Dinsdag
Na het zonnige pinkster-weekend lekker thuis te zijn geweest moet het vandaag maar weer gebeuren.. Het is natuurlijk lekker zo’n lang weekend, maar de week is nu wel een dag korter. En hetzelfde werk moet nu dus gewoon in een dag minder gebeuren. Italië komt namelijk niet dichterbij te liggen. Ze hebben vrijdagavond al een trailer deels geladen voor mij. Ik moet alleen vandaag zelf nog even een partij bijladen in Twello. Dit is een partij vers-goed voor Cesena (net boven Rimini). Oh ja, of ik wel even een beetje gas wil geven, want dit moet er de volgende dag nog wel even uit! Die mensen hebben het nodig.. Oke dan. Op tijd weg dus. Ik zorg dat ik om 7.30 in Twello sta. Ik mag gelijk voor de ramp. ‘Ga jij boven in de kantine maar ff een bakkie doen chauffeur, zetten wij die 12 palletten er wel even in..’ Goed bezig jongens! En na een bakkie en de verhalen over het personeelsfeest dat ze hier afgelopen weekend hebben gehad, gaan de deuren dicht, en het gas erop. Ik maak tussen de middag even mijn verplichte 45 min pauze op
de spessart. Het stikt hier van de bussen, en volgens mij zijn op dit moment bijna alle bejaarden tehuizen leeg gelopen. Want ik drink hier mijn koffie tussen ‘heel wat jaren levens-ervaring…’ Op de weg loopt het verder verrassend goed. En ’s avonds ga ik even een hapje eten op Pfaffenhofen (tussen Nurnberg & Munchen). Het is heerlijk weer, dus ik ga lekker buiten op het terras zitten. Ook hier is het hartstikke druk, zodat ik nog even een klein beetje boos moet worden op de bediening.. Het duurt vandaag wel erg lang. In plaats van de geplande 3 kwartier, kost het eten hier bijna 1.5 uur… Het is nu wel rustig op de weg, en tegen 10-en zet ik hem neer bij de 1e pomp in Oostenrijk aan de kant.
Woensdag
Als ik om 6.30 de raststätte inloop om me even te wassen lopen de tiroler Heidi’s alweer vrolijk in hun lange jurken in de rondte. Boven aan de brenner gooi ik tanks nog even helemaal vol, en dan zakken we Italië alweer in. Het is heerlijk weer, en dit 1e stuk Italië blijft toch echt prachtig, hoe vaak ik hier ook langs kom.
Na het zonnige pinkster-weekend lekker thuis te zijn geweest moet het vandaag maar weer gebeuren.. Het is natuurlijk lekker zo’n lang weekend, maar de week is nu wel een dag korter. En hetzelfde werk moet nu dus gewoon in een dag minder gebeuren. Italië komt namelijk niet dichterbij te liggen. Ze hebben vrijdagavond al een trailer deels geladen voor mij. Ik moet alleen vandaag zelf nog even een partij bijladen in Twello. Dit is een partij vers-goed voor Cesena (net boven Rimini). Oh ja, of ik wel even een beetje gas wil geven, want dit moet er de volgende dag nog wel even uit! Die mensen hebben het nodig.. Oke dan. Op tijd weg dus. Ik zorg dat ik om 7.30 in Twello sta. Ik mag gelijk voor de ramp. ‘Ga jij boven in de kantine maar ff een bakkie doen chauffeur, zetten wij die 12 palletten er wel even in..’ Goed bezig jongens! En na een bakkie en de verhalen over het personeelsfeest dat ze hier afgelopen weekend hebben gehad, gaan de deuren dicht, en het gas erop. Ik maak tussen de middag even mijn verplichte 45 min pauze op
de spessart. Het stikt hier van de bussen, en volgens mij zijn op dit moment bijna alle bejaarden tehuizen leeg gelopen. Want ik drink hier mijn koffie tussen ‘heel wat jaren levens-ervaring…’ Op de weg loopt het verder verrassend goed. En ’s avonds ga ik even een hapje eten op Pfaffenhofen (tussen Nurnberg & Munchen). Het is heerlijk weer, dus ik ga lekker buiten op het terras zitten. Ook hier is het hartstikke druk, zodat ik nog even een klein beetje boos moet worden op de bediening.. Het duurt vandaag wel erg lang. In plaats van de geplande 3 kwartier, kost het eten hier bijna 1.5 uur… Het is nu wel rustig op de weg, en tegen 10-en zet ik hem neer bij de 1e pomp in Oostenrijk aan de kant.Woensdag
Als ik om 6.30 de raststätte inloop om me even te wassen lopen de tiroler Heidi’s alweer vrolijk in hun lange jurken in de rondte. Boven aan de brenner gooi ik tanks nog even helemaal vol, en dan zakken we Italië alweer in. Het is heerlijk weer, en dit 1e stuk Italië blijft toch echt prachtig, hoe vaak ik hier ook langs kom.
