zondag
Na afgelopen week met die feestdagen even lekker een paar dagen thuis te zijn geweest, heb ik vrijdag alweer een rondje NL gedaan om export af te halen voor Italie. Vrijdagavond met een paar collega's op Urk alles weer herverdeeld, en toen stond de koets alweer start-klaar. Zaterdag een dagje weekend met 's avonds nog ff een gezellig borreltje als afsluiter. En dan gaat zondagmorgen om 7.15 het tasje weer de auto in, en worden de 'motori' weer gestart. Ik heb deze week een bijrijder mee. Daniel die zaterdags bij ons helpt met overladen, wil later ook chauffeur worden, en wilde dolgraag een keer een ritje mee naar Italie.
Ik zou deze week eigenlijk compleet lossen in Napoli, maar omdat amigo Rob dit weekend eigenlijk op tijd thuis moet zijn, hebben we onderling maar geruild van trailer/rit. Het wordt dus nu voor mij een adresje of 6 tot bij Vibo Valentia. Beide ritten moeten vanwege het gewicht via Frankrijk op, dus om 7.30 tanken Rob & ik de koelers af, en gaan dan die kant maar op. Rob heeft een nieuwe auto gekregen, en aangezien wij vanavond toch bij 'Eric' (restaurant Le Mistral) aan tafel willen schuiven passen we even 'de grote wissel-truc' toe, en zo is deze nieuwe auto 'kaart-technisch' i.i.g. goed ingereden! ;-)
In de belgische ardennen maken we onze eerste pauze. Alle wielen van de trailer die ik erachter heb zijn er af geweest, dus deze trekken we allemaal maar even na. Na dit stukje 'fitness' zoeken we een picknick-tafel op en doen we in het zonnetje een bakkie en een broodje. Nog even de tanks vullen met 'goedkope' diesel in Luxemburg, en nog een picknick in Frankrijk, en dan zetten we hem om 20.45 op de parking bij 'Eric'. Normaal is het hier op zondagavond aardig druk met bekenden, maar vandaag zijn Rob & ik de enigen. Maar goed, daar smaakt het niet minder om! En we zoeken voldaan de cabines weer op.
Een bakkie koffie, en we gaan maar weer 'een stukkie doen'. Ik heb gister mijn bijrijder benoemd tot 'hoofd catering'.. Dus een beetje koffie zetten, een broodje smeren voor Niels, en zo gaan we ri. de alpen. Het is prachtig weer, en het wordt weer steeds bergachtiger. Een beetje ouwehoeren over de bak, genieten van de omgeving, de bergen, en dan... Wordt Niels er weer tussenuit gepikt door de franse douane.. Aan de kant, en controle. Uiteraard alles netjes in orde, en dan kan ook ik beginnen aan de klim naar de Mont Blanc. Het is prachtig rijden natuurlijk, en Daniel kijkt zijn ogen uit. Boven aan de Mont Blanc moeten we ff een half uurtje wachten op begeleiding, en dan gaan we weer met 6 koelers in colonne, onder begeleiding de tunnel door, italie in. Op het italiaanse Aosta maken we even de verplichte 3 kwartier rust. En dan tokkelen we mooi op het gemakje in het zonnetje het noord-italiaanse land door. En zo staan we 's avonds binnen de uren alweer op tijd bij het Restaurant op Modena Sud. Dit restaurant was eerder altijd een heel klein oud gammel kroegje, met een piep-klein stampvol barretje, en een eet-gedeelte waar je door de kieren in de muren naar buiten kon kijken. Prachtig! Maar een goed jaar geleden hebben ze hier een gloed-nieuw groot modern restaurant gebouwd. We gaan onder de nette nieuwe douches door, en dan aan tafel. Het eten is heerlijk, en het restaurant prachtig, maar toch is het jammer dat de sfeer van het oude kroegje weg is... Dat had toch echt wat.
