zondag
Gistermiddag weer thuis gekomen van het weekje ‘heftig’ wintersporten. En dat gewoon met mien eigen Seat, en niet eens met de gipsvlucht! Naast een enorme blaar, en een paar dagen flink spierpijn… Ben ik er zonder schade vanaf gekomen. En nu maar gauw weer gewoon aan het werk! Eerst maar eens ff ’n poosje sturen, kunnen de spiertjes weer even een beetje tot rust komen.. Gister dus (mooi voor de drukte van alle andere wintersporters!) het hele eind terug gekomen, en vandaag ga ik dat hele zelfde stuk maar weer die kant op! Ik hoef niet zo heel vroeg te vertrekken. In principe hoef ik dinsdagmorgen pas te beginnen met lossen in Verona. Maar aangezien ik weet dat deze klant ’s avonds ook nog wel eens wil lossen, en het eigenlijk voor m’n rit toch net even wat beter uitkomt, als ik deze maandag nog even los, wil ik om ’n uur of 16.00 rijden.
Alleen wacht mij nog een kleine onaangename verrassing als ik bij m’n auto kom… Hebben ze in mijn vorige vakantie de hele zijkant van mijn auto in elkaar gereden, nu zie ik dat de hele rechter
voorhoek in elkaar zit! What the f#ck is hier gebeurd?! De tranen schieten je werkelijk in de ogen… Het blijkt dat iemand van de werkplaats even vakkundig de servicebus achteruit bij mij in de cabine heeft geramd… Nou zit een ongeluk in een klein hoekje, en kan er natuurlijk altijd wat gebeuren. Maar nou ben je zelf altijd zo zuinig op je auto, en gaat het al 775.000 km zonder schade, en dan is dit al de zoveelste keer dat er in mijn vakantie schade aan mijn auto is! Dan zakt je de moed toch echt even in de schoenen, hier op de zondag… En iedere keer net te weinig schade om alles te vervangen. Het wordt dus weer wat opgelapt, en ik blijf er dag in, dag uit, week in, week uit tegenaan kijken… Laten we het heel voorzichtig samenvatten…; Niet echt een lekker begin dus!
En zo is het toch al wat later dan gepland dat ik uit Emmeloord weg rijdt, maar om 16.30 gaat het dan toch maar weer gebeuren. Ik rijd in 4 uur en een kwartier naar Limburg Lahn. Ik had gister in de supermarkt al even een maaltijdsalade gehaald, die ik hier om 20.45 maar even oppeuzel. Dan na de verplichte 3 kwartier pauze ga ik weer verder. (daar hadden we trouwens gister in de personenauto totaal geen last van! Blijft toch vreemd hè, dat ieder automobilist in de personenauto maar gewoon raak mag rijden. In principe gewoon 24 uur aan 1 stuk door mag rijden, en dat wij aan zo ontzettend veel en strakke en strenge regels gebonden zijn!) Om 0.15 besluit ik dat het wel weer mooi is geweest voor zo’n 1e dagje weer. En zet ik hem bij het autohof op Geiselwind aan de kant.
maandag
Als de 9 rusturen er weer opzitten ga ik om 9.15 weer verder. Als je dan na zo’n 1e nacht weer gewoon wakker wordt in de auto, en de dag weer ‘gewoon’ onderweg begint, zit je ook eigenlijk gelijk weer in het ‘normale’ ritme, en ben je de vakantie ook eigenlijk gelijk weer vergeten. Begin van de middag gooi ik de tanks weer even vol op het Oostenrijkse Kufstein, en dan ga ik even ’n half uurtje lekker onder de douche door bij de pomp ‘Weer’. En zo sta je ineens weer tussen de bergen, waar ik vorige week nog heftig vanaf roetsjte! Alleen is het nu weer gewoon werk..
Dan gaat het in 1 ruk naar Nogarole Rocca. Ik had hier eigenlijk om een uur of 6 willen zijn vanavond, maar door het toch iets latere vertrek gister is het toch allemaal iets later dan
gepland. Gelukkig ben ik al wel vast aangemeld hier bij de SVAT. Om 18.45 rijd ik de dam op. Ik moet hier 1 pallet lossen, en 2 doosjes. De pallet levert niet zoveel problemen op, maar de 2 doosjes roepen weer een boel vraagtekens op… Als ik uitleg dat dit 2 monsterdoosjes zijn, voor een beurs over 2 weken in Rimini, wordt het al iets duidelijker, maar ze kunnen er eerst niets over vinden in de administratie…. Het zijn ook altijd van die helder lichten hier.. Nou moet er natuurlijk weer een boel heen en weer gebeld worden, en uiteindelijk blijkt het dan toch allemaal te kloppen, en mag ik lossen. Al met al heeft dat ene palletje en die 2 doosjes me hier toch weer anderhalf uur gekost… Maar goed ik ben het toch maar kwijt, en de opzet is dus toch weer geslaagd. Nou was mijn plan, om toch hier in Nogarole Rocca te blijven, en naar het restaurant hier te gaan.