Ze zijn alleen nu overal met de weg aan het werk. En zo goed als dat het gister liep, zo kom ik nu van de ene in de andere file.. Maar gewoon van de omgeving proberen te genieten dan. M’n 
pauze gebruik ik om buiten in het zonnetje even een stukje te lezen. Dan weer rap verder. En om 16.00 draai ik de poort in bij een grote vlees-fabriek in een klein dorpje net opzij van Cesena. Hier los ik een soort pasta. Van deze pasta wordt straks het velletje om de vegetarische worsten heen gemaakt, zo hebben ze mij dinsdagmorgen uitgelegd.. Nou, ik vind het goed! Ze zijn i.i.g. blij dat ik er ben, en om 17.00 verlaat ik het dorpje hier weer, 12 palletten lichter. Ik rubber verder 
langs de adriatische kust, en om 19.30 draai ik de parking op bij het hotel in Pedaso. Hier kon je je eerder altijd douchen onder in de kelder. Maar deze douches zijn ze aan het vernieuwen. En nadat ze mij een goed jaar terug hadden gezegd dat de douches ‘bijna klaar’ waren (en ze daarna om de 4 maanden nog steeds ‘bijna klaar’ waren..) ga ik er toch vanuit dat ik nu eindelijk even lekker onder de nieuwe douche kan! Helaas… teveel vertrouwen in de Italianen. Ze zijn nog steeds ‘bijna klaar’! Maar even uitgebreid wassen dan. En daarna lekker vis eten!
pauze gebruik ik om buiten in het zonnetje even een stukje te lezen. Dan weer rap verder. En om 16.00 draai ik de poort in bij een grote vlees-fabriek in een klein dorpje net opzij van Cesena. Hier los ik een soort pasta. Van deze pasta wordt straks het velletje om de vegetarische worsten heen gemaakt, zo hebben ze mij dinsdagmorgen uitgelegd.. Nou, ik vind het goed! Ze zijn i.i.g. blij dat ik er ben, en om 17.00 verlaat ik het dorpje hier weer, 12 palletten lichter. Ik rubber verder 
langs de adriatische kust, en om 19.30 draai ik de parking op bij het hotel in Pedaso. Hier kon je je eerder altijd douchen onder in de kelder. Maar deze douches zijn ze aan het vernieuwen. En nadat ze mij een goed jaar terug hadden gezegd dat de douches ‘bijna klaar’ waren (en ze daarna om de 4 maanden nog steeds ‘bijna klaar’ waren..) ga ik er toch vanuit dat ik nu eindelijk even lekker onder de nieuwe douche kan! Helaas… teveel vertrouwen in de Italianen. Ze zijn nog steeds ‘bijna klaar’! Maar even uitgebreid wassen dan. En daarna lekker vis eten!
