Week 44 – Halverwege Duitsland weer koppelen en terug naar Italië! (Pisa)

maandag
Ja, en dan was het weekend alweer voorbij. En begint om 7.00 de nieuwe werkweek weer. Niet vanuit Emmeloord, maar de week begint dus op Riccione. Ik ben vanaf Sicilië van het weekend deze kant opgekomen, en kan vanmorgen hier rond Rimini/ Cesena een volle vracht vlees laden.

Na bijna 36 uur rol ik dus maar weer van de parking af. Tegen 8-en sta ik bij het koelhuis waar ik moet laden. Er gaan nog even div. telefoontjes en faxen heen en weer om erachter te komen welke partij ik precies mee moet hebben, maar als ik dan eenmaal voor de ramp sta, dan zit het er ook zo in. En om 9.30 doe ik de deuren dicht. Alleen moet ik nou voor de papieren zelf nog even naar het 20KM verderop gelegen kantoor van de handelaar toe. Als ik daar dan eenmaal sta, duurt het zeker nog een uur, voor ik alle papieren, gezondheidscertificaten enz. enz. bij elkaar heb. Maar om 10.45 gaat het dan toch ri. Holland.

Aangezien het vandaag een feestdag (dus rijverbod…) is in Oostenrijk, moet ik maar via Zwitserland terug. Ik ga begin v/d middag samen met collega Frank (die net Italië binnenkomt) even een uurtje koffie drinken op Fiorenzuola. En als ik dan eind v/d middag even een T2 document laat opmaken op Como, eet ik hier ook gelijk maar vast even een hapje. Dan hoef ik daar in Zwitserland mooi niet meer voor te stoppen.

En na alle douaneafhandelingen op Chiasso weer gehad te hebben, rijd ik om 18.00 Zwitserland binnen. Daar loopt het verder lekker door. Als ik dan om 21.30 het land door ben, en bij de douane aan Rheinfelden sta, word ik er nog even tussenuit gepikt voor een controle. Maar alles blijkt in orde, en ik rubber Duitsland in. Hier zet ik hem dan om goed 22.00 gelijk bij de Shell op Binzen aan de kant.

dinsdag
Aangezien ik toch pas morgenochtend hoef te lossen in Holland, en ik nog niet weet hoe de rest van de week er uit gaat zien, maak ik vannacht gelijk maar vast een keer de verplichte 11 uurtjes. En na even wassen, en een ontbijtje, draai ik om 9.15 de Duitse autobahn op.

Ik ben eigenlijk nog maar net goed en wel aan het rijden, als de telefoon gaat. De planning aan de bel. Er is vanmorgen nog een vrachtje voor Pisa ‘uit de lucht komen vallen’. Bij onze klant in NL kwamen ze er achter dat er nog een vracht die kant op moest, en dat ze dit vergeten waren door te geven. En nu moet die vracht dus eigenlijk nog wel een beetje vlot die kant op. Of ik er dus een probleem mee heb, als ze me gelijk weer terug sturen naar Italië? Nou, nee.. Maar wat is de bedoeling precies dan? Nou, dan laten we straks een collega die vracht laden hier in NL, en die sturen we jou dan tegemoet. Halverwege Duitsland, koppelen jullie dan de trailers om, hij komt terug en lost jouw vracht vlees morgen in Nederland, en jij draait om, en gaat weer terug naar Italië. Oké, ja dat is wel goed. Maak maar vast even een beetje een plan, en dan hoor je het straks wel, als we weten hoe laat die auto geladen is.

Ik maak tussen de middag nog even een uurtje pauze. En aangezien ik met de dure diesel in Italië, precies zoveel getankt had, dat ik thuis kon komen. Zoek ik nog even een pomp op, om de tank toch nog maar even vol te gooien.

Ik heb bedacht, dat we dan het beste maar bij het autohof op Ransbach kunnen gaan koppelen. Ik zal hier wel even een tijd op collega Bennie moeten wachten, maar als ik niet verder terug kom dan hier, dan houd ik iig nog 4.5 rijuur over, en kan dus op deze manier, na het koppelen, vanavond/vannacht iig nog op Hartheim komen. Waar ik dan in mijn uren mijn documentje kan laten opmaken. Op deze manier winnen we dus de meeste tijd.

Om 16.30 zet ik hem op Ransbach neer. Aangezien de trailer eigenlijk nog maar net geladen en vertrokken is, is het nu dus eerst maar ff wachten. Maar gelukkig komt amigo Bert nog langs, en amigo Michel van de firma uit Haulerwijk. Dus met een beetje koffie drinken, nog even op het gemakje onder de douche door, een hapje eten, gaat de tijd snel voorbij. En om 20.00 draait Bennie dan de parking op, en kan het beginnen. Omkoppelen, papieren ruilen, nog even een praatje, ik krijg nog een Nederlands krantje van Bennie (!), en dan draai ik om 20.15 de neus weer richting het zuiden.