Het restaurant hier heb ik al eens over verteld. Het restaurant zit in het dorpje zelf. Eerder was hier een kleine parking bij, maar die is helaas gesloten. Nu parkeer je buiten het dorp, en dan komt de eigenaar van het restaurant je altijd met de personenauto ophalen. In de personenauto begint hij al; Stond jij net te lossen bij de SVAT? Ik zeg ‘ja, dat klopt’ Ja, zegt hij, ik zag je auto namelijk al staan, daar voor het dock. Ben je vandaag maar de enige Van Wieren hier?? Normaal zijn jullie altijd wel met een paar man! Ik vertel dat het nog vroeg in de week is, en dat de rest in de loop van de week nog wel langs komt! Het eten smaakt vanavond na 2 weekjes niet in Italië geweest te zijn toch wel weer erg lekker hoor! En ook het wijntje glijd er best in!
dinsdag
Het grote voordeel dat ik toch gister hier alvast gelost heb, is dat ik nu zelf kan bepalen hoe laat ik hier weg rijd. Als ik vanmorgen nog had moeten lossen, had ik me pas om een uur of half 9 kunnen aanmelden, en dan was het gauw een uur of 10 / 11 geweest dat ik hier weg rijd, en dan had ik voor de middag verder niets meer gedaan. Nu rijd ik hier om 7.15 weg, en ga ik nog ff lekker 2 klantjes lossen voor de middag! Kijk, dat scheelt toch alweer een halve dag!
Nu sta ik om 9.15 net achter Bologna al bij de firma Asca voor de poort. Hier gaan er 5 palletjes vis uit. Als ik net voor de ramp sta,
komt er ook net een auto van de firma Maters aanrijden. Ook hij moet hier even ’n paar palletjes vis lossen. Ik heb ze er binnen een half uurtje uit, even ’n praatje met de collega van Maters, en dan ga ik om 9.45 weer verder. Mijn volgende klant zit in Ravenna. Ravenna is een grote havenstad. Hier moet ik 2 pallets vis lossen bij een bedrijf dat in scheepsbevoorrading doet. Om 11.15 rijd ik de poort in, en om 11.45 ben ik ook hier weer klaar. Dit loopt hartstikke best vandaag!
Ik hobbel nu mooi op het gemakje binnendoor verder naar Rimini. Hier doe ik bij het restaurant bij Rimini nord eerst maar eens even een bakkie. Om 13.15 ben ik dan bij mijn biologische vrienden in Santarcangelo. Hier los ik 8 pallets diepgevroren biologische groenten. Het lossen is zoals altijd zo gebeurd. Alleen moet alles nu nog even uitgezocht worden en nauwkeurig nageteld worden. Even tellen hoeveel doosjes uien, hoeveel wortelen, hoeveel paprika 
rood, hoeveel paprika groen, hoeveel courgette, hoeveel spinazie, hoeveel … etc. etc. Maar om 14.00 blijkt zoals altijd alles weer te kloppen, schudden we de hand, en ga ik weer op pad.
Nog 1 klant op mijn planning staan vandaag! Mijn volgende klant zit in Controguerra, verder langs de Adriatische kust naar beneden, thv Ascoli Piceno. Hier kom ik eind van de middag aan. Ook hier gaat het gemoedelijk, en ben ik mijn 4 pallets vis vlot kwijt. Nog even een kleine pauze
bij een pomp, en dan bereik ik om 19.30 het geplande einddoel van vandaag. Motel Boston in Silvi Marina, bij Pescara nord. Als ik de parking opdraai zie ik de 2 oude mannetjes (60, of misschien wel 70+) die hier als parkeerwacht fungeren al hevig en druk aan het 
gebaren en zwaaien en drukte maken. Of ik blijf slapen en hoe laat ik weg wil, dan hoe ik rond moet rijden, en uiteindelijk krijg ik een keurig plaatsje toegewezen van de ‘opa’s’. Er staat ook al een combi van Van Maanen (huif) uit Barneveld op de parking. Het blijkt Ruud, met wie ik al eens vaker heb zitten eten in Italië. En we laten ons de vismaaltijd vanavond best smaken! Altijd goed, hier langs de Adriatische kust.
woensdag
’s Morgens even fris wassen, en dan doe ik in het barretje naast het Motel nog even een cappuccino, en dan ga ik om 7.30 maar weer wat doen. Vanaf hier is het een uurtje naar m’n 1e
klant voor vandaag. Deze klant zit vanaf onder Pescara net even iets het binnenland in. Hier gaan om 8.30 de 3 pallets Hollandse visjes ook achter elkaar de auto uit, het magazijn in. En om 9.00 is hier ook alles weer naar tevredenheid afgewerkt. Ik heb even een paar filmpjes gemaakt van hoe je vanaf deze klant weer richting de snelweg rijdt, zodat je daar ook eens een beeld van hebt, hoe dat eruit ziet. Het was helaas wel heel erg grauw weer… Er komen wel palmbomen voorbij, maar een echt zomers gevoel krijg je er niet bij hoor! Ik zal in de zomer hier ook nog wel eens wat beelden van maken, dan zijn namelijk alle wijngaarden waar je doorheen rijdt prachtig groen, en is het dus al een heel wat vrolijker beeld!
Eenmaal terug op de snelweg gaat de neus weer verder richting het zuiden. Verder richting de
hak van de laars. Ik heb nog 1 klant te lossen, en deze zit in Bari. Ik krijg intussen ook bericht vanuit Holland over de terugvracht. Ik kan morgen vlakbij Lecce (helemaal onderin de hak) een volle vracht wijn terugladen voor Nederland. Kijk, daar is niks mis mee! Dan is de druk voor vandaag ook wel wat van de ketel. Dan heb ik verder de hele dag om na de middag nog even in Bari te lossen, en naar het Motel (met beveiligde parking) in Lecce te rijden. Eind van de ochtend ga ik dus eerst even aan de kant om op het gemakje van het weer te genieten. Hoe verder naar het zuiden, hoe meer het zonnetje doorkomt, de lucht blauwer wordt, en hoe groener alles om je heen alweer wordt. De boertjes zijn allemaal alweer druk. Je zal bijna vergeten dat het gewoon 4 februari is!
