Week 30 – Op dinsdag nog even snel heen en weer

maandag
Ja, en toen was het alweer week 30... Ik heb een mooi lang weekend gehad, dus weer helemaal uitgerust. Zou je zeggen.. Toch is het vanmorgen iets later dan gepland voordat ik van de zaak af rijd. Foutje. Maar goed, 8.30 draai ik dan toch de dam af. Op naar Volendam. Naar Smit in Volendam. Nou, wordt het interessant, voor o.a. mijn zusje... Heel Nederland leeft op dit moment in de ban van Yolanthe en Wesley... En uitgerekend nu moet ik naar Smit, naar Smit in Volendam. Maar goed, als ik mijn zusje heb uitgelegd, dat ik niet naar Jan hoef, maar naar zijn broer Bart... En het kwartje valt eenmaal, is het ineens een stuk minder interessant! Om goed 10.00 zet ik hem bij 1 van onze speelgoed giganten in de put. Hier moet de 60m3 speelgoed eruit, die ik afgelopen week uit Italië heb opgehaald. En alles zit er los in, dus ze hebben wel ff werk hier. Op de zaak zijn er al een paar zendingen uit gehaald vh weekend. De andere palletjes die ik nog achterop heb staan, trek ik zelf met de pompkar even aan de kant. En als de heren hier zich gaan uitleven met de speelgoedvrachtwagentjes, heb ik mooi even tijd om een bakkie te doen hier in de kantine.

Na 1.5 uur stapelen en pakken, is de trailer weer grotendeels leeg. Het speelgoed is er iig weer uit. Nog even een kriebeltje op de vrachtbrief, en dan ben ik weer weg. Verder Noord Holland in. Het volgende losadres is in Heiloo. Tegen 13.00 ben ik hier. Even snel 2 schepjes met de heftruck, en binnen 10 minuten ben ik alweer 2 pallets lichter. Dan via Amsterdam weer terug richting zeebodem. In Almere los ik het aggregaat nog even. En dan heb ik alleen de 4 grote pallets voor de plastic industrie nog voorin staan. Alleen deze mogen nog niet gelost worden. Dus deze kunnen naar de zaak.

De bedoeling voor deze week is dat ik morgen op Urk een volle vracht ga laden voor 1 adresje bij Parma. Een mooi vlot ritje, zodat week 30 snel om is. En dat moet ook, want ik heb voor komende zaterdag namelijk vrij gevraagd. Het is dit weekend namelijk zwarte cross!! En aangezien we nog een vrijgezellenfeestje hebben te vieren, willen we Bassie, daar komende zaterdag mee naar toe nemen. Hier had ik al een mooi poosje geleden vrij voor gevraagd, en ik was vh weekend dus ook niet zo blij, toen ik hoorde dat ik er op dinsdag pas uit zou gaan. Nou, was er intern wat mis gegaan, en stond het niet in de computer, dat ik deze week op tijd thuis moet zijn. Maar op zich is er nog niets aan de hand, ze hebben vlak bij Parma ook weer een complete retourlading liggen. En als ze mij dit vrachtje dan laten doen, moet het allemaal goed komen. Nou, we gaan het meemaken!

Ik moet dus morgenochtend op Urk gaan laden. Alleen hebben ze het bij de bewuste klant op Urk morgen hartstikke druk. Ik stel dus voor om vandaag mijn vracht alvast op te gaan halen, dan heb ik het er maar in, en dat scheelt hun morgen weer een auto! En na een paar telefoontjes blijkt mijn vrachtje inderdaad al klaar te staan. En als ik de laatste paar pallets er dan op de zaak uit heb gegooid, ga ik dus gelijk vast naar Urk toe. Om 16.00 zet ik hem hier achteruit de loods naar binnen. Het is nog even zoeken naar de juiste pallets, en vooral naar de juiste etiketten… Maar als alles dan eenmaal klopt, racen we de 32 pallets achter elkaar in. En dan heb ik hem om 17.45 toch al vol!

Alleen nu al vertrekken heeft weinig zin. Mijn vrachtje kan sowieso pas donderdagmorgen gelost worden in Italië. En als ik nu al vertrek, dan ben ik veel te vroeg. Ik ga dus mooi terug naar Emmeloord. Vanavond nog even gewoon thuis eten, en nog lekker een nachtje thuis.

dinsdag
En vandaag hoef ik dan ook nog niet eens vroeg te vertrekken. Collega Eelke kan vandaag op Urk laden. Ook een volle vracht voor dezelfde bestemming in Italië, als waar ik heen moet. Dat komt hartstikke mooi uit dus. Ik ga nog even op het gemakje mijn boodschapjes doen in de supermarkt, dan eind van de ochtend richting de zaak. De auto inpakken, nog even een bakkie doen, en dan krijg ik tegen 12-en een berichtje van Eelke dat hij vol is, en dat hij nu vanaf Urk gaat vertrekken.

