Week 17 - Klantje of 11, door Noord Italië

zondag
Ja, en als hij vrijdag weer vol staat, dan is het zondagmorgen weer ‘starti di motori!’. En deze zondagmorgen om 7.30 doe ik dat ‘starti’ samen met collega’s Hanzz en Anton. Even tanken en klokslag 8.00 draaien we de drie volgeladen combinaties de snelweg op. Op richting het zuiden!

De hele dag gezellig een beetje kletsend, en een keer een bakkie in ‘het enge bos’, en eind van de middag nog eens een gezamenlijk bakkie thv Hilpoltstein, zo vliegt de dag om. Het loopt perfect vandaag, en klokslag 20.00 prikken we de combinaties de parking op, op Eching. Mooi op tijd, en we hebben een zeer gezellige avond bij onze Griekse vrienden.

maandag
En zoals meestal, is het deze maandagmorgen ook weer vroeg dag. 4.30 weer van bed af, en om 5.00 zetten we de trein weer in beweging. In Oostenrijk nog even wat tanken, en dan gaat het via de Brenner, Italië in. Ik ga in 1 run naar mijn 1e klantje toe, tussen Bolzano en Merano. En zo sta ik deze maandagmorgen om 10.00 mijn 1e Italiaanse vleesboertje alweer te bevoorraden! Ik heb de bestelde pallets vlot bij de beste man, in het magazijn staan.

Om bij mijn volgende klantje te komen, moet ik bij Trento de bergen in. En dan ook echt de bergen in!

Je bent hier echt vanaf de doorgaande route, een uur de bergen in aan het sturen! Een prachtige wereld natuurlijk, maar er gaat een boel tijd in zitten. Je slingert eerst rechts van het dal, een eind door de bergen heen de binnenwereld in. Je moet aan de linkerkant van het dal zijn, maar langs die kant is absoluut onmogelijk met een grote vrachtwaggel. En dus moet je op een gegeven moment oversteken naar de andere kant van het dal. Via haarspeldbochten zak je steil het dal in, en dan mogen de paarden aan het brullen om de 40 ton zware combinatie aan de andere kant, via de haarspeldbochten weer steil omhoog de berg op te trekken!

Eenmaal in –het tegen de berg aangeplakte- dorpje is het dan nog niet helemaal over. Om bij de klant te komen moet je vanuit het dorp ook weer aan een steile klim beginnen. Aangezien dit bergpad wel erg smal wordt, wordt het verkeer hier met een stoplicht geregeld. Aangezien je elkaar niet kunt passeren, mag het verkeer de berg af, en het verkeer de berg op, om en om gebruik maken van het geitenpad.

Vanaf hier ga ik eerst even lopend naar de klant toe. Dan moet er eerst georganiseerd worden dat er een aantal personenauto’s die in de krappe bochten geparkeerd staan, weg gehaald worden. Dan wordt het verkeer tegen gehouden, en kan ik omhoog. Vanuit de 2e haarspeldbocht, moet ik dan de bocht uit, en rechts het smalle pad het dorp in steken. Dit totdat ik vastloop tussen de balkonnetjes in dit steegje. Dan heb ik het spul precies recht, en kan ik achteruit verder omhoog, richting de 3e haarspeldbocht! En hier steek ik hem dan recht het bultje over, bij de man het terrein op. En vervolgens, steil naar beneden de kelder in. De beste man heeft alleen maar een elektrische stapelaar, dus als je wilt lossen, moet je toch echt met de kont van de trailer, net onder zijn kelder in.

En dit alles uiteraard gepaard met het constant spelen met de luchtvering! Tenminste als je het spul een beetje heel wilt houden… Trailer beetje omhoog, trailer beetje omlaag, trekker beetje omhoog, trekker beetje omlaag… Je bent hier dus echt wel even bezig voordat je je spulletjes kwijt bent! Maar aan de andere kant… Je krijgt er ook weer een prachtig uitzicht voor terug!! Want laten we eerlijk zijn; Wie heeft er nou vanaf zijn/haar werkplek zo’n uitzicht!! Wat hebben we het mooi soms, niet dan?!

Tja, en als dit alles met succes is afgerond. Dan moet je hier de bergen nog weer uit ook natuurlijk!! En dus weer een mooi stukje heftig trucken. En mag de Vabis nog weer even flink aan het werk! Want echt veel gewicht ben ik nog niet kwijt.

Dan zomaar weer een stukje autostrada/snelweg! En dan gaan we bij Rovereto maar weer de berg op! Eerst een stukje door de stad slingeren, tot het steeds krapper wordt, en dan ineens kun je vanuit de stad in 1 keer steil de berg op! Hier beginnen de (krappe!) haarspeldbochten al in de stad! Maar goed, ook dit is allemaal wel weer te doen. En begin van de middag gaan hier de volgende pallets vlees er alweer uit.

En dan hebben we de ‘berg’avonturen eerst weer gehad. Ik gooi er wel vanmiddag nog mooi even 2 klantjes met diepvries uit, rond het Gardameer. En dan kan ik tevreden terug kijken, op een productief dagje. Ik heb er zo op maandag eind van de middag toch al even 5 klantjes uit. Niet verkeerd, en dan ga ik nu eerst maar eens op zoek naar een goed restaurantje, dat heb ik wel verdiend, al zeg ik het zelf! Aangezien ik morgen mijn volgende klantje heb, in Mantova, ga ik maar mooi naar het restaurant op Nogarole Rocca. Even lekker onder de douche door, en dan aan tafel. Collega/amigo Gijs, is sinds een hele lange tijd, ook weer eens een ritje in Italië! En daar moeten we natuurlijk dankbaar gebruik van maken, we gaan dus vanavond gezellig (for old times sake) samen een hapje eten en een glaasje wijn nuttigen!

dinsdag
Aangezien mijn 10e klantje een klant is, die alleen ’s morgens maar goederen aanneemt, en ik er gister dus al 5 uitgegooid heb, is het vandaag op zich niet zo’n drukke dag. Ik heb mooi de hele dag de tijd, om 4 klantjes te lossen. Toch rijd ik om 6.00 al wel weer van de parking af. Mijn 1e klantje in Mantova is een klant waar het nog wel eens druk wil zijn, dus die wil ik toch een beetje op tijd lossen!