Donderdag
Het zonnetje brandt alweer lekker als ik hem om 8.30 bij het 1e
klantje van vandaag (bij San Benedetto del Tronto) tegen de kaai aanzet. Deze 3 palletten zijn er zo uit, en dan gaat het binnendoor langs de kust, tussen de palmbomen door naar Giulianova. (het gebied hier staat bekend om de vele palm-bomen) Het klantje in Giulianova ken ik niet, ff zoeken dus. Even een keer de weg vragen, en dan heb ik hem ook zo gevonden. Een net bedrijfje. Alleen om het terrein op te komen… Een steegje in, en dan haaks, steil omhoog zijn inrit in. Tering wat een knik. Wil ik m’n kist netjes onder de trailer laten hangen, m’n achter-bumper er niet afrijden, m’n traanplaat heelhouden, de 
chassis van de trekker en de trailer niet krom draaien… Dan moet ik stukje voor stukje, luchtvering van de trailer helemaal omhoog, luchtvering van de trekker beetje omhoog, stukje vooruit, luchtvering weer beetje omlaag.. Maar het lukt weer. En verder vriendelijk volk, 
dus ik ben m’n zooi zo kwijt. Dat komt goed uit. Het volgende vis-boertje die met smart op mij staat te wachten zit bij Pescara even een stukje het binnenland in. En deze red ik nu ook nog mooi voor de middag. Het is hier naartoe altijd even een leuk stukje slingeren en omhoog en omlaag over een smal weggetje, maar een mooi adresje. Ook zijn handel er weer uit, en ik smeer nu eerst maar eens even een broodje voor mezelf. Ik heb nu toch eerst wel even de tijd, want mijn laatste klantje, in Vasto, heeft toch middag-pauze van.. 
jawel: 12.00 tot 16.00! Tja, het is een druk volkje die Italianen.. Ik rij nu eerst maar even op het gemak naar een kroegje in Vasto, waar ik even een bakkie doe, en gelijk ook 
maar vast even onder de douche door ga. Dan naar het klantje toe, en om 16.30 heb ik ‘m toch maar weer leeg! Missie weer geslaagd. Even telefoneren met het logistieke centrum in Emmeloord, en ik krijg te horen dat ze een vrachtje voor me hebben liggen bij Napoli. En vanaf Vasto-sud steek ik via Isernia het land weer dwars over ri. Capua.
Rond Napels is het een zeer, zeer, zeer criminele streek, en hier moet je dus ook absoluut bewaakt staan ’s nachts. Dit kan bij een heel groot restaurant gelijk bij de betaling van afslag Capua. Alleen deed ik dit eerder altijd bij Franco, die als je even verder binnendoor ri. het dorpje Capua gaat, een klein, leuk, gezellig kroegje heeft. Die hij met de hele family runde. Hier mocht ik altijd bijzonder graag komen, en ik kwam hier ook heel regelmatig. Alleen voelde je je hier als hollander het laatste jaar steeds minder
welkom, en sinds afgelopen kerst kom ik hier niet meer. Nu kom ik ook wel bij het grote massale restaurant gelijk bij de afslag. Maar dit is toch niet helemaal mijn 
tent. Nu is er sinds kort een eindje verderop een nieuw restaurant bij gekomen, die ik al een tijdje wil proberen. Maar omdat je in deze buurten niet zomaar wat probeert, en je bij dit restaurant (nog) niet echt bewaakt achter het hek kan staan, was het er nog niet van gekomen. Aangezien ik nu toch leeg ben, besluit ik dat het dan vandaag toch maar eens moet gebeuren. En om 19.30 zet ik hem hier op de parking. Een vriendelijk ventje achter de bar begint gelijk een praatje als ik 
binnenkom. Hij ziet de auto staan, en vraagt gelijk; Hollander? Si, Hollander. Volgens hem sta ik hier wel veilig, en rijdt de ‘vigilanza’ de hele nacht rond. Het is nog wel de bedoeling dat er een bewaakte parking komt.. Het is ook wel een groot restaurant, en absoluut niet zo’n klein gezellig ding als bij Franco, maar het eten is goed, en iedereen in de bediening is intussen al op de hoogte dat ik die Hollander ben. In het restaurant hebben ze een groot houtgestookt haardvuur, waar ze het vlees op grillen. Toch een zeer goed alternatief dus voor het grote massale restaurant ‘del Sole’. Ik voelde me hier ook niet echt onveilig, heb op zich goed gestaan. Maar het zou mooi zijn, als ze hier inderdaad snel een bewaakte parking bijmaken, dan is het helemaal voor mekaar.
