zondag 
Na een gezellige avond in de manege, gelukkig vandaag niet zo heel vroeg.. Het is maandag een feestdag in Italië (Proclamazione della Repubblica – uitroeping van de republiek) met als gevolg een rijverbod in Italië, en uiteraard doet Oostenrijk gezellig mee. Nee, niet met de feestdag, maar uiteraard wel met het rijverbod.. Als we de ‘truckers’ maar kunnen pesten! Al het verkeer ri. Italië wordt tegengehouden, want ja… stel je eens voor dat al die vrachtauto’s in oostenrijk parkeren… Dat mag nooit! Dus zoek het maar lekker uit in Duitsland.. Omdat het standaard na zo’n rijverbod de 1e dagen een puinhoop is in Oostenrijk (en in Zwitserland precies hetzelfde..) had ik vrijdagavond een plannetje bedacht… Dinsdagmorgen om 5.00 gaan de poorten weer open Oostenrijk in, en ja dan komen er ongeveer 1000 trucks, die zich gedurende 2.5 dag opgehoopt hebben ri. Oostenrijkse grens, in 1x het land binnen.. Tja, dat is vragen om problemen. En daar heeft Niels eigenlijk niet zoveel zin in. Aangezien mijn 2e klant (in Rimini) staat te springen om zijn biologische groenten, en deze dus per sé dinsdag geleverd moeten worden, heb ik de planning vrijdag voorgesteld om voor mij maandagmiddag/avond de trein maar te boeken door Oostenrijk heen… Ik ben hier niet echt
voorstander van (anders was ik wel ‘ineens heb je het!’ conducteur geworden). Maar in dit geval gaat dat mij een halve dag schelen. Want als dinsdag om 5.00 aan Kiefersfelden iedereen wordt 
losgelaten, rijdt Niels al van Vipiteno af, 2 uur verder. En ben ik dus mooi iedereen voor! De plannenmakers in Emmeloord vonden dit eigenlijk ook wel een erg goed idee, en ‘we hebben een plekje geboekt op de trein van maandag 18.25 Niels!’
Dus vandaag eind van de middag maar eens die kant op. Ik heb nog niet bijster veel zin, en die zin komt vandaag ook niet meer. Maar goed, met 1 keer strak 3 kwartier pauze zet ik hem ’s avonds om kwart over 12 op de spessart neer. Nog ff 2 wielen natrekken (heb er zomer-banden onder gekregen..) en dan mooi het mandje in.
maandag
Na keurig mijn rust-uren weer op de klok te hebben, gaat het maar weer verder. Omdat ik gister nog een mooie klapper heb gemaakt, heb ik verder vandaag wel de tijd. Aan Greding zit ik even rustig een uurtje in het zonnetje. Pauze er ook weer op. Eind van de middag nader ik Oostenrijkse grens. Maar eens ff de fax opzoeken over de trein-boeking. Ja, hij zit netjes tussen mijn papieren. Even kijken, keurig mijn kenteken, ja idd 18.25 uur, op 1 juni 2008…. Eh, 1 juni?! Het is vandaag toch… Shit ja, het is vandaag 2 juni! Ze hebben per ongeluk de verkeerde dag geboekt voor me… K#*! En nu... Ik rij het houthakkers-land ook al in. En ja hoor, bij de 1e afslag
staat er al 2 man POLIZEI midden op de autobahn om het vrachtverkeer eraf te sturen. Ik zie dat er net 2 vrachtwagens stil staan op de uitvoegstrook, en er staan al een stuk of 5 personenwagens bij die er hier ook af willen, het is even chaos dus. Hier maak ik handig gebruik van, en gooi hem naar de linkerbaan. Achter 1 van die andere vrachtauto’s ziet sheriff no. 1 mij aan komen vliegen, hij wil ervoor springen, maar met een atletische reflex bedenkt hij dat dat niet echt een goed plan is! Hij ziet dat ik nooit meer kan stoppen. En zodra hij mijn koel-trailer ziet, gebaart hij dan ook maar bedaard dat ik maar door moet rijden. Daar was ik ook al druk mee bezig vriend! Op Kufstein even tanken, en eerst de planning maar eens bellen.. Dat de boeking niet helemaal goed is gegaan, en dat ik de trein dus wel kan vergeten. Eh, shit.. ja, en nu?? ‘Ja idd, en nu..’ ‘Nou, ik blijf hier ook nog niet staan hoor..’ Ja, kijk dan maar even wat je doet. Zie maar of je wat kan gokken.. Shit, en ik moet het meest kritieke punt van het land ( de kontrolle-stelle op Wörgl) nog voorbij. Nou ja, maar dom kijken, en op goed geluk! En het geluk is idd met de dommen, want de kontrolle-stelle is keurig dicht…
Pfieuw, hele opluchting. Want meestal heeft Niels in dit land niet zoveel geluk. Op Noßlach, boven aan de brenner staat er nog een politie-auto, die het vrachtverkeer eraf haalt, en vast zet. De heren kijken me aan, zien mijn koeler, en besluiten maar lekker in de auto te blijven zitten! Tering, ik wordt wel weer op de proef gesteld vandaag hoor… Maar goed, het bordje ITALIA is in zicht. En ik ben weer zeldzaam blij, dit land binnen te rijden. Op naar de ‘Tiroler toko’ op Klausen, voor een douche, een welverdiend glaasje wijn, en een lekker hapje eten.
dinsdag
Op tijd het mandje uit en het gas er weer op. Dan ben ik mooi de hele meute voor. Dit lukt aardig, en begin van de ochtend sta ik al bij mijn 1e klant in Nogarole Rocca, net onder Verona.
Het is er aardig druk, en echt snel zullen ze hier nooit worden. Hoewel ik als 1 van de eerste auto’s geholpen wordt, neemt het al met al toch weer 2 uurtjes in beslag om van 5 palletten af te komen. Maar goed, ik ben ze weer kwijt! Op naar Rimini. Naar onze biologische vriend die zijn bevroren groenten echt heel, heel, heel graag wil hebben… Om 13.30 ben ik bij hem, en ik mag hem gelijk achteruit naast de schuur steken om te lossen. Het zijn hier vriendelijke mensen, maar het is altijd een aardige chaos in het magazijn.. Ik heb een heleboel verschillende soorten bij me 
(wortels, champignons, paprika, courgette, prei, selderie, bloemkool, spinazie… etc.) Omdat hij in het ‘goed-georganiseerde’ magazijn bijna geen ruimte heeft, en hij alle aantallen en soorten goed moet controleren, zet hij alles buiten op het pleintje neer. Ik sta zelf aan de pompkar, en zo gaat het lossen mooi vlot! Dat de diepvries groenten (die ik met zorg en liefde op de juiste temperatuur 4 dagen verzorgd heb…) nu met dik 30 graden gewoon buiten in het zonnetje staan (…) doet mij even zeer, maar is nu mijn zorg niet meer. Met een handtekening op de vrachtbrief, rijd ik met een uurtje Rimini weer uit. Intussen heeft de klant voor wie ik een palletje naar Lecce 
moet brengen besloten dat ik wel gewoon bij hun magazijn bij Ascoli Piceno mag lossen. Dit komt mij helemaal niet slecht uit. Dat scheelt een boel, mits ik die vandaag nog wel ff los… Gas erop dus! En precies op tijd gooi ik deze er eind vd middag nog net ff uit. De volgende klanten zitten in het zuiden, dus ik kan nu mooi nog ff een eindje naar beneden rubberen. En om goed half 9 parkeer ik bij het restaurant bij Termoli. Hier zo langs de kust kan je heerlijk vis eten, en ook vanavond lukt mij dat weer prima.