En dat lukt. Ik ben de drukte hier aardig voor als ik me om 6.30 aanmeld. En om 7.30 ben ik mijn bevroren vissen weer kwijt.

Vanaf hier gaat het dan vervolgens binnendoor richting Brescia. Hier gaat het altijd mooi vlot. Als ik de hal binnenloop, en me aanmeld, komen ze gelijk mee naar buiten met de heftruck. Lossen, tellen, controleren, handtekening zetten, en met een kwartiertje ben ik weer op weg.

Hier vlakbij heb ik in Montichiari dan een klantje die ik niet ken. Het blijkt een klantje te zijn, midden in een woonwijk. Vooruit het straatje in, lossen, en aangezien dit straatje (voor het vrachtverkeer) verder dood loopt, maar weer achteruit het straatje uit, en de doorgaande weg op.

En dan ben ik hier in deze hoek ook weer klaar. Ik ga eerst maar eens even op het gemakje een bakkie doen, en dan hobbel ik mooi rustig aan richting Modena. Ik maak nog even pauze op Campo, en dan los ik om 14.30 hier bij Modena mijn laatste klantje voor vandaag.

Het volgende klantje tussen Padova en Venetië werkt alleen ’s morgens, dus dat wordt morgenochtend. Voor vandaag dus alweer tijd om een kroeg op te zoeken. En ik besluit dat maar eens te gaan doen bij Rovigo. Hier zit een restaurantje waar ik een paar jaar geleden voor het laatst geweest ben, dus daar ga ik maar weer eens kijken. Aangezien ik hier redelijk op tijd sta, trek ik mijn mountainbike maar uit de kist, en ga ik eerst een mooi eindje fietsen! Dan ’s avonds een lekker hapje eten, en de dag is weer voorbij.

woensdag
Het is nog wel een uurtje sturen naar m’n 1e adresje voor vandaag, dus om 6.00 maar weer aan de gang. Om goed 7.00 sta ik bij het magazijn. Ik moet nog even wachten op een paar andere auto’s maar dan mag ik er voor. Om 8.00 heb ik het eruit.

En kan ik weer verder richting het Oosten. De laatste klant zit tussen Pordenone en Udine. Maar ook bij dit grote bedrijf gaat het toch mooi vlot, en zo heb ik hem om 10.30 leeg!! Missie weer geslaagd.

De terugvracht is ook al deels duidelijk. Ik begin met 2 adresjes horeca apparatuur, in de buurt van Pordenone – Treviso. Ik zit even te rekenen, en als ik een beetje gas geef, dan kan ik die eerste misschien mooi nog even voor de middag laden! En dat lukt. Om 11.00 kan ik gelijk voor de ramp, en het zit er mooi om 12.00 in!

Dan naar het andere adres, bij Treviso. Hier kom ik onder de middagpauze aan. Maar ze blijken hier om 13.30 (al)weer te beginnen, dus dat gaat ook hartstikke mooi! En om 14.00 heb ik ook dit er alweer in.

Intussen is duidelijk dat ik tussen Montebelluna en Belluno nog 5 pallets met wijn kan gaan ophalen. Deze gooi ik er halverwege de middag in. En intussen staat het laatste adresje op mijn boordcomputer.

Nog 3 laadmeter met aardewerk erin, en dan heb ik hem vol. Deze zijn te laden bij een klein ‘pottebakkers’ bedrijfje bij Bassano del Grappa. Om 17.00 heb ik via wat zandpaden het bedrijfje gevonden. Het aardewerk erin, en dan heb ik hem om 17.30 vol! Niet slecht gelopen dacht ik zo. 11 adresjes gelost, en er weer 4 geladen, en op woensdagmiddag kan de neus weer richting Holland. En dat past me wel.. Het is vrijdag namelijk Koninginnedag! En met een beetje goede wil, kan ik vrijdagmiddag nog mooi even aanschuiven op het terras!

Maar goed, ik sta nu nog in Italië.. Dus eerst maar eens even een eindje gaan trucken! Ik rijd mijn uren nog vol voor vandaag, en tegen 20.00 zet ik hem dan bij het restaurant bij de Esso op Egna Ora aan de kant.

donderdag
Vandaag een mooi rustig rijdagje. Ik hobbel op het gemakje het laatste stuk Italië door, de Brenner over, Oostenrijk door, en dan met 2 pauzes in het Duitse land, sta ik ’s avonds op Kleinostheim. En dan zijn helaas de uren voor vandaag weer op… Dat blijft toch een drama hoor. Want ik ben er nog lang niet zat van! Maar nou sta ik toch al verplicht aan de kant..

vrijdag
Aangezien het idee, van het terras thuis in E’oord toch wel lonkt! Loopt het wekkertje toch om 5.15 af. Even wassen, een bak koffie en dan ga ik om 6.00 rijden.

In 1 ruk, naar de Hollandse grens. Hier maak ik even mijn verplichte 3 kwartier pauze, en sta ik mooi tegen 13.00 op de zaak. Nog even lossen bij ons op de loods, en dan ben ik mooi op tijd om op deze Koninginnedag nog even lekker op het terras te zitten!