En dan krijg ik tussen de middag telefoon. Het is Onno, een collega van de firma Maters. Onno verteld dat hij in Zuid Italië zit, in de hak. Hij is leeg, en kan pas de volgende middag helemaal onderin bij Lecce terugladen. Of ik misschien nog een goed
restaurant weet tussen Brindisi en Lecce, waar je goed kunt eten en veilig staat. Ja, dat weet ik wel! En ik leg Onno uit hoe je bij Motel Aloisi in Lecce komt. Dat je daar veilig staat, goed kunt eten, goed kunt douchen, en oh ja… Dat ik daar zelf vanavond ook heen ga! Normaal kom je helemaal in het zuiden weinig tot geen Hollanders meer tegen, dat er nu al 2 Hollandse auto’s tegelijk in dat hoekje zitten is al heel wat, en nou hebben we elkaar stomtoevallig nog gesproken ook, dus dat is wel ff leuk dat we elkaar vanavond treffen. Onno kan er begin van de middag natuurlijk al zijn. Ik vertel dat ik na de middag nog even ga lossen in Bari, en dat ik dan die kant op kom. Dat ik er begin van de avond wel ben dus. Dan zien we elkaar wel.
Als ik om 14.15 aankom bij Frigopuglia in Bari moet ik echter eerst nog maar ff wachten. Ze
hebben nog niet zo heel veel zin om te lossen. Na 3 kwartier mag ik dan toch de poort binnenkomen. Even achteruit de loods in, even lossen, en dan heb ik hem om 15.30 dan toch leeg! Op naar Lecce. 
Vanaf Bari is het altijd mooi rijden hier door de hak heen. Het is hier allemaal platteland. Er worden een boel gewassen verbouwd, en het zijn allemaal groente en fruit boertjes, wijngaarden, olijfbomen, het heeft hier altijd wel wat. En ik heb het vandaag toch gewoon alweer een graadje of 17 op de teller! Je wordt er echt weer helemaal vrolijk van! Vorige week stond ik nog op de ski’s, en nu is het hier begin februari gewoon al echt lente! Voor mijn gevoel dan hè… De Italianen hier lopen allemaal nog met een dikke winterjas, muts, sjaal, wanten etc. Die verklaren mij allemaal voor gek, als ze me in m’n T-shirtje zien! 
En om 18.15 arriveer ik dan bij het Motel in Lecce. De auto van Onno staat idd al op de parking, hij heeft het gevonden dus. Aangezien er verder weinig beweging is, ga ik er van uit dat hij of in de bar zit, of nog ff op z’n nest ligt. Ik wil toch nog ff lekker onder de douche door, dus dat ga ik eerst maar eens doen. Als ik bij de receptie kom krijg ik te horen dat de normale douche bezet is, maar dat ze nog wel een iets kleinere douche hebben. Nou, geen probleem. Maarre die ‘andere doucher’.. Is dat een Hollander? Ja, dat was wel een buitenlander.. Oke, dat
weet ik bij deze ook waar Onno uithangt! ’s Avonds aan tafel blijkt dat Onno morgen stomtoevallig ook bij dezelfde wijnboer moet gaan laden, als waar ik morgen moet laden. Alleen is zijn vracht pas morgenmiddag te laden, en mijn vracht morgenochtend. Onno maakt dus gelijk hier zijn 24 uur weekendrust maar. Dan heeft hij dat ook weer op orde. Het wordt een gezellige avond. En in de loop van de avond blijkt ook nog eens dat Onno vandaag om 0.00 jarig wordt… Dat moeten we uiteraard even afwachten, zodat we er op kunnen proosten!
donderdag
Onno kan op zijn verjaardag dan wel lekker uitslapen, ik wil toch een beetje op tijd naar die wijnboer toe. Ik ben namelijk nog een heel eind van huis! Om 7.30 verlaat ik dus zachtjes de parking van het Motel alweer. Ik moet laden in het dorpje Cellino san Marco. In dit dorp ben ik al eens eerder geweest. (week 44) Toen moest ik hier ook een paar pallets wijn laden. Ik moet nu niet bij dezelfde
klant zijn, maar ik heb toen de weg gevraagd bij een grote wijnboer, en als ik mij goed herinner, is dat de wijnboer waar ik nu moet laden! Ik hoef dus niet te zoeken, dat scheelt. Het is een hele bekende wijn’cantine’ waar ik hier moet laden, die een bijzonder goede wijn produceert http://www.cantineduepalme.it/ Het is ook een mooi 
bedrijf, alleen blijkt als ik hier om 8.15 aankom, mijn vracht nog niet helemaal klaar te zijn… Dat duurt nog wel een paar uur krijg ik te horen… Dat is ff een tegenvaller. Maar aan de andere kant, nou heb ik mooi wel ff tijd op door de shop te neuzen die ze hier hebben! Ze hebben hier ook gelijk verkoop rechtstreeks vanuit de fabriek. En ik koop dus even lekker wat uitstekende wijnen in hier! Ook Robbie geeft vanuit Zutphen zijn bestellingen door. En ik krijg nog een paar kalenders ook, daar kunnen we mooi een beetje mee pochen bij ‘de tandarts’!! Of niet dan, Robbie.. Intussen breng ik Bob van de radio.. (de Wereldomroep) van de verjaardag van Onno. Aangezien Onno een trouw luisteraar is, moeten ze hem vandaag ook maar even netjes feliciteren op de radio, en dat gebeurd uiteraard keurig!
