Week 7 – Zondagmorgen ri. Verona & 4 adresjes fruit terug

zondag
Vanmorgen alweer op tijd present op de zaak. Om 8.00 ga ik samen met collega Eelke op pad. We hobbelen samen met allebei een ‘vrachtje vers’ richting het Duitse land. Het is lekker rustig op de weg, en we kunnen mooi doorkoetsen. In 4.5 uur rijden we naar het rasthof bij Limburg Lahn. Ik heb vanmorgen al even telefoon gehad van collega Willem. Hij is vanmorgen iets eerder vertrokken, omdat hij nog een palletje moest bijladen. Hij zit een kwartiertje achter ons, en komt ook naar Limburg Lahn. Ik zet de koffiepot aan, en intussen gaan Eelke en ik vast wat wielen natrekken bij Eelke op de trailer. We zijn druk bezig, als Willem ook naast ons komt staan. Ook bij Willem moeten er nog een paar wielen worden nagetrokken. Als we deze ‘ochtend’ gymnastiek allemaal weer achter de rug hebben, is de koffie klaar, en kruipen we eerst mijn Scania in voor ’n bakkie.

Begin van de middag gaan we dan met z’n drieën weer verder. We rubberen verder het Deutsche land door. Maken tegen 18.00 nog even 3 kwartier pauze op Greding, waar we na het schoonmaken van de zijramen en de spiegels (het is altijd maar vies weer, zo in de winter!) aanschuiven aan de koffiebar in de Volvo van Willem.

Dan het laatste stukje nog even naar Eching. Collega Sietse is ook onderweg. Ook hem hebben we ons geplande einddoel verteld, en we zullen hem wel op Eching zien. Om 20.00 parkeren we de stalen kolossen hier, en wandelen we met z’n 4-en naar het Griekse restaurantje. Waar we gezellig met z’n allen aan tafel schuiven.

maandag
Eelke en ik hebben allebei maar 1 adresje in Noord Italië te lossen, dus we zetten gelijk vannacht onze 11 uurtjes er maar op. Om 7.00 gaan we weer rijden. We krijgen nog even een aardig sneeuw buitje op het dak, maar dankzij de (carnavals) vakantie hier in Duitsland, loopt het (zelfs München) lekker door.

De weegbrug bij Wörgl is nu al wel open, maar daar komen we ook zonder problemen door. Dan is het even tanken boven aan de Brenner. Intussen is het zonnetje al lekker doorgebroken! En onder een strak blauwe lucht, rijden we Italië in.

Tussen de middag gaan we bij Trento even lekker onder de douche door, en doen we een bakkie aan de bar.

Bij Verona scheiden onze wegen. Ik schiet van Verona binnendoor richting Rovigo, en bereik om 14.30 mijn losadres. Hij is in eerste instantie niet zo blij met mijn volle vracht… Omdat dit weer ’n boel werk betekent… Maar nadat hij wat gemopperd heeft, mag ik hem er toch voor zetten. Iedere pallet wordt hier gewogen, maar uiteindelijk heb ik hem om 15.45 dan toch leeg.

Ik krijg vanuit Emmeloord te horen dat collega Willem vanmorgen wat probleempjes had, bij zijn 1e klant. De 4 pallets met kalfsvlees die hij hier moest lossen werden afgekeurd, en moesten weer meegenomen worden. Niet dat er iets mis was met het vlees, nee omdat de barcode niet helemaal goed was… Het moet niet gekker worden. Maar goed, omdat Willem nog een boel adressen te gaan heeft, staan die 4 pallets hem aardig in de weg. En na wat overleg, heeft hij ze even tijdelijk bij zijn 2e losadres in de vriescel mogen zetten.

Ik krijg dus nu te horen, dat ik ze daar weer weg mag gaan halen. En intussen heeft de opdrachtgever in Nederland, ze alweer verkocht aan ’n klant bij Milaan. En daar kan ik ze dus gelijk heen gaan brengen. Mooi geregeld, zo hoeft het niet helemaal terug naar Holland, en heb ik even een mooi ‘binnenlands klusje’ hier inItalië.

