Week 35 - Eerst ritje France, en dan nog ff naar Italië

maandag
Na het weekend grotendeels in het Fryske land op de boerderij doorgebracht te hebben (en daar ook gelijk maar ff de geboorte van een nieuw kalf meegepikt te hebben..) is het vandaag alweer vroeg dag. Het wekkertje loopt om 4.30 al af. Ik moet beginnen te laden in De Meern. En ik moet daar om 8.00 zijn. Dat is net een pokke-tijd. Ga je namelijk voor de drukte weg, dan ben je daar veel te vroeg, maar ga je een uurtje later weg, dan doe je er ook zo maar een uur langer over. Aangezien ik langs Utrecht kom, geef ik gelijk little brother Paul (die doordeweeks in Utrecht woont en studeert) maar even een lift. Hij moet wel even op tijd z'n nest uit, maar dan hoeft hij i.i.g. niet met de trein. Om 5.15 pik ik hem thuis op, en aangezien de koffieautomaat op de zaak nog weinig zin heeft op dit tijdstip.. rijden we om 5.45 Emmeloord al uit. Dat komt alweer goed uit, die passagier.. Kan Paul mooi onder het rijden even een bakkie zetten voor Niels!

We zijn de drukte mooi voor, en al voor zevenen zet ik Paul af in Utrecht. Om 7.15 sta ik bij de klant in De Meern. Er is hier gelukkig al bedrijvigheid, dus ik kan gelijk al laden. Ik krijg hier wat diepvries mee, en een palletje drooggoed. Nu nog even bijladen iets verderop in Harmelen. Hier krijg ik nog een hele partij diepvriesbroodjes mee, en dan heb ik hem vol. Alles bestemd voor de Sligro in Veghel. Op zich niks mis mee zou je zeggen... Totdat ik op het opgegeven adres in Veghel sta... 'Goeiemorgen heren' 'nou chauffeur, dat zullen we nog wel eens even zien of deze morgen goed is' Dat begint dus alweer lekker bij die kansloze brabanders. 'Ja, de diepvriesbroodjes moet je bij het pand aan de andere kant van het industrieterrein lossen, en dat palletje drooggoed moet je aan die en die straat lossen. Nou oké, lastig, maar daar kan ik nog vrede mee hebben. Als 1e dat palletje drooggoed er maar even uit dan. Als ik dapper het palletje in het goede pand op de ramp neerzet staat er gelijk alweer zo'n kansloze brabander bij.. 'Eh, chauffeur.. Wij hoeven alleen die 4 dozen maar te hebben hoor. De rest van de pallet mag weer naar een ander pand toe!' Of ik de pallet dan maar even af wil pakken. Ik begin het hier nu toch onderhand wel heel vervelende mensen te vinden hoor! Nou ja, de ijs en ijskoude vriescel nog maar even in, toch het restant van het ene palletje op de goede plek gebracht, en ja als je dan je lege pallets nog terug wilt hebben... Je raadt het al, dan moet je weer naar de andere kant van het industrieterrein, naar een ander adres. Kortom heel Veghel gezien, 5 adressen afgeweest maar tegen 12-en ben ik weer leeg. Welkom in de wondere wereld die Sligro heet! Wat een bagger bedrijf.

Onderweg even een bakje koffie zetten en een broodje smeren, en dan sta ik tegen 2-en in Gilze. Hier krijg ik een vrachtje mee voor Frankrijk. Dat begint er tenminste weer een klein beetje op te lijken. Met een uurtje zitten de 33 palletten er ook in, de wielen van de oplegger nog even natrekken (heb een paar nieuwe bandjes onder de trailer gekregen!) en dan maken dat we het land uitkomen. Aan de Belgische grens doe ik op Meer nog even een bakkie, en wat inkopen. Dan gaat het via Antwerpen, Brussel (waar het ondanks het niet zo gunstige tijdstip verrassend goed loopt op de ring!) richting La France. Via een klein grensje schiet ik België weer uit, en Frankrijk in. Ik slinger wat over het Franse platteland, en draai dan om 19.15 de parking van de geplande routier op. Ik sta samen met een Noord Hollander. We doen eerst maar even een kirtje aan de bar, en dan een lekker Frans hapje eten. Dat had ik wel verdiend na zo'n dagje. Al zeg ik het zelf.

