Week 16 - langs de Adriatica naar beneden tot Bari, dan oversteken Napels - Salerno (m'n zusje eens 'n reisje mee!)

zondag
Ja, en toen kreeg ik vorige week een smsje van mijn zuster Irma. Ze wilde eigenlijk ook wel eens mee met een ritje Italië! Nou, dat kan natuurlijk. Zorg maar dat je tas klaar staat. En ze heeft nog wel aardig geluk ook, want ik krijg vrijdagavond te horen, dat er een mooi toertje op het programma staat voor deze week. Mooi langs de Adriatische kust naar het zuiden toe, en dan vanaf Bari oversteken naar de andere kant, waar ik dan bij Napels leeg kom. Ze krijgt wel wat van Italië te zien dus!

Alleen moet het wekkertje wel op tijd, want om 7.30 slinger ik de helse Vabis alweer aan, deze zondagmorgen. Even tanken, en dan draaien we om 8.00 samen met collega’s Bert en Frank, de neus richting het zuiden.

Tussen de middag maken we even pauze op de ‘Fernthal’. Een bakje koffie, en weer verder. Gezellig kletsend schieten de kilometers mooi op, en het valt Irma helemaal niets tegen, het lange zitten valt heel erg mee, en de dag vliegt om!

We maken nog een keer pauze op het Duitse Aurach, en ’s avonds om 20.15 bereiken we dan net voor München, het einddoel voor vandaag; Eching. Collega Hanzz staat hier ook net, en met z’n 5-en gaan we gezellig zitten tafelen bij onze Griekse vrienden hier. En het wordt een gezellige avond! En mijn zusje begint gelijk al beetje een beeld te krijgen, van hoe het is onderweg.

maandag
Maar ze krijgt vanmorgen ook gelijk de andere kant ook te zien! Er is een tijd om er gezellig met zijn allen maar wat van te maken.. Maar er moet ook gewerkt worden! Hard gewerkt. En het wekkertje begint om 4.30 dus alweer te rammelen. Om 5.15 draaien we de autobahn weer op. Op richting Italië! En in Oostenrijk komen voor Irma dan de 1e bergen in zicht. We tanken even, en dan gaat het via de Brenner naar het Italiaanse.

Irma krijgt van alles te zien; de bergen, sneeuw, de typische Tiroolse huisjes, de indrukwekkende Europabrug, prachtige uitzichten over de dalen, kerkjes, kasteeltjes enz. enz. Een boel indrukken!

Onderweg gaan we bij Trento nog even lekker onder de douche door. En nadat we 1 voor 1 afscheid hebben genomen van de collega’s, bereiken we om 15.15 ons eerste losadres. Bij Rimini gaan hier de 1e 3 pallets eruit.

Schot weer dicht, en dan is ook dit streven voor vandaag weer gehaald. We zakken nu verder langs de Adriatische kust naar het zuiden. Maken nog even een keer de verplichte 3 kwartier pauze, en dan wordt het tijd om een restaurantje op te gaan zoeken! Mijn plan was om vanavond lekker te gaan eten bij het restaurant Rivamare, aan de kust tussen Ancona en San Benedetto. Om 19.00 bereiken we dit restaurant.

En dan is het weer genoeg geweest voor vandaag. Je staat hier te midden van alle palmbomen, en pal aan het strand! Als ik al m’n papierwerk heb afgewerkt, wandelen we eerst maar eens tussen de palmbomen door, een eind langs de zee. Daarna een borreltje aan de bar, en dan zoeken we het restaurant op. Je kunt hier heerlijk vis eten! Maar gelukkig voor Irma hebben ze ook nog wel wat anders.. De 1e Italiaanse maaltijd is een feit. En ik heb nooit iets teveel gezegd over de kwaliteit van de Italiaanse keuken! We hebben heerlijk gegeten.

dinsdag
En ook vandaag staan we om 5.30 alweer naast de auto. Het hoort er allemaal bij. En op zich is het geen straf, want het is altijd een prachtig gezicht zo, het aanbreken van de ochtend, boven een strakke Adriatische zee!