Om 16.45 sta ik bij het Gardameer, bij de klant waar Willem de 4 pallets heeft achtergelaten. Ze zien me het straatje al in komen, en het hek wordt al open gedaan! Ik zet hem gelijk voor de juiste deur, en loop naar binnen. En daar komt de magazijnchef de cel al uit, met de 1e pallet! En ik heb de 4 pallets er dus zo in staan. Ze zijn zo vriendelijk als wat hier. Helemaal perfect natuurlijk dat dit zo ff opgelost kon worden. Ik vraag hier of ze er nog wat voor moeten hebben, voor het tijdelijk op onze palletjes passen, maar dat was allemaal wel goed. Ik geef de magazijn chef dan toch maar een paar flesjes Hollands bier. Zulke klanten moet je meer hebben! Daar kun je tenminste wat mee.

Om 17.5 rijd ik hier weer weg. Het lossen bij Milaan, zal dus morgenochtend worden. Eerst maar weer eens tijd om ’n restaurantje op te gaan zoeken. Ik weet dat collega Frank ook rond Milaan – Brescia wat klantjes aan het lossen is. Maar ff ’n berichtje doen dus. En inderdaad, Frank strandt vanavond ook ergens rond Brescia. Dit komt voor mij ook zo’n beetje uit. En we spreken af bij het restaurant op Rovato.

Om 18.30 kom ik hier de parking op. En Frank staat er ook net. We gaan gezellig aan tafel. Het eten smaakt prima, maar erg hartelijk zijn ze hier zeker niet! En we worden ook al vroeg de tent uitgekeken. Nou was ik hier al ’n tijd niet geweest, maar het is er niet echt beter op geworden. We drinken nog maar even wat in de auto dan. En zo is het toch wel een gezellige avond. Maar voorlopig laat ik deze tent maar even links liggen!

dinsdag
Ik moet aan de onderkant van Milaan lossen. Ik wil dus een beetje voor de drukte, de ring van Milaan over. Om 6.00 maar weer rijden dus. En zonder problemen kom ik Milaan voorbij. Als ik om 7.45 bij de klant aankom, zijn ze al aan het werk ook! En om 8.00 ben ik mijn 4 pallets al kwijt. Hier zijn ze er wel blij mee!

Gistermiddag had ik bij ’n pomp al ff de lijst met m’n retour gegevens naar me toe laten faxen. Ik kan 4 adresjes fruit gaan laden rond Cuneo. Dus ik ga gelijk die kant maar op. Nog even een half uurtje pauze bij Bra, en dan de met sneeuw bedekte fruithoek in.

Om 11.30 sta ik bij de 1e fruitboer. En hier krijg ik al gelijk te horen, wat ‘het verse groente & fruit rijden’ altijd zo kenmerkt! Oh, ben je er nu al?? Nee, dat is nog lang niet klaar man! Vanmiddag pas… Om een uur of 4 of zo… Natuurlijk! Ik leg de mensen even netjes uit, dat ik nog 3 klanten moet laden, en omdat de 10 pallets die ik hier krijg, voor mijn laatste losadres in NL zijn, dat ik deze toch echt voorin moet hebben… Of ze het dus aub wel zo spoedig mogelijk willen klaar maken! Ik weet namelijk nu ook al, dat (zoals altijd in het verse groente & fruit) ze morgenvroeg vanuit Nederland al beginnen te bellen, dat ze er om staan te springen, en dat ze het zo snel mogelijk moeten hebben!!

Ik ga eerst maar eens even bellen. En aangezien mijn 2e laadadres hier vlakbij is, en ik hier maar 3 pallets hoef te laden, ga ik na de middag eerst daar maar even heen. Hier staat het wel keurig klaar, en de 3 pallets met appels worden er zo ingeschoven.