dinsdag
Dinsdagmorgen om goed 7 uur ga ik weer verder. Ik heb om 8.00 een rendez vous in Boue. Netjes op tijd sta ik bij de grote fabriek in het kleine plattelands dorpje. Er zitten hier een paar huisvrouwen op de heftruck, en die scheppen me vlot leeg. Om 8.45 draai ik de poort alweer uit. Terugvracht ligt er voor mij net de grens weer over, België in. Om 11.00 sta ik in Langemark. Ik moet hier een vrachtje ijsjes laden bij de firma IJSCO, ze zijn ook zo lekker creatief he, die Belgen. De fabriek lijkt wel een half dorp, zo groot. Maar gelukkig is het lekker rustig, en heb ik mijn vrachtje er vlot in. Om 12.15 laat ik de boel alweer achter mij.

Het is een vrachtje voor Stakskanaal. Ik hobbel het achtelijke Belgische land weer door. Aan de grens, op Meer maak ik weer even pauze. Even tanken, even onder de douche door, nog even een bakkie, en dan Holland weer in. Af en toe een klein beetje in de remmen, maar het valt mee met de files. Ik zit nog een beetje in dubio over waar ik ga eten, en hoever ik nog rijd. Ik heb vanmiddag al te horen gekregen dat als ik morgen leeg ben, dat ik nog moet laden voor Italië. Op woensdag is dat al laat zat in de week. Ik besluit om dus zoiezo nog naar Stadskanaal toe te rijden vanavond, dan heb ik morgen al mijn uren nog over tenminste. Alleen waar zal ik mijn hapje eten toch eens gaan scoren... Ik twijfel over 'De Wijk' (bij Meppel) maar dat vind ik ook niet echt wat. Zal ik ff naar 'Hovo trans' in Klazinaveen dan? Ja ja, is dat wat.. Uiteindelijk hak ik de knoop door. Ik rijd gewoon naar Stadskanaal. Dan heb ik in ieder geval nog een beste nacht op de schijf, en ach.. Daar zal ook wel wat te eten te vinden zijn toch? En dat lukt! Tegenover het bedrijf waar ik morgen moet lossen vind ik een mooi rustig plekje om te slapen. En dan gaat het even lekker een stukje wandelen, richting centrum Stadskanaal. Ik hap even een stuk pizza weg, wandel weer een half uurtje terug richting auto, en ga dan lekker pitten.

woensdag
Als ik om een uur of 7 wakker wordt, en de gordijnen voorzichtig opzij schuif zie ik dat er al bedrijvigheid is bij de klant. Er staat tenminste al 1 auto.. Maar eens ff kijken dan. Ik was mezelf even, en loop dan het magazijn in. Ah, jij komt de ijsjes brengen?? Ja, ik zag je al staan, maar je had de gordijnen nog dicht. Ik los mijn ijsjes, en intussen komen de 1e scholieren al op de fiets langs ri. school. En die helse machine van mij wordt zo 's morgens vroeg alweer heftig gefotografeerd! Zodra ik leeg ben, gaat het richting Heerenveen. Eind van de ochtend schuif ik hier mijn vrachtje boter (bestemd voor Italië) de trailer in. En dan zullen we maar eens maken dat we het land weer uitkomen. Ik heb nou van de week al zoveel kilometers gemaakt in Holland, dat komt bijna nooit voor! Aangezien ik nu nog via Frankrijk op moet ook, moet ik nu nog heel het land door! Via Maastricht gaat het België in. In de Belgische Ardennen maak ik mijn pauze. Dan nog ff de tanks vol in Luxemburg, en Frankrijk in.