Omdat de kroeg nog dicht zit, doen we onderweg even rustig een cappuccino en ’n broodje. Om 7.45 sta ik dan bij de volgende klant, in Pescara. Hier wil het nog wel eens wat lang duren, maar we zijn nu de 1e, en om 9.00 hebben we onze kouwe visjes er toch al uit!

Dat is mooi, want ik wil de volgende klant (in Vasto) ook nog voor de middag lossen. Ze houden hier namelijk nogal een lange siësta! Maar goed, dat gaat nu helemaal zonder problemen lukken. Om 10.00 staan we al bij de haven van Vasto. Hier hoeven er ook maar 2 pallets met inktvis uit, dus dat is ook met een half uurtje weer klaar.

En dan kunnen we nog weer verder afzakken langs de Adriatische kust richting het zuiden. Tussen de olijfbomen door, langs de cactussen, uitkijkend over de zee. Er valt genoeg te zien!

Het laatste klantje voor vandaag, en aan deze kant van Italië, zit in Bari. Hier moet ik voor 2 afzenders spullen lossen. Alleen is deze klant verhuisd naar een nieuw magazijn, dus ik moet eerst nog even zoeken. Om 13.45 heb ik het magazijn gevonden. Alleen is er nog weinig te beleven.. Ze hebben nog middagpauze. En die blijkt nog tot 15.00 te duren. Er zit niets anders op, dan nog maar even geduldig te wachten dus..

Als ze dan eenmaal weer beginnen, ben ik mijn 2 partijen ook zo kwijt. En om 15.30 kunnen we het land gaan ‘oversteken’. We zijn aan de oostkust van Italië klaar, en hebben morgen alleen nog 1 klantje te lossen bij Napels.

En met dat oversteken, is ook helemaal niets mis. Het gaat dwars door het ruige, arme, maar prachtige zuiden heen.

Tegen 19.30 bereiken we dan het einddoel voor vandaag. Het restaurant op Capua, net boven Napels.

En het blijft toch wel een beetje bijzonder voor Irma, want zo staan we voor de 2e nacht achter elkaar, alweer tussen de palmbomen te slapen! Ach ja, wat hebben we het mooi soms, niet?! We wandelen een rondje door de prachtige tuin hier, en genieten dan van alweer een overheerlijke Italiaanse maaltijd!

woensdag
Ook vandaag heb ik weer een vol programma. Dus ook nu staan we voor 6-en alweer naast de auto. We gaan even op het gemakje binnen wassen, doen een cappuccino aan de bar, en dan gaan we het chaotische Napels in. Met uitzicht op de vulkaan de Vesuvius, wurm ik me door het verkeer heen. Ik moet Napels voorbij, Pompeï voorbij, en dan de wir war in.

Bij het losadres aangekomen, kunnen we niet anders, dan gewoon midden tussen het verkeer op straat blijven staan, en daar te lossen. Ze komen met een heftruckje naar de weg toe, en daar lossen we onze laatste pallets vis. En dan heb ik hem om 8.15 leeg!

Terugladen kunnen we net voorbij Salerno! Een volle vracht voor NL, dus daar is helemaal niets mis mee. Rest ons alleen nog even, hier de chaos van Napels uit te komen…

En dan kijkt Irma haar ogen toch echt uit! Het is hier echt een compleet andere wereld. Zoals het er hier allemaal aan toe gaat, dat kennen wij in ons ‘georganiseerde Nederland’ echt niet! Het verkeer, het leven buiten op straat, alles.

Eenmaal de chaos een klein beetje ontvlucht, en weer op de snelweg, heb je altijd een prachtig uitzicht over de stad Salerno, en over de Middellandse zee.

Net voorbij Salerno gaan we er dan weer af, en dan zigzaggen we binnendoor, door smalle straatjes, steegjes en doorgangetjes naar het magazijn waar ik moet laden.

Om 9.15 meld ik me bij het magazijn. Mijn vrachtje staat nog niet helemaal klaar.. (verrassend!) dus ik moet eerst nog maar even wachten.. Maar goed, halverwege de ochtend mag ik hem dan toch met de kont de schuur inzetten, en gaan we toch beginnen met laden. Ik laad hier een volle vracht kartonnen bekertjes, voor de Italiaanse ijsjes in Nederland en België! En echt vlot gaat het hier nooit, maar uiteindelijk heb ik om 13.45 dan toch eindelijk alles erin, en zit ik weer tot de achterdeuren aan toe vol.