Om 14.30 ben ik dan weer terug bij de 1e klant. Ze hebben er idd ’n beetje haast achter gezet, en om 15.00 mag ik al voor de ramp. De 1e 7 pallets (kiwi’s) staan er rap in… Maar dan is het toch wachten op de laatste 3 pallets. Deze zijn dus nog niet klaar. En ondanks dat ze om 15.45 tegen de handelaar in Nederland zeggen, dat ik al lang weer rijd! Is het toch echt 16.30 voor ik het erin heb… En nu nog 2 adressen te gaan..

Maar het scheelt, intussen hebben de andere fruitboertjes het natuurlijk mooi al wel klaar staan! De eerste is maar een klein bedrijfje. Hier moet ik even achteruit vanaf de weg, zijn hek in, en de (niet al te hoge!) schuur in steken. De pompkar erin, en dan achter elkaar de 6 pallets met kiwi’s erin, de papieren gauw even, en dan ben ik weer weg!

Op naar het laatste laadadres. Dit is nog wel weer een half uur rijden, een eindje de bergen ‘in’. Tegen 18.00 sta ik hier. Dit is ’n grote coöperatie. ‘Ah, Van Wieren uit Emmeloord!’ Jazeker! ‘Ja, Van Wieren, en Emmeloord… Van de aardappelen!’ Jep! Dat klopt helemaal. Ze zijn hier aardig op de hoogte. Maar vandaag Van Wieren van de kiwi’s! Dus kom maar rap op, met die laatste 6 pallets! En dan is het karretje weer vol. Alleen de papieren duren nog wel even wat langer hier, maar om goed 18.30 kan het gas erop!

Aangezien ik vanmorgen al op tijd ben begonnen, en ook mijn rijuren al aardig opschieten, kom ik niet zo heel ver meer. Ik ga even aan het rekenen, en ik kom tot de conclusie dat het bij Quincinetto zo’n beetje gebeurd is. Dat wordt dus het einddoel van vanavond! Ik weet dat het restaurant ‘over de brug’, waar ik eerder wel graag kwam, tegenwoordig dicht is… Maar ik weet ook, dat je net buiten het dorp kunt parkeren, en dan zo het dorp in kunt lopen. Waar ook ’n goed restaurantje zit!

En zo gaat het gebeuren dus. Om 20.30 vind ik nog ’n mooi parkeerplekje, en kuier ik het kleine bergdorpje in. Vriendelijke mensen in het restaurantje hier, en het eten smaakt prima!

woensdag
Omdat ik vandaag toch een rijdag heb, en ik via (het achterlijk strenge!) Frankrijk terug moet, maak ik vannacht ook maar netjes 11 uurtjes. In de loop van de dag zal er wel een boel stress komen, dat ik morgenochtend vroeg moet lossen, maar dan had het maar klaar moeten staan. Om 7.30 draai ik dus het laatste stuk Italiaanse autobahn op ri. Aosta en de Monte Bianco.

Richting de Mont Blanc ligt er een prachtig pak sneeuw. Als ik dan boven aan de Mont Blanc kom, en ik betaald heb, draai ik de parking op. De koelers moeten namelijk nog altijd onder begeleiding de tunnel door. Ik sta nog niet stil, of ik zie dat ze net met ’n escorte gaan rijden.. Ik weet niet, of ik ook al mag, maar ik sluit maar gelijk bij het rijtje aan!! Dat scheelt alweer, zo hoef ik hier nog geen 2 minuten te wachten.

En dan krijgen we de prachtige afdaling weer aan de Franse kant van de Mont Blanc. Dit vind ik altijd een leuk stuk om te rijden! Ik tank nog even ’n klein beetje, en doe ’n bakkie bij het kroegje. En dan verder La France in.

Tussen de middag even ’n uurtje pauze, en onder de pomp door bij Bourg en Bresse. En dan eind van de middag nog ’n keer de verplichte 3 kwartier pauze bij Toul. Wat het verkeer betreft, is het altijd mooi relaxed rubberen zo in Frankrijk!