En dan mag ik al met al om goed 10.00 toch voor de ramp. Het
laden gaat vlot achter elkaar door, totdat… ik nog 8 pallets moet. Ja, dat duurt nog even chauffeur… Want die zijn nog niet klaar! Maar er wordt aan gewerkt! Heel langzaam komt er nu af en toe weer een pallet uit de fabriek rollen. Maar goed uiteindelijk heb ik hem dan toch om 12.30 vol! En kan ik richting NL. Het is ook vandaag weer heerlijk lente weer. Maar ik zal toch maar eens zien, een mooi pokke eind weer richting het noorden te komen! Twee keer strak 4.5 uur rijden, met 1 keer 3 kwartier pauze ertussen is het maximale wat ik eruit halen. Dat gaan we maar doen ook dus.
En zo schuif ik ’s avonds om 21.30 aan tafel bij het restaurant in Riccione. Voor het mooie eigenlijk net een beetje aan de late kant, maar de vis smaakt me gelukkig toch nog prima.
vrijdag
Vandaag moet ik eigenlijk nog even een oplossing vinden voor een klein probleempje wat ik nog heb… Ik ben namelijk eigenlijk nog net een beetje te zwaar voor Oostenrijk… Nou was de bedoeling dat ik op de trein door Oostenrijk ga, maar ik ben maar net een klein beetje te zwaar, dus die trein wil ik eigenlijk een beetje vermijden. Het is vandaag vrijdag, dus er moeten Van Wieren auto’s zat hier in Noord Italië zitten, die vandaag vol komen, en weer ri. NL gaan. Als ik ’s morgens even contact heb met de planning in Emmeloord krijg ik te horen dat collega Hanzzz wel aardig bij mij in de buurt zit, dat die wel vlak achter mij aan komt. En die heeft eventueel nog wel een beetje ruimte over. Als ik daar dan een half palletje wijn van mij bij
in stapel, dan kan ik tenminste ook gewoon over de weg. Hoef ik niet op die trein! De planning vind het best, en we moeten het maar regelen onderweg.
Jammer genoeg zit Hanzzz nog wel een goed uur achter mij, dus het gaat me wel wat tijd kosten, maar toe maar. Geen trein! Ik spreek met Hanzzz af in de loop van de middag op Vipiteno. Onderweg maak ik op het gemakje een paar keer pauze. Als Hanzzz eenmaal ook op Vipiteno is, zetten we
de auto’s met de konten tegen elkaar, en laden we een half palletje wijn over. Nu moet ik volgens mij precies binnen de marges vallen in Oostenrijk. Als we hier druk mee bezig zijn, staat er ineens nog een Van Wieren naast ons… Collega Louis komt ook net op Vipiteno aan. We gaan allemaal nog even onder de douche door, doen een bakkie, en dan gaan we weer verder.
Op het Oostenrijkse Kufstein treffen we vervolgens collega’s Bouwhuus en Eelke ook nog eens bij de pomp! En zo rijden we op vrijdagavond met 5 Van Wieren auto’s achter elkaar Duitsland in. Mijn plan voor vanavond was de Griek op Eching. Dan zijn we mooi München maar voorbij, en als we dan morgen een beetje op tijd weer gaan rijden, zijn we in ieder geval al die akelige (ja, dat mag ik nou weer zeggen!) wintersporters mooi voor! Eelke, Bouwhuus en Hanzzz lijken dit een goed plan. Louis die heeft nog rijuren over, en heeft op Vipiteno al een hapje gegeten, die rijdt nog even verder dus.
Maar wij vinden om 21.00 met 4 enorme Van Wieren combinaties een plekje op Eching, en het wordt een gezellige avond bij de Griek!
zaterdag
Toch allemaal een beetje op tijd het mandje in natuurlijk, want we willen vandaag om 6.00 weer rollende zijn. Het is een beetje een bonte verzameling, dit Van Wieren konvooi vandaag. Eelke springt namelijk een beetje uit de ban… Het zijn namelijk geen 4 strakke Van Wieren trailers achter elkaar… Eelke heeft er een koeler achter van Mulder - De Vries, uit Urk! En voor er allemaal verhalen de rondte doen… Nee, Van Wieren heeft Mulder – De Vries niet overgenomen. Het was deze week gewoon zo druk met werk voor de koelers, (ja ja, het is crisis! Recessie..) dat
Van Wieren 2 koelers bij heeft moeten huren. En aangezien Mulder – De Vries wel wat trailers stil had staan, waren er deze week 2 Van Wieren auto’s onderweg door Italië met een Mulder – De Vries trailer erachter! Ach ja, zo komen die trailers ook nog eens! ;-)
Zo mooi een beetje kletsend met z’n 4-en schiet de dag lekker op. Na 4 uur en ’n kwartier maken we even pauze op Weiskirchen. Waar Eelke ons allemaal trakteert op een vers gebakken eitje! Wat hebben we het mooi, niet?! Dan moeten we bij Apeldoorn nog eens de verplichte 3 kwartier rust op de schijf zetten, en rollen we uiteindelijk om 17.30 met z’n 4-en Emmeloord weer binnen. Nog even tanken, omkoppelen en dan is het weekend!!