Vandaag beginnen we te lossen, en ik wil toch eigenlijk wel graag wat doen vandaag, dus op tijd bij m'n 1e klant staan. Voor dag en dauw staan we ons dan ook al naast de auto te wassen onder de jerrycan. We rijden nog een heel klein stukje op met Rob waarna hij de appenijnen in duikt, en wij de adriatische kust opzoeken. Mijn 1e klantje zit in Cattolica, net onder Rimini. Bij deze man ben ik ooit al een keer geweest, dus hier rij ik ook zo heen. Ik hoef hier maar 1 pallet te lossen, en dat gaat vandaag aardig vlot. Dat komt goed uit, want mijn volgende klant zit bij Ascoli Piceno, en die wil ik er ook nog voor de middag uit hebben. Het is hier altijd mooi rijden, zo met uitzicht over de adriatische zee. Net voor de middag ben ik bij Ascoli, deze klant is aan het bouwen, en ik kan nu niet bij hem op het terrein komen. Maar even op straat lossen dus. De man heeft wat moeite om met zijn heftruck de drempel over te komen, maar uiteindelijk staan zijn 2 palletten ook op straat. Mijn volgende klant zit in Rome, dus we steken het land dwars over. Dit doe ik van Pesaro over de Gran Sasso (het hoogste gebergte van de italiaanse appenijnen) Het beestje moet er best aan trekken, want ik ben nog aardig aan het gewicht, maar wat zijn de uitzichten weer geweldig! Het klantje in Rome werkt alleen 's morgens. Aangezien ik hier verder geen tijd kan verspelen, los ik deze 2 palletten eind vd middag bij het magazijn van de SVAT in Paliano (tussen Rome & Frosinone) Dit gaat mooi vlot, en daar komt ook mijn vriendje de bedrijfs-hond alweer aangesprint. Deze krijgt hier van mij altijd een plakje worst, of een crackertje, of een koekje. Deze verplichting ook weer voldaan. Nog een bakkie in het barretje verderop, en dan op ri. Napels, naar het bewaakte restaurant op Capua. Hier staat amigo Rob ook al. Even onder de douche door, de bewaker 'pistolen paultje' 2 euro in zijn hand duwen, en dan lekker eten.
We eten vanavond met nog een hollandse collega uit het zuiden van het land. Deze heeft zijn zoontje 'willem' mee. Een heel verlegen, leuk, schichtig ventje. En na het eten durft hij het bijna niet te vragen... Maar of hij ook wel even in de 'scania' mag zitten.. (papa heeft een daf) Papa maakt wat foto's van de kleine Willem achter het grote stuur van de scania. Het mannetje glundert van oor tot oor! Prachtig. Mijn bijrijder zijn ogen vallen ook haast dicht, dus die gaat ook te bed. Rob en ik vergaderen nog even stilletjes door naast de auto, en vinden het dan ook weer mooi geweest.
We eten vanavond met nog een hollandse collega uit het zuiden van het land. Deze heeft zijn zoontje 'willem' mee. Een heel verlegen, leuk, schichtig ventje. En na het eten durft hij het bijna niet te vragen... Maar of hij ook wel even in de 'scania' mag zitten.. (papa heeft een daf) Papa maakt wat foto's van de kleine Willem achter het grote stuur van de scania. Het mannetje glundert van oor tot oor! Prachtig. Mijn bijrijder zijn ogen vallen ook haast dicht, dus die gaat ook te bed. Rob en ik vergaderen nog even stilletjes door naast de auto, en vinden het dan ook weer mooi geweest.
Mijn 1e klant voor vandaag hier bij Napoli zit langs een grote drukke 4-baansweg in 1 van de zeer, zeer criminele hoekjes bij Napels. Je kan hier niet echt lekker bij het bedrijfje zelf komen. Meestal los ik hier maar 2 of 3 pallets. En dan laat ik de auto langs de weg staan, dan komt hij met de heftruck mee, en lossen we gewoon op straat. Maar vandaag heb ik wel 18 palletten voor hem, dus dat gaat 'm niet helemaal worden.. Ik wil daarom vandaag vroeg bij hem zijn. Mijn plan is dan om (voor de drukte..) vanaf de rotonde een paar 100 mtr over de 4-baansweg te gaan spook-rijden. Zodat ik op 'de goede kant' achteruit bij hem het kleine smalle doodlopende steegje in kan steken. Op zich een goed plan, maar het is al hartstikke druk, en alles staat al hartstikke vast. Dat gaat dus met geen mogelijkheid lukken om vanaf de rotonde de 'verkeerde' uitgang te nemen. Dan maar 'normaal' het blokje om, en vooruit het steegje in. Zien we straks wel weer verder.. Na wat napolitaanse toestanden met wat heen en weer gepraat, gescheld, gelach, geruzie, een slokje espresso, weer wat vergader, nog ff wachten, een doosje voor controle, nog wat armani-pakken die zich ermee komen bemoeien, nog wat vergader enz... Gaat het lossen uiteindelijk toch best nog vlot! En nu... Achteruit het smalle duistere steegje uit, en achteruit op de blinde kant de drukke 4-baansweg op! Gelukkig zijn de napolitanen een heel geduldig volkje... Dus na 6 auto's die zich nog net even achter mij langs tussen de kleinste gaatjes doorwurmen, 4 auto's die zich eigenlijk het liefste onder mijn trailer doorwringen en 5 auto's die op een haar na langs mijn voor-bumper schampen (en dan noemen we het ge-toeter maar ff niet..) Sta ik weer op straat, op naar de volgende klant!
