Week 15 – Rondje Parma, 3x Modena en Verona

maandag
Als ik vanmorgen bij mijn auto kom, staat hij niet op zijn vaste plek op het terrein.. Na een klein onderzoek blijkt hij in de garage te staan. Ze hadden hem zaterdag even binnen gehad voor wat onderhoud, maar ze waren nog niet helemaal klaar. Iets later dan gepland draai ik dan om 8.00 toch van de dam af. Heel erg is het niet, want ik begin vandaag de dag gewoon in Emmeloord. Achter op het industrieterrein los ik eerst wat keukenapparatuur. Dit ben ik vlot kwijt, en dan gaat het dan toch de polder uit.

Om 10.00 arriveer ik in Nieuwegein. Hier zijn ze nog even druk met een andere auto. Ik sta dus eerst even in de wacht. Doe ik mooi even gauw een bakkie, en dan ben ik ook zowat al aan de beurt. Ook hier gaat er nog 5 laadmeter keukenapparatuur uit Firenze de loods in. Nu heb ik alleen Geldermalsen nog om te lossen. Maar na al het kleine oponthoud vanmorgen wordt dat nu wel erg krap voor de middag. En het was eigenlijk wel mijn planning om vanmorgen leeg te komen. De drukte op de Nederlandse wegen is in ieder geval al wel weer wat voorbij. Dus om 11.30 meld ik mij bij het distributiecentrum van de Appie H. aan. Op de afdeling waar ik moet lossen staat gelukkig geen auto, dus ik mag hem er gelijk voor zetten. Ik trek snel zelf mijn 9 pallets met olijfolie eruit, en heb dan mooi nog precies voor 12-en de krabbel op m’n vrachtbrief staan.

En dan is het weer terug richting de polder. Nu al? Ja, maar alleen om te gaan laden.. Ik ga in Rutten een complete vracht laden voor het Italiaanse Parma. Als ik dit er om 15.15 in heb, ga ik eerst ri. Emmeloord om nog ff snel wat boodschapjes te doen, oftewel om te provianderen! En dan ben ik startklaar. Amigo Bert heeft deze week de eer om ook eens met een echte koeler op pad te mogen! En staat ook al geladen op de zaak, klaar om te vertrekken. En hij heeft deze week ook nog eens gezelschap van zijn lieftallige vrouw Boukje. Dus dat is wel heel erg gezellig. En we kunnen nog mooi gezellig samen oprijden ook. Dus dat komt prachtig uit. En om 16.00 laten we Emmeloord achter ons.

Aan de grens pikken we collega Sietse nog even op, die ook via de Brenner richting Italië gaat. Gezellig met 3 auto’s achter elkaar koetsen we Duitsland in. Om 19.15 gaan we in de Duitse ruhr eerst maar eens even aan de kant. Ik peuzel even een lekker maaltijdsalade naar binnen, en dan gaat het na een klein uurtje weer verder. Om 22.15 zijn mijn uren voor vandaag dan toch echt wel weer op. En bij de pomp op Bad Camberg vinden we met z’n 3-en nog een plekje voor de nacht. Het is nog lekker weer, en we nemen buiten nog even een afzakkertje, en duiken dan onze kooien in.

dinsdag
’s Morgens even fris wassen, en even aan de koffie met z’n allen, en dan gaan we maar weer verder. Het beloofd weer een prachtige dag te worden. Het zonnetje breekt al gelijk goed door. Tussen de middag maken we net voorbij Nürnberg even pauze bij het autohof op Hilpoltstein. Ik vlieg even onder de pomp door, we doen een bakkie, pesten Sietse nog even met ‘een-tijdens-het-scheren-opgelopen-snee-in-zijn-neus…’ ??!! En dan zit de pauze er weer op, en zakken we weer verder richting het zuiden.

