Week 45 – Helemaal overdwars door Noord Italië; van Udine tot Cuneo.

maandag
Deze week weer lekker m’n eigen koelertje erachter, en we gaan de week eens rustig beginnen. Om goed 7.00 in de kantine een bak koffie, even zeuren, en dan om 7.30 de dam af. Ik begin vandaag bij onze vrienden aan de verlengde Gildenweg. Even op het gemakje met de pompkar een laadmeter of 7 van die apparaten eruit. En dan is de trailer alweer leeg. Ze hebben ook weer 1 apparaat staan, die voor reparatie terug moet naar de fabriek in Italië. Deze schuif ik gelijk bij mij de trailer in, en dan zijn we hier alweer klaar.

En al om 9.00 zet ik hem dan in Rutten in de put. Mooi op tijd, maar alles staat klaar. Ik krijg hier totaal 16 pallets koelgoed mee voor 3 verschillende adressen in Italië. Met een uurtje staan deze pallets er weer keurig in.

Om 11.00 dan nog even in Zeewolde voor de ramp, en hier krijg ik hem dan verder helemaal vol, met nog 2 zendingen koelgoed voor Italië. En zo heb ik hem op de maandagmorgen om 12.00 alweer vol, en sta ik startklaar om richting het zuiden te cruisen. 6 losadresjes staan er op het programma. Van Udine, helemaal in het Oosten van Italië, dwars door Noord-Italië, via Modena tot Cuneo, helemaal in het Westen.

Halverwege de middag effe pauze maken, en een bakje koffie zetten bij de pomp op het Duitse Siegburg. En dan schuif ik om 19.30 aan tafel op Wertheim. Effe ’n grote bak sla met warme kipfilet reepjes, en dan kunnen we er weer tegenaan! Ik rijd m’n uren nog even vol, en zet ‘m tegen 23.00 aan de kant bij de pomp op Greding.

dinsdag
Ik ben al aardig op tijd weer wakker. Maar even een bakje koffie zetten, en dan ga ik om goed 8.00 ook maar weer rijden. Het 1e adres waar ik moet lossen, ligt tussen Venetië en Trieste. Ik ga dus mooi weer eens over de Tauern route door Oostenrijk heen.

Tussen de middag maak ik even uitgebreid pauze op een wit Tauernalm. Even lekker onder de douche door, even een broodje smeren, een bakje koffie zetten, en dan weer verder.

Net voor de Italiaanse grens, op Arnoldstein, gooi ik de tanks nog even vol, en dan duik ik eind van de middag Italië in. Bij de 1e pomp in Italië, maak ik nog even een keer een uurtje pauze, en dan gaat het richting mijn einddoel voor vandaag.

En het einddoel voor vanavond is maar weer eens ouderwets ‘La Brava’! (de kroeg waar nog steeds, keurig foto’s van mij aan de wand hangen..) Om 19.00 zet ik hem hier naast het restaurant neer, en zit het er weer op voor vandaag. Het is rustig, maar gezellig. En het eten smaakt weer perfect!

woensdag
Om goed 6.00 trap ik ‘m vanmorgen weer an. Om 7.45 sta ik dan bij de 1e klant voor de deur. Mooi op tijd, alleen is er natuurlijk nog geen Italiaan te bekennen. En om 8.00 is er nog steeds niemand. Heb ik weer.. Redelijk druk dagje, en dan begint de 1e klant pas om 8.30. Maar om 8.30 is er nog steeds niemand.. Dan wordt het toch maar eens tijd om eens even te gaan bellen. Alleen kunnen ze natuurlijk niemand te pakken krijgen, maar om 8.40 komt daar dan toch ineens ’n auto aan! Ja! Volk. Het palletje wordt er gauw uitgeschept, en ik krijg nog een bakje koffie voor het wachten ook.

En dan maar snel door naar de volgende. Mijn volgende klant zit ook nog aan deze (oost) kant van Venetië. Om 9.30 meld ik mij aan, en het gaat hier deze keer eens boven verwachting, erg vlot! Ik mag hem er gelijk voorzetten, en de 12 pallets er gelijk uittrekken. En om 10.00 ben ik deze ook al kwijt! Dat maakt het wachten van vanmorgen weer helemaal goed, en ik zit weer helemaal op schema.

De volgende 2 klanten zitten allebei rond Modena. Bij de 1e (tussen Bologna en Modena) ben ik om 12.30 mijn 3 pallets zo kwijt. En als ik dan tegen 14.00 bij de volgende (in Modena zelf) ben moet ik nog even wachten tot ze tijd hebben, maar dit palletje is er om 14.30 ook uit.

En dan heb ik er nog maar 1 op m’n programma voor vandaag staan. De laatste klant voor vandaag zit bij Reggio Emilia. Hier hoeven er ook maar 2 pallets uit, en dat is eind van de middag geen enkel probleem. Plan voor vandaag weer geslaagd. Nog 1 adresje te lossen (bij Cuneo) maar dat doen we mooi morgenochtend. Eerst maar eens richting restaurant!

En ik bedenk me dat ik vanavond mooi wel weer eens naar het restaurantje op Quattordio kan! In de volksmond (chauffeursmond..); naar ‘die ouwe wijven op Quattordio’. Dit is een klein oud restaurantje, gerund door 2 oudere (60+) dames, Madalena en Elena, en geholpen door hun zoon en dochter. Echt een klein familie tentje dus. Als je binnenkomt, is de bar 1 grote (gezellige!) bende. Overal wordt door elkaar heen geschreeuwd (nog erger dan in de rest van Italië..) maar oma komt zelf overal bovenuit! Als je dan via een smalle doorgang achter de bar langs, en door het smalle halletje, naar achteren loopt, kom je in de eetzaal terecht. Nou ja, eetzaal… Het is eigenlijk gewoon de huiskamer! Als je hier een plekje hebt veroverd, krijg je gelijk een gigantische fles wijn op tafel, en word je uitbundig verwelkomd door het andere ‘ouwe wijf’. Een dikke zoen boven op je bol, en er schettert een oorverdovend ‘CIAO OLANDA!!’ door de tent. Deze ouwe tante schreeuwt nog harder dan de eerste! 1 grote bende, maar echt super om te komen! Een Italiaan wordt ook nog wel eens flink de les gelezen door oma, maar ze is helemaal gek met (de meeste) Hollanders.

Het eten is niet eens zo bijzonder, maar smaakt prima. En ook het glaasje wijn smaakt me weer heel best vanavond.

Als ik na het eten weer in de auto ben, komt oma op een gegeven ook nog buiten. Aangezien de parking helemaal bom en bomvol staat, komt ze even een Italiaanse chauffeur ‘helpen’ om achteruit van de parking de doorgaande weg op te steken… Dit heb ik toevallig even opgenomen… Oma, 60+… Maar vol Italiaans temperament! Een filmpje waar je wel een duidelijk beeld krijgt van haar. (sowieso een typische indruk van Italië!) En stel voor de gein dit stemgeluid ook even voor, in een klein vol eetzaaltje.. Wil ik alleen nog wel even benadrukken… Het is echt een schat van een mens hoor! En ik kan niets fout doen bij haar. Tegen deze Italiaan klinkt ze iets minder vriendelijk.. Maar dat is deels door hem zelf, en deels door het Italiaanse temperament!

donderdag
’s Morgens uiteraard nog even een lekkere cappuccino bij oma aan de bar, en dan ga ik om een uur of 7 weer rubberen. Het is maar een kleine wereld vanmorgen! Hier in Noord Italië kan de mist erg verraderlijk zijn!

En in deze kleine wereld bereik ik dan tegen 9.00 mijn laatste losadres. Hier gaan de laatste 12 pallets eruit. En om 9.45 heb ik hem dan weer leeg. Als ik dan even met Emmeloord bel, blijkt het deze week erg slecht te zijn, met de retourvracht.

Ik kan in ieder geval in de binnenwereld tussen Alba en Asti, in de buurt bij Canelli, 2 pallets wijn (prosecco!) gaan laden. Om 11.00 kom ik hier bij deze grote wijnboer aan. De 2 pallets prosecco staan er zo in. De papieren duren alleen allemaal wat langer. Maar om 12.30 heb ik deze ook op zak.

Intussen hebben ze hier vlakbij nog een palletje gevonden dat ik op kan halen. Na de middag laad ik, boven Asti een pallet met modelauto’s. Het schiet al lekker op zo, met al 3 pallets in de trailer.

Aangezien het hier in deze hoek van Italië toch allemaal maar sprokkelen is, en hij in Zuid Duitsland nog wel bijna een volle vracht heeft staan, mag ik richting Zwitserland gaan rijden. Halverwege de middag komen er dan toch ineens nog 5 pallets met diepvries bij, bij Milaan. Hier kan ik eind van de middag, nog precies op tijd zijn! En tegen 5-en krijg ik deze er ook nog in dus.

Dan om 18.00 even een douane documentje op laten maken op Como, en hier eet ik gelijk ook vast even een klein hapje. Tegen 7-en rijd ik dat Zwitserland in. En dan rijd ik collega’s Anton en Sietse ook nog in de wielen. Met z’n 3-en rijden we terug. En zetten hem ’s avonds om 21.15 op de grote kontrolle parking op Erstfeld aan de kant.

vrijdag
Om 6.15 zitten de 9 uurtjes er weer op, en gaan we weer verder. Ik moet dus nog gaan laden bij het Duitse Rastatt, ten zuiden van Karlsruhe. Dit kan ik mooi precies in 1 keer halen vanaf Erstfeld. Sietse en Anton gaan door. Om 10.30 heb ik het bedrijf gevonden. Het is een keurig net bedrijf, en ik mag hem gelijk in de put zetten. Het is mooi licht spul wat ik hier krijg, dus we rollen het er vlot met een pompkar in. En om 11.30 rijd ik weer! Trailer toch nog vol. Op richting huis.

Aangezien het hier mooi vlot ging, en ik m’n pauze er nu ook op heb staan, ben ik vrijwel geen tijd verloren op Anton en Sietse. En net voorbij Karlsruhe rijd ik ze ook alweer in de wielen. Eind van de middag eten we even een klein hapje tijdens de pauze op Königsforst. En om 20.00 rollen we dan Emmeloord weer binnen. Even aftanken, en dan is het weekend!