Vrijdag
Ik kan vandaag een volle vracht kersen laden voor Nederland. Toen ik de gegevens kreeg, zag ik al gelijk dat dit ‘een oude bekende’ is. Ik moet laden in Striano, en bij dit bedrijf kwamen wij jaren geleden nog wel eens om plastic emmertjes te lossen. Het bedrijf zit in een klein krap dorpje, en er loopt maar een heel smal pad naar dit bedrijf toe. De bocht dit pad op, is vanaf de kant dat je het dorp in komt, niet te nemen met de vrachtwagen. Dus je moet even doorrijden, en dan maar even ‘ergens zien te draaien….’ De
kruising waar ik dit altijd deed, is nu half afgesloten met grote hekken. Nog maar wat verder door dan.. En uiteraard lukt het uiteindelijk wel weer ergens om het hele span weer 
achterstevoren te krijgen. Terug naar het straatje, en vanaf deze kant gaat het bochtje precies. 24 ton laden chauffeur?? Nee, maximaal 22.5 ton. Anders kom ik boven de 40 ton, en dan heeft Niels morgen weer een probleem met zijn vrienden in het houthakkersland… (oostenrijk) Oh, nou bellen, bellen, bellen, en dan is dat ook wel weer goed. Het gaat allemaal in het zuid-italiaanse tempo, en de laatste palletten worden natuurlijk nog geproduceerd als de auto al op de dam staat. Maar uiteindelijk heb ik het er om 12.30 inzitten, en rijd ik de poort weer uit. Het pad weer af, en dan eerst rechtsaf het dorpje in, weer ergens zien te draaien, en dan weer terug ri. de 
snelweg. Het gas kan er weer op! Het is alweer vrijdagmiddag, en ik rijd hier nog aan de voet van de Vesuvius, het is nog wel ff een stukkie dus, voor ik thuis ben. En ik heb komende week een weekje vakantie, maar dan moet ik wel 
eerst thuis zijn natuurlijk! Ik maak strak 1 keer een pauze op Orte, en ga weer door. Ik had gedacht vanavond tot het restaurant op Barberino te komen. Maar het loopt goed, en ik besluit om nog maar even door te gaan naar Modena sud. Heb ik de appenijnen toch maar weer gehad, en dan komt het morgen ook allemaal wat beter uit. Tegen 9-en sta ik bij de ‘ferrari-kroeg’ op Modena sud. Er staan/komen nog 3 andere hollanders de parking op, en we zitten gezellig te tafelen.
Zaterdag
Zaterdags gaat om 15.00 het weekend rijverbod voor vrachtauto’s altijd al in in Oostenrijk. En aangezien ik uit eigen ervaring weet dat die houthakkers je ook echt vanaf 15.05 rustig
vastzetten tot maandagmorgen 5.00… Wil ik vandaag geen risico lopen, en ruim voor 15.00 dat akelige land door zijn. Duitsland heeft een weekje vakantie gehad, dus ik verwacht ook nog wel aardig wat drukte vanaf het gardameer richting de brenner. Om 5.30 sta ik me dus alweer vrolijk in de korte broek naast de auto te wassen. De naar huis terugkerende duitsers zijn nog niet wakker, en het 1e stuk loopt best. Alleen bij de betaling bij Vipiteno is het alweer een aardige puinhoop, doordat onze toeristjes natuurlijk standaard het verkeerde betaalhokje 
uitkiezen.. Boven aan de brenner maak ik ff pauze. Collega Frank zit 20 minuutjes achter me, die komt hier ook zijn pauze even maken, en dan gaan we samen verder terug. Het begint nu toch echt druk te worden met de duitse kentekens, en het loopt al niet zo heel erg lekker meer. Maar goed, we zijn keurig netjes voor 15.00 het houthakkers-land door. En ’s avonds zetten we hem neer bij ‘mutti’. Zoals dit tentje bij Feuchtwangen wel genoemd wordt. Officieel heet het ‘Gasthof zur Romantischen strasse’ Hier doen we Frank en ik een happie, en drinken we ons ‘zaterdagavond-biertje’ dan dus maar aan de romantische strasse.