We besluiten onze 2e pauze eens even een beetje toeristisch te besteden.. We komen er alle drie wekelijks langs/overheen. Weten alle drie dat het er prachtig is. Maar op 1 of andere manier komt het niet zo vaak voor en uit, om hier even stil te houden/staan. De europabrug! http://nl.wikipedia.org/wiki/Europabr%C3%BCcke Deze 191 meter hoge brug, is 1 van de belangrijkste onderdelen van de Brenner autobahn. Een enorm bouwwerk, met een werkelijk prachtig uitzicht! Maar omdat Boukje mee is, het vandaag prachtig weer is, en we eigenlijk wel in een licht toeristische bui zijn, plannen we onze 2e pauze vandaag mooi hier in! En het is prachtig! Het weer is perfect, de natuur is net allemaal weer groen aan het worden, het is echt even genieten! We lopen even de Europabrug zelf op (en kijken even 191 meter naar beneden! Hoog hè?!) Ik schiet nog even wat plaatjes boven vanaf het kapelletje/uitzichtpunt. Echt heerlijk wat een prachtig weer, en wat een geweldig uitzicht.

En zo is de pauze ook zo weer om gevlogen, en zullen we nu eerst maar eens zien, in Italië af te zakken! We rijden onze uren nog even vol, en bereiken dan om 19.00 onze geplande einddoel voor vandaag; De Tiroler toko op Klausen. Tja, en zo wandel je voor de 3e keer in 8 dagen tijd het ‘Brunnerhof’ binnen. Zo kan het wel eens uitkomen.. Maar het is absoluut geen straf om hier weer te staan! Er zijn mindere plekken. En met zijn 4-en, en met bekenden Herman en later ook nog Robert (beiden uit de noordelijke provincies) wordt het nog een oergezellige avond ook!

woensdag
Maar vandaag moet er toch wel weer wat gebeuren.. En om 6.30 ga ik dus toch maar weer rijden. Als ik dan ’s morgens amigo Robbie aan de telefoon krijg, verteld hij dat hij al druk is geweest vanmorgen.. Hij is gisteravond zijn portemonnee kwijt geraakt hier in Italië. Hij heeft gelijk, toen hij hier vanmorgen achter kwam, alle passen geblokkeerd. Zijn portemonnee heeft hij intussen terug gevonden. Alle pasjes, foto’s en andere privé dingen zitten er gelukkig nog in. Maar al het geld is uiteraard weg. En daar sta je dan.. In Italië in je uppie.. Zonder geld, en met geblokkeerde bankpassen. Gelukkig zit hij in een vrij centraal hoekje in Italië, bij Modena. Hier kom ik straks ook langs. We stemmen even op elkaar af, en het blijkt dat we ongeveer tegelijk bij de afslag Campogalliano kunnen zijn. We spreken hier even af, en we zijn inderdaad exact tegelijk bij de afslag. Bij de betaling treffen we elkaar, en kan ik Rob wat geld lenen, zodat hij in ieder geval wat contant geld bij zich heeft voor de terugweg! Daarna gaan we allebei ook gelijk weer verder met onze rit.

Mijn losadres is vlak bij Parma. Als ik hier om 11.00 aan kom blijkt dat ze hier alleen de papieren aannemen, wegen, en een monster nemen. Hierna moet ik lossen bij het magazijn van een transportbedrijf 15 km verderop. Dit transportbedrijf ken ik toevallig wel, daar kom ik wel vaker. Ik rijd er dus vlot heen, en ze lossen me mooi nog een voor de middag. Dan weer terug naar de klant zelf. Weer wegen, en dan de papieren laten aftekenen. Ondanks al dit gedoe heb ik hem toch om 12.30 weer leeg. Dat valt lang niet tegen!

Na het lossen is het even bellen met het logistieke centrum in Emmeloord, en jawel.. ik kan de tegelhoek in. Ik maak onderweg nog even een keer op het gemakje pauze, en sta dan om 14.30 bij de 1e tegelboer op kantoor. Eh, 8 ton laden?? Nou, even kijken hoor… Eh, die staan niet hier hoor. Die staan bij onze andere fabriek, 20 km verderop… Nou, dan gaan we daar maar heen. Maar goed, om 15.30 heb ik die 8000 kilo tegels er dan toch in staan. Daarna kan ik door naar Spilamberto, hier ook niet zo heel ver vandaan. Hier laad ik op 2 adressen nog 4 laadmeter met verschillende maten lege plastic sproeitanks bij.