Gistermiddag weer thuis gekomen van het weekje ‘heftig’ wintersporten. En dat gewoon met mien eigen Seat, en niet eens met de gipsvlucht! Naast een enorme blaar, en een paar dagen flink spierpijn… Ben ik er zonder schade vanaf gekomen. En nu maar gauw weer gewoon aan het werk! Eerst maar eens ff ’n poosje sturen, kunnen de spiertjes weer even een beetje tot rust komen.. Gister dus (mooi voor de drukte van alle andere wintersporters!) het hele eind terug gekomen, en vandaag ga ik dat hele zelfde stuk maar weer die kant op! Ik hoef niet zo heel vroeg te vertrekken. In principe hoef ik dinsdagmorgen pas te beginnen met lossen in Verona. Maar aangezien ik weet dat deze klant ’s avonds ook nog wel eens wil lossen, en het eigenlijk voor m’n rit toch net even wat beter uitkomt, als ik deze maandag nog even los, wil ik om ’n uur of 16.00 rijden.
Alleen wacht mij nog een kleine onaangename verrassing als ik bij m’n auto kom… Hebben ze in mijn vorige vakantie de hele zijkant van mijn auto in elkaar gereden, nu zie ik dat de hele rechter
voorhoek in elkaar zit! What the f#ck is hier gebeurd?! De tranen schieten je werkelijk in de ogen… Het blijkt dat iemand van de werkplaats even vakkundig de servicebus achteruit bij mij in de cabine heeft geramd… Nou zit een ongeluk in een klein hoekje, en kan er natuurlijk altijd wat gebeuren. Maar nou ben je zelf altijd zo zuinig op je auto, en gaat het al 775.000 km zonder schade, en dan is dit al de zoveelste keer dat er in mijn vakantie schade aan mijn auto is! Dan zakt je de moed toch echt even in de schoenen, hier op de zondag… En iedere keer net te weinig schade om alles te vervangen. Het wordt dus weer wat opgelapt, en ik blijf er dag in, dag uit, week in, week uit tegenaan kijken… Laten we het heel voorzichtig samenvatten…; Niet echt een lekker begin dus!
En zo is het toch al wat later dan gepland dat ik uit Emmeloord weg rijdt, maar om 16.30 gaat het dan toch maar weer gebeuren. Ik rijd in 4 uur en een kwartier naar Limburg Lahn. Ik had gister in de supermarkt al even een maaltijdsalade gehaald, die ik hier om 20.45 maar even oppeuzel. Dan na de verplichte 3 kwartier pauze ga ik weer verder. (daar hadden we trouwens gister in de personenauto totaal geen last van! Blijft toch vreemd hè, dat ieder automobilist in de personenauto maar gewoon raak mag rijden. In principe gewoon 24 uur aan 1 stuk door mag rijden, en dat wij aan zo ontzettend veel en strakke en strenge regels gebonden zijn!) Om 0.15 besluit ik dat het wel weer mooi is geweest voor zo’n 1e dagje weer. En zet ik hem bij het autohof op Geiselwind aan de kant.maandag
Als de 9 rusturen er weer opzitten ga ik om 9.15 weer verder. Als je dan na zo’n 1e nacht weer gewoon wakker wordt in de auto, en de dag weer ‘gewoon’ onderweg begint, zit je ook eigenlijk gelijk weer in het ‘normale’ ritme, en ben je de vakantie ook eigenlijk gelijk weer vergeten. Begin van de middag gooi ik de tanks weer even vol op het Oostenrijkse Kufstein, en dan ga ik even ’n half uurtje lekker onder de douche door bij de pomp ‘Weer’. En zo sta je ineens weer tussen de bergen, waar ik vorige week nog heftig vanaf roetsjte! Alleen is het nu weer gewoon werk..
Dan gaat het in 1 ruk naar Nogarole Rocca. Ik had hier eigenlijk om een uur of 6 willen zijn vanavond, maar door het toch iets latere vertrek gister is het toch allemaal iets later dan
gepland. Gelukkig ben ik al wel vast aangemeld hier bij de SVAT. Om 18.45 rijd ik de dam op. Ik moet hier 1 pallet lossen, en 2 doosjes. De pallet levert niet zoveel problemen op, maar de 2 doosjes roepen weer een boel vraagtekens op… Als ik uitleg dat dit 2 monsterdoosjes zijn, voor een beurs over 2 weken in Rimini, wordt het al iets duidelijker, maar ze kunnen er eerst niets over vinden in de administratie…. Het zijn ook altijd van die helder lichten hier.. Nou moet er natuurlijk weer een boel heen en weer gebeld worden, en uiteindelijk blijkt het dan toch allemaal te kloppen, en mag ik lossen. Al met al heeft dat ene palletje en die 2 doosjes me hier toch weer anderhalf uur gekost… Maar goed ik ben het toch maar kwijt, en de opzet is dus toch weer geslaagd. Nou was mijn plan, om toch hier in Nogarole Rocca te blijven, en naar het restaurant hier te gaan.Het restaurant hier heb ik al eens over verteld. Het restaurant zit in het dorpje zelf. Eerder was hier een kleine parking bij, maar die is helaas gesloten. Nu parkeer je buiten het dorp, en dan komt de eigenaar van het restaurant je altijd met de personenauto ophalen. In de personenauto begint hij al; Stond jij net te lossen bij de SVAT? Ik zeg ‘ja, dat klopt’ Ja, zegt hij, ik zag je auto namelijk al staan, daar voor het dock. Ben je vandaag maar de enige Van Wieren hier?? Normaal zijn jullie altijd wel met een paar man! Ik vertel dat het nog vroeg in de week is, en dat de rest in de loop van de week nog wel langs komt! Het eten smaakt vanavond na 2 weekjes niet in Italië geweest te zijn toch wel weer erg lekker hoor! En ook het wijntje glijd er best in!