Tegen 1-en draai ik dan de parking op op Hartheim. Amigo Bert staat hier ook, en is uiteraard al in diepe rust. En ook ik, duik gelijk m’n mandje maar in.

woensdag
Om 7.45 klim ik de auto maar weer eens uit. Ik gooi de papieren bij de spediteur naar binnen, en dan ga ik even lekker wassen. Samen met Bert even een bakkie, ons documentje ophalen, en dan slingeren we hem om 8.45 maar weer eens an!

Via Rheinfelden Zwitserland in. Op de kontrolle parking bij Ertsfeld worden we nog even een goed half uur aan de kant gezet, leve Zwitserland! Dan de Gotthard over/door. Net voorbij Biasca maken we even de verplichte 3 kwartier pauze, en dan sluiten we om 14.45 aan voor de grens met Italië. De papieren hier zijn met een half uurtje weer gedaan, en dan gaat het Italiaanse land weer in.

Bert moet richting Tortona, en op de ring van Milaan scheiden onze wegen dus helaas weer. Intussen krijg ik een berichtje van Boonstra-collega Michel. Hij is net leeg hier bij Milaan, en zit 2 minuutjes achter me. We spreken af, om bij de 1e pomp na Milaan even een half uurtje een bakkie te doen.

Vervolgens schiet ik via Parma door de kleine Appenijnen naar La Spezia, en dan ri. Pisa. Het einddoel voor vanavond is 1 van de restaurantjes op Altopascio. Hier heb ik afgesproken met collega Bouwhuus, en met Edwin, die voor de rode firma uit Heeg rijdt. Om 20.30 kan ik hem met een beetje moeite nog net kwijt op de parking. En de heren zitten buiten op het terras al op me te wachten. En samen met Johnny (nog ’n Hollander die hier staat) gaan we gezellig zitten eten.

donderdag
’s Morgens even gezamenlijk een cappuccino aan de bar, en dan gaan we om 7.00 allemaal weer onze weg. Om 7.45 sta ik dan bij de klant voor de poort. Om 8.00 mag ik dan naar binnen. Echt snel gaat het lossen niet vandaag. Maar om 9.30 ben ik mijn 22 bigbags met melkpoeder dan toch kwijt. (bestemd voor de kant en klare zakjes met cappuccino poeder die ze hier maken)

Ik bel even met Emmeloord, en krijg te horen dat ik richting het noorden kan, en dat ik in de hoek bij Treviso een volle vracht kan terugladen. Dat is mooi werk. En dat wil ik er natuurlijk mooi einde vd middag nog even ingooien.

Firenze voorbij, de Appenijnen door, nog even de 3 kwartier pauze maken tussen Bologna en Padova, en dan heb ik om 15.45 het fabriekje gevonden waar ik moet laden. Ik krijg hier 24 ton ongevaarlijke chemicaliën mee. Even aanmelden, wegen, en dan mag ik naar de laadlocatie. Zijkantjes open, even aan het rekenen hoeveel pallets ik mee krijg, en hoe ik ze ga laden ivm het verdelen van het gewicht, en dan worden ze er mooi vlot ingeschept.

Na het laden trek ik hem voor de zekerheid nog even over de weegbrug, en ik zit keurig precies aan het toegestane gewicht. En om 16.45 gaat de neus weer ri. Holland.

En als ik dat zo eens even bereken… Dan kan ik vanavond mooi ‘de Tiroler toko’ op Klausen nog halen! Dat is niet verkeerd. En ’s avonds tref ik hier amigoos Klaas en Michel ook nog. En samen met nog een collega van Klaas, wordt het met z’n 4-en weer een ouderwets gezellige avond.

vrijdag
En na een gezellige avond, drinken we met z’n 4-en even koffie, en besluiten we om mooi gezellig met z’n 4-en gezamenlijk richting Holland te koetsen. Om 8.30 als iedereen zijn verplichte rusturen er weer op heeft zitten, gaan we maar eens op pad.

De eerste pauze is net voor München op het Duitse Holzkirchen. Vervolgens maken we eind van de middag nog een keer pauze op Geiselwind. En ’s avonds om 20.30 zitten de uren er weer op voor vandaag, en zetten we hem op Ransbach aan de kant. Een hapje eten, en dan mooi op tijd het mandje weer in.

zaterdag
En vandaag om 7.00 gaan we dan voor het laatste stukkie. Om 11.15 rol ik na 2 weken Emmeloord weer binnen. De auto weer even aftanken, gauw die huif er weer achter weg, m’n eigen koelertje er weer achter, en dan gaat ie in de hoek. Weekend! En vanavond nog een gezellig personeelsfeestje in het vooruitzicht ook!