Aangezien het al laat zat is in de week, wil ik vandaag mijn uren optimaal benutten, en dus strak volrijden. Volgens mijn berekeningen moet ik precies tot Colombey les Belles komen. Daar zit een uitstekend restaurant, en als ik daar om 21.00 uur aankom, kan ik daar mooi een lekker hapje Frans eten. Dat gaat helemaal goed komen dus. Maarrrr.... Als ik er keurig volgens planning om 21.00 sta (10 minuutjes over mijn rijtijd..) blijkt de kroeg hartstikke dicht te zijn! Ik had 2 weken geleden begrepen dat dit restaurant juist open was in Augustus. Maar nou blijken ze dus toch 1 weekje vakantie te vieren... En natuurlijk net in de week, dat Niels hier neer strijkt... En volgens mij zit er verder in dit kleine boerendorp ook niks geen ander restaurant. De parking zit aan de rand van het dorp. Maar even wandelen dus. Maar na een verkenningstocht door Colombey les Belles, blijkt er idd nergens anders wat te eten te krijgen... Lang leve het camping gas dan maar! In de auto duik ik maar even mijn voorraadkast in. Tussen de overlevingspakketten vind ik nog een stapeltje STRUIK maaltijden. Aangezien ik mij helemaal ingesteld had op een Franse avond, met een Franse maaltijd, kies ik voor de 'Franse jachtschotel'. Ik ga even aan het bakken en braden, et voila; even later zit ik lekker te smikkelen.


donderdag
En verder gaat het weer, het Franse land door. Het is altijd een genot om hier te rijden. De wegen zijn goed, het is lekker rustig, en het loopt eigenlijk altijd lekker door. En zo ook vandaag. Via de 'route de soleil' gaat het Dijon voorbij en tussen de middag is het net voor Lyon tijd voor een pauze. Het is intussen ook eindelijk een beetje knap weer geworden. De hele week zo een beetje 'in de buurt' was het allemaal maar niks. Maar nu kom ik eindelijk de grens van 25 graden weer over. Gelijk de korte broek maar weer aan dus! Ik had vanmorgen al even een stokbrood ingeslagen, en die ga ik nu mooi in het zonnetje aan een picknicktafel even smeren, en verobberen. Wat kan het soms mooi zijn, of niet dan?! Zo in het zonnetje.

Dan ga ik weer verder. Lyon voorbij, en richting Chambery. Langs het lac d'aigubelette, waar ik als kleine Niels nog eens op vakantie ben geweest. Moet ik toch altijd weer even aan denken, als ik hier langs kom. En dan komen langzaam de Alpen alweer in zicht. Dit is ook altijd een prachtig stukje rijden. De 1e klimmen gehad, en dan ga ik op het Franse Modane eerst maar eens even onder de douche door. En dan gaat het weer fris het laatste klimmetje naar de Frejus tunnel. De tunnel door, en dan zijn we alweer in Italië. Het stelt ook allemaal niets voor he. Torino voorbij, en maar weer een plekje opzoeken voor de nacht. Aangezien het nog steeds Augustus is, en nog steeds vakantie tijd. Heb ik voor mezelf een paar strategieën bedacht. Dat moet goed komen dus. Plan 1 is om in de stad Bra maar eens op het grote plein te gaan kijken. Hier kan je met de vrachtauto goed parkeren, en er zitten 2 restaurantjes bij. Een Hotel, en een klein gezellig kroegje. Grote kans op succes dus. Ik heb geluk vandaag. Ze zijn beiden open. Missie geslaagd dus. In het kleine tentje zitten nieuwe eigenaren. Maar eens even uitproberen dus! Het is een gezellig klein tentje met een gemoedelijke sfeer. De eigenaar komt er zo af en toe even bijzitten. En tussen het 'kabaal produceren' in de keuken komt de kok (een oudere slonzige Italiaan) zo af en toe luid zingend het restaurant in. Het eten smaakt goed, en de prijs is prima! Voor herhaling vatbaar dus.

vrijdag
Ik sta al vlakbij mijn losadres, en hoef dus niet zo heel vroeg. 7.00 vind ik een mooie tijd. Binnen een half uur sta ik bij de fabriek voor de poort. Het is weer een hele grote fabriek waar ze een heleboel koekjes, cakejes en crackertjes bakken. Ook hier is het (net als vd week in Frankrijk) weer allemaal huisvrouwen op de heftruck. De ramp is bezet, dus ik moet of even wachten, of ik moet ff met de hand pompkar in de auto. Nou, van een beetje werken wordt je nooit minder, dus kom maar op met die pompkar. Het zijn zware palletten, maar met een klein uurtje heb ik hem toch weer leeg. Dan weer terug naar de voorkant van de fabriek, naar het kantoor. Was er vanmorgen alleen nog maar een receptioniste, nu is het kantoor aardig volgelopen. En dat is geen straf om hier even aan de balie te staan! Volgende keer toch niet voor 8.00 / 8.30 komen Niels!

Er zijn nog steeds een boel Italiaanse bedrijven die vakantie hebben. Maar ze hebben toch een vrachtje voor me gevonden. Ik kan bij Modena op 2 adressen tegeltjes (badkamer tegeltjes, plavuizen enz.) gaan laden voor Holland. Bij Modena zit een heel groot gebied waar het alleen maar tegel fabriekjes zijn (de tegel-buurt). Overal waar je hier komt of om je heen kijkt is het tegeltjes, of heeft het iets met tegeltjes te maken. Normaal gesproken is het hier stik en stik druk met vrachtverkeer. Maar nu in Augustus is het extreem rustig, en ook door het naderende rijverbod (vakantie rijverbod) van morgen in o.a. Italië, Oostenrijk en Duitsland is er nu helemaal niks te beleven hier. Dan schiet het tenminste mooi op! Begin van de middag laad ik de 1e (en de grootste) partij. Ik ben met een koeltrailer, en dan moet je zelf altijd overal even aan de handpompkar. Dat is allemaal niet zo erg, maar het is alweer dik 33 graden hier, dus dat is wel even afzien met die zware palletten tegels! Het luie zweet is er in ieder geval alweer flink uit.

Onderweg naar de andere kant van de tegelhoek haal ik bij een kraampje langs de weg nog even een paar heerlijke meloenen! Die vind ik altijd heerlijk, en gaan dus mooi mee naar huis. 1 grote watermeloen, en nog 2 zoete meloenen. Even ouderwets onderhandelen met de 2 Siciliaanse verkopers. Even proeven en zeggen dat het inderdaad uitstekende kwaliteit is, en dat ze heerlijk zijn. Dan nog even schelden en vloeken dat de prijs belachelijk hoog is. Er komen meloenen bij in het zakje, er gaan meloenen weer uit, de prijs gaat iets omhoog, iets omlaag. Ik krijg een hele klaagzang over het arme boerenleven op Sicilië. Hun schelden en vloeken op mij, ik scheld en vloek nog harder terug. En uiteindelijk ben ik tevreden met mijn meloenen en de prijs, en zijn hun ook dik tevreden over de prijs, en de verdiende centen. En we gaan luid vloekend en lachend weer uit elkaar. Wat hebben we het mooi niet?!

Bij de 2e tegelboer laad ik nog een klein partijtje bij, en dan heb ik hem vol. Nu eerst maar eens rap naar mijn vriend op Campogalliano. In een kroegje hier koop ik bij Franco altijd mijn drank in. Maar aangezien ze hier ook een paar weken dicht zijn geweest (vakantie) is mijn bestel lijstje al aardig gegroeid. En volgens mij zijn ze vd week weer open gegaan. Dan zal ik hem gelijk weer even van een deel van zijn voorraad verlossen! En dan tegen 17.00 heb ik alle handel weer aan boord, en kan het richting Holland. Het is eind augustus, en het einde van de vakantie nadert. Ze (en ik ook) verwachten dus nogal wat drukte dit weekend op de weg, met terugkerende vakantiegangers. Het is druk, maar het loopt vandaag richting Noord Italië nog aardig door. En om 20.30 sta ik weer op mijn vertrouwde stekje bij de 'Tiroler toko' op Klausen. Even lekker onder de douche door, en dan fris en netjes aan tafel.

zaterdag
Nou, heb ik vandaag toch wel strakke plannen, en die hebben te maken met een borreltje in de bottom. En die kroeg ligt nog altijd in het pittoreske Emmeloord. En ik sta hier nog in Italië.. Kortom er moet nog wel ff wat gebeuren dus. Het slapen wil de laatste weken/maanden toch niet al te best, dus dat komt alweer goed uit! En voor 5-en sta ik alweer fris en fruitig naast de auto met water te spartelen. Fris gewassen, koffiezetter alvast even gevuld, en daar gaan we dan maar. Nou heb ik een paar jaar hele periodes gehad dat ik bijna iedere zaterdagmorgen bij het opentrekken van de gordijnen nog vanaf Vipiteno tegen die grote bult (de Brenner!) aan zat te kijken. Dan was het ook altijd op zaterdag in 1 streep noar huus. Ik sta nu nog iets verder Italië in, maar dat moet vandaag toch ook wel lukken zeker? Ik vrees alleen nog een beetje voor de vakantiegangers.. Maar goed, ik ben vroeg, dus hopelijk ben ik ze een beetje voor.

En het lijkt allemaal aardig goed te gaan! Ik vlieg de Brenner over, en Oostenrijk loopt lekker door. Sterker nog, het loopt als een trein! Ik ben goed aan het gewicht, maar toch sta ik in 4 uur en 34 minuten bij de pomp op het Duitse Greding! Dat gaat echt grandioos. Op de radio komen de files mij mooi allemaal achterna. Na een strakke pauze van exact 45 minuten trap ik 'm weer aan. Bij Würzburg stroopt het in de baustelles een klein beetje op, maar het valt mij alles mee. En zodra de radio weer begint te knetteren over de hele dikke files een eind achter mij, ben ik dit oponthoud hier zo weer vergeten! Ik heb er goed aan gedaan, om op tijd te gaan rijden. En ook de Deutsche Polizei is Niels vandaag goed gezind... Het is namelijk vandaag officieel een rijverbod hier in Duitsland.. En er mogen dus alleen vrachtauto's met bederfelijke lading de weg op. Nou heb ik uit betrouwbare bron vernomen dat mijn 'verse' tegeltjes bestemd zijn voor een groente en of fruitzaak.. Echt waar. Dus ja, het is heel belangrijk dat Niels gewoon doorgaat richting Holland. In wederom 4 uur en 34 minuten draai ik de parking op het Duitse Ransbach op. Het is nog maar halverwege de middag, maar ik ga hier toch maar vast warm eten. Dan kan ik vanaf hier mooi nonstop naar Emmeloord. Nog een keer stoppen vind ik toch een beetje zonde van m'n tijd. Ook hier strak de verplichte 3 kwartier pauze, en geen minuut langer. In Holland in het zicht van de haven krijg ik nog even een omleiding. De N50 is afgesloten. Maar even Zwolle door, en via de 'oude' weg sta ik dan toch om 20.30 bij de pomp in Emmeloord! Dat is als een kogel gegaan vandaag! Op de zaak los ik de partij tegels voor Dordrecht nog even, maak de papierwinkel nog even in orde. En dan is het weekend! Mooi op tijd voor het geplande borreltje dacht ik zo! Oh ja, en hoe ging dat liedje ook alweer??? 'Working 9 to 5'?? Nou, niet in de wereld die TRANSPORT heet hoor... Dan is het gewoon 'Working 5.00 to 21.00'!!