dinsdag
Het grote voordeel dat ik toch gister hier alvast gelost heb, is dat ik nu zelf kan bepalen hoe laat ik hier weg rijd. Als ik vanmorgen nog had moeten lossen, had ik me pas om een uur of half 9 kunnen aanmelden, en dan was het gauw een uur of 10 / 11 geweest dat ik hier weg rijd, en dan had ik voor de middag verder niets meer gedaan. Nu rijd ik hier om 7.15 weg, en ga ik nog ff lekker 2 klantjes lossen voor de middag! Kijk, dat scheelt toch alweer een halve dag!
Nu sta ik om 9.15 net achter Bologna al bij de firma Asca voor de poort. Hier gaan er 5 palletjes vis uit. Als ik net voor de ramp sta,
komt er ook net een auto van de firma Maters aanrijden. Ook hij moet hier even ’n paar palletjes vis lossen. Ik heb ze er binnen een half uurtje uit, even ’n praatje met de collega van Maters, en dan ga ik om 9.45 weer verder. Mijn volgende klant zit in Ravenna. Ravenna is een grote havenstad. Hier moet ik 2 pallets vis lossen bij een bedrijf dat in scheepsbevoorrading doet. Om 11.15 rijd ik de poort in, en om 11.45 ben ik ook hier weer klaar. Dit loopt hartstikke best vandaag!
Ik hobbel nu mooi op het gemakje binnendoor verder naar Rimini. Hier doe ik bij het restaurant bij Rimini nord eerst maar eens even een bakkie. Om 13.15 ben ik dan bij mijn biologische vrienden in Santarcangelo. Hier los ik 8 pallets diepgevroren biologische groenten. Het lossen is zoals altijd zo gebeurd. Alleen moet alles nu nog even uitgezocht worden en nauwkeurig nageteld worden. Even tellen hoeveel doosjes uien, hoeveel wortelen, hoeveel paprika 
rood, hoeveel paprika groen, hoeveel courgette, hoeveel spinazie, hoeveel … etc. etc. Maar om 14.00 blijkt zoals altijd alles weer te kloppen, schudden we de hand, en ga ik weer op pad.Nog 1 klant op mijn planning staan vandaag! Mijn volgende klant zit in Controguerra, verder langs de Adriatische kust naar beneden, thv Ascoli Piceno. Hier kom ik eind van de middag aan. Ook hier gaat het gemoedelijk, en ben ik mijn 4 pallets vis vlot kwijt. Nog even een kleine pauze
bij een pomp, en dan bereik ik om 19.30 het geplande einddoel van vandaag. Motel Boston in Silvi Marina, bij Pescara nord. Als ik de parking opdraai zie ik de 2 oude mannetjes (60, of misschien wel 70+) die hier als parkeerwacht fungeren al hevig en druk aan het 
gebaren en zwaaien en drukte maken. Of ik blijf slapen en hoe laat ik weg wil, dan hoe ik rond moet rijden, en uiteindelijk krijg ik een keurig plaatsje toegewezen van de ‘opa’s’. Er staat ook al een combi van Van Maanen (huif) uit Barneveld op de parking. Het blijkt Ruud, met wie ik al eens vaker heb zitten eten in Italië. En we laten ons de vismaaltijd vanavond best smaken! Altijd goed, hier langs de Adriatische kust.
woensdag’s Morgens even fris wassen, en dan doe ik in het barretje naast het Motel nog even een cappuccino, en dan ga ik om 7.30 maar weer wat doen. Vanaf hier is het een uurtje naar m’n 1e
klant voor vandaag. Deze klant zit vanaf onder Pescara net even iets het binnenland in. Hier gaan om 8.30 de 3 pallets Hollandse visjes ook achter elkaar de auto uit, het magazijn in. En om 9.00 is hier ook alles weer naar tevredenheid afgewerkt. Ik heb even een paar filmpjes gemaakt van hoe je vanaf deze klant weer richting de snelweg rijdt, zodat je daar ook eens een beeld van hebt, hoe dat eruit ziet. Het was helaas wel heel erg grauw weer… Er komen wel palmbomen voorbij, maar een echt zomers gevoel krijg je er niet bij hoor! Ik zal in de zomer hier ook nog wel eens wat beelden van maken, dan zijn namelijk alle wijngaarden waar je doorheen rijdt prachtig groen, en is het dus al een heel wat vrolijker beeld!Eenmaal terug op de snelweg gaat de neus weer verder richting het zuiden. Verder richting de
hak van de laars. Ik heb nog 1 klant te lossen, en deze zit in Bari. Ik krijg intussen ook bericht vanuit Holland over de terugvracht. Ik kan morgen vlakbij Lecce (helemaal onderin de hak) een volle vracht wijn terugladen voor Nederland. Kijk, daar is niks mis mee! Dan is de druk voor vandaag ook wel wat van de ketel. Dan heb ik verder de hele dag om na de middag nog even in Bari te lossen, en naar het Motel (met beveiligde parking) in Lecce te rijden. Eind van de ochtend ga ik dus eerst even aan de kant om op het gemakje van het weer te genieten. Hoe verder naar het zuiden, hoe meer het zonnetje doorkomt, de lucht blauwer wordt, en hoe groener alles om je heen alweer wordt. De boertjes zijn allemaal alweer druk. Je zal bijna vergeten dat het gewoon 4 februari is!