Mijn volgende klant zit ook hier bij Napels, in Nola, net even aan de andere kant van de vulkaan de Vesuvius. Hier gaat het vandaag ook mooi vlot, en ik ben weer 6 pallets lichter. Voor mijn laatste klant moet ik nog weer een aardig eindje sturen. Deze zit namelijk tussen Cosenza & Vibo Valentia. Maar nu ik voor de middag Napels alweer achter mij laat, ga ik die er vandaag nog uitkrijgen ook! De wegen hier helemaal in het zuiden zijn niet al te best, en je stuitert en klapt alle kanten op. Maar dat deert mijn bijrijder niet echt.. Hij zit mooi te slapen in de stoel. Alweer! :-) Een indrukwekkend stuk Italie hier, maar hoe diep ook, de gaten in de weg, z'n hoofd valt een keer van links naar recht, en weer terug. Maar hij slaapt mooi door. Eind van de middag ben ik in Nocera Terinese. Hier los ik gewoon bij een winkeltje, even achteruit het steegje in, en op het achter-plaatsje gaan mijn laatste palletten eruit. Leeg maar weer! Het is weer heel best gelopen. Even telefoneren met Emmeloord. Ik mag morgen langs de adriatische kust langzaam omhoog weer van alles gaan laden. Ik kan hem nog ff een mooie schop geven dus. Ik steek over van Sibari naar Taranto. Langs de Ionische kust, het is weer mooi rijden! Wat hebben we het soms mooi he.. En 's avonds om een uur of half 9 draai ik de parking op van Ristorante Sala Azzurra net boven Taranto.
's Morgens om 5 uur staan we ons weer te wassen, het gas gaat er weer op! Mijn 1e klusje ga ik laden bij Pescara, en dat wil ik er eigenlijk voor de middag in hebben. Met prachtige uitzichten over de adriatische zee stomen we op naar boven. Na even de weg gevraagd te hebben aan 2 enorm stoer kijkende h#m#'s (?!) van de carabinieri, sta ik om 10.15 bij het bedrijf op de stoep. Oh, eh laden voor Holland?? Tja... dat is nog niet helemaal klaar... Natuurlijk! Nou, rap aan het werk dan Mario! Want om 12.00 rijd Niels weg. Met of zonder palletten. Ja ja, met een half uurtje is het klaar. Nou, het wordt een italiaans half uurtje (die duren iets langer...) Maar om 12.30 rijd ik weg, met palletten en papieren. Mijn volgende adresje is in Castelfidardo, vlak naast het bedevaartsoord Loreto. Halverwege de middag ben ik hier. Het is een gigantisch bedrijf, maar ik heb mijn spullen er toch met een uurtje in. En maar weer verder langs de 'adriatica'. Het blijft mooi hier! Dit vind ik toch echt altijd 1 van de mooiste hoekjes van Italie. We gaan bij Riccione nog even onder de douche door, en dan zet ik hem 's avonds om 20.00 op de parking bij Paradiso (tussen Bologna & Modena)
vrijdag
We beginnen de dag maar weer met een cappucino aan de bar. Ik moet nu vlees gaan laden bij Reggio Emilia de binnenwereld in. Dat moet allemaal niet zo'n probleem zijn.. Na 2x een bord 'verboden voor vrachtverkeer' en vervolgens een bord 'nu zou ik met de vrachtauto toch echt niet verder gaan'... en nog een bord 'als je nu nog verdergaat met de vrachtauto ben je hartstikke gek' heb ik toch het goede straatje gevonden! Wel smal hier... Nu het bedrijfje nog ff. Ik moet of rechts of links het straatje op. Ik kies rechts, links lijkt me wel heel smal. Shit, dit wordt ook erg smal, en smaller.. Hier is het niet! Maar voor ik op dit dijkje eens kan draaien met het hele circus... Kortom: 12km later ben ik weer terug bij de 1e kruising. Dan toch de andere kant maar op proberen. Nou, hier zit gelijk een splitsing. Ik heb de keuze: of een bocht naar rechts (die niet te nemen is met een vrachtauto..) of een zandpad op, wat nog smaller is.. Maar ff vragen. Nee, hier kan je absoluut niet verder hoor met de vrachtauto, het wordt alleen nog maar smaller! Dan maar achteruit over het dijkje een paar honderd meter terug. Na wat omzwervingen kom ik toch weer bij het smalle pad uit. Toch nog maar eens vragen bij een wijn-boertje verderop. Jazeker dat bedrijf kennen we. Maarre.. We weten niet of je daar wel kan komen met zo'n grote auto... Maar je moet naar die splitsing, en dan toch het zandpad op... en dan ga je over een smal klein bruggetje, en dan een bocht naar rechts een ander nog smaller zandpad op. Nou dat bochtje was vanaf die kant niet te maken dus.. Verderop maar weer draaien, en vanaf die kant kan het net. Dan het land in, en dan krijg je nog 1 keer een 'nog smaller' zandpad linksaf, en daar moet je op! En dan alsmaar doorrijden, en dan kom je nog 1 bedrijfje tegen. En daar moet jij zijn! Ja ja, wat hebben we het mooi niet! Ik laad hier bevroren vlees voor Hong Kong! Delen varken, waarvan ik het niet zou aandurven om er van te gaan eten..