In mijn uren kom ik tot in Luxemburg. Ik gooi hier de tanks nog even helemaal vol, en dan rijd ik naar het kroegje ‘De Portugees’ hier in Luxemburg. En daar is het tegen 20.00 mooi geweest. En schuif ik lekker aan tafel.

donderdag
Maar zoals verwacht, staan ze inderdaad wel ‘te springen’ om mijn kiwi’s. En willen ze het vandaag inderdaad wel allemaal zo vroeg mogelijk hebben.. Het wekkertje loopt dus om 4.15 af.. En om 4.45 rubber ik alweer. En volgens mij moet het vanaf hier precies lukken in 4.5 uur, om in Barendrecht te komen. Alleen moet ik nog wel Brussel en Antwerpen voorbij… Maar dat loopt nog perfect! Bij Brussel moet ik even ’n beetje afremmen, maar het mag op zich geen naam hebben. Ook Antwerpen vlieg ik over het middelste baantje vlot voorbij.

En inderdaad, in strak 4.5 uur sta ik om 9.15 bij het 1e losadres in Barendrecht. Hier gaan de eerste 12 pallets met kiwi’s eruit. Ik maak gelijk mijn 3 kwartier even vol voor de ramp.

En dan moet ik hier vlakbij, naar Ridderkerk. Hier gaan de 3 pallets met appels eruit. Ik trek ze er zelf even uit, laat de vrachtbrief aftekenen, en ben om 10.45 ook weer weg.

De laatste 10 pallets met kiwi’s moeten naar Meppel. Maar ik ga tussen de middag eerst op Amersfoort maar eens even een bakkie doen, en een broodje eten. Ik schuif effe 3 kwartier aan tafel, bij de tweede steeg.

Om 14.00 ben ik dan in Meppel. Ook hier is het geen enkel probleem. Als er een plekje vrij komt aan de ramp, dan mag ik hem er voor zetten. En zo heb ik hem om 14.45 alweer leeg.

Ik mag gelijk nog even in Heerenveen een vrachtje gaan ophalen. Een vrachtje voor volgende week, voor Italië, wat al klaar staat, en wat ik mooi vast mee kan nemen naar Emmeloord.

Eind van de middag los ik hem nog even aan de loods, en dan kan ik om 18.30 naar huis!

vrijdag
Vandaag even een dagje Nederland. Ik ga een dagje ‘export afhalen’. Om 7.00 draai ik de dam af. Als eerste op het lijstje staat Nijkerk. Hier zet ik hem om 8.30 voor het dock. Er worden 4 palletjes drooggoed aangereden, die ik er zelf even inschuif.

En dan ga ik door naar Veenendaal. Hier krijg ik wat diepvries. Ook dit zit er in een half uurtje in, en weer door naar Twello. Hier krijg ik een paar dikke partijen koelgoed mee. En dat staat ook keurig klaar, dus ook hier ben ik met een half uurtje weer weg.

In principe zou ik nu al naar Urk, maar ik krijg een berichtje dat er in Ens ook nog een palletje koelgoed staat. Als ik hier tussen de middag aan kom, zijn de heftruck chauffeurs naar huis om te eten. Het palletje staat klaar, en ik mag hem al wel vast laden, maar dan moet ik me wel zelf redden… Nou, dat is geen enkel probleem! Er staat wel een heftruck, dus dan red ik mij wel! Intussen worden de papieren klaar gemaakt, en met een kwartiertje ben ik ook hier weer weg.

Dat komt mooi uit! Want dan kan ik mooi ‘onder de kost’ even lekker een visje gaan halen op de haven op Urk! Als ik daar de haven op kom, staan er al 2 bekenden van de firma uit Huissen ook. En ook collega Eelke staat er. In de viszaak schuif ik gauw bij de heren aan tafel, en zitten we onder ’t genot van ’n visje ff gezellig te ‘zeuren’.

Dan om 14.00 haal ik bij 1 klant op Urk alle export voor Italië nog even af, en dan mag ik alles alvast naar de Coldstore brengen. Ik ben mooi vroeg, dus ik mag alles lossen, en dan mag ik naar Emmeloord! En zo is het om 16.30 al weekend!