En dan krijg ik tussen de middag telefoon. Het is Onno, een collega van de firma Maters. Onno verteld dat hij in Zuid Italië zit, in de hak. Hij is leeg, en kan pas de volgende middag helemaal onderin bij Lecce terugladen. Of ik misschien nog een goed
restaurant weet tussen Brindisi en Lecce, waar je goed kunt eten en veilig staat. Ja, dat weet ik wel! En ik leg Onno uit hoe je bij Motel Aloisi in Lecce komt. Dat je daar veilig staat, goed kunt eten, goed kunt douchen, en oh ja… Dat ik daar zelf vanavond ook heen ga! Normaal kom je helemaal in het zuiden weinig tot geen Hollanders meer tegen, dat er nu al 2 Hollandse auto’s tegelijk in dat hoekje zitten is al heel wat, en nou hebben we elkaar stomtoevallig nog gesproken ook, dus dat is wel ff leuk dat we elkaar vanavond treffen. Onno kan er begin van de middag natuurlijk al zijn. Ik vertel dat ik na de middag nog even ga lossen in Bari, en dat ik dan die kant op kom. Dat ik er begin van de avond wel ben dus. Dan zien we elkaar wel.Als ik om 14.15 aankom bij Frigopuglia in Bari moet ik echter eerst nog maar ff wachten. Ze
hebben nog niet zo heel veel zin om te lossen. Na 3 kwartier mag ik dan toch de poort binnenkomen. Even achteruit de loods in, even lossen, en dan heb ik hem om 15.30 dan toch leeg! Op naar Lecce. 
Vanaf Bari is het altijd mooi rijden hier door de hak heen. Het is hier allemaal platteland. Er worden een boel gewassen verbouwd, en het zijn allemaal groente en fruit boertjes, wijngaarden, olijfbomen, het heeft hier altijd wel wat. En ik heb het vandaag toch gewoon alweer een graadje of 17 op de teller! Je wordt er echt weer helemaal vrolijk van! Vorige week stond ik nog op de ski’s, en nu is het hier begin februari gewoon al echt lente! Voor mijn gevoel dan hè… De Italianen hier lopen allemaal nog met een dikke winterjas, muts, sjaal, wanten etc. Die verklaren mij allemaal voor gek, als ze me in m’n T-shirtje zien! 
En om 18.15 arriveer ik dan bij het Motel in Lecce. De auto van Onno staat idd al op de parking, hij heeft het gevonden dus. Aangezien er verder weinig beweging is, ga ik er van uit dat hij of in de bar zit, of nog ff op z’n nest ligt. Ik wil toch nog ff lekker onder de douche door, dus dat ga ik eerst maar eens doen. Als ik bij de receptie kom krijg ik te horen dat de normale douche bezet is, maar dat ze nog wel een iets kleinere douche hebben. Nou, geen probleem. Maarre die ‘andere doucher’.. Is dat een Hollander? Ja, dat was wel een buitenlander.. Oke, dat
weet ik bij deze ook waar Onno uithangt! ’s Avonds aan tafel blijkt dat Onno morgen stomtoevallig ook bij dezelfde wijnboer moet gaan laden, als waar ik morgen moet laden. Alleen is zijn vracht pas morgenmiddag te laden, en mijn vracht morgenochtend. Onno maakt dus gelijk hier zijn 24 uur weekendrust maar. Dan heeft hij dat ook weer op orde. Het wordt een gezellige avond. En in de loop van de avond blijkt ook nog eens dat Onno vandaag om 0.00 jarig wordt… Dat moeten we uiteraard even afwachten, zodat we er op kunnen proosten!
donderdagOnno kan op zijn verjaardag dan wel lekker uitslapen, ik wil toch een beetje op tijd naar die wijnboer toe. Ik ben namelijk nog een heel eind van huis! Om 7.30 verlaat ik dus zachtjes de parking van het Motel alweer. Ik moet laden in het dorpje Cellino san Marco. In dit dorp ben ik al eens eerder geweest. (week 44) Toen moest ik hier ook een paar pallets wijn laden. Ik moet nu niet bij dezelfde
klant zijn, maar ik heb toen de weg gevraagd bij een grote wijnboer, en als ik mij goed herinner, is dat de wijnboer waar ik nu moet laden! Ik hoef dus niet te zoeken, dat scheelt. Het is een hele bekende wijn’cantine’ waar ik hier moet laden, die een bijzonder goede wijn produceert http://www.cantineduepalme.it/ Het is ook een mooi 
bedrijf, alleen blijkt als ik hier om 8.15 aankom, mijn vracht nog niet helemaal klaar te zijn… Dat duurt nog wel een paar uur krijg ik te horen… Dat is ff een tegenvaller. Maar aan de andere kant, nou heb ik mooi wel ff tijd op door de shop te neuzen die ze hier hebben! Ze hebben hier ook gelijk verkoop rechtstreeks vanuit de fabriek. En ik koop dus even lekker wat uitstekende wijnen in hier! Ook Robbie geeft vanuit Zutphen zijn bestellingen door. En ik krijg nog een paar kalenders ook, daar kunnen we mooi een beetje mee pochen bij ‘de tandarts’!! Of niet dan, Robbie.. Intussen breng ik Bob van de radio.. (de Wereldomroep) van de verjaardag van Onno. Aangezien Onno een trouw luisteraar is, moeten ze hem vandaag ook maar even netjes feliciteren op de radio, en dat gebeurd uiteraard keurig!
En dan mag ik al met al om goed 10.00 toch voor de ramp. Het
laden gaat vlot achter elkaar door, totdat… ik nog 8 pallets moet. Ja, dat duurt nog even chauffeur… Want die zijn nog niet klaar! Maar er wordt aan gewerkt! Heel langzaam komt er nu af en toe weer een pallet uit de fabriek rollen. Maar goed uiteindelijk heb ik hem dan toch om 12.30 vol! En kan ik richting NL. Het is ook vandaag weer heerlijk lente weer. Maar ik zal toch maar eens zien, een mooi pokke eind weer richting het noorden te komen! Twee keer strak 4.5 uur rijden, met 1 keer 3 kwartier pauze ertussen is het maximale wat ik eruit halen. Dat gaan we maar doen ook dus.
En zo schuif ik ’s avonds om 21.30 aan tafel bij het restaurant in Riccione. Voor het mooie eigenlijk net een beetje aan de late kant, maar de vis smaakt me gelukkig toch nog prima.vrijdag
Vandaag moet ik eigenlijk nog even een oplossing vinden voor een klein probleempje wat ik nog heb… Ik ben namelijk eigenlijk nog net een beetje te zwaar voor Oostenrijk… Nou was de bedoeling dat ik op de trein door Oostenrijk ga, maar ik ben maar net een klein beetje te zwaar, dus die trein wil ik eigenlijk een beetje vermijden. Het is vandaag vrijdag, dus er moeten Van Wieren auto’s zat hier in Noord Italië zitten, die vandaag vol komen, en weer ri. NL gaan. Als ik ’s morgens even contact heb met de planning in Emmeloord krijg ik te horen dat collega Hanzzz wel aardig bij mij in de buurt zit, dat die wel vlak achter mij aan komt. En die heeft eventueel nog wel een beetje ruimte over. Als ik daar dan een half palletje wijn van mij bij
in stapel, dan kan ik tenminste ook gewoon over de weg. Hoef ik niet op die trein! De planning vind het best, en we moeten het maar regelen onderweg.Jammer genoeg zit Hanzzz nog wel een goed uur achter mij, dus het gaat me wel wat tijd kosten, maar toe maar. Geen trein! Ik spreek met Hanzzz af in de loop van de middag op Vipiteno. Onderweg maak ik op het gemakje een paar keer pauze. Als Hanzzz eenmaal ook op Vipiteno is, zetten we
de auto’s met de konten tegen elkaar, en laden we een half palletje wijn over. Nu moet ik volgens mij precies binnen de marges vallen in Oostenrijk. Als we hier druk mee bezig zijn, staat er ineens nog een Van Wieren naast ons… Collega Louis komt ook net op Vipiteno aan. We gaan allemaal nog even onder de douche door, doen een bakkie, en dan gaan we weer verder.Op het Oostenrijkse Kufstein treffen we vervolgens collega’s Bouwhuus en Eelke ook nog eens bij de pomp! En zo rijden we op vrijdagavond met 5 Van Wieren auto’s achter elkaar Duitsland in. Mijn plan voor vanavond was de Griek op Eching. Dan zijn we mooi München maar voorbij, en als we dan morgen een beetje op tijd weer gaan rijden, zijn we in ieder geval al die akelige (ja, dat mag ik nou weer zeggen!) wintersporters mooi voor! Eelke, Bouwhuus en Hanzzz lijken dit een goed plan. Louis die heeft nog rijuren over, en heeft op Vipiteno al een hapje gegeten, die rijdt nog even verder dus.
Maar wij vinden om 21.00 met 4 enorme Van Wieren combinaties een plekje op Eching, en het wordt een gezellige avond bij de Griek!
zaterdagToch allemaal een beetje op tijd het mandje in natuurlijk, want we willen vandaag om 6.00 weer rollende zijn. Het is een beetje een bonte verzameling, dit Van Wieren konvooi vandaag. Eelke springt namelijk een beetje uit de ban… Het zijn namelijk geen 4 strakke Van Wieren trailers achter elkaar… Eelke heeft er een koeler achter van Mulder - De Vries, uit Urk! En voor er allemaal verhalen de rondte doen… Nee, Van Wieren heeft Mulder – De Vries niet overgenomen. Het was deze week gewoon zo druk met werk voor de koelers, (ja ja, het is crisis! Recessie..) dat
Van Wieren 2 koelers bij heeft moeten huren. En aangezien Mulder – De Vries wel wat trailers stil had staan, waren er deze week 2 Van Wieren auto’s onderweg door Italië met een Mulder – De Vries trailer erachter! Ach ja, zo komen die trailers ook nog eens! ;-)
Zo mooi een beetje kletsend met z’n 4-en schiet de dag lekker op. Na 4 uur en ’n kwartier maken we even pauze op Weiskirchen. Waar Eelke ons allemaal trakteert op een vers gebakken eitje! Wat hebben we het mooi, niet?! Dan moeten we bij Apeldoorn nog eens de verplichte 3 kwartier rust op de schijf zetten, en rollen we uiteindelijk om 17.30 met z’n 4-en Emmeloord weer binnen. Nog even tanken, omkoppelen en dan is het weekend!!
1 opmerking:
Auto Huren Luchthaven Luchthaven Bari (BRI)
Een reactie posten