Hierna is de middag ook alweer om. Maar de trailer begint alweer aardig vol te raken. En voor morgen heb ik dan alleen nog een adresje bij Verona (de klant met het tunneltje..) op het programma staan. Aangezien het vrijdag ‘goede vrijdag’ is, met alle rijverboden voor het vrachtverkeer tot gevolg.. Ik wil dus eigenlijk even zien, bij een restaurantje te komen, zo dicht mogelijk bij de klant. Zodat ik nog zoveel mogelijk rijuren over houd voor morgen. Dit was dus mijn plan… Totdat ik een smsje krijg van Kees. Mijn OOM Kees! Kees doet deze week ook weer even een ritje, en zit ook in Italië! Hij komt vandaag in zijn uren ook ongeveer tot Verona. Dat komt wel heel mooi uit zo. En ik stel mijn plannen dus maar gauw bij. En het wordt vanavond Nogarole Rocca! Dit komt niet vaak voor, en is wel even erg leuk dat dit zo uitkomt. Kleine domper op de avond is dat er nog een Hollander bij ons aan tafel komt zitten.. Op zich niet zo’n probleem, maar dit blijkt niet echt een gezellige vent te zijn.. Maar goed, ondanks deze tegenvaller is het met Kees best even gezellig.

donderdag
Om 7.00 rijd ik weer uit Nogarole Rocca weg. Om 7.45 sta ik dan bij de klant voor de deur. Als ze hier om 8.00 beginnen ben ik de eerste die zich aanmeld op kantoor. Ik mag gelijk door naar achteren om te laden. Ik krijg hier 2 zendingen mee. Op zich kan het hier altijd mooi vlot gaan, maar de heftruckchauffeur die hier op het moment werkt, is liever aan het praten dan aan het laden! Het schiet hier echt geen donder op. Uiteindelijk heeft hij tot 9.30 nodig om de 9 pallets bij mij in de auto te krijgen! Niet te geloven. Maar goed, ik heb hem vol, en de ik kan weer richting Holland!

Ach en als ik hier dan zo weer door de Dolomieten heen rijdt, dan zijn we die heftruck sjakie ook zo weer vergeten! Langzaam aan begint alles hier weer groen te kleuren, en in bloei te komen! Ook de vele wijngaarden hier, komt langzaam weer kleur in.

Op Vipiteno ga ik nog even lekker onder de douche door. En dan vlammen we de Brenner weer omhoog. Oostenrijk weer in. Op Wörgl zijn ze uiteraard weer aan het controleren. Maar bij zit alles goed, dus ik mag langs de weegbrug heen. Even tanken op Kufstein, en dan het Duitse rijk weer in. Eind van de dag maak ik langs de Duitse autobahn nog even een keer pauze. Maandag had ik bij het boodschappen doen al rekening gehouden met de terugweg. En ook nu heb ik nog een lekkere maaltijdsalade in de koelkast, zodat ik niet van de Duitse keuken langs de autobahn hoef te ‘genieten’.. Ik rijd daarna mijn uren nog even vol, en vind om 21.15 bij de raststatte Spessart een plekje voor de nacht.

