Ja, vrijdag dus lekker vrij geweest. Dus ja, dan is het natuurlijk zondagmorgen weer vertrekken… Dat had ik eigenlijk ook wel kunnen weten. Maar na vrijdag de hele dag feest, en zaterdagavond nog een zeer gezellig en geslaagd schuurfeest in Bant, past me dat dit keer eigenlijk helemaal niet zo goed! Maar goed, maar even door de zure appel heen bijten. En aangezien ik het schuurfeest absoluut niet wil missen, neem ik mezelf voor om ipv 8.00 gewoon iets later weg te rijden. Na wat overleg moet dat ook maar ’n keer kunnen.
En zo sta ik dus om 10.45 het hele spul nog even af te tanken aan de pomp, en rijd ik om 11.00 weg uit Emmeloord. Als ik dan onderweg eens op het gemakje alle papieren zit door te kijken, kom ik tot de ontdekking dat ik het eigenlijk toch nog wel een beetje druk heb! Vrijdagavond had ik even globaal de rit doorgekregen, en leek het niet zo heel veel uit te maken als ik iets later zou vertrekken. Maar als ik nou alle klanten eens even op ’n rijtje zet, dan wil ik er morgen toch eigenlijk al wel 3 uitgooien! Mijn 5e klant (Firenze) is namelijk een ‘voor de middag’ klant, dus dat loopt anders dinsdag fout…
Toch maar effe mijn best doen vandaag! En eigenlijk nog ff een paar uurtjes zien in te halen. En dat lukt aardig. Het loopt lekker zo op de zondag, en ik rubber in 1 streep naar Weißkirchen. Hier maak ik eind van de middag even strak 3 kwartier pauze, en dan gaat het ook het 2e deel met een klein beetje fantasie in 1 ruk naar Kiefersfelden, waar ik hem om 23.00 op de Duits – Oostenrijkse grens aan de kant zet. Het is mooi geweest voor vandaag, en ik duik rap m’n mandje in.
maandag
Mijn 1e klantje zit aan de bovenkant van het Gardameer, vanaf Rovereto naar het meer toe. En deze wil ik eigenlijk nog ff voor de middag lossen. Dus om 7.00 trap ik hem weer an. Nog even aftanken op Kufstein, en dan Oostenrijk door, en de Brenner over. Nog even een berichtje naar Robbie ‘senza patente’ dat ik de Brenner naar beneden mooi alles aan het inhalen ben, dat schiet tenminste een beetje op!
Dan ga ik bij Rovereto de autostrada af, en slinger binnendoor naar het Noordelijkste stukje van het Lago di Garda. Het laatste stukje naar de klant toe slinger ik echt over ’n karrenspoor langs het ravijn door de bergen. Ik moet hier 2 pallets ‘vers’ lossen. Maar als de 1e pallet uit de auto wordt geschept, en de klant gelijk een doos opentrekt, begint hij te zeuren over dat de kwaliteit niet goed genoeg zou zijn. ‘Ja, dan moet je niet bij mij zijn beste man… Ik breng het alleen van A naar B. Ik heb het niet gefabriceerd!’ Als er dan vervolgens flink heen en weer gebeld wordt, heb ik het spelletje hier al in de gaten. Ik krijg van de klant in Holland ook al te horen, dat er hier iedere keer gezeur is. En inderdaad, wat ik al verwachtte, als er na een half uur wachten, en flink wat heen en weer geruzie aan de telefoon, wat van de prijs afgaat, ben ik de 2 pallets toch zo kwijt!
En tegen 12-en slinger ik het geitenpad weer naar beneden, en zet ik weer koers richting de snelweg. Omdat ik voor de rijtijdenwet ook nog even stil moet staan, zet ik hem hier binnendoor even een half uur aan de kant. Er zit hier een prachtig mooi rustiek parkeerstrookje, waar ik even rustig tussen de prachtige bergen aan een picknicktafel een broodje smeer, en een bakje koffie neem. ‘Wat hebben we het mooi soms, niet?!’
Na de middagpauze om 14.00 sta ik dan bij mijn volgende klant in Sommacampagna, bij Verona. Deze klant heeft net een splintern
ieuw pand neergezet, en het is nog niet eens allemaal af en in gebruik, de vriescel is kennelijk al wel koud, want ze nemen de 4 pallets diepvries die ik hier los zonder problemen aan.Nog 1 adresje op het programma voor vandaag, en dan ben ik tevreden. Ik heb 2 monsterdoosjes met bevroren (ja, echt waar!) soepballen!! Het is de moeite weer waard, of niet dan! Deze 2 doosjes zijn bestemd voor de Barilla in Parma. Het bekende pastamerk, dat ook div. sauzen produceert. Ik heb 2 monsterdoosjes, dus ik moet lossen bij het laboratorium. Het is even zoeken op het immense grote complex hier. Als ik dan uiteindelijk de juiste deur gevonden heb, en ‘il dottore’ komt naar buiten in zijn witte jas, duw ik hem gauw de 2 dozen in handen, en wens hem er heel veel succes mee!
Tegen 18.00 ga ik dan bij de pomp bij Parma nog even lekker onder de douche door. En dan mag ik tot zo ver tevreden terugkijken! Ik heb het iets latere vertrek intussen toch alweer meer dan goedgemaakt. Ondanks het gezellige feestje zaterdag in Bant, heb er zo op de maandagavond toch alweer 3 klanten uit.
Morgenochtend ga ik weer verder bij Bologna. Ik bedenk dat ik dus vanavond wel mooi even naar het restaurantje op Osteriola, net ten noorden van Bologna kan. Daar ben ik al een mooi poosje niet geweest. Collega Bouwhuus zit vanavond ook in de buurt. Ik leg hem het restaurantje uit, en we spreken af elkaar daar straks te zien. Maar als ik om 19.30 de parking opdraai, zie ik dat er grote hekken om de kroeg heen staan! Hij is helemaal leeg, en het is dus einde oefening hier… Helaas. Gelukkig weet ik 1 afslag verderop ook nog een goed restaurantje. Ik stel Bouwhuus even op de hoogte van deze kleine wijziging in de plannen, en sta dan toch om 20.00 aan de kant. Deze tent is gelukkig nog wel volop in bedrijf. Even later komt onze ‘turbo fm’ Bouwhuus ook binnen, en we gaan gezellig samen een lekker hapje eten!
dinsdag
Om 7.00 zitten de 11 uren er weer op, en ga ik weer op pad. Het 1e klantje zit hier bij Bologna. Om 7.30 zet ik hem hier tegen de ramp aan. Ik moet hier in opdracht van 2 verschillende afzenders in totaal 11 pallet lossen. Binnen een half uur, ben ik er alweer van af. Kijk dat schiet op!
Dan schiet ik de Appenijnen in. Het volgende adres is bij Firenze. Dit is de klant die alleen ’s ochtends maar lost. Omdat het gister allemaal goed gelopen is, geeft dat vandaag dus verder geen probleem. Om 9.30 ben ik er. Ik moet heel even wachten, omdat er nog een andere auto staat te lossen. Intussen raak ik aan de praat met de bezorger van dit bedrijfje. Dat blijkt een Hollander te zijn! Een Hollander die al jaren geleden naar Italië is geëmigreerd. Hij vraagt of ik nog wat Nederlandse kranten of tijdschriften heb voor hem. Ik ga even op zoek in m’n cabine, en kan hem blij maken met een klein stapeltje tijdschriften. Dan de 4 pallets lossen, en om 10.15 ben ik hier ook weer weg.
Als ik nu even gas geef, dan kan ik mijn volgende adres bij Montevarchi (net voor Arezzo) er ook nog mooi even voor de middag eruit gooien! Ik ben hier een paar jaar geleden ook wel eens ’n paar keer geweest. De laatste keer dat ik er toen kwam, was hij verhuist naar ’n nieuw pand. Ik hoef dus niet te zoeken, en rijd er in 1 keer heen. Dat scheelt mooi weer! Even achteruit de dam op steken, en dan ben ik om 12.30 deze 4 pallets ook weer kwijt!Ik doe even een kwartiertje een bakkie bij de pomp bij Arezzo, en dan ga ik door naar Perugia.
Nou, heb ik gister al even laten bellen door Emmeloord. De klant die ik hier bij Perugia moet lossen, lost normaal ook alleen ’s morgens maar. Aangezien dit verder niet zulke hele vervelende mensen zijn, heb ik er op gegokt dat als ze mij ruim op tijd even netjes aanmelden, dat ik hier mijn 2 pallets na de middag ook nog wel kwijt raak. Dat moet namelijk wel even, anders komt mijn planning in de war! Om 14.15 meld ik mij hier aan. En ze weten er inderdaad vanaf dat ik nog zou komen. Ik moet even wachten omdat er nog een auto voor de ramp staat, maar als die weg is, is het geen probleem. Hartstikke mooi!! En om 15.30 heb ik deze klant er dus ook weer uit.En dan zit het lossen er voor vandaag ook weer op. En loop ik perfect op schema! Ik ga gelijk nog even de supermarkt door hier bij Perugia, dan heb ik de voorraad voor in de auto, en voor thuis ook maar weer even aangevuld! Intussen heb ik ook een belletje gehad, van amigo Umberto van de firma Maters. Of ik toevallig vanavond ook in de buurt van Orte ben?? Nou, dat was eigenlijk wel de planning ja! We spreken af, om te gaan eten bij het restaurant van Bruno (Hotel Millennium). Tegen 6-en draai ik hier de parking op, en binnen een half uur is Umberto er ook. We kletsen even wat bij, doen een borreltje op het terras, en schuiven dan bij nog een aantal Hollanders aan tafel.
Als we het eten dan net zo’n beetje op hebben, komt er ineens nog ’n bekend gezicht het restaurant inlopen. Van Wieren collega Jan V. Jan staat bij een ander restaurant hier op Orte. Hij was hier op Orte niet bekend, en heeft daar maar gegeten. Toen hij na het eten een rondje ging lopen om te kijken wat voor restaurants er verder nog zaten, zag hij door de ramen mij hier ineens binnen zitten. We doen nog even een borrel met Jan, en dan zoek ik toch maar een beetje op tijd m’n nest op. Morgen weer vroeg dag!
woensdag
Om 4.30 loopt het wekkertje namelijk alweer af. En om 5.00 ben ik alweer heftig gas aan het geven. Het volgende klantje zit in Aprilia, onder Rome. En ik wil eigenlijk de ring van Rome gehad hebben, voordat daar ‘de hel weer losbreekt’!! En zodoende sta ik al om 6.45 in Aprilia voor het hek. En binnen 5 minuten mag ik al naar binnen ook! Kijk, dat gaat mooi! Alleen is de vreugde van korte duur… De Italianen in het magazijn, die om 7.00 al beginnen, weten niets af van de 3 pallets die ik hier kom lossen, dus ik moet wachten op het kantoorpersoneel. Tja, en die komen natuurlijk pas om een uur of half 9.
Als het kantoorpersoneel er dan is, weten ook zij van niets, en ik begin te geloven dat het een lange geschiedenis gaat worden hier. Intussen heb ik ook al met de afzender laten bellen, en die hebben keurig een fax gestuurd. Alleen zijn ze hier in Italië nu dwars, en zeggen ze me doodleuk, dat ze nu inderdaad weten wat ik kom brengen, maar dat het de volgende dag wordt, voordat ze mijn 3 palletjes lossen… Nou… Dat denkt Niels toch van niet! Maar weer even bellen dus. Maar ze blijven volhouden, dat het sowieso morgenochtend wordt. Intussen sta ik hier al 2 uur en een kwartier, en begin ik er met gemak al aardig zat van te worden! Op kantoor delen ze gelukkig mijn mening, en ik krijg te horen ‘laat ze het maar bekijken. Breng het maar naar en transportbedrijf!’ Als ik dan naar binnen loop om mijn vrachtbrief terug te vragen, willen ze deze niet geven. Ik moet nog maar even wachten… En met de mededeling dat ik niets meer wacht, dat ze me of nu lossen, of dat ik weg ben, wandel ik zelf het kantoor maar even in, en gris ik zelf mijn vrachtbrief wel mee.
Een beetje verbouwereerd blijven de Italianen achter. Dit hadden ze ook niet helemaal verwacht. En ik ben nog geen 3 km de poort uit, of ik heb al telefoon. Ze hebben al gebeld, dat die chauffeur zomaar is weggereden! En of hij alsjeblieft terug wil komen, want ze hebben die 3 pallets eigenlijk wel nodig! Draaien dus maar weer, en terug. Ik laat ze alleen nog wel even weten, dat ik dan gelijk los! Anders ben ik alsnog weg. Maar gelukkig zijn er toch een klein beetje van teruggeschrokken, en ik mag gelijk tegen de ramp. En de 3 pallets worden er gelijk uitgetrokken. Uiteraard nemen ze wel alle tijd om alle aantallen te controleren, maar om 9.45 (3 uur na aankomst!) heb ik het er dan toch uit.
Op naar Napels! Nog 1 adresje te gaan, voordat ik hem weer leeg heb. Vanaf hier is het nog een aardig eindje sturen naar Napels toe. En zeker het eerste stuk binnendoor, gaat altijd veel tijd in zitten. Maar om 13.30 ben ik dan toch in Nola. De man op kantoor hier ken ik wel een beetje, en ook hij herkent mij. Ik mag hem gelijk in de put zetten, en hij komt ook gelijk met de heftruck zijn 2 pallets er uit rijden. En om 14.00 heb ik hem dan alweer leeg! Het is weer heel best gelopen!
De retourvracht was ook al duidelijk, en daarom wilde ik ook eigenlijk zo vroeg mogelijk leeg komen. Ik kan namelijk een vracht pizza’s gaan laden hier bij Napels. En het is altijd een beetje zo, dat als je dit op woensdag laadt in Napels, dan kun je het allemaal net halen, om op vrijdag nog even weer te lossen in Brabant. Je bent dan wel erg druk, maar dan heb je hem maar weer leeg! En hoeft er niet op maandag nog weer een auto vanuit Emmeloord naar Brabant.
Binnendoor rijd ik van Nola naar de pizzabakkers toe. Om 14.30 meld ik mij hier aan. Normaal is het dan eerst altijd even op straat wachten, maar vandaag mag ik gelijk naar binnen toe! Bij het laadperron moet ik dan nog wel even een tijdje wachten. Het laden is net als altijd zo gebeurd, maar daarna duren de papieren ook altijd nog weer even een aardig tijdje. Maar al met al heb ik hem mooi om 16.00 vol! En dan kan er gas gegeven gaan worden!!!
Ik lijk het nu allemaal redelijk in de macht te hebben. Wel krijg ik nog even bericht uit Emmeloord; ze hebben me aangemeld om vrijdag nog te lossen in Brabant, maar ze kregen te horen, dat ik er dan wel voor 14.00 moet zijn!! Alsof het nog niet strak en spannend genoeg was allemaal.. Maar goed, we gaan ons best doen. Alleen is de domper er al vrij snel… Een klein stukje voor Rome, kom ik in een gigantische file terecht… Er is een trailer in de brand gevlogen, en er staat zeker dik 10km file. Al met al kost me dit een dik uur!Mijn plan was om vanavond naar het restaurant op Monte san Savino, in Toscane te rijden. Dit paste allemaal keurig in mijn schema. Alleen had ik niet helemaal op deze file gerekend. Maar goed, als ik eenmaal een planning in mijn hoofd heb, dan wijk ik daar niet graag vanaf. Dus ik geef alsnog gas naar Monte san Savino. Alleen is het nu ipv dat ik om 20.30 aan tafel zit, nu al wel 21.30 voor ik de parking opdraai. Maar goed, ik sta er! En het eten smaakt me desondanks prima!!
donderdag
Om 6.30 komen de 420 paarden onder in het ruim dan alweer popelend tot leven! We gaan er maar weer voor. Toscane door, de Appenijnen door. En dan ga ik bij Modena nord even een kwartiertje aan de kant. Een kleine sanitaire stop, waarbij ik ook gelijk maar even een bakkie, en een broodje doe. Om 11.15 heb ik dan de 1e 4.5 rijuur erop staan. Bij Affi, bij de pomp maar even aan de kant dus. Even 45 minuten pauze, en dan gaan we weer. Mijn 2e pauze voor vandaag
houd ik bij Vomp in Oostenrijk. Hier ga ik even heerlijk onder de prima douche door. Als
de 3 kwartier om zijn, gelijk het gas er maar weer op.En uiteindelijk zet ik de auto dan om 19.00 op Eching aan de kant. Ik zou graag nog een paar uurtjes doorgaan, maar de uren voor vandaag zitten er helaas alweer op… En ik ga dus maar een lekker hapje eten hier bij mijn Griekse vrienden. Het wordt een rustig avondje, want ik duik op tijd mijn nest in! Het wekkertje staat op 3.30, dus…
vrijdagOndanks het akelige tijdstip, sta ik toch alweer fit naast de auto. En als om 4.00 de 9 uurtjes er strak opzitten, draai ik ook gelijk de baan weer op. Het voordeel van dit tijdstip is dat het lekker opschiet! Ik heb er ook maar weinig gewicht inzitten, dus ik kan lekker doorplanken. In strak 4.5 uur sta ik op de 1e kleine parking na Frankfurt. Hier ga ik even 3 kwartier achterover in de stoel.
Daarna kan ik mooi in 1 ruk op het losadres komen. En keurig sta ik om 13.00 (ruim voor 14.00!) aan de balie, op het kantoortje bij de klant. Met de pompkar even de 64 pallets bevroren pizza’s eruit, en dan heb ik hem om 14.00 leeg!!Als ik dan met Emmeloord bel, krijg ik te horen dat het hartstikke best gelopen is. En dat ik dan mooi de export nog even kan afhalen in Uden, en dat ik dan naar Urk kan om te lossen, en dat hij daar dan mooi gelijk weer vol kan met groupage voor de nieuwe week!!
En zo sta ik om 20.00 weer in Emmeloord. 9 adressen tot aan Napels gelost. In Napels weer teruggeladen, weer gelost in NL, export afgehaald, en hem weer volgezet op Urk. Niet slecht gelopen! Een lekker druk weekje zullen we maar zeggen. Maar bijkomend voordeel is…; Dat ik nu ook mooi op tijd ben voor het Emmeloorder feestweekend! Het is dit weekend namelijk Pieperfestival. En daar kan ik dit keer voor de verandering ook eens het hele weekend bij zijn! Niet verkeerd dacht ik zo. En samen met 3 collega’s, beginnen we nu gelijk vanavond maar vast met een gezellig etentje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten