Week 31 – Udine – Venetië – Modena – Reggio E. – Forli – Vicenza

maandag
Het laatste weekje voor de vakantie alweer! En voor dat laatste weekje, moet ik m’n trailer nog afstaan ook.. Uitgerekend nu, gaat hij de garage in, om gekeurd te worden etc. Zometeen heb ik 2 weken vakantie, maar nee, hij moet nu de garage in.. Nou ja, ik heb er vh weekend dus een andere koeler achter gekregen. En daarmee rol ik om goed 6 uur vanmorgen de dam af. Mijn 1e 2 losadressen liggen in Amsterdam. Normaal een vrij kansloze onderneming als je daar op maandagmorgen om 8.00 moet beginnen.. Maar, het is vakantietijd, en dat is dan weer het mooie van de vakantietijd, het is nu heerlijk rustig hier op de weg, dus dat moet geen probleem zijn.

En helemaal zonder strubbelingen rijd ik in een goed uur naar de klant in Amsterdam noord. En ik ben dus nog te vroeg ook! Even wachten dus. Maar goed, dat is op zich niet zo’n hele grote straf. Ik heb hier wijds uitzicht over het IJ, met aan de overkant o.a. de Sumatrakade. Alles is nog in ruste, en op zich is het wel even mooi om zo de dag te zien beginnen. Maar goed, er moet ook gelost worden natuurlijk! En rond 7.30 is het eerste volk er, de deuren open, en in goed 10 minuten los ik m’n 7 pallets met marmer uit Italië. En om 7.45 rijd ik dus alweer weg.

Aangezien de IJ-tunnel hier in Amsterdam weer afgesloten is ivm werkzaamheden, ga ik dus eerst de stad weer uit, dan een eindje via de ring, en na de Coentunnel ga ik vanaf de westkant de stad weer in. Dit ook allemaal zonder file! En dat op maandagmorgen rond 8.00. Het is ongekend. Om 8.15 sta ik dus bij de 2e klant op de stoep. Een tegel en sanitairhandel. Maar hier gaat het iets minder gesmeerd.. Normaal beginnen ze hier om 8.00, maar omdat het vakantietijd is, komen ze pas om 9.00! Maar weer wachten dus. Tegen 9-en komt er inderdaad wat volk aangescharreld. Dan gaat het lossen mooi vlot, en mijn 14 pallets met tegeltjes staan allemaal zo op de stoep. Ik drink nog even een bakkie met de heren, en dan zal ik zien Amsterdam weer uit te komen.

Om 10.00 sta ik dan bij de volgende klant, in de Meern. Hier gaan de laatste 10 pallets eruit, en dan hebben we hem weer leeg. En kan ik net als vorige week weer beginnen te laden in Zeewolde. Om 11.15 zet ik hem hier tegen de ramp aan. Hier krijg ik 5 zendingen koelgoed mee voor Italië, en heb ik de trailer grotendeels alweer vol. De 22 pallets worden vlot aangereden. Ik zoek zelf nog even zending bij zending, en rijd ze dan zelf met een pompkar in de goede volgorde naar binnen. En zo ben ik om 12.15 alweer klaar hier.

Dan terug naar ‘onze’ polder. In Rutten staan ook nog een aantal pallets met koelgoed op mij te wachten. Om 13.30 ben ik hier, en ik mag gelijk gaan laden. De pallets staan er zo in, dat gaat mooi vlot. Maarrr… Als ik dan de papieren van kantoor wil halen, blijkt er weer eens een ‘krediet blokkade’ op te zitten bij deze klant. En kunnen ze de papieren nog niet uitdraaien. Eerst maar even een bakkie dus… Maar uiteindelijk om 14.30 is het dan toch weer voor elkaar, en krijg ik m’n vrachtbrief.

En dan hoef ik alleen op de zaak nog even 1 pallet op te halen, en dan heb ik hem vol. Omdat ik er met de drukte dit weekend (zwarte cross!) niet echt aan toe gekomen ben om boodschappen te doen, rijd ik eerst even naar de Appie H. in Emmeloord. Hier kan ik het hele circus mooi even op de bushalte kwijt, en dan ga ik even gauw door de supermarkt heen. De voorraden weer op peil, en dan nu naar de zaak. Even gauw wat pallets omzetten, het palletje geitenmelk/geitenkaas/geitenyoghurt enz. enz. dat hier klaar staat er bij tussen, en dan alles er op de juiste volgorde in, nog even een bakkie. En dan ben ik klaar voor vertrek. En om 16.15 draai ik de dam af. Op naar Italy.

Ik schiet Duitsland in, de Ruhr door, wat nu ondanks het niet zo gunstige tijdstip, ook perfect loopt! En dan ga ik om 20.00 op Fernthal maar even aan de kant. Hier peuzel ik even lekker mijn vanmiddag bij de Appie gescoorde maaltijdsalade op. In de tijd dat ik hier sta, komt er 2 keer een Van Wieren langs gedenderd. Even kort contact via de bak, maar deze hebben allebei een andere route dan ik. Als m’n 3 kwartier er dan weer op zit, stuur ik hem de autobahn weer op. Ik had als gepland einddoel voor vandaag eigenlijk Wertheim in het hoofd. Dus dat moest maar gebeuren ook. En om 23.30 draai ik hier het autohof op, en vind ik nog een plekje. En dan vind ik het wel weer mooi geweest vanaf vanmorgen 6.00. Er staan nog 2 Van Wierens op de parking, maar die hebben de gordijnen ook al dicht. Dus ik zoek mooi m’n mandje op.

dinsdag
De andere 2 Van Wierentjes zijn alweer weg als ik er ’s morgens uit kom. Maar als ik dan na het wassen en de koffie om 8.30 de parking af wil rijden, zie ik wel ineens een bekend gezicht bij de pomp lopen. Collega Bert T. Dat is al lang geleden dat wij elkaar gezien hebben. Even een klein praatje, maar Bert heeft zijn rusturen er nog niet op zitten. Dus ik ga maar rijden.

Na 4 uurtjes rubberen, ga ik er tussen de middag bij de pomp op Holzkirchen af om mijn pauze te maken. Ik smeer even een broodje, zet een bak koffie. En dan komt na een half uurtje Bert hier de parking ook op. Ik had vanmorgen al gezegd dat ik hier mijn eerste pauze had gepland. Bert moet lossen in Oostenrijk. We kunnen dus nog een stukje samen op rijden. Ik wacht even tot Bert ook z’n 3 kwartier er op heeft zitten, en dan gaan we achter elkaar aan verder. Kunnen we tenminste even een klein beetje bijpraten.

Halverwege de middag, als we net een klein stukje Oostenrijk in zijn moet Bert er af, om te gaan lossen. En gaat het dus weer alleen verder. Mijn eerste klant waar ik morgen begin te lossen, zit vlakbij Udine, dus ik ben mooi via de Tauern autobahn. Het is mooi rijden hier over de Tauern. Ik ben niet zo zwaar geladen, en het valt vandaag gelukkig ook erg mee met de drukte met toeristen.

Eind van de middag stop ik nog even op het drielandenpunt (Oostenrijk, Italië en Slovenië). Hier ga ik nog even lekker onder de douche door, maak m’n 3 kwartier pauze, en dan gaat het Italië in. Het einddoel voor vandaag is het restaurant bij Venzone. Het is alweer een mooi poosje geleden dat ik hier geweest ben, maar ik mag hier altijd erg graag komen. Het eten is allemaal dik in orde, en het zijn super vriendelijke mensen. Als je dit restaurant binnenkomt, loop je gelijk tegen een groot houtvuur aan, waar ze het vlees grillen. Als ik dan aan de bar kom, en een borreltje bestel, komt de eigenaresse al aan voor ’n praatje; ‘ah, Holland!’. Jazeker, Holland. Het eten smaakt ook weer uitstekend, en als ik ’s avonds naar de auto loop om m’n mandje op te zoeken is er nog net even een dikke bui gevallen. En is het dus lekker wat afgekoeld! Dat is niet verkeerd, zo voor het slapen.

woensdag
Om 7.00 doe ik nog even een grote cappuccino aan de bar, en dan gaan we maar weer wat doen. Binnendoor gaat het vanaf het restaurant richting het dorpje waar mijn 1e klantje zit. Goed 8.00 ben ik in het kleine dorp. De klant is ook snel gevonden. Het personeel komt net langzaam binnen druppelen. Om goed 8.15 scheppen ze hun palletje kaas eruit, en om 8.30 hebben we het 1e losadres dan alweer gehad.

Het 2e adres ligt tussen Portogruaro en Venetië. Hier zet ik hem om 10.00 tegen de ramp aan. Op dit adres lopen er 2 ‘chefs’ in het magazijn. 1 chagrijn die nooit wat wil, en die altijd problemen maakt… En 1 die het allemaal wel snapt, en altijd netjes en vriendelijk meewerkt, en waarbij het altijd vlot en zonder problemen loopt. Nou heb ik hier een week of 6 geleden al een hele discussie gehad met de minst prettige van de twee, waarom het allemaal weer zo lang moest duren… Dus ik ben benieuwd wie van de 2 ik het eerst tref als ik binnenkom.

Nou, en dat kon natuurlijk niet missen! Ik kom binnen, en ik loop gelijk Jan L#l tegen het lijf. Hij neemt m’n vrachtbrief in ontvangst, kijkt er een beetje interessant, en vooral moeilijk op, en ik krijg gelijk te horen dat ik even moet wachten.. Ze hebben nog geen ruimte. Ik heb me voorgenomen om vandaag niet in discussie te gaan, met de beste man, maar gewoon gelijk te bellen. Dus ik vraag alleen hoe lang het ongeveer gaat duren; zeker wel een uurtje.. Ik ga dus maar een broodje smeren in de auto. Maar ik zit nog maar amper in de cabine, of daar komt de andere chef al aan! Hij herkent me nog van de vorige keer, en begint gelijk enthousiast. ‘We gaan niks wachten hoor, er gaat met 5 minuten een auto voor weg, en zet jij hem er dan daar gelijk maar voor, dan gaan we gelijk lossen! Want jij hebt nog meer adressen te doen toch?!’ Kijk, dat heeft hij heel goed onthouden van de laatste keer! En het blijkt dus allemaal niets geen probleem. En om 11.00 heb ik deze partij er alweer uit ook.

Volgende patient! En die zit in Modena. Eerst maar weer een mooi eindje sturen dus. Om 13.45 ben ik dan bij de klant in Modena. Hier komen we ook heel regelmatig, dus ik zet hem gelijk tegen de goede deur aan, loop naar binnen, trek ‘de snor’ aan zijn jasje, en dan gaan rap achter elkaar de 6 pallets de trailer uit, het magazijn in. Nog even een handtekeningetjes scoren, en een kwartiertje later ros ik de poort alweer uit!

Dit loopt perfect zo. Met een beetje goeie wil, krijg ik hem nog leeg ook vandaag! Eerst moet ik nu nog even naar een transportbedrijfje tussen Reggio Emilia en Parma. Hier gaan er halverwege de middag ook nog 3 zendingen uit.

En dan heb ik nog 1 adresje op het programma staan. Weer terug Modena voorbij, Bologna voorbij, en richting de Adriatische kust. In Forli loop ik dan om goed 17.15 het magazijn in. Hier gaat er nog wat geitenkaas, geitenmelk, geitenyoghurt etc. uit, en dan heb ik hem om 17.30 leeg! Best gelopen vandaag dus.

En het bericht voor de retourvracht staat ook al op de boordcomputer. Ik kan morgen bij Vicenza een volle vracht laden voor Brabant. Kat in het bakkie dus! En… dat betekend dat ik in de buurt kom van het Van Wieren clubhuis op Scaldaferro!! En die kans wilde ik eigenlijk niet voorbij laten gaan, om daar maar weer eens even m’n gezicht te laten zien. Het wordt voor het mooie wel een beetje laat, maar ik ga er toch maar voor! Het gas erop, en naar Scaldaferro dus! En om 20.45 draai ik dan uiteindelijk het hele circus de parking op. Gauw naar binnen, en daar klinkt het al; ‘Ciao Niels! Tutto bene?’ Si, si! Tutto bene. Even een complimentje over het nieuwe terras, en de nieuwe bar buiten! Een borreltje, en dan aan tafel. En het is allemaal weer perfect in orde! Na het eten lekker buiten, het nieuwe terras gelijk nog maar even testen!

donderdag
Even wassen, een cappuccinootje en maar richting klant. Het is al flink warm aan het worden. En nadat ik dan al mijn lege pallets in mijn kisten onder de trailer heb gestapeld, 21.000 kg papier met een handpompkar de trailer in heb getrokken heb ik me zo ’s morgens vroeg al aardig in het zweet gewerkt. Dus ik ga eerst maar eens even lekker onder de douche door hier! Als ik daarna fris en fruitig de papieren ga ophalen van kantoor, tref ik hier de bedrijfsleider van een ander Italiaans bedrijf waar wij vaak laden! Een bedrijf tegen de Sloveense grens aan, die veel samenwerkt met de fabriek hier. Die is hier met een paar klanten op zakenbezoek. ‘Ah, Van Wieren’! Ah, Nenad… Een klein praatje, en dan ga ik om 9.45 maar eens richting Holland!

Het is mijn laatste ritje voor de vakantie, en ik wil de auto eigenlijk keurig netjes leeg op de zaak neer kunnen zetten. Dus ik wil morgen nog wel even lossen in Brabant!

En met de wetenschap dat ik nu een paar weken even niet in Italië zal komen, geniet ik van de mooie route door de ‘Valsugana’. Haal nog even wat boodschappen in een supermarktje.

Geniet nog even van de Alpen. En dan ga ik nog even lekker onder de douche door op Vipiteno. Eet hier tussen de middag gelijk nog even een bordje spaghetti! Zodat ik vanavond in Duitsland niet aan de schnitzel hoef.. Dan Oostenrijk door. Even een klein beetje tanken op Kufstein. Nog even een keer pauze bij een pomp tussen München en Nürnberg. En dan bats ik hem ’s avonds om 22.00 nog ff een file in… En nog een beste file! Ze hebben een kleine baustelle, waarbij alles naar 1 baantje moet. En het stikt van de vakantiegangers op de weg, dus dat levert hier ’s avonds om 22.00 dus nog even problemen op… Intussen zit ik ook aan m’n rijtijd natuurlijk… Maar ja, hier midden op de autobahn ophouden, is ook niet echt een optie. En wordt het dus uiteindelijk 23.15 voor ik hem op Wertheim aan de kant zet.

vrijdag
Strak 9 uurtjes rust erop, en weer verder. Ondanks het tijdsverlies van gisteravond wil ik hem toch nog ff leeg hebben vandaag natuurlijk. Dat ik i.i.g. toch met een goed gevoel de vakantie in kan gaan. ;-) Na de file gisteravond heb ik de tijd toch nog een klein beetje ingehaald. En nu rijd ik in strak 4.5 uur naar Venlo toe. Hier doe ik tussen de middag even een bakkie, een broodje, en ’n krantje.

En dan ben ik om 14.30 bij de klant in Veghel. In ’n uurtje tijd, de pallets er allemaal uit. Ik veeg de trailer nog even helemaal netjes schoon, doe nog een bakkie en een praatje met de altijd vriendelijke directeur hier. En dan is het even bellen met Emmeloord; ik heb ‘m leeg… ‘Dat is hartstikke mooi! Kom hier maar heen, en dan is het tijd voor vakantie!!’ Kijk, dat zijn berichten. Om 17.45 tank ik hem nog even af, en om 18.00 gaat ie dan in de hoek!! En dan zullen we het even 2 weken zonder elkaar moeten doen…