Zondag
Frank heeft in Italie geladen voor een dorpje hier vlakbij, dus die moet hier blijven staan. Ik zet om 6.00 het hele circus maar weer in beweging. Op richting mijn vakantie! En dat begint goed, want vandaag is de 1e dag dat ik de lange broek weer aan doe.. Naast wat duitse zondagsrijders l
oopt het goed. Om een uur of 10 doe ik nog even een zondags ontbijtje op het duitse Ransbach. Begin van de middag rijd ik holland weer binnen. En ik moet er gelijk vanaf.. Ze zijn hier met de snelweg aan het werk, en het vrachtverkeer moet nu binnendoor rijden.. Tja, daar zitten ze hier in die kleine rustige dorpjes op te wachten. Dat Niels hier op de zondag even met zijn helse machine langs komt vlammen.. Sorry mensen, ik kan er ook niets aan doen! Vervolgens hebben ze de N50 ook nog afgesloten. Ze willen me nog wel even dwars zitten het laatste stukje he.. Maar goed, even over de ouwe weg, en dan rol ik toch om 14.45 Emmeloord weer binnen! Auto aftanken, nog even omkoppelen, leeg halen en dan is het mooi geweest. Dan staat hij alweer startklaar, m’n auto moet gelijk vanavond alweer weg. Ome Kees mag zich er een weekje mee gaan vermaken, wat een geluksvogel he.. Goed op m’n beestje passen he!
Het zonnetje brandt alweer lekker als ik hem om 8.30 bij het 1e
klantje van vandaag (bij San Benedetto del Tronto) tegen de kaai aanzet. Deze 3 palletten zijn er zo uit, en dan gaat het binnendoor langs de kust, tussen de palmbomen door naar Giulianova. (het gebied hier staat bekend om de vele palm-bomen) Het klantje in Giulianova ken ik niet, ff zoeken dus. Even een keer de weg vragen, en dan heb ik hem ook zo gevonden. Een net bedrijfje. Alleen om het terrein op te komen… Een steegje in, en dan haaks, steil omhoog zijn inrit in. Tering wat een knik. Wil ik m’n kist netjes onder de trailer laten hangen, m’n achter-bumper er niet afrijden, m’n traanplaat heelhouden, de 
chassis van de trekker en de trailer niet krom draaien… Dan moet ik stukje voor stukje, luchtvering van de trailer helemaal omhoog, luchtvering van de trekker beetje omhoog, stukje vooruit, luchtvering weer beetje omlaag.. Maar het lukt weer. En verder vriendelijk volk, 
dus ik ben m’n zooi zo kwijt. Dat komt goed uit. Het volgende vis-boertje die met smart op mij staat te wachten zit bij Pescara even een stukje het binnenland in. En deze red ik nu ook nog mooi voor de middag. Het is hier naartoe altijd even een leuk stukje slingeren en omhoog en omlaag over een smal weggetje, maar een mooi adresje. Ook zijn handel er weer uit, en ik smeer nu eerst maar eens even een broodje voor mezelf. Ik heb nu toch eerst wel even de tijd, want mijn laatste klantje, in Vasto, heeft toch middag-pauze van.. 
jawel: 12.00 tot 16.00! Tja, het is een druk volkje die Italianen.. Ik rij nu eerst maar even op het gemak naar een kroegje in Vasto, waar ik even een bakkie doe, en gelijk ook 
maar vast even onder de douche door ga. Dan naar het klantje toe, en om 16.30 heb ik ‘m toch maar weer leeg! Missie weer geslaagd. Even telefoneren met het logistieke centrum in Emmeloord, en ik krijg te horen dat ze een vrachtje voor me hebben liggen bij Napoli. En vanaf Vasto-sud steek ik via Isernia het land weer dwars over ri. Capua.