vrijdag
Vandaag (goede vrijdag) is het dus bijna overal in Europa weer een rijverbod voor het vrachtverkeer. Omdat ik weinig zin heb om hier zinloos de hele dag aan de autobahn te staan, en ik in mijn koeler natuurlijk ‘verse tegels’ en ‘verse sproeitanks’ vervoer.. Loopt het wekkertje op tijd af. En om 6.00 rijd ik de stille autobahn op. Het is heerlijk rustig op de weg, en het loopt dus allemaal lekker door. Alleen is er een grote controle aan de Nederlandse grens, en hierdoor staat er een paar kilometer file voor de grens. Omdat ik moet lossen hier vlak aan de grens in Beek, schiet ik er net voordat ik de file in rijd maar eventjes af. En rijd ik binnendoor naar mijn losadres. Ik moet hier lossen bij een zaakje voor lasbenodigdheden. Er is op dit moment alleen wat winkelpersoneel aanwezig, en niemand die op de heftruck kan rijden. Ik kan wachten tot er iemand is om me te lossen, maar ik mag eventueel zelf ook wel vast beginnen met lossen als ik dat wil. Nou, dan gaan we mooi vast beginnen met lossen! En springend van de oude Clark heftruck naar de pompkar in de trailer, en weer terug, en weer terug, en weer terug… Staan de 8 pallets een half uurtje later toch allemaal netjes op straat! De heftruck weer netjes terug op stal, een kriebeltje op de vrachtbrief, en dan is Niels weer weg! En dan ga ik eerst om 11.45 maar eens een lekker ontbijtje halen op de barrière! Op de goede afloop vandaag in Duitsland zullen we maar zeggen.

Daarna heb ik alleen de lege sproeitanks nog te lossen, de rest mag allemaal naar de zaak. De sproeitanks moeten naar Oldemarkt. Wel even een leuk hoekje dus. Vanaf Steenwijk gaat het over het mooie oude land op het gemakje toerend naar Oldemarkt. Hier op het industrieterrein sta ik om14.30 bij een klein agrarisch bedrijfje. Het zijn gezellige en vriendelijke mensen. De tanks hebben we er zo uit. De man is op de hoogte van de vrije dag in Duitsland, en had via de planning al begrepen dat ik vanmiddag toch kwam lossen. En dat hij dus ‘verse’ gekoelde tanks kreeg! Hij kan er wel om lachen. Na het lossen drinken we nog even samen koffie. En ik begrijp dat deze tanks allemaal bedoelt zijn voor het doseren van vloeibare kunstmest.

Na de koffie laat ik om 15.30 Oldemarkt weer voor wat het is, en kan ik naar Emmeloord. De kortste weg van Oldemarkt naar Emmeloord is via Ossenzijl. Maar ja, niet alle wegen en dorpjes hier zijn even geschikt voor groot vrachtverkeer.. Maar ik begrijp in Oldemarkt dat de weg in Ossenzijl er inderdaad een tijd uitgelegen heeft, maar dat de weg nu weer open is. Maar gewoon via Ossenzijl dus! Een hartstikke leuk mooi dorpje. Voor de toeristen dan.. En inderdaad de weg is weer helemaal klaar. Alleen jammer dat ze een beetje weinig ‘weg’ over gelaten hebben… Man, wat is het hier smal! Nou, is het hier altijd al smal, maar ik moet nu echt helemaal over de stoep als ik alleen al een personenauto tegenkom (dit stukje stoep is hier ook voor bedoeld) Gelukkig komt hier verder niet zoveel vrachtverkeer, denk ik nog… Ik kom gelukkig op het hele stuk van Oldemarkt naar Kuinre maar 1 vrachtwagen tegen. Juist… Uiteraard is het wel midden in Ossenzijl dat ik deze tegenkom! Haha, wat een gedonder weer hier! Ik kom hem net in een bocht voor de brug in het dorp tegen. Ik ga dus eerst maar eens een eind achteruit, en dan helemaal zo ver mogelijk de stoep op. Hij gaat ook zo ver mogelijk opzij. Nu ook het stukje stoep gebruikend wat er dan eigenlijk niet voor bedoeld is… Maar cm voor cm schuiven we strak langs de balkonnetjes en dakgoten, en langs elkaar, maar het lukt. God, je blijft lachen.

Maar ik draai eind van de middag dan toch de zaak weer op. Nog even lossen op de loods, en dan is het om 17.00 weekend!