Einde van mijn trouwe Vabis.. Spullen overpakken naar de Volvo.

Tja, en toen zat na 5.5 jaar het tijdperk met mijn trouwe BP-NX-88 erop..Versleten; is hij absoluut nog niet! Minder presteren; doet hij absoluut nog niet! Mankementen vertonen; doet hij absoluut nog niet! Uit de tijd; is hij absoluut nog niet! Nee, en zat was ik hem zeker nog niet!! Ik had me hier graag nog een jaar of 2 mee vermaakt. Het was nog steeds een verschrikkelijk fijne auto. En hij zag er ook nog keurig uit. Het was met recht, nog steeds een Helse Machine!

Waarom gaat hij dan toch weg?? Hij wordt helaas te duur.. Het is helaas nog een Euro 3 auto (emissienorm van de motor..) En in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland is de tol al afhankelijk van de euronorm. Dus met mijn dikke Scania moet ik iedere kilometer meer betalen, dan de nieuwere Euro 5 auto’s. En sinds ze begin dit jaar, de tol overal weer flink verhoogd hebben, gaat dit aardig in de papieren lopen!

Vandaar dus dat ik mijn Vabis moet inleveren, en dat ik met een moderne Euro 5 auto moet gaan rijden. En in dit geval wordt dat voor mij een Volvo.. Op zich absoluut een goede, nette auto, alleen zitten er voor mij persoonlijk 2 grote nadelen aan.. Ik ga enorm achteruit qua ruimte! Vergeleken met mijn enorme Scania Topline cabine, met kastenwand etc. etc. lever ik enorm veel ruimte in, de Volvo is gewoon lang niet zo ruim van binnen, en heeft lang niet zoveel bergruimte. Tweede verandering waar ik behoorlijk tegenop zie, is de digitale tachograaf, waar deze nieuwe auto natuurlijk al mee uitgerust is.. En die als een molensteen om mijn nek zal hangen!!!

Ja, en dan is het toch je huisje die je inruilt.. 5.5 jaar heb ik in deze auto doorgebracht, 5.5 jaar in deze auto ‘gewoond’. De afgelopen 5.5 jaar meer tijd met en in deze auto doorgebracht, dan waar ook. 5.5 jaar, en een miljoen kilometer door heel Europa, en zelfs (jazeker!) daarbuiten gezworven!! Meer dan een miljoen kilometer op elkaar aangewezen. Meer dan een miljoen kilometer alles met elkaar doorstaan. En ook daarnaast beleef je alles in die auto, ook je privé. Alles hangt samen met die auto. Mooie berichten die je krijgt, moeilijke berichten die je krijgt. Mooie momenten in het leven, verdrietige momenten in het leven. Mooie en leuke herinneringen, maar uiteraard ook herinneringen die je het liefste zo snel mogelijk vergeet!

5.5 jaar van mijn leven heeft zich toch in en rond deze dikke Vabis afgespeeld. Dus op de vraag of het toch misschien een beetje een verdrietig en moeilijk moment is..; Jazeker! Het is toch niet zomaar even wat. En ik baal er toch wel flink van. Gewoon ook omdat dit altijd een donders fijne auto is geweest! Ik heb hem nieuw gekregen, en er een miljoen kilometer mee rondgezworven. Maar wat was dit een beest van een auto! Van begin tot het laatst aan toe. Met recht een Helse machine, met recht mien trouwe moat, met recht mijn trouwe dikke Vabis!! Met liefde en veel plezier ben ik altijd met hem op pad geweest! En samen hebben wij heel wat van de wereld gezien, en samen hebben we heel wat avonturen beleefd. En uiteraard niet te vergeten, een boel werk verricht ook!!

Maar goed, het maakt het niet minder vervelend, maar ik snap deze beslissing wel. Het is ook een logische stap. We gaan gewoon weer een nieuw tijdperk in! En ook met mijn Volvo zal ik nog menig mooie plek gaan zien, en ook met mijn Volvo zal ik nog menig avontuur gaan beleven, daarvan ben ik overtuigd! Ik zal nog menig uurtje met mijn Volvo gaan doorbrengen. Dus ook dit zal wel weer goed komen!

En eerlijk is eerlijk, het is gewoon wel weer een keurige auto! Ook met dit nieuwe span, kun je weer best gezien worden! Om te zien, is het weer een stoere combinatie. Dus ook wij gaan het wel weer redden met zijn tweetjes!