Dus dan trap ik hem ook maar aan, dan zien we elkaar onderweg wel. En inderdaad, nog voor Apeldoorn zie ik in de verte al een vleugeltje verschijnen, en rijd ik Eelke achterop. Mooi kletsend schieten we zo samen Duitsland in. Eind van de middag gaan we bij het kioskje bij ‘het enge bos’ even aan de kant voor een bak koffie.

Na de verplichte 3 kwartier pauze hobbelen we weer mooi op het gemakje verder. Best wel apart eigenlijk. Aan de ene kant heb ik best wel een beetje haast, omdat ik sowieso vrijdag op tijd thuis wil zijn voor het vrijgezellenfeest dit weekend (en vrijdagavond een borreltje in de kroeg natuurlijk!) En aan de andere kant, hebben we echt alle tijd, omdat we toch pas donderdagmorgen kunnen lossen. Maar goed, voor Frankfurt draaien we de 67 en de 5 op richting Zwitserland. Eelke en ik hebben nog even het idee, dat omdat we toch parallel aan de Franse grens rijden, of we hier nog een Frans routiertje weten, zodat we vanavond nog op z’n Frans kunnen tafelen ook! Maar dat wordt helaas allemaal geen succes. En zo komen we om 21.30 dan toch maar uit bij het Duitse autohof op Achern. Het staat hier bom en bom vol. Er is nergens een gaatje meer vrij op de grote parking. Maar als we na van alles geprobeerd te hebben, dan toch ook nog maar even een rondje over de kleine parking achter het restaurant doen, vinden we daar met een klein beetje fantasie nog 2 prachtige plekjes! En dan gaan we gauw even een hapje doen, en een koud glaasje bier op het terras!

woensdag
We drinken ’s morgens een bak koffie, en dan gaan we om 7.30 weer verder. We staan met een uur en een kwartier op Hartheim. We leveren onze papieren in bij de spediteur hier. Deze zal een transit documentje voor ons maken, en wij gaan intussen mooi even onder de douche door, doen een bakkie, en dan zijn onze documentjes ook mooi weer klaar. Op Naar de Zwitserse grens dus. Er is niet heel veel te beleven aan Rheinfelden, toch staan er een paar auto’s voor het stoplicht. Maar hier zijn we zo omheen. Even alle douane handelingen, en dan kunnen we Zwitserland in.

Bij het Zwitserse Ertsfeld moet al het vrachtverkeer de nieuwe controle parking op. Eelke en ik besluiten om hier gelijk maar even 3 kwartier pauze te maken. Kunnen we op ons gemak eens even bekijken wat ze er hier allemaal van gemaakt hebben. Er is hier een heel toiletgebouw bij, met douches. Een klein restaurantje. Op zich wel aardig allemaal. En (nu in ieder geval) nog aardig netjes. Ik ben alleen benieuwd of het ook allemaal zo netjes blijft! Het is nu natuurlijk allemaal nog nieuw… Maar goed, op zich niet verkeerd dat er in ieder geval ‘iets’ is geregeld voor de chauffeurs. Want hier zal nog menig uurtje verplicht wachten doorgebracht moeten worden…

Om 13.00 gaan we weer verder. De Gotthard over, de meren langs. En zelfs Biasca kunnen we zo voorbij. Het is hartstikke mooi rustig onderweg zo! Alleen als we dan om 15.30 aan Chiasso komen, aan de Zwitsers – Italiaanse grens, komen we nog wel even in een lange rij wachtende vrachtwagens te staan. Langzaam, auto voor auto gaat het naar de grens toe. Eenmaal aan de grens is het weer stempeltjes verzamelen, en dan gaan we om goed 16.00 Italië in.

Net achter Milaan maken we nog even een keer pauze, en dan gaan we naar het restaurant op Fiorenzuola. Om 19.00 zetten we de auto’s hier in de hoek. Het is weer mooi geweest voor vandaag. We staan nu vlakbij het dorpje waar we morgenochtend moeten lossen. Het wordt nog een drukke boel ook vanavond. Er komen nog 2 bekenden van de firma uit Heeg de parking op ook. Waarvan 1 zijn vrouw een ritje mee heeft. En dan komt er nog een bekende aan, een eigen rijder uit Brabant, en er komt nog een Hollander, die het restaurant eerst voorbij rijdt, verderop draait, en weer terug komt. Een Hollander uit het oosten van het land die voor de allereerste keer in Italië is. Met z’n allen gaan we ’s avonds aan tafel, en een beetje kletsend is de avond ook zo weer om.

donderdag
Ja, en na 2 dagen mooi op het gemakje aan doen, mogen we vandaag dan toch eindelijk lossen! Het koelhuis hier, waar we allebei voor een grote supermarktketen moeten lossen begint voor Italiaanse begrippen al mooi op tijd. Dus om 6.00 een cappuccino aan de bar, en dan gaan we die kant op. Als om 7.00 de mensen van kantoor hier van de enorme koelhuizen, binnenkomen staan Eelke en ik al aan de balie te wachten. Aangezien Eelke vandaag nog wel een redelijk druk programma heeft met terugladen, en ik een complete vracht kan terugladen, laat ik Eelke eerst lossen. Met een uurtje is Eelke leeg, en mag ik er voor. Eelke en ik nemen afscheid en hij gaat beginnen terug te laden. Een klein uurtje later, om 9.00 heb ik hem ook alweer leeg, en kan ik ook richting mijn teruglaadadres.

