo met zijn allen. Het is af en toe wel een rommeltje op de bak, maar vooral gezellig. Een beetje ouwehoeren met elkaar, en de dag vliegt om. En voor we het weten zijn we al bij Geiselwind. Hier gaan we aan de kant voor de nacht. Het loopt alweer tegen 8-en. Een mooie etenstijd dus. En de uren voor vandaag zitten er ook zo’n beetje alweer op. Het wordt ook hier weer een gezellige avond. We krijgen nog gezelschap van goede bekende Robert vd Kooij, en er komt nog een Hollander bijzitten. Maar we maken het toch niet te laat, want we willen morgen weer op tijd gaan rijden.

zaterdag
Ja, het wekkertje loopt om 4.30 weer af… We hebben afgesproken om om 5.00 te gaan rijden, dus op tijd eruit! We zijn eerst allemaal nog aardig rustig. Maar naarmate de zon opkomt, komt de praat ook steeds meer op gang. En het duurt niet lang, en we zitten al snel weer op hetzelfde niveau van ouwehoeren en lachen als gisteren. En dus ook vandaag vliegen de kilometers onder de 5 auto’s door. Nog even 3 kwartier pauze bij het kioskje op het Duitse Epgert, en dan is Holland alweer in zicht. Tegen 13.00 denderen de 5 gevleugelde machines Emmeloord weer in. Nog even lossen en dan is het weekend! Het was echt weer even een ouderwets gezellige terugreis zo!