En dan kan de neus dus weer richting Holland! Alleen hebben we daarvoor nog wel even 2000 kilometer voor te gaan… Het gas er maar op dus, want eigenlijk… wil ik hem vrijdag nog wel even leeg schoppen in NL!

Ik rijd hem in 1 streep naar Orte toe. Hier gaan we eind van de middag bij een restaurantje even lekker onder de douche door. En vervolgens rijd ik mijn uren vol. In Toscane zit de dag er weer op, en kunnen we dus mooi naar het restaurant op Monte san Savino!! Om 20.30 draai ik hem hier bij mijn vriend(inn)en de parking op.

Het is de laatste maaltijd alweer voor deze week in Italië. Maar goed; Wat voor een maaltijd ook! Je kunt hier altijd super goed eten. Dus daar nemen we het dan ook maar even van!

donderdag
Om 7.30 hebben we de rusturen er weer opzitten, dus gaan we maar weer wat doen. Verder door Toscane heen. En uiteraard moeten er ook nog souvenirs gekocht worden! Echte lekkere Italiaanse dingetjes. We gaan Firenze voorbij, de Appenijnen door, en dan van Bologna richting Milaan.

Milaan voorbij, en dan richting de Zwitserse grens. Om 14.15 komen we aan op Como. Hier laat ik bij een spediteur even mijn douane documenten opmaken, en dan gaat het, met een altijd prachtig uitzicht over het meer van Como, door naar de grens.

Aan de grens alle benodigde handelingen verrichten, en stempels halen, en dan rollen we halverwege de middag Zwitserland in.

En ook dit is altijd weer een prachtige route!

Via de Gotthard

En het loopt vandaag gelukkig nog goed ook, we komen Zwitserland zonder problemen door, en om 20.30 zet ik hem op het Zuid Duitse Hartheim aan de kant. De uren zitten er weer op voor vandaag. Morgen weer een dag!

We gaan nog even een hapje eten hier in ‘de circustent’, zoals we het hier altijd noemen, nog even lekker onder de douche door, en dan fris het mandje in. Morgen weer vroeg dag!

vrijdag
Om 4.45 loopt het wekkertje namelijk alweer af.. Tja, je moet er wat voor over hebben, om hem vandaag nog even leeg te krijgen! Om 5.30 truck ik alweer over de Duitse autobahn. Gelukkig werkt het Duitse verkeer vandaag ook redelijk mee, en om 10.00 schiet ik er bij Ransbach maar af, om de verplichte 3 kwartier rust te maken, en maar eens even goed te ontbijten.

Net na de middag denderen we Nederland dan alweer binnen! En rond 14.30 bereiken we het losadres onder de rook van Utrecht. Ik sta zelf aan de pompkar, en het lossen hier gaat heel wat vlotter dan het laden in Zuid Italië! Met ’n uurtje hebben we hem weer leeg!

Missie weer volbracht. En de planning ook weer blij. Ik mag rechtstreeks naar Urk! En daar mag hij gelijk weer vol, met een nieuwe rondrit Italië! Om 17.00 zet ik hem tussen alle andere gevleugelde vriendinnen voor de ramp op Urk. En om 18.00 heb ik hem alweer vol.

Nog even tanken, en dan kan die helse Vabis in de hoek. Weer helemaal startklaar om zondagmorgen om 8.00 weer enthousiast te beginnen, aan weer een nieuwe rondrit Italië!!

En zo vliegt zo’n week voorbij. En Irma kan in ieder geval wel zeggen, dat ze in zo’n weekje een boel gezien heeft!! Ze heeft haar ogen uitgekeken, en ze heeft nu wel een aardig beeld, van wat haar broer nou zoal doet… De conclusie is; Dat we een boel gezelligheid (proberen te) maken, er van proberen te genieten, prachtige dingen te zien krijgen, dwars door allerlei landschappen & culturen rijden, heel wat van Europa zien, een hoop lol maken, maar dat het zeker ook keihard werken is!!

Wat hebben we het mooi soms, niet?!