Bij Parma ga ik de autobahn weer af, en dan een half uurtje de binnenwerelden in. Ik moet hier een volle vracht met pannen, en dan met name frituurpannen gaan laden. Ik ben ooit al eens eerder bij dit fabriekje geweest, dus dat is geen probleem, en ik rijd er in 1x heen. Ik meld me op kantoor. Hier zoeken ze de juiste papieren erbij, en willen me uit gaan leggen hoe ik op de laadplaats kom. Ik vertel dat ik hier al eens vaker ben geweest, en dat ik het magazijn ken. Hier over dat smalle zandpad naar achteren, onder dat lage bruggetje door, en dan tussen de dijkjes door een krappe bocht naar links, en dan kom ik op een plein… ‘Bravo’, het klopt helemaal, en ik mag vast naar achteren toe. Ze zijn hier nog even druk bezig een andere auto te laden, maar dan ben ik aan de beurt. Ik heb nog een boel lege pallets extra meegenomen die er hier ook allemaal uit moeten. Weer een lekker karweitje in de brandende zon dus… Maar goed, ik heb hem vrij vlot vol. Mag weer naar voren om de papieren bij de dames op kantoor op te halen, en met 1.5 uur rijd ik om 11.15 dan ook weer geladen weg.

Vol, en de neus kan weer richting Holland! Dat is mooi vlot zo. En zo sta ik om 14.00 alweer op Como. Want ja, ook terug weer via Zwitserland natuurlijk… Maar goed, ik lever m’n papieren weer in bij de spediteur. En dan wandel ik even naar het restaurant waar ik gelijk maar vast een hapje ga eten. Ook nu geldt weer; dan hoef ik vanavond in Zwitserland of Duitsland in ieder geval niet meer. En kan ik mooi m’n uren zo ver mogelijk oprijden. Als ik het eten op heb, ga ik nog even snel door de supermarkt heen. En dan m’n papieren ophalen, en gaan we richting grens. Hier is het mooi rustig, dus om 15.30 rijd ik Zwitserland in. Een uur eerder dan vorige week donderdag.

Maar in plaats van rustiger, is het alleen maar drukker voor de Gotthard! De parking in Biasca valt nog alles mee. Maar richting de Gotthard is het dan allemaal vakantieverkeer. En al met al, sta ik hier dan toch mooi anderhalf uur aan te sluiten voor de tunnel… Leuk hè, vakantietijd… Maar goed, uiteindelijk kom ik er weer doorheen. Ik heb in de file wel even een tijdje echt helemaal stil gestaan, maar voor de rest was het grotendeels langzaam aansluiten. Ik moet bij Luzern dus nog even een half uurtje verplicht pauze maken ook. Dan is de grootste drukte gelukkig ook weer geweest, en verder loopt het aardig door.

Als ik via Rheinfelden Duitsland weer in rijd, twijfel ik nog een beetje. Ik twijfel of ik hem net als vorige week weer op Binzen neerzet. Maar volgens mij moet ik precies in mijn uren op Hartheim kunnen komen, dus dan gaan we dat toch maar eens even proberen! En om 21.45 zet ik de motori dan weer af, voor vandaag. Op Hartheim.

vrijdag
Ik begin de dag vandaag mooi op het gemakje, en ga eerst eens even lekker onder de douche door. Een bakje koffie, en om 7.30 draai ik dan de autobahn op. Vanmorgen schiet het nog lekker op. Omdat de 61 me vorige week toch weer wat tegenviel, en omdat vandaag de laatste dag van de vierdaagse is, wilde ik Nijmegen vanmiddag ook maar een beetje mijden. Maar gewoon de 5 af, en richting de 3! In strak 4.5 uur rijd ik naar Ransbach. Hier maak ik mijn 3 kwartier pauze en ga weer verder.

Normaal gesproken moet ik vanaf hier in 1 keer zonder pauze in Emmeloord kunnen komen. Maar ik ben bang dat het vandaag met de toeristen op de weg niet helemaal gaat lukken… En inderdaad. Vlak voor Köln kom ik gigantisch in de file! Het loopt echt totaal voor geen meter. Uiteindelijk heb ik wel 4 uurtjes werk alleen naar de grens toe! Bah, ik ben er ook alweer helemaal zat van. Ik gebruik hier om 17.00 gelijk mijn 3 kwartier pauze maar even om een hapje te eten. Heb ik dat maar vast gehad. Het laatste stuk naar Emmeloord levert gelukkig verder geen problemen meer op. En om 19.15 sta ik te tanken in Emmeloord. Mooi op tijd. Week 30 weer voorbij, en dan pik ik ook mooi de 2e van de 4 ‘vrij’dagen in Emmeloord mee!!

En nog mooi op tijd voor het feestje van morgen ook. Want morgen nemen we onze ‘Bassie’ mee naar Lichtenvoorde!!