woensdag
Om 5.30 rollen we weer. Ik heb nog 2 klanten te lossen, en die wil ik er voor de middag uit
hebben. Het 1e klantje zit in Bisceglie, net voor Bari. Als ik hier de straat in rijd, staan er al 2 andere auto’s. Toch werkt hij redelijk door vandaag. Dus net voor de middag los ik mijn laatste klant (bij Matera) ook. En ‘de karre’ is weer leeg! In de loop van de ochtend 
heb ik al een berichtje gekregen dat ik morgen een vracht pizza’s mag gaan terugladen bij Napels. Vanaf Matera steek ik dus mooi via Potenza en Salerno naar Napels. Het is een ruig gebied hier, en mooi rijden. Bij deze klant in Napels moet je je altijd bij de fabriek zelf aanmelden, lege pallets inleveren en de papieren vast doen. Daarna moet je 9 vd 10 keer bij een magazijn in een dorpje een half uur verderop gaan laden. Mijn plan is, om mooi vandaag vast bij de fabriek langs te gaan. Dan heb ik dat maar gehad, en kan ik morgenochtend gelijk laden. Scheelt weer een boel tijd! Op de fabriek gaat het vlot, en ik vraag ‘mario di pizza-bakker’ of ik misschien vandaag niet nog ff kan laden?? Ik kan tegen 17.00 
bij het magazijn zijn… Ik mag heb proberen van hem, maar hij geeft me weinig kans. Eigenwijs dat ik ben, rij ik er toch maar ff heen. En na een beetje 
gemopper zeggen ze hier, dat het wel een tijdje gaat duren, maar ze willen nog wel laden! Dat is niet verkeerd. En om 20.00 heb ik ‘m alweer vol met die ronde schijven ook! Aangezien ik al wel aan de maximale rij-uren zit, gaat het rechtstreeks naar het bewaakte restaurant. Even grappen en ouwehoeren met ‘pistolen paultje’ de bewaker. En dan gezellig met nog 3 hollanders aan tafel.
donderdag
Vandaag maar eens zien dat ik weer een heel eind ri. het noorden kom. Vanaf hier kan ik in mijn rij-uren precies zo’n beetje op Klausen komen. En dat vind ik een mooi streven voor vandaag.
Het is een beetje raar weer vandaag. Het ene moment is het heet, met een stralende zon, en het andere moment barst de regen los, en gaat het goed tekeer. Dit blijft de hele dag zo een beetje doorgaan. Maar goed, ik ga Rome voorbij, doorkruis het mooie Toscane, klim de appenijnen over, steek de po-vlakte over, truck tussen de dolomieten door, en ’s avonds om 20.00 sta ik volgens plan bij ‘de tiroler toko’ op Klausen. Hier zie ik de 1e bekenden al staan.. En ik sta net aan de bar, en daar komt ‘opa Jan’ van de fa.
vd Kamp ook nog binnen.. Het gaat wel weer gezellig worden dus. En als we allemaal net aan tafel zitten komt er een hele grote beautycase de hoek van het restaurant om… Nou, dat kan er maar 1 wezen; en ja hoor! Aan het hengsel van de beautycase zit idd mijnheer Wiegmink vast. We zitten gezellig te eten, en met nog heerlijk weer buiten, sluiten we de avond af op het terras.
vrijdag
’s Morgens even weer fris wassen binnen, en een cappuccino naar binnen gieten, en dan ga ik vandaag samen met Edwin maar weer proberen een heel eind ri. NL te komen. Oostenrijk levert vandaag geen problemen op (oh, dus dat kan ook??) Ze zijn al wel bezig met scherpe controles aan de grenzen, dit natuurlijk i.v.m. het
naderende EK voetbal. In Duitsland lopen we door wat ongevalletjes en drukte nog aardig file op. En het geplande einddoel van vandaag (Ransbach) wordt al wat minder zeker. Maar het laatste deel van de dag begint het toch nog te lopen, en we draaien toch volgens plan ’s avonds de parking van Ransbach op. Ook vanavond wordt de maaltijd lekker buiten op het terras naar binnen gewerkt. We zitten samen met nog 2 chauffeurs van de fa. Veenstra, ‘van wieren-collega’ Louis schuift in de loop vd avond ook nog aan.
zaterdag
Na wat kleine opstart-probleempjes van de wiegmink-kant (die akelige snooze-functie ook he..) rol ik, samen met het veenstra konvooi, toch om goed kwart over 5 de parking af. Aan de grens halen we nog ff een bakkie koffie, en dan draai ik om een uur of 10 getankt en wel de dam weer op in Emmeloord. Weekend! Alleen gaat het maar een zeer zeer kort weekend worden….