Maar goed, ik draai de neus weer ri. Holland! Dat is niet verkeerd, zaterdagavond is m'n moeder jarig, dus kan ik daar ook gewoon nog even op verjaardag. Maarrrrr..... 12.00 uur, telefoon. Ja, waar ben je? Nou, ik rij bij Rovereto... Oh, eh kan jij nog naar San Pietro?? Nou, nee. Dan moet ik weer helemaal terug! Ja, shit.. Eh, nou het moet toch! Er staan nog 5 pallets en die MOETEN dinsdag in NL staan.. Ah, dat meen je niet... Dat past niet eens, 5 pallets... Nou ja, ja, het moet toch! Weg alle plannen... En daar staat Niels vrijdagmiddag in San Pietro in Gu. En na veel passen en meten, en pallets boven op elkaar krijg ik er 3 vd 5 pallets in. Kunnen ze in ieder geval weer even vooruit dinsdag in Zwolle. En om 15.00 draai ik voor de 2e keer vandaag de neus ri. huus. Aangezien ik toch gewoon op de verjaardag aanwezig wil zijn morgen gaat het gas erop! We eten nog even een hapje op het italiaanse Vipiteno, samen met Marcel van de fa. Maters, die ik hier ook nog tref. En trap dan de brenner over. Ik schop 'm vanavond nog tot het duitse Holzkirchen, waar ik het mooi geweest vind.
zaterdag
Op tijd het mandje weer uit, want ik verwacht vandaag nog aardig wat drukte hier in duitsland. Er zullen wel weer een boel hollandse vakantie-gangers terugkomen, en volgende week heeft duitsland vakantie, dus die trekken er ook weer op uit natuurlijk. Dit loont Munchen en Nurnberg kom ik zonder problemen voorbij. Alleen nou geven ze wat file af door een ongelukje. Ze hebben de auto's al van de weg, maar er staat nog 5km. Ik besluit om dan nu mijn pauze maar vast te maken, heb ik dat gehad en dan is de file zo weg. Ik ga eraf bij het autohof Geiselwind. Wat een drukte hier, en mannen in fel-gekleurde hesjes.. Wat is dit toch allemaal?? Ja, beland ik hier niet midden op een truckers-festival! Tering, heb ik dat... Waar mijn plaats-bewijzen zijn? Nou, eh ik wilde eigenlijk gewoon ff douchen, een bakkie, en dan weer weg! Hij kijkt me aan of hij vuur ziet branden. Ja, ik ben gewoon met mijn vrachtauto aan het werk! Kan dat ook?? zie ik hem denken. Laat ik even voorop stellen dat ik helemaal niets heb met het volk wat hier staat. Het zijn allemaal cowboy-hoeden en een boel bombari. Het volk en de auto's wat hier staat heeft in mijn ogen helemaal niets met het vak 'vrachtwagenchauffeur' te maken. Dit zijn echte 'truckers'... Ik rij de parking op, en kan met moeite een plekje vinden. Ik kijk om me heen, en er schiet mij maar 1 woord te binnen...: Kansloos! Maar goed, ff douchen en een bakkie en nadat er 80 foto's van mijn auto gemaakt zijn ga ik maar gauw weer verder! Ja ja, er zijn ook gewoon chauffeurs die aan het werk zijn met hun vrachtwagen.. Het is intussen mooi druk met toe-/terro-risten en het is weer allemaal file en ongelukjes. Onderweg rijd ik collega's Louis & Yke nog in de wielen. We eten samen 's middags nog even een hapje, en rossen hem dan naar huis! En zo is het toch alweer zaterdagavond 21.00 dat ik in Emmeloord ben. Ik heb mijn bijrijder een prachtige indrukwekkende week kunnnen bezorgen. Nu gauw de auto in de hoek, dan kan ik nog net even op verjaardag.
hier wat foto's van mij op m'n werkplek. tja, nou kom je zelf ook eens op de foto als je een bijrijder mee hebt..
3 opmerkingen:
Lang, maar prachtig verhaal weer om te lezen. Leuke foto's ook! Veel! En die bijrijder? Met al dat slapen de mooiste plekjes weer gemist natuurlijk!
Hey
Mooi verhaal weer, en een prachtig land.
Hoe krijg je het elke keer weer voor elkaar in die straatjes! Ik rij in een kleine OPEL en rij nog tegen een rode Golf op. Alles goed hoor! geen deukje opgelopen. Hi hi
Ik zou ook wel eens mer willen
Een reactie posten