De ambtelijke molen...

Ja, dat was vorige week even wat... Vorige week donderdag (ik was op de terugreis vanuit Italie) ging de telefoon... De planning. 'Ja, niels.. We willen even wat met je overleggen...' Oke, nou dat kan. Kom maar op. 'ja, we hebben eigenlijk een ritje, en daar zoeken we nog een slachtoffer voor... En we zien dat jij de komende maand verder nog geen vakantie hebt gepland..' Nou nee dat klopt wel. Maarre... de komende maand?? Wat voor rit heb je dan wel niet?? 'nou eh, er moet eigenlijk een grote machine naar Turkije toe..' Naar Turkije??!! 'ja, en nou zijn er niet zoveel liefhebbers voor zo'n rit (lees; er zijn niet zoveel gekken die aan zoiets willen beginnen..) dus we dachten misschien is het iets voor jou?? Nou, oke. Best man, ik ga wel. Kom maar op!

Maar er komt natuurlijk nogal ff wat bij kijken bij zo'n rit. We gaan tenslotte het continent af, het los-adres ligt in Azie! Een niet echt alledaags ritje dus... Nou zijn ze donderdagmiddag op kantoor al gelijk heftig aan het regelen gegaan, met het aanvragen van vergunningen etc. En ik kreeg vrijdag de opdracht mee, om een visum te gaan regelen. Zonder visum kom je turkije niet in namelijk. Nou hadden ze op kantoor al even wat onderzoek gepleegd. Maar Turkije schrijft voor dat op het moment dat de reis afloopt, dat dan het paspoort nog 3 maanden geldig is.. Anders krijg je geen visum. En je raadt het al... Dat was mijn paspoort niet. Die loopt af in augustus... Maar goed na de nodige telefoontjes zou het toch mogelijk zijn om met dit paspoort een visum te krijgen, als je het dan allemaal in nederland dan maar regelde. Nou had ik hier zelf maar weinig vertrouwen in, maar op kantoor verzekerde ze mij, dat dat helemaal goed ging komen.

Het visum moest ik gaan aanvragen bij het turkse consulaat in Rotterdam. Ze hadden voor de maandag dus even een mooi ritje rotterdam voor mij bedacht, kon ik dat gelijk allemaal gaan regelen. Op zondagavond toog ik dus vast ri. Moerdijk. Hier heb ik maandagmorgen gelost, en dan moest ik dan maar naar het Consulaat. En waar zit het consulaat... Jawel, uiteraard midden in het centrum van Rotterdam... Op de hoek van de 'Blaak' en de 'Coolsingel'... Dus eerst de trailer maar eens afkoppelen op het industrie-terrein. En hup, met de losse trekker de stad in. Maar uiteraard mocht je zelfs met het losse truckje op een gegeven moment niet verder de stad in.. Maar even oogkleppen op, en gas erop dan... Met wat kunst en vlieg werk, de auto ook nog ergens kunnen parkeren, en het consulaat in! Nou... 1 stap over de drempel en je bent al in Turkije hoor! Alles stond in slecht 1 taal aangegeven, en ze spraken slechts 1 taal. En dat was geen nederlands nee! Eerst door de detectie-poortjes heen, en dan begint het feest... Ik kom echt een hal binnen. Bij de receptie krijg ik een nummertje mee, en ik mag tussen de 200 / 250 turken in een te kleine hal wachten op mijn beurt... En dan is 2 uur wachten best lang hoor! En dan mag je eindelijk naar boven, naar de 2e verdieping, naar loket 9... en dan krijg je dus idd te horen, dat het paspoort toch echt nog een aantal maanden geldig moet zijn! daar was ik dus al bang voor... Met gang terug naar Emmeloord, en via een spoed-procedure een nieuw paspoort aanvragen. Na de halve woensdagmorgen op het gemeentehuis rond gehangen te hebben, is het rap in de personen-auto, en als een gek naar het consulaat in Rotterdam! Want als ik hier niet voor 12 uur ben, moet ik nog een dag wachten... Komt die snelle SEAT toch nog van pas! Om 11.15 treed ik de wacht-hal weer binnen... Het is nu mogelijk nog drukker dan maandag... Pfff, gaan we weer. Maarrrr.... Jawel! tegen 2-en is het dan toch zo ver! Ik heb een visum!

Terug naar Emmeloord, de laatste dingetjes nog even aan de auto laten klaar maken, en dan gaat het vanavond (woensdagavond) op naar Luxemburg. Waar de machine (een grote pers of zo moet het zijn...) al staat te trappelen voor het transport. Morgenochtend (donderdag) laden in Luxemburg, en dan kan het avontuur beginnen!!