Na een gezellige avond in de manege, gelukkig vandaag niet zo heel vroeg.. Het is maandag een feestdag in Italië (Proclamazione della Repubblica – uitroeping van de republiek) met als gevolg een rijverbod in Italië, en uiteraard doet Oostenrijk gezellig mee. Nee, niet met de feestdag, maar uiteraard wel met het rijverbod.. Als we de ‘truckers’ maar kunnen pesten! Al het verkeer ri. Italië wordt tegengehouden, want ja… stel je eens voor dat al die vrachtauto’s in oostenrijk parkeren… Dat mag nooit! Dus zoek het maar lekker uit in Duitsland.. Omdat het standaard na zo’n rijverbod de 1e dagen een puinhoop is in Oostenrijk (en in Zwitserland precies hetzelfde..) had ik vrijdagavond een plannetje bedacht… Dinsdagmorgen om 5.00 gaan de poorten weer open Oostenrijk in, en ja dan komen er ongeveer 1000 trucks, die zich gedurende 2.5 dag opgehoopt hebben ri. Oostenrijkse grens, in 1x het land binnen.. Tja, dat is vragen om problemen. En daar heeft Niels eigenlijk niet zoveel zin in. Aangezien mijn 2e klant (in Rimini) staat te springen om zijn biologische groenten, en deze dus per sé dinsdag geleverd moeten worden, heb ik de planning vrijdag voorgesteld om voor mij maandagmiddag/avond de trein maar te boeken door Oostenrijk heen… Ik ben hier niet echt
voorstander van (anders was ik wel ‘ineens heb je het!’ conducteur geworden). Maar in dit geval gaat dat mij een halve dag schelen. Want als dinsdag om 5.00 aan Kiefersfelden iedereen wordt 
losgelaten, rijdt Niels al van Vipiteno af, 2 uur verder. En ben ik dus mooi iedereen voor! De plannenmakers in Emmeloord vonden dit eigenlijk ook wel een erg goed idee, en ‘we hebben een plekje geboekt op de trein van maandag 18.25 Niels!’Dus vandaag eind van de middag maar eens die kant op. Ik heb nog niet bijster veel zin, en die zin komt vandaag ook niet meer. Maar goed, met 1 keer strak 3 kwartier pauze zet ik hem ’s avonds om kwart over 12 op de spessart neer. Nog ff 2 wielen natrekken (heb er zomer-banden onder gekregen..) en dan mooi het mandje in.
maandag
Na keurig mijn rust-uren weer op de klok te hebben, gaat het maar weer verder. Omdat ik gister nog een mooie klapper heb gemaakt, heb ik verder vandaag wel de tijd. Aan Greding zit ik even rustig een uurtje in het zonnetje. Pauze er ook weer op. Eind van de middag nader ik Oostenrijkse grens. Maar eens ff de fax opzoeken over de trein-boeking. Ja, hij zit netjes tussen mijn papieren. Even kijken, keurig mijn kenteken, ja idd 18.25 uur, op 1 juni 2008…. Eh, 1 juni?! Het is vandaag toch… Shit ja, het is vandaag 2 juni! Ze hebben per ongeluk de verkeerde dag geboekt voor me… K#*! En nu... Ik rij het houthakkers-land ook al in. En ja hoor, bij de 1e afslag
staat er al 2 man POLIZEI midden op de autobahn om het vrachtverkeer eraf te sturen. Ik zie dat er net 2 vrachtwagens stil staan op de uitvoegstrook, en er staan al een stuk of 5 personenwagens bij die er hier ook af willen, het is even chaos dus. Hier maak ik handig gebruik van, en gooi hem naar de linkerbaan. Achter 1 van die andere vrachtauto’s ziet sheriff no. 1 mij aan komen vliegen, hij wil ervoor springen, maar met een atletische reflex bedenkt hij dat dat niet echt een goed plan is! Hij ziet dat ik nooit meer kan stoppen. En zodra hij mijn koel-trailer ziet, gebaart hij dan ook maar bedaard dat ik maar door moet rijden. Daar was ik ook al druk mee bezig vriend! Op Kufstein even tanken, en eerst de planning maar eens bellen.. Dat de boeking niet helemaal goed is gegaan, en dat ik de trein dus wel kan vergeten. Eh, shit.. ja, en nu?? ‘Ja idd, en nu..’ ‘Nou, ik blijf hier ook nog niet staan hoor..’ Ja, kijk dan maar even wat je doet. Zie maar of je wat kan gokken.. Shit, en ik moet het meest kritieke punt van het land ( de kontrolle-stelle op Wörgl) nog voorbij. Nou ja, maar dom kijken, en op goed geluk! En het geluk is idd met de dommen, want de kontrolle-stelle is keurig dicht…