Rond Napels is het een zeer, zeer, zeer criminele streek, en hier moet je dus ook absoluut bewaakt staan ’s nachts. Dit kan bij een heel groot restaurant gelijk bij de betaling van afslag Capua. Alleen deed ik dit eerder altijd bij Franco, die als je even verder binnendoor ri. het dorpje Capua gaat, een klein, leuk, gezellig kroegje heeft. Die hij met de hele family runde. Hier mocht ik altijd bijzonder graag komen, en ik kwam hier ook heel regelmatig. Alleen voelde je je hier als hollander het laatste jaar steeds minder
welkom, en sinds afgelopen kerst kom ik hier niet meer. Nu kom ik ook wel bij het grote massale restaurant gelijk bij de afslag. Maar dit is toch niet helemaal mijn 
tent. Nu is er sinds kort een eindje verderop een nieuw restaurant bij gekomen, die ik al een tijdje wil proberen. Maar omdat je in deze buurten niet zomaar wat probeert, en je bij dit restaurant (nog) niet echt bewaakt achter het hek kan staan, was het er nog niet van gekomen. Aangezien ik nu toch leeg ben, besluit ik dat het dan vandaag toch maar eens moet gebeuren. En om 19.30 zet ik hem hier op de parking. Een vriendelijk ventje achter de bar begint gelijk een praatje als ik 
binnenkom. Hij ziet de auto staan, en vraagt gelijk; Hollander? Si, Hollander. Volgens hem sta ik hier wel veilig, en rijdt de ‘vigilanza’ de hele nacht rond. Het is nog wel de bedoeling dat er een bewaakte parking komt.. Het is ook wel een groot restaurant, en absoluut niet zo’n klein gezellig ding als bij Franco, maar het eten is goed, en iedereen in de bediening is intussen al op de hoogte dat ik die Hollander ben. In het restaurant hebben ze een groot houtgestookt haardvuur, waar ze het vlees op grillen. Toch een zeer goed alternatief dus voor het grote massale restaurant ‘del Sole’. Ik voelde me hier ook niet echt onveilig, heb op zich goed gestaan. Maar het zou mooi zijn, als ze hier inderdaad snel een bewaakte parking bijmaken, dan is het helemaal voor mekaar.
VrijdagIk kan vandaag een volle vracht kersen laden voor Nederland. Toen ik de gegevens kreeg, zag ik al gelijk dat dit ‘een oude bekende’ is. Ik moet laden in Striano, en bij dit bedrijf kwamen wij jaren geleden nog wel eens om plastic emmertjes te lossen. Het bedrijf zit in een klein krap dorpje, en er loopt maar een heel smal pad naar dit bedrijf toe. De bocht dit pad op, is vanaf de kant dat je het dorp in komt, niet te nemen met de vrachtwagen. Dus je moet even doorrijden, en dan maar even ‘ergens zien te draaien….’ De
kruising waar ik dit altijd deed, is nu half afgesloten met grote hekken. Nog maar wat verder door dan.. En uiteraard lukt het uiteindelijk wel weer ergens om het hele span weer 
achterstevoren te krijgen. Terug naar het straatje, en vanaf deze kant gaat het bochtje precies. 24 ton laden chauffeur?? Nee, maximaal 22.5 ton. Anders kom ik boven de 40 ton, en dan heeft Niels morgen weer een probleem met zijn vrienden in het houthakkersland… (oostenrijk) Oh, nou bellen, bellen, bellen, en dan is dat ook wel weer goed. Het gaat allemaal in het zuid-italiaanse tempo, en de laatste palletten worden natuurlijk nog geproduceerd als de auto al op de dam staat. Maar uiteindelijk heb ik het er om 12.30 inzitten, en rijd ik de poort weer uit. Het pad weer af, en dan eerst rechtsaf het dorpje in, weer ergens zien te draaien, en dan weer terug ri. de 
snelweg. Het gas kan er weer op! Het is alweer vrijdagmiddag, en ik rijd hier nog aan de voet van de Vesuvius, het is nog wel ff een stukkie dus, voor ik thuis ben. En ik heb komende week een weekje vakantie, maar dan moet ik wel 
eerst thuis zijn natuurlijk! Ik maak strak 1 keer een pauze op Orte, en ga weer door. Ik had gedacht vanavond tot het restaurant op Barberino te komen. Maar het loopt goed, en ik besluit om nog maar even door te gaan naar Modena sud. Heb ik de appenijnen toch maar weer gehad, en dan komt het morgen ook allemaal wat beter uit. Tegen 9-en sta ik bij de ‘ferrari-kroeg’ op Modena sud. Er staan/komen nog 3 andere hollanders de parking op, en we zitten gezellig te tafelen.Zaterdag
Zaterdags gaat om 15.00 het weekend rijverbod voor vrachtauto’s altijd al in in Oostenrijk. En aangezien ik uit eigen ervaring weet dat die houthakkers je ook echt vanaf 15.05 rustig
vastzetten tot maandagmorgen 5.00… Wil ik vandaag geen risico lopen, en ruim voor 15.00 dat akelige land door zijn. Duitsland heeft een weekje vakantie gehad, dus ik verwacht ook nog wel aardig wat drukte vanaf het gardameer richting de brenner. Om 5.30 sta ik me dus alweer vrolijk in de korte broek naast de auto te wassen. De naar huis terugkerende duitsers zijn nog niet wakker, en het 1e stuk loopt best. Alleen bij de betaling bij Vipiteno is het alweer een aardige puinhoop, doordat onze toeristjes natuurlijk standaard het verkeerde betaalhokje 
uitkiezen.. Boven aan de brenner maak ik ff pauze. Collega Frank zit 20 minuutjes achter me, die komt hier ook zijn pauze even maken, en dan gaan we samen verder terug. Het begint nu toch echt druk te worden met de duitse kentekens, en het loopt al niet zo heel erg lekker meer. Maar goed, we zijn keurig netjes voor 15.00 het houthakkers-land door. En ’s avonds zetten we hem neer bij ‘mutti’. Zoals dit tentje bij Feuchtwangen wel genoemd wordt. Officieel heet het ‘Gasthof zur Romantischen strasse’ Hier doen we Frank en ik een happie, en drinken we ons ‘zaterdagavond-biertje’ dan dus maar aan de romantische strasse.Zondag
Frank heeft in Italie geladen voor een dorpje hier vlakbij, dus die moet hier blijven staan. Ik zet om 6.00 het hele circus maar weer in beweging. Op richting mijn vakantie! En dat begint goed, want vandaag is de 1e dag dat ik de lange broek weer aan doe.. Naast wat duitse zondagsrijders l
oopt het goed. Om een uur of 10 doe ik nog even een zondags ontbijtje op het duitse Ransbach. Begin van de middag rijd ik holland weer binnen. En ik moet er gelijk vanaf.. Ze zijn hier met de snelweg aan het werk, en het vrachtverkeer moet nu binnendoor rijden.. Tja, daar zitten ze hier in die kleine rustige dorpjes op te wachten. Dat Niels hier op de zondag even met zijn helse machine langs komt vlammen.. Sorry mensen, ik kan er ook niets aan doen! Vervolgens hebben ze de N50 ook nog afgesloten. Ze willen me nog wel even dwars zitten het laatste stukje he.. Maar goed, even over de ouwe weg, en dan rol ik toch om 14.45 Emmeloord weer binnen! Auto aftanken, nog even omkoppelen, leeg halen en dan is het mooi geweest. Dan staat hij alweer startklaar, m’n auto moet gelijk vanavond alweer weg. Ome Kees mag zich er een weekje mee gaan vermaken, wat een geluksvogel he.. Goed op m’n beestje passen he!
1 opmerking:
Onbewaakte parking? Jij durft! Leeg of niet! Mij niet gezien!
Een reactie posten