Pfieuw, hele opluchting. Want meestal heeft Niels in dit land niet zoveel geluk. Op Noßlach, boven aan de brenner staat er nog een politie-auto, die het vrachtverkeer eraf haalt, en vast zet. De heren kijken me aan, zien mijn koeler, en besluiten maar lekker in de auto te blijven zitten! Tering, ik wordt wel weer op de proef gesteld vandaag hoor… Maar goed, het bordje ITALIA is in zicht. En ik ben weer zeldzaam blij, dit land binnen te rijden. Op naar de ‘Tiroler toko’ op Klausen, voor een douche, een welverdiend glaasje wijn, en een lekker hapje eten.dinsdag
Op tijd het mandje uit en het gas er weer op. Dan ben ik mooi de hele meute voor. Dit lukt aardig, en begin van de ochtend sta ik al bij mijn 1e klant in Nogarole Rocca, net onder Verona.
Het is er aardig druk, en echt snel zullen ze hier nooit worden. Hoewel ik als 1 van de eerste auto’s geholpen wordt, neemt het al met al toch weer 2 uurtjes in beslag om van 5 palletten af te komen. Maar goed, ik ben ze weer kwijt! Op naar Rimini. Naar onze biologische vriend die zijn bevroren groenten echt heel, heel, heel graag wil hebben… Om 13.30 ben ik bij hem, en ik mag hem gelijk achteruit naast de schuur steken om te lossen. Het zijn hier vriendelijke mensen, maar het is altijd een aardige chaos in het magazijn.. Ik heb een heleboel verschillende soorten bij me 
(wortels, champignons, paprika, courgette, prei, selderie, bloemkool, spinazie… etc.) Omdat hij in het ‘goed-georganiseerde’ magazijn bijna geen ruimte heeft, en hij alle aantallen en soorten goed moet controleren, zet hij alles buiten op het pleintje neer. Ik sta zelf aan de pompkar, en zo gaat het lossen mooi vlot! Dat de diepvries groenten (die ik met zorg en liefde op de juiste temperatuur 4 dagen verzorgd heb…) nu met dik 30 graden gewoon buiten in het zonnetje staan (…) doet mij even zeer, maar is nu mijn zorg niet meer. Met een handtekening op de vrachtbrief, rijd ik met een uurtje Rimini weer uit. Intussen heeft de klant voor wie ik een palletje naar Lecce 
moet brengen besloten dat ik wel gewoon bij hun magazijn bij Ascoli Piceno mag lossen. Dit komt mij helemaal niet slecht uit. Dat scheelt een boel, mits ik die vandaag nog wel ff los… Gas erop dus! En precies op tijd gooi ik deze er eind vd middag nog net ff uit. De volgende klanten zitten in het zuiden, dus ik kan nu mooi nog ff een eindje naar beneden rubberen. En om goed half 9 parkeer ik bij het restaurant bij Termoli. Hier zo langs de kust kan je heerlijk vis eten, en ook vanavond lukt mij dat weer prima.woensdag
Om 5.30 rollen we weer. Ik heb nog 2 klanten te lossen, en die wil ik er voor de middag uit
hebben. Het 1e klantje zit in Bisceglie, net voor Bari. Als ik hier de straat in rijd, staan er al 2 andere auto’s. Toch werkt hij redelijk door vandaag. Dus net voor de middag los ik mijn laatste klant (bij Matera) ook. En ‘de karre’ is weer leeg! In de loop van de ochtend 
heb ik al een berichtje gekregen dat ik morgen een vracht pizza’s mag gaan terugladen bij Napels. Vanaf Matera steek ik dus mooi via Potenza en Salerno naar Napels. Het is een ruig gebied hier, en mooi rijden. Bij deze klant in Napels moet je je altijd bij de fabriek zelf aanmelden, lege pallets inleveren en de papieren vast doen. Daarna moet je 9 vd 10 keer bij een magazijn in een dorpje een half uur verderop gaan laden. Mijn plan is, om mooi vandaag vast bij de fabriek langs te gaan. Dan heb ik dat maar gehad, en kan ik morgenochtend gelijk laden. Scheelt weer een boel tijd! Op de fabriek gaat het vlot, en ik vraag ‘mario di pizza-bakker’ of ik misschien vandaag niet nog ff kan laden?? Ik kan tegen 17.00 
bij het magazijn zijn… Ik mag heb proberen van hem, maar hij geeft me weinig kans. Eigenwijs dat ik ben, rij ik er toch maar ff heen. En na een beetje 
gemopper zeggen ze hier, dat het wel een tijdje gaat duren, maar ze willen nog wel laden! Dat is niet verkeerd. En om 20.00 heb ik ‘m alweer vol met die ronde schijven ook! Aangezien ik al wel aan de maximale rij-uren zit, gaat het rechtstreeks naar het bewaakte restaurant. Even grappen en ouwehoeren met ‘pistolen paultje’ de bewaker. En dan gezellig met nog 3 hollanders aan tafel.donderdag
Vandaag maar eens zien dat ik weer een heel eind ri. het noorden kom. Vanaf hier kan ik in mijn rij-uren precies zo’n beetje op Klausen komen. En dat vind ik een mooi streven voor vandaag.
Het is een beetje raar weer vandaag. Het ene moment is het heet, met een stralende zon, en het andere moment barst de regen los, en gaat het goed tekeer. Dit blijft de hele dag zo een beetje doorgaan. Maar goed, ik ga Rome voorbij, doorkruis het mooie Toscane, klim de appenijnen over, steek de po-vlakte over, truck tussen de dolomieten door, en ’s avonds om 20.00 sta ik volgens plan bij ‘de tiroler toko’ op Klausen. Hier zie ik de 1e bekenden al staan.. En ik sta net aan de bar, en daar komt ‘opa Jan’ van de fa.
vd Kamp ook nog binnen.. Het gaat wel weer gezellig worden dus. En als we allemaal net aan tafel zitten komt er een hele grote beautycase de hoek van het restaurant om… Nou, dat kan er maar 1 wezen; en ja hoor! Aan het hengsel van de beautycase zit idd mijnheer Wiegmink vast. We zitten gezellig te eten, en met nog heerlijk weer buiten, sluiten we de avond af op het terras.
vrijdag’s Morgens even weer fris wassen binnen, en een cappuccino naar binnen gieten, en dan ga ik vandaag samen met Edwin maar weer proberen een heel eind ri. NL te komen. Oostenrijk levert vandaag geen problemen op (oh, dus dat kan ook??) Ze zijn al wel bezig met scherpe controles aan de grenzen, dit natuurlijk i.v.m. het
naderende EK voetbal. In Duitsland lopen we door wat ongevalletjes en drukte nog aardig file op. En het geplande einddoel van vandaag (Ransbach) wordt al wat minder zeker. Maar het laatste deel van de dag begint het toch nog te lopen, en we draaien toch volgens plan ’s avonds de parking van Ransbach op. Ook vanavond wordt de maaltijd lekker buiten op het terras naar binnen gewerkt. We zitten samen met nog 2 chauffeurs van de fa. Veenstra, ‘van wieren-collega’ Louis schuift in de loop vd avond ook nog aan.
zaterdagNa wat kleine opstart-probleempjes van de wiegmink-kant (die akelige snooze-functie ook he..) rol ik, samen met het veenstra konvooi, toch om goed kwart over 5 de parking af. Aan de grens halen we nog ff een bakkie koffie, en dan draai ik om een uur of 10 getankt en wel de dam weer op in Emmeloord. Weekend! Alleen gaat het maar een zeer